Zo vernederend - School

Kinderen groepjes laten kiezen met gym is het meest vernederende wat er bestaat
Dat vind ik in elk geval

Ik wordt al en altijd niet gekozen, ik moet maar bij het team dat er nog 1 te weinig heeft.
En ik weet dat ik geen supersporter ben, maar ik ben wel altijd heel gemotiveerd.
Het doet gewoon nog elke keer pijn als je al laatste overblijft.
En als we dan bezig zijn krijg ik commentaar dat ik niks uitvoer
Maar ik doe altijd mee, ik krijg alleen nooit de bal.

Mijn ouders hebben al meerdere keren naar school gebeld hiervoor en het heeft helemaal niks geholpen
Ik ben het gewoon zo beu, ik zit nu voor het tweede jaar op deze school, nadat ik was weggepest van mijn oude school,
en het is gewoon weer hetzelfde.
Sporten is voor mij iets moeilijker omdat ik slechtziend ben en astma heb, maar ik ben wel heel gemotiveerd.
En ik krijg ook lullig opmerkingen over mijn gymshirt en ik ben het gewoon zo beu, ik wordt er zo onzeker van,
Ik vind het ook leuk om te hardlopen, maar mensen kijken me altijd zo vreemd aan als ik dat doe

Sorry, dat moest ik even kwijt

Edit: Ik heb morgen gym en mijn ouders gaan naar mijn docent bellen. En zolang er niks aan wordt gedaan hoef ik van mijn ouders niet mee te gymmen.

[ bericht aangepast op 5 sep 2013 - 18:32 ]

---

L.S.H.I.F.O.M.D.W.I.D.H.O. Laughing so hard I fell off my dinosaur, wait, I don't have one

Grindelwald schreef:
Herkenbaar... Ik vind gym om precies dezelfde redenen echt gewoon tien keer niks en ik ga ook afspraken maken met mijn nieuwe gymdocent, want meedoen heeft gewoon geen nut. Het is super vernederend als je altijd als laatste aan de beurt bent, omdat mensen je gewoon niet in het team willen. Dan lijkt het net of je geen inzet toont, terwijl dat wel zo is. Ik kan het alleen niet zien en als ik de bal dan eindelijk zie, is hij al weer aan de andere kant van het veld -.-
Gym is vaak een examenvak, dus je kunt het niet laten vallen, maar ik ga met de afdelingsleider en de gymdocent wel afspraken maken of ik niet iets anders kan doen, zoals een werkstuk maken wat met sport te maken heeft of zo. Kan jij niet ook zo iets doen?

Ik sport op zich wel graag, ik heb geen hekel aan het vak, alleen aan het feit dat het dan nog duidelijker is dat ik er toch niet bij hoor
Ik ga het wel aan mijn gymdocent vragen omdat ik mij er gewoon heel erg slecht door voel
Ik krijg dan zo een gevoel dat ik niks ben, dat ik nutteloos ben, ik zit in de pauzes ook heel vaak alleen
Ik probeer mezelf er van te overtuigen dat ik gewoon even moet doorbijten, maar ik moet nog 3 jaar

---

L.S.H.I.F.O.M.D.W.I.D.H.O. Laughing so hard I fell off my dinosaur, wait, I don't have one

I know the feeling. En inderdaad (^) gewoon doorbijten. Het zal niet eeuwig zo blijven.

---

You are beautiful, you are love.

Juniper schreef:
I know the feeling. En inderdaad (^) gewoon doorbijten. Het zal niet eeuwig zo blijven.

---

"Pride relates more to our opinion of ourselves, vanity to what we would have others think of us." - Jane Austen

Ik heb trouwens ook astma en het zit me ook erg in de weg. Als je telkens als laatste gekozen word, moet je misschien overwegen om aan je gymleraar voor te stellen dat jij een keer mag kiezen? Ofwel zoek je een sport waar je echt goed in bent en verbaas je alle medeleerlingen met je trucjes
Astma is moeilijker te omzeilen, maar als je af en toe een keer gaat hardlopen om je conditie te verbeteren, moet het lukken. Veel succes nog, wat je ook probeert!

[ bericht aangepast op 1 sep 2013 - 15:01 ]

---

We crave what we can't have.

Sinistre schreef:
Het enige wat ik kan bedenken; het wordt beter. Teams kiezen is grotedeels vriendjespolitiek.

+
Ik ken eerlijk gezegd het gevoel niet. Ik ben goed in sport en ik word nooit als laatste gekozen. Als ik eens mag kiezen, kies ik gewoon ook kinderen die altijd als laatste worden gekozen, ookal zijn ze niet zo in sport. Die kinderen zijn het gewoon niet waard om jou in het team te hebben, aangezien ze toch alleen maar egoïstisch besig zijn.

