Ik heb deze video al veel vaker gezien, en elke keer als ik 'm bekijk moet ik huilen. Normaal huil ik echt nooit. Echt eens in het half jaar misschien. :'D
Maar ik zag hem net weer voorbij komen en maakte de domme fout om hem opnieuw te gaan kijken. En telkens als dat stuk met de soldaten komt, moet ik huilen. En dit keer was het zo heftig dat ik gewoon niet kon stoppen, ffs. Het ligt ook vrij persoonlijk aangezien mijn vader meerdere malen is uitgezonden naar andere landen. De laatste keer dat hij ging was naar Afghanistan voor maar 4 maand gelukkig (nouja, blij was ik er natuurlijk niet mee maar het is beter dan een jaar), ik zou hem echt niet meer langer kunnen missen.
En ja oké dat was dus even mijn softy-moment. Huilen past niet echt bij mij dus het is wel weer genoeg geweest ahum. :')
Zijn er meer mensen die door dit te kijken een lijn kunnen trekken naar een familielid of kennis die ook wel eens is uitgezonden?
