En dan vond ik het terug. - Liefde, Vriendschap & Familie

Ik was dus vandaag mijn boxen aan het legen, en opeens vond ik een steen terug. Een steen in de vorm van een halve maan die doorzichtig is.
Er kwamen onmiddellijk tranen in mijn ogen, want die steen betekend voor mij meer dan een groene halve maan steen. Er hangen erg veel herinneringen aan vast.
Ik heb 'm in het 4de leerjaar van mijn beste vriendin van toen gekregen. In het 5de leerjaar ging die vriendschap stuk, omdat zij mijn vriendin niet meer wou zijn, ik iets gemeens tegen haar zei nadat zij dat zei en het is nooit meer echt goedgekomen.
Die steen is dus, om het zo te verwoorden, het laatste "overblijfsel" van onze vriendschap. Maar ik weet niet of ik hem moet houden.
Ik heb er erg hard over nagedacht hem weg te gooien, maar ik weet niet of ik dat moet doen.
Wat zouden jullie doen?

---

Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

Weggooien. Je kan niet altijd alles bewaren.

---

"Ignite, my love. Ignite."

ImAwesome schreef:
Weggooien. Je kan niet altijd alles bewaren.

Wanna bet? Slordige mensen bewaren alles niet ik hoor.

---

-

Ellery schreef:
(...)
Wanna bet? Slordige mensen bewaren alles niet ik hoor.

Ja, ik bewaar meestal ook bijna alles maar na een jaar denk ik: 'Waarom heb ik dit nog?' En daarom is mijn kamer bijna altijd een troep dus probeer ik voortaan alles gelijk weg te gooien.

---

"Ignite, my love. Ignite."

Father schreef:
Ik zou hem houden. Gewoon omdat ik een sentimentele idioot ben :'D

---

"If you're gonna say that you've always been secretly gay for me, everyone always just kind of assumed it."

Houden, geen twijfel in mijn ogen. Dat je er nu tranen van in je ogen krijgt is begrijpelijk omdat ik net zie dat je 12 bent ( niet rot bedoeld maar zoalng is het nog niet geleden). Ik ben van het vierde op het vijfde leerjaar van school verandert, en zo ben ik mijn toenmalige beste vriendin kwijt geraakt. Ik had ook zo een paar kleine dingen van haar, en die laatste 2 jaar weende ik echt enorm vaak met die spulletjes in bed voor ik ging slapen. Toen het middelbaar begon zaten we terug samen op school en om eerlijk te zijn heb ik nooit meer met haar gesproken. Zij had een grotere mond en werd populair. In de eerste twee/ drie jaar was het echt ergens nog een angst van me dat ze ooit nog maar een woord tegen me zou zeggen. Maar om bij de zaak te blijven, ondanks ze me lieten wenen heb ik er nooit aan gedacht ze weg te doen. En nu ben ik blij dat ik ze heb, omdat ik me realiseer dat dat vriendinnetje dat ik toen had, wat dan ook wat ik nu van haar denk, wel degelijk toen erg belangrijk voor me was. Ik zou het persoonlijk zien als willen proberen een stukje van je leven proberen te vergeten, maar dat lukt toch niet.

---

effort never betrays you

Hardy schreef:
Houden, geen twijfel in mijn ogen. Dat je er nu tranen van in je ogen krijgt is begrijpelijk omdat ik net zie dat je 12 bent ( niet rot bedoeld maar zoalng is het nog niet geleden). Ik ben van het vierde op het vijfde leerjaar van school verandert, en zo ben ik mijn toenmalige beste vriendin kwijt geraakt. Ik had ook zo een paar kleine dingen van haar, en die laatste 2 jaar weende ik echt enorm vaak met die spulletjes in bed voor ik ging slapen. Toen het middelbaar begon zaten we terug samen op school en om eerlijk te zijn heb ik nooit meer met haar gesproken. Zij had een grotere mond en werd populair. In de eerste twee/ drie jaar was het echt ergens nog een angst van me dat ze ooit nog maar een woord tegen me zou zeggen. Maar om bij de zaak te blijven, ondanks ze me lieten wenen heb ik er nooit aan gedacht ze weg te doen. En nu ben ik blij dat ik ze heb, omdat ik me realiseer dat dat vriendinnetje dat ik toen had, wat dan ook wat ik nu van haar denk, wel degelijk toen erg belangrijk voor me was. Ik zou het persoonlijk zien als willen proberen een stukje van je leven proberen te vergeten, maar dat lukt toch niet.

To be honest, het is ondertussen al bijna 4 jaar geleden dat die vriendschap stuk gegaan is.

[ bericht aangepast op 5 sep 2013 - 7:39 ]

---

Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

Father schreef:
Ik zou hem houden. Gewoon omdat ik een sentimentele idioot ben :'D

---

Take me to wonderland

Father schreef:
Ik zou hem houden. Gewoon omdat ik een sentimentele idioot ben :'D

---

Do you live, do you die, do you bleed for the fantasy?

Arigatou schreef:
Ik zal hem houden,
Je hebt een leuke tijd gehad met je vriendin en leuke herinneringen aan haar.
Deze steen laat gewoon zien dat ondanks dat jullie rot uit elkaar zijn gegaan toch een hele leuke tijd samen hebben gehad.

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Je kunt bij jezelf nagaan hoe belangrijk het is dat je deze staan bewaard. Word je iedere keer verdrietig of herinnert het je aan de leuke tijden?
De opties die ik zelf bij langs zou gaan:
1. De steen weggooien als een soort ritueeltje. 'Met het weggooien van deze steen, accepteer ik dat ik niet meer bevriend ben met haar en kan ik positief terugkijken op de leuke tijd die we gehad hebben.'
2. De steen bewaren als aandenken aan een leuke tijd. 'Ik stop het niet weg, maar leg het gewoon op mijn bureau om mezelf soms te herinneren aan de vriendschap die ik had, ondanks dat ik niet blij ben met de manier waarop het geëindigd is.'

---

You are beautiful, you are love.

houden...!!
Waarom? het klinkt mooi

---

The thing you do mean something to people -Ncis

Houden, Je kunt beter later die steen alsnog weggooien dan dat je spijt krijgt en die voor altijd weg is

---

Music is life :)

Houden ! Ik heb ook nog mijn vriendschapskettinkje van een vriendin die ik nu niet meer zie , maar ik denk altijd maar zo : wees blij dat je vrienden bij je zijn , in welk deel van je leven , soms zijn ze er echt , en in andere tijden zijn ze in je hart ! c:

---

' So many books, so little time ' ~ Frank Zappa

Filettino schreef:
Houden.

---

Life is full of fake people

Vestige schreef:
Ik zou hem weggooien. Je hebt misschien wel leuke herinneringen aan, maar niet iedereen blijft voor altijd je vriend(in).

Plus, ik zie niet in waarom je die steen zou moeten houden 'voor de herinneringen'. In mijn ogen zou die steen meer symbool staan voor de breuk. Bovendien vind ik dat herinneringen gewoon in je hoofd zitten, daar hoef je niet een of ander voorwerp voor te hebben als je daar nog aan wil denken. Soms kun je beter verdergaan met je leven en is de beste manier om dat af te sluiten het weggooien van alle spullen. De herinneringen hou je toch wel, daar kun je altijd nog wel een keer aan denken als je dat wil. Maar goed, dat is mijn mening.

---

The truth is, once you learn how to die, you learn how to live. - Tuesdays with Morrie, Mitch Albom