• The Immortal:

    Samenvatting:
    Het verhaal speelt zich af in een geheel andere dimensie. Als je onstervelijk bent kun je toetreden.
    Er bestaat een hele grote groep in het geheim dat zich ''The Immortal'' noemt. Het enige wat zij willen is macht, rijkdom en overname van de wereld. Alleen de mensen die voldoende getraind zijn, kunnen hun gave ook in de aardse dimensie gebruiken.

    Informatie over The Immortals:

    Wat voor mensen zijn Immortal?
    Werkelijk iedereen kan Immortal zijn. Ze hebben een gouden hart die licht uitzend naar buiten toe. Enkel als zij hun ontdoen van hun kleding kun je dit zien.

    In wat voor demensie leven zij?
    Ze leven in een demensie waar alle onstervelijken bijeenkomen om hun plannen te bespreken om de mensheid uit te roeien. Toch zitten er goede Immortals bij die het spelletje mee spelen maar ondertussen de aarde proberen te redden en te waarschuwen.

    Kunnen mensen Immortal worden?
    Ja, dit is zeker mogelijk. Als een zeer hoog getrainde Immortal je hart eruit rukt, groeit er langzaam een nieuwe van goud.

    Wat zijn de gaven van de Immortals?
    ~Gedachten lezen van mensen maar niet van anderen Immortals.
    ~Ze hebben een bijzondere spierkracht. Ze kunnen vechten als de beste.
    ~Ze kunnen teleporteren naar verschillende plaatsen.
    ~Als ze zich inspannen straalt hun hart nog meer licht uit zodat ze echt extreem sterk zijn (Bijv. iemand kunnen vermoorden door hem/haar enkel aan te kijken.)
    ~Ze hoeven geen voedsel of drinken tot zich te nemen.

    Kunnen Immortals ook kinderen krijgen?
    Ja, dit kan door de ogen te sluiten en elkaars gouden hart aan te raken. Het gouden hart gaat zo erg gloeien, dat het proces vanzelf in gang komt. Let op.. Dit werkt alleen als ze echt verliefd zijn.


    Regels:
    ~Ik wil een echt verhaal tot stand laten komen in deze RPG... Ik verwacht dan ook dat je meer dan vier zinnen typt.
    ~Maak je personage zo uitgebreid mogelijk. Laat zien waar hij/zij voor staat.
    ~Moorden is niet toegestaan, tenzij toestemming van de eigenaar van andere personage.
    ~16+ is toegestaan, maar probeer het nog wel classy te houden.
    ~Als je meedoet, blijf dan goed op de hoogte van de RPG en mail mij als je afwezig moet zijn voor welke reden dan ook.



    Shadow Cross ~ Mannelijk ~ Goede Immortal by Paddo
    Jacelyn " Jacey" Felice Frazier ~ Vrouwelijk ~ Goede Immortal by HippieDream
    Anarawd Cadyryeith Colt ~Mannelijk~ Goede Immortal by Abelard
    Mia Sera Roberts ~ Vrouwelijk ~ Slechte Immortal by Etoiles
    Prue Amarra Mortimer ~ Vrouwelijk ~ Slechte Immortal byRider
    Percevale "Percy" O'Connor ~ Mannelijk ~ Slechte Immortal by TragicYouth

    Veel RPG plezier!

    [ bericht aangepast op 13 juli 2013 - 12:52 ]

    (Iedereen mag wel wat actiever zijn hoor ;p )

    ( sorry ik weet niet wat ik moet schrijven. Maar ik zal wel ff wat schrijven. Waneer komen eigenlijk alle imortals bij elkaar? )


    | 'Sorry for being awesome, losers,' Call had said before he blacked out. | The Iron Trial

    (Eh, maakt niet percé uit, ze wonen allemaal in een gezamenlijk huis. Eén voor de goede immortals, één voor de slechte.)

    HippieDream schreef:
    Jacelyn ''Jacey '' Felice Frazier

    Mijn handen klemmen zich rond de zwarte deurklink die ik blijf vasthouden. Gedachtes tieren door mijn hoofd. Met elke keer een andere vraag waar op ik geen antwoord kan krijgen. Alleen 1 woord blijft door mijn hoofd spoken, waarom? Ik doe met een zucht de deur open en smijt mijn tas tegen de muur. Mijn groene jas hang ik op en mijn hakken schop ik uit. Ze knallen tegen de witte muur op en snel loop ik door naar de keuken en pak een glas uit een van de keuken kastjes. Trillend doe ik er water in en kijk toe hoe het water overstroomd uit het glas. Na een paar minuten doe ik de kraan dicht en neem een koude slok water. Ik loop zachtjes naar de woonkamer en zie hoe Shadow in een stoel ploft en een sigaret opsteekt. Hij zucht even en kijkt daarna naar buiten. Door de rooklucht moet ik perongeluk hoesten en laat het glas water uit mijn handen vallen. En ik weet niet waarom maar ik staar naar de scherven en het koude water. Zonder er maar een vinger naar uit te steken.


    Shadow Cross

    Als ik wat hoor vallen kijk ik op van mijn stoel,
    Ik zie Jacey staan, blijkbaar waren haar gedachtes wat te veel geworden en had ze een glas laten vallen,
    Ik glimlach even waarna ik opsta,
    "Jacey, het is niet zo erg. Het is zo opgeruimd"
    Ik loop naar haar toe waarna ik mijn hand op dr schouder leg,
    "Gewoon even opruimen en het is zo weer schoon"
    Misschien was ik te lief, misschien ook weer niet,
    Soms wist ik niet precies hoe ik moet reageren en dan blijkt er een lieve kant van mij naar boven te komen.
    Ik ga op mijn hurken zitten waarna ik de grote stukken glas van de grond af pak,
    De kleine stukjes moesten maar anders opgeruimd worden.
    Ik loop naar de afvalbak met de stukken glas waarna ik ze weggooi en weer naar Jacey kijk.

    [O ja, ik zal hier nog een man voor aanmaken. Sorry, helemaal vergeten! Ik ga nu bezig.]


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Mia Sera Roberts

    `Mama! Nee doe dit niet met mijn moeder!´ gilde ik uit onmacht. Ik keek ze één voor één aan en rukten hun harten uit hun lichamen. Ik draaide me om en zag mijn moeder liggen; doordