RPG - The House in the mountains [speeltopic] [10] - Speeltopics

In een huis, diep in de bergen, wonen Gregory McEwan en Anna Sharp. Zijn zijn bereid om een aantal jongeren in huis te nemen die het nodig hebben om terug op de rails te komen, die extra aandacht nodig hebben, die niet in de maatschappij passen of gewoon jongeren die een break nodig hebben van de hele wereld. De vorige groep jongeren heeft besloten om samen te gaan reizen, dus is nu is het de beurt aan een heel nieuwe groep.
Zullen zij net zo'n hechte groep vormen, of zullen ruzies en liefdesaffaires de groep uiteen drijven?'

Lees alle regels even door, dat bespaart weer een hele hoop werk, commentaar, etc.
Wij doen het namelijk net iets anders als alle andere RPG's.

Alle regels:


Het niet opvolgen van de regels resulteert in een ban van het RPG.

Personages: (0/20 vrij)


De groepen


De kamerindeling:


Het huis:


Praattopic [4]
De story

Veel plezier
Vragen kunnen altijd gesteld worden.

[ bericht aangepast op 15 sep 2013 - 12:29 ]

---

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

MissCastle schreef:
Melody
Ik stond mijn nagels nog steeds te bestuderen toen opeens Rose voor me stond. Ze gaf me drie klappen waarbij ze zei: "Een omdat je me hebt laten staan, een omdat ik daarom ben aangehouden en een omdat.. Tsja. omdat je een bitch bent. Oh ja, fijn dat je ook hier bent."
Ik gromde en zei: "What the f*ck, Rose, wat doe jij hier." Ik wachtte even tot ze van haar moment genoten had en gaf haar twee bitchkleppen en een kaakslag terug. "Btw, Oom Harry heeft nooit iets gezegd van meerijden. Je zou toch nooit bij mij achterop de motor gedurfd, of wel watje?" Mijn nichtje en ik hadden een soort van haat-liefderelatie, het was dat ze familie is anders had ik haar nu allang verrot geslagen.
"Weet je, Rosyposy, ik zou maar niet te veel vechten als ik jou was, dadelijk breken je nageltjes of krijg je heibel met de leiding. Dat moeten we niet hebben hè?" Ik lachte gemeen en wachtte op haar reactie.

[Euh, ik weet niet of je goed gelezen hebt, maar ik heb me omgedraaid en weggelopen, dus dit kan nooit gebeurd zijn.]

---

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

[Hello Sweeties!]

---

Bowties were never Cooler

Patholoog schreef:
(...)

[Euh, ik weet niet of je goed gelezen hebt, maar ik heb me omgedraaid en weggelopen, dus dit kan nooit gebeurd zijn.]

Oeps, sorry, ik zal het verbeteren.

---

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

(Aangepast)

---

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

mt

---

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

Anna Sharp

Vanavond zou ik mijn handen vol hebben aan de rest van de jongeren, maar ik zou zeker langs gaan bij hun drieën. Of vieren tegen die tijd. Ik liep naar onder en riep iedereen bij elkaar. Geduldig wachtte ik totdat iedereen zich in de ruime hal verzameld had. We waren met elf mensen in totaal, dus we gingen niet allemaal in de pickup passen. We hadden besloten dat Gregor met de pickup naar de skilift reed en ik met de rest liep. Zo ver was het niet, zo'n twee kilometer, dus we zouden er zo zijn. 'Doe jullie jassen/schoenen/mutsen/handschoenen of wat ook aan, want we vetrekken,' deelde ik duidelijk mede. 'Dit is hoe het gaat lopen. Boven aan de skilift deel ik de groep op. Iedere groepje krijgt een namenlijst, met dat groepje gaan jullie naar onder -een groepje per cabine-. Onder zoek je de rest van je groepje, het maakt mij niet uit hoe je dat doet. Daar wacht je op verdere instructies. Begrepen?'
Toen ik merkte dat iedereen het begrepen had, deed ik mijn snowboots weer aan en ging naar buiten, wachtend op de rest van de groep.

---

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

John Hunter Bell
ik speelde rustig en onnadenkend met de rits van mijn jas terwijl ik uit het raam staarde. Ik schrok op toen hij opeens begonte schelden. Ik keek naar hem en zag dat zijn rits stuk was. Ik wilde helpen, maar gelukkig lukte het hem wel. Ik grijnsde bij zijn woorden. 'Anders had je echt een groot probleem gehad. Ik weet namelijk niet of ze hier nog warme jassen hebben." Ik boog nog even voorover om de puppy te aaien en leunde toen weer nonchalant tegen de muur. Uit een van de zakken van mijn jas trok ik een paar warme halfvingerloze donker groenehandschoenen en trok die lekker over mijn handen. Vaak had ik ze altijd aan, maar nu niet. Ik wilde graag als normaal gezien worden en dat ging niet als je binnen handschoenen droeg. Mevrouw Sharp kwam net aanlopen en ik luisterde aandachtig. Ik knikte toen ik alles snapte en zuchtte. nee, ik had niet echt zin om buiten te gaan lopen eerlijk gezegt.

