• © JamesPotter & Sinistra



    Het is het derde jaar van Harry, Ron en Hermelien. Ron ligt in bed in de ziekenzaal en Harry en Hermelien staan op het punt met behulp van de tijdverdrijver Sirius te gaan redden. Maar... Het gaat iets anders... Ron, die nieuwsgierig is, staat op en loopt hinkend naar Harry en Hermelien toe. Hij struikelt, houdt zich nog net vast aan Harry en slaat perongeluk, maar erg hard, tegen de tijdverdrijver. Het zandlopertje begint te draaien en te draaien, verschrikkelijk hard. Elkaar verschrikt vasthoudend beginnen ze terug te gaan in de tijd. Jaren en jaren terug...

    Zo komen Harry, Ron en Hermelien terug op Zweinstein. Maar dan... In de tijd dat James, Sirius, Remus en Peter er op zaten. Krijgen ze met z'n drieën uitgelegd wat er is gebeurd? Komen ze er achter wie ze zijn. Blijven ze? Of willen ze zo snel mogelijk terug? En... Wordt dit vriendschap of geloven the Marauders hen niet en... gebeurd er iets vreselijks? Dit alles wordt in deze RPG beschreven.



    Regels
    - Minimaal 4 regels per post
    - Mensen met ervaring
    - Vermoord elkaar niet, vechten mag maar niet doden.
    - Geen afgesproken liefdes, niet gelijk verliefd worden in het eerste topic of iets dergelijks. Komt erg onwaarschijnlijk over.
    - Als je meedoet, weet zeker dat je goed kan meedoen en niet maar een paar posts
    - 16+ toegestaan, maar houd het netjes a.u.b.
    - Alleen ik en Rider openen nieuwe topics
    - Reserveren kan, rol binnen 24 uur invullen
    - Niet elkaars personage besturen
    - OOC tussen haakjes []+{}-()
    - HEB PLEZIER! het lijkt een grote lap regels, maar dit is echt alleen om het leuk en netjes te houden.




    Personages:

    Oude tijd

    James Potter - JamesPotter

    Sirius Zwarts - Wolfheart

    Remus Lupos - xBoselfje

    Peter Pippeling -

    Lily Evers - Rider

    Lucius Malfidus

    Severus Sneep - DreamerN

    Bellatrix Zwarts - JamesPotter

    Narcissa Zwarts - Rider

    Alle andere personage's uit de oude tijd

    Zelfverzonnen personage's (vol)
    - Rosanne Shinerwood||Zwadderich - PindaDoos
    - Rose Anna Valearia Black||Zwadderich - Patholoog
    - Daniëlle Jane Westlize||Griffoendor||Jager - Nici
    - Jay Dave Broock||Zwadderich||Jager - Wolfheart
    - Aaron'All' Luuk Fred Moon||Griffoendor||Drijver - xxxHappiness
    - Jason Rick Broock||Zwadderich||Zoeker - xBoselfje


    Nieuwe Tijd

    Harry Potter - Wunjo

    Ron Wemel -

    Hermelien Griffel -

    Note:
    Hier was al een topic van, maar omdat die doodliep is hier een nieuw rollentopic. Als je mee wilt doen. Post dan regelmatig. Het is logisch dat je niet elke dag kan reageren, maar eens per week moet wel lukken. Als dat niet gaat, schrijf je dan gewoon niet in. Als je twee weken niet gereageerd hebt, stuur ik je een bericht, als je dan nog niet reageert dan komt jouw rol weer vrij. Ik ben hier best streng in, dus meldt het als je niet kan reageren.



    VEEL PLEZIER!

    [ bericht aangepast op 30 sep 2013 - 17:06 ]


    And don't forget, Elvendork! It's unisex!

    [Haha dat stukje van Daniëlle had ik geschreven tijdens de les,eerst huiswerk hulp les,en daarna bij geschiedenis,toen die leraar onze S.O ging na kijken.]


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    Daniëlle Jane Westlize

    Een glimlach ontstaat om zijnmlippen. En in eens is het warm hier binnen. Zijn blik valt op mijn pols.
    'Wat heb je met je pols gedaan?'Roept hij uit. 'Je zou toch alleen helpen.'Vervolgd hij iets zachten. Schuldig kijk ik hem aan. 'Euhmm...ja...Die zusjes Green dachten dat ze stoer waren,en het liep uit op een gevecht. Maar verder is er niemand gewond!'Mompel ik naar hem. 'Oh ja....en Griffoendor heeft 15 punten adftrek. Slakhoorn,zag dat we aan het duelleren waren.'Vervolg ik.


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    Remus Lupos

    'Euhmm...ja...Die zusjes Green dachten dat ze stoer waren,en het liep uit op een gevecht. Maar verder is er niemand gewond! Oh ja... en Griffoendor heeft 15 punten aftrek. Slakhoorn zag dat we aan het duelleren waren,' zegt Daniëlle enigszins schuldig.
    Ik glimlach. 'Nou, James en Sirius zijn een keer in één nacht zo'n honderd punten kwijtgeraakt, dus ik zou je niet al te druk maken,' zeg ik. De reden -betrapt worden in de gangen terwijl ze mij naar buiten probeerden te smokkelen tijdens volle maan- laat ik maar weg. Als ze die zou horen zou ze denk ik keihard wegrennen en nooit meer in mijn buurt willen komen. En de hele school zou het in no time weten. Dat is wel het laatste waar ik zin in heb. Ik merk dat ik nogal depri aan mijn laken aan het plukken ben en leg mijn hand dan op mijn matras. Ik ga in kleermakerszit op mijn bed zitten en kijk naar Daniëlle, waardoor er meteen al een glimlach op mijn gezicht komt.


    -

    Daniëlle Jane Westlize


    'Nou, James en Sirius zijn een keer in één nacht zo'n honderd punten kwijtgeraakt, dus ik zou je niet al te druk maken,'Zegt Remus. 'Ik maak me ook geen zorgen.'Lach ik hem toe. 'En ja. James en Sirius doen wel vaker zulke dingen.'
    Met een glimlach kijk ik hem aan. Hij gaat in de kleermakers zitten en kijkt me aan. 'Dus......'


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    (Is het trouwens niet bijna tijd voor het avondeten?)

    Remus Lupos

    'Ik maak me ook geen zorgen,' lacht Daniëlle. 'En ja. James en Sirius doen wel vaker zulke dingen.'
    Ik maak een instemmend geluidje. 'Dus...' zegt ze na een korte stilte.
    Ik merk dat ik haar aan zit te staren en wend mijn blijk af naar mijn laken. Het kriebelende gevoel in mijn maag zit er nog steeds en lijkt steeds erger te worden.
    'Eh,' zeg ik. Dat kwam er ook weer heel snugger uit. Ik bedenk me net dat Daniëlle de enige is die me vandaag is komen opzoeken. Waarschijnlijk zijn de anderen nu vrolijk kerstfeest aan het vieren in Zweinsveld ofzo.
    'Had je vandaag niets anders te doen?' vraag ik. 'Ik bedoel, de anderen zitten nu weet-ik-veel-wat te doen, en jij zit hier met mij een saai gesprek te voeren over eigenlijk niets terwijl je ook gewoon feest kon gaan vieren.'
    Waarom kan ik niet gewoon mijn mond houden? Ik bijt op mijn lip en hoop dat Daniëlle nu niet bedenkt dat feest vieren inderdaad leuker is dan met mij een gesprek op gang proberen te houden.


    -

    [K reageer zaterdag pas weer. Ben op school soort van...ach ja.....laat maar.....]


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    Daniëlle Jane Westlize

    Alles van wat er vandaag gebeurd is laat ik in mijn hoofd zich overnieuw afspelen. Het gevecht met Bellatrix,dat gedoe met Jay,het gevecht met de zusjes Green. Echt alles. Alle dagen hier op Zweinstein zijn echt raar. Maar toch geniet ik het leven hier. Ik schrik op als ik Remus zijn stem hoor.
    'Heb je vamdaag niets anders te doen?Vraagt hij.'Ik bedoel, de anderen zitten nu weet-ik-veel-wat te doen, en jij zit hier met mij een saai gesprek te voeren over eigelijks niks terwil je ook gewoon feest kon vieren.'Met een kleine glimlach kijkik hem aan. 'Nee hoor. Hun zitten gezellig met elkaar en anders ben jij alleen. En trouwens ik vind dit een leuke kerst.'Antwoord ik.


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    DreamerN schreef:
    Severus Snape

    Snel glipte ik achter Rose aan maar binnen voor de kou vat zou krijgen op de planten het dichtst bij de deur.
    Mijn blik gleed door de kas heen zag ik dat ik gelukkig de goede keus had gemaakt, want in deze kas stond elk moment een bijzonder schouwspel te gebeuren.
    "Severus, Dit is echt mooi !" Hoorde ik Rose zachtjes fluisteren en ik kon een grijns niet onderdrukken.
    "Wacht dan nog maar even, er staat zo meteen iets te gebeuren wat niet zo vaak gebeurd." Althans, ik hoopte dat mijn berekeningen en naslagwerk juist was wat ik de laatste tijd allemaal heb moeten maken voor mijn voorbereidingen voor het brouwen van Felix Felicis.
    Daaruit had ik begrepen dat één van de zeldzame planten genaamd iris plantate, die toevallig in deze kas groeide, vandaag zou bloeien.
    Een verschijnsel wat maar 1 keer in de vijf jaar gebeurd, bij goed geluk.
    Wat het effect precies is en hoe het eruit ziet was niet geheel duidelijk, maar het werd als een adembenemend mooi schouwspel omschreven.
    Eerlijk gezegd vroeg ik me af waarom wij de enige twee hier waren, ik neem aan dat de docenten ervan weten en ook graag een kijkje wouden nemen, of had ik nou een primeur in handen waar zij helemaal niets vanaf wisten ?
    Ik pakte mijn toverstok en dimde het licht een beetje, voor meerdere redenen eigenlijk, het was voor de sfeer, ten tweede om er voor te zorgen dat er niet al te veel tot weinig aandacht van buitenaf op de kas werd gelegd en ten derde om de 'show' beter mee te kunnen krijgen, want van wat ik gehoord had was dat zeker een aanrader.
    En net nadat ik dat had gedaan heerste er opeens een doodse stilte in de kas.
    En toen begon het, als een golf gingen de eerste bloemetjes open, eerst de kleintjes, waarbij de blaadjes oplichtte in alle regenboog kleuren en zelfs nog meer, pulserend kwam er een klein lichtgevend bolletje vrij dat over hupste op de volgende knop, die hetzelfde effect had als de eerste en in een regenboog opensprong om zelf ook een schijnend bolletje te produceren.
    Als een ketting ging het de kas door, tot we overal omringd werden door regenboog bloemen en glinsterende bolletjes als schitterende vuurvliegjes.
    Na dit schouwspel keek ik opzij naar Rose, om haar reactie te peilen, hopelijk vond ze het net zo mooi als ik.


    Rose Black

    Ik had absoluut geen idee wat ik kon verwachten in deze kas. Ik wist dat hier een bloem stond iris nogwat genoemd. Wacht, het was de iris plant. Het was een speciale plant, maar waarom? Net op het moment dat ik wist waarom, gingen de eerste bloempjes open. Het schouwspel wat daarna volgde was adembenemend mooi. Zolang de show duurde kon ik geen woord opbrengen. Dit was gewoon abnormaal fantastisch. Dit was het beste wat een jongen voor een meisje kon doen. Geen romantisch diner bij de kerstboom en de haard, geen bevroren meer, geen sneeuwgevecht, maar dit.
    Toen het schouwspel voorbij was moest ik het tot mij door laten dringen wat ik zojuist gezien had. Waarschijnlijk het mooiste wat ik ooit in mijn leven zou zien. 'Severus, dit..' fluisterde ik stil, ik wist nog niet eens zeker of hij mij gehoord had, dus ik stopte maar. Ik keek opzij en Severus' zwarte ogen staarden in de mijne. Vlinders dwaalden door mijn buik. Ik wist niet precies of het kwam omdat dit zo ongelooflijk mooi was of omdat híj me dit had laten zien. Ik had wel eerder met jongens gezoend, sterker nog -nee, dit ga ik achterwege laten. Maar Severus. Er was iets, bij de andere was het niet echt. Duidelijk niet. Ik had nog nooit stijf gestaan van de zenuwen. Ik stond letterlijk stijf van de zenuwen, ik kon geen vin verroeren. Wat nu als ik hem ging zoenen en hij wilde niet? Wat nu als ik mijn hoofd afwendde en hij wilde mij zoenen?


    You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

    (Leven!)

    Remus Lupos

    'Nee hoor. Hun zitten gezellig met elkaar en anders ben jij alleen. En trouwens ik vind dit een leuke kerst,' zegt Daniëlle met een glimlach. Voor mij is het niet bepaald een leuke kerst. En dan te bedenken dat het over een paar dagen weer volle maan is... Niet aan denken.
    Ik kijk naar Daniëlle en glimlach. Nog meer kriebels in mijn buik. Het valt me op dat ze... Er schieten zo'n honderd woorden tegelijkertijd door mijn hoofd, maar ik kies er uiteindelijk maar een uit.
    Leuk is. Niet gewoon leuk, maar leuk leuk. Iemand die mijn gedachtegang nog kan volgen?
    Ik merk dat ik knalrood word en staar naar het laken. Haal je maar niets in je hoofd, Remus. Dat gaat toch niet gebeuren.

    (verschrikkelijk stukje.)


    -

    [Nee hoor! En. Inderdaad leven! Maar ik reageerde niet want donderdag ben ik op school bedreigd... Ik weet niet of het al avond is....
    ]


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    (Ik vind het goed als het avond wordt)


    And don't forget, Elvendork! It's unisex!

    [Goed is het dan avond? En ik zal dit weekend niet reageren. Mijn excuses.]


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    Daniëlle Jane Westlize

    Terwijl het hier steeds warmer wordt kijk ik hem met een kleine glimlach aan. In de verte hoor ik de klok zes keer slaan. Wat dus aangeeft dat het zes uur is. Ik ben hier bijna de hele dag al. Ach ik vind het niet erg,en wat maakt het ook uit. Ondanks dat we praten over niks is het best gezellig. Nou ja...wat je gezellig kan noemen. In eens krijgt Remus een rood hoofd. Verbaads kijk ik hem aan. Wat kijk ik weer veel verbaasd vandaag.
    'Ehmm...dus morgen mag je hier weer weg?'Vraag ik zachjes. Ik voel dat mijn wangen rood worden. Hoe dom kan een mens zijn? Heel dom dus als je Daniëlle Westlize heet. Mijn gedachtes slaan nergens op. Dat is wel vaker zo maar zovaak als vandaag heb ik nog niet gehad. Waarom maak ik me druk om niets? Eerlijk gezegd heb ik geen idee. Waar zou Aaron trouwens zijn? Normaal zou ik hem net wel in de gang tegen komen. Zoals ik al zei waar maak ik me druk over. 'Erhmm...Sorry...Ik ben gewoon een beetje moe denk ik?'Mompel ik haast onverstaanbaar.


    [Omg dit stukje failt!]


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    Patholoog schreef:
    (...)

    Rose Black

    Ik had absoluut geen idee wat ik kon verwachten in deze kas. Ik wist dat hier een bloem stond iris nogwat genoemd. Wacht, het was de iris plant. Het was een speciale plant, maar waarom? Net op het moment dat ik wist waarom, gingen de eerste bloempjes open. Het schouwspel wat daarna volgde was adembenemend mooi. Zolang de show duurde kon ik geen woord opbrengen. Dit was gewoon abnormaal fantastisch. Dit was het beste wat een jongen voor een meisje kon doen. Geen romantisch diner bij de kerstboom en de haard, geen bevroren meer, geen sneeuwgevecht, maar dit.
    Toen het schouwspel voorbij was moest ik het tot mij door laten dringen wat ik zojuist gezien had. Waarschijnlijk het mooiste wat ik ooit in mijn leven zou zien. 'Severus, dit..' fluisterde ik stil, ik wist nog niet eens zeker of hij mij gehoord had, dus ik stopte maar. Ik keek opzij en Severus' zwarte ogen staarden in de mijne. Vlinders dwaalden door mijn buik. Ik wist niet precies of het kwam omdat dit zo ongelooflijk mooi was of omdat híj me dit had laten zien. Ik had wel eerder met jongens gezoend, sterker nog -nee, dit ga ik achterwege laten. Maar Severus. Er was iets, bij de andere was het niet echt. Duidelijk niet. Ik had nog nooit stijf gestaan van de zenuwen. Ik stond letterlijk stijf van de zenuwen, ik kon geen vin verroeren. Wat nu als ik hem ging zoenen en hij wilde niet? Wat nu als ik mijn hoofd afwendde en hij wilde mij zoenen?



    {Ik heb bijna nog geen tijd gehad om te reageren door school, maar ik zal kijken of ik het vandaag voor elkaar krijg... anders word het waarschijnlijk pas vrijdag of zo...}


    Credendo Vides

    Remus Lupos

    Het is de stem van Daniëlle die me op doet kijken.
    'Ehmm...dus morgen mag je hier weer weg?'
    Ik haal mijn schouders op.
    'Als het goed is wel, maar ik weet niet of...' Hakkel ik. Wat heb ik toch? Normaal gaat praten wel redelijk vlot.
    'Erhmm...Sorry...Ik ben gewoon een beetje moe denk ik?' mompelt Daniëlle.
    Oké, waar kwam dat vandaan?
    'Wat is er dan?' vraag ik nieuwsgierig. Ik houd er niet van om dingen te missen. Ik kijk Daniëlle vragend aan en zie dat ze een knalrood hooft heeft.
    'Is er iets aan de hand?' vraag ik, iets bezorgder. Hopelijk lijk ik nu niet te doordrammerig of hoe je dat ook zegt. Ik kijk Daniëlle vragend aan en negeer de vlinders in mijn buik.


    -