[ bericht aangepast op 1 sep 2013 - 15:50 ]

---

"It takes ten times as long to put yourself back together as it does to fall apart."

Ik herken dit niet. Ik word juist vaak gekozen bij gym, maar ik vind het rot voor de mensen die dit niet hebben.

---

26 - 02 - '16

Bij ons worden de teams helaas ingedeeld door de leraar. Ik had toch liever dat we zelf teams mogen maken.
Maar ik snap wel dat 't niet leuk is om als laatst gekozen te worden.

---

A friend is one who believes in you when you have ceased to believe in yourself.

Ik werd ook nooit gekozen, maar ik vond gym ook zo'n doelloos vak. Na een half rondje rennen rond het veld had ik het alweer gezien en ging ik lekker op de bank zitten en chillen met de muziek in. :'D
Kut gym, haha. Trek het je maar niet aan, boeiend dat mensen je niet kiezen. :')

---

"Well, well. Look who we've got here!"

Sagitta schreef:
Zucht, dat probleem heb ik ook al heel mijn leven. Altijd laatst gekozen worden en dus daarom maar gedumpt worden in een team dat jou niet wilt. Bijgevolg is mijn zelfvertrouwen enorm laag, durf ik niet zo goed meedoen en ben ik ook niet zo goed in sporten, waardoor ik dan nog minder snel gekozen wordt.
En laat staan dat ik ook geen passen naar mij toe gegooid krijg, waardoor ik dus altijd net niet gebuisd ben op dat vak.

+ Daar valt niet veel aan te doen, overal kom je vriendjespolitiek tegen. Misschien moet je er met jouw leerkracht over praten? Wie weet helpt het bij jou (wat bij mij dus niet het geval is).

---

“Life is not a problem to be solved, but a reality to be experienced.”

Zo herkenbaar, ik voel me ook totaal niet op mijn gemak bij gym en niemand geeft mij de bal, maar dat boeit me verder niet, want ik heb echt een hekel aan gym. Alleen als we een cijfer moeten halen vind ik het kut dat ze de bal niet naar me overspelen, dan kan de leraar geen eens zien dat ik mijn best doe.

---

If the compass breaks then follow your heart and I hope it leads you right back into my arms.

Ughh. Dat ken ik!
Bij mij deden ze dat ook altijd, toen ik nog gym had.
Maar toen ben ik een keer boos op de leraar afgestapt en heb ik hem verteld hoe dat voelde..
De dag erna mocht ik beginnen met een groepje maken.
En de week erop werd het telkens anders gedaan; de ene keer de leraar, de andere keer 2 winnaars van een spel, enz.
Zodat niemand zich buitengesloten kon voelen.

---

You know, sometimes when you cage the beast, the beast gets angry.

Zal ik even langs komen?

---

©1998

BlackAlpha schreef:
Zal ik even langs komen?

mag ik mee

---

Never forget what you are. The rest of the world will not. Wear it like armor and it can never be used to hurt you.

Ik herken het. Ik ben dik dus ging iedereen ervan uit dat ik zal sucken, terwijl ik vaak genoeg echt de beste was in spelletjes. Alleen hardlopen hield ik nooit vol. Ik had vriendinnen in de klas, maar het voelde bij groepjes maken niet zo. Vooral niet in de jaar dat we een oneven aantal was. Dan was ik bij groepjes maken van vier altijd buitengesloten en dan gingen ze zeggen dat ik zelf maar een groep moest gaan zoeken. Het sucks gewoonweg. Maar laat het je niet naar beneden brengen.

---

-

Zo was het bij mij ook altijd. Soms gebruikten de leraren dan zo'n nummersysteem, waardoor je niet meer als laatste kon worden gekozen, maar nog steeds waren mijn teamleden nooit erg blij als ik erbij zat (wat gelukkig betekende dat ik vaak wissel kon zijn, ik hou écht niet van gym).
Gelukkig zit ik nu op de Vavo, en dat betekent dat ik nooit van mijn leven weer hoef te gymmen :'D Maar ik herinner me ook nog hoe het was om in de derde te zitten en het niet gekozen worden, het alleen zitten, de bange pauzes in je eentje: het was alsof het nog voor altijd zou gaan duren. Geloof me: het gaat allemaal sneller voorbij dan je denkt. En hoe ouder je klasgenoten worden, hoe meer al dat kinderachtige gedrag verdwijnt. Het wordt écht beter! (:

---

there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.