Loki Laufreyson
Mevrouw Sharp werd woester en woester toen ze onze verhalen hoorde. uiteindelijk kwam er een uitbarsting. Ik bleef stoiseins en niet onder de indruk staan kijken. Nog voor we wat konden zeggen was ze wel. Haar woorden hadden me wel een goed plan gegeven. "we kunnen twee dingen doen? brutaal worden en zeggen dat dit nu je kamer is omdat het op het bordje staat, of in de badkamer gaan slapen. Daar mogen we namelijk allebei wel komen en dat ding is groot en warm genoeg." Dat was ook simpel genoeg. matrassen, dekens en kussens erheen slepen en klaar is kees. Mooi niet dat ik me erbij ging neerleggen wat deze vrouw tegen ons snauwde. Ze mocht dan de begeleidster zijn, zo luisterde ik nou eenmaal niet naar mensen. als zij respect tegenover mij toonden deed ik vaak hetzelfde tegenover hen. Dat had zij zeker niet gedaan, dus ik zou haar ook geen grijntje respect geven. Na haar antwoord liep ik rustig met haar naar beneden, waar mevrouw Sharp begon met een praatje. ik leunde tegen een stoel en lette eerlijk gezegt niet echt op. Af en toe ving ik iets op en slaakte een diepe zucht. Ondanks dat ik het niet koud had, had ik weinig zin om te lopen. Ik was een jongen van het denkwerk, niet van de fysieke kracht. Waarom moesten alle opdrachten nou altijd over fysieke kracht gaan? Dat was zo oneerlijk. En hierdoor werd mijn respect voor de vrouw alleen maar minder.

[ bericht aangepast op 3 sep 2013 - 19:48 ]

---

Bowties were never Cooler

James Yaser
Toen kwam Mevr. Sharp ook met alle andere jongeren in de gang staan en legde uit hoe het allemaal ging lopen. Ik knikte dat ik het had begrepen en deed de deur open, aangezien ik er tegenaan geleund stond, en liep naar buiten. De kou overviel me en ik rilde. Snel trok ik een paar wanten en een muts uit mijn jaszakken en deed ze aan en zei tegen John: "Zo, nu ben ik ten minste ook lekker warm." Ik zakte nog dieper in mijn jas en trok de rits tot boven dicht, zodat het er alleen een paar ogen en een neus boven uit stak. Ik wachtte tot Mevr. Sharp begon te lopen en ik was ontzettend nieuwsgierig naar de groepjes.

Lizzy Franklyn
We hadden niet tijd genoeg om te ontbijten omdat we naar onderen moesten. Ik liep richting de gang, verstoppend achter Ella. Ik hoorde de uitleg van Mevr. Sharp aan en dacht dat ik het snapte. Ik hoopte dat ik bij Ella in het groepje kwam zodat ik ten minste nog iemand had waarmee ik kon omgaan, want ik wist niet of ik het aankon om nog een vriend of vriendin te maken. Ella was al moeilijk geweest te vertrouwen maar uiteindelijk was het toch gelukt en daar was ik blij om. Ik kleedde me zo stevig aan dat ik niet zou bevriezen, maar zo los dat ik niet zou stikken. Ik stapte dapper de kou in en wachtte geduldig dat we zouden gaan lopen. Ik voelde me minder bang met Ella in de buurt en voelde meteen een stukje luchtiger.

---

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

Abigail Pierce
'Abigail, jij slaapt vanacht weer op de toegewezen kamer. Het boeit mij absoluut niet of jij je kamergenoot mag of niet, ik heb je die kamer toegewezen voor een reden. Jullie delen al een badkamer. Is dat dan niet goed genoeg? Ik kom vanacht controleren of je op je eigen kamer ligt. En de nacht daarna. Én de nacht daarna. Als ik je nog een keer betrap op het wisselen van kamer, krijgen jullie allebei corvee. Begrepen?'
Mijn mond viel nog net niet open en ik had mijn woorden al klaar maar voor ik de uitgesproken kreeg was het mens al weg.
"we kunnen twee dingen doen? brutaal worden en zeggen dat dit nu je kamer is omdat het op het bordje staat, of in de badkamer gaan slapen. Daar mogen we namelijk allebei wel komen en dat ding is groot en warm genoeg." Ik knik instemmend maar denk dan even. " Ik kom vanacht controleren of je op je eigen kamer ligt. En de nacht daarna. Én de nacht daarna. Als ik je nog een keer betrap op het wisselen van kamer, krijgen jullie allebei corvee. Begrepen?" praat ik na. "Met andere woorden, ik mag gewoon niet in een andere kamer komen dan in mijn eigen kamer? Ik kan het der op die manier ook leuk maken" Wisselen van kamer hield simpelweg in dat ik naar een andere kamer zou gaan, of dat nou de keuken, de hal, de badkamer of de kamer van Loki was maakte geen verschil. Dus als ik nou gewoon de hele tijd op mijn kamer bleef... leerde ze misschien ook haar les wel?
"Maar de badkamer klinkt ook goed!"
En ik loop achter hem aan naar beneden waar Sharp haar praatje hield waarbij ik haar de gehele tijd neidig aankeek. En zo zou ik blijven kijken, vandaag, en de dag daarna, en de dag daarna en de dag daarna. Als ze ook maar het lef had een keer mijn kamer in de komen voor controle kon ze er via de deur in en via het raam uit, en zo neidig moet je mij niet maken.
Na haar verhaal liep ze richting buiten waardoor ik mijn jas van de kapstok pak, hem aantrek en wacht op Loki waarna ik nogmaals een neidige blik naar buiten werp in de richting van de vrouw.

---

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

Tyler 'Ty' Devoné
"Wat is dat voor onzin? Ik ben Rembrandt niet..." zegt Jeremy met opgetilde wenkbrauwen.
"En ik ben jou ook niet." vervolgt hij dan.
"Nee, wees blij dat je mij niet bent. Als een meisje naar jou toe komt van 'Jer, ik vind je leuk' hoef je je tenminste niet af te vragen of ze het meent of dat ze het gewoon doet voor de populairiteit" zeg ik schouderophalend. Ja, het is best lastig om je altijd af te moeten vragen of het echt is.. maar aangezien ik ook wel af en toe van een beetje seks hou maakt het me niet heel veel uit.

Zo x'D
Ik heb koppijn :c

---

Little do you know

Jeremy Devoné
"Nee, wees blij dat je mij niet bent. Als een meisje naar jou toe komt van 'Jer, ik vind je leuk' hoef je je tenminste niet af te vragen of ze het meent of dat ze het gewoon doet voor de populairiteit" Pff ja tuurlijk altijd doen of je het erg vind. Maar als je zijn aantal bedpartners optelt dan blijkt het toch niet zo erg voor hem te zijn/
"Nee, wees maar blij dat je mij niet bent. Als een meisje naar jou toe komt van 'Hé Ty, ik vind je leuk' hoef je je tenminste niet af te vragen of ze het meent of dat ze het gewoon doet om een grapje uit te halen." doe ik hem na.
Het was een keer gebeurt, en ik zou niet opkijken als het vaker gebeuren zou.

---

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

[Jeej, ik heb alles klaar! De groepen en de kamerindeling. Komt er aan. Ik ga nu eerst een beetje wiskunde maken.]

---

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

[Neeuj O.O wij zijn schieuwnierig O.O wees niet zo gemeen Mannoonneke ]

---

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

Loki Laufreyson
Na mijn woorden zag ik haar knikken, maar ik zag ook twijfel. Ze begon mevrouw Sharp na te praten en trok er toen conclusies uit. Ik grijnsde even. "Maar de badkamer is technisch gezien voor de helf jou en voor de helft mijn kamer. Ze kan dus niet zeuren dat we op de verkeerde kamers liggen." Ik grijnsde breed toen ze ermee instemde en liep toen met haar naar beneden. Daar stond direct mijn hoofd op onweer toen ik die vrouw weer zag staan en leunde tegen een stoel. Af en toe zuchtte ik luid tijdens haar speech om mijn ongenoegen te uiten. Ik had hier allemaal echt geeen zin in, al betekende meer mensen, wel meer slachtoffers. Na haar verhaal duwde ik me af om te gaan staan en liep met Abby mee die zich nog dikker inpakte. Ik zei er maar niets van. Ik zag haar nog even pissig kijken naar Sharp. "Gewoon negeren. Die krijgen we nog wel." fluisterde ik voorover gebogen in haar oor. Ja, echt. Die kregen we nog wel. Tot het punt dat ze gillend gek zou worden.

---

Bowties were never Cooler

Abigail Pierce

Loki buigt naar me toe en begint in mijn oor te fluisteren "Gewoon negeren. Die krijgen we nog wel." en uitbundig begin ik te knikken. Oh echt. Ik vloog hem om zijn hals, "Kijk daarom ben jij nou de beste vriend! We passen bij elkaar" gooide ik er vrolijk uit. Mijn dag zag spontaan een stuk beter. Eerlijk gezegd keek ik ineens veel vrolijker uit naar de rest van mijn verblijf hier. Als Loki echt van plan was haar terug te pakken dan gingen we het heel erg gezellig hebben in onze tijd in dit huis. Ik laat hem weer los en pak zijn hand waarna ik de 3 koppen grotere jongen mee naar buiten trek de koude sneeuw in. Op het moment dat ik buiten sta komt de koude wind me gelijkt tegemoet. Bah, kou.

---

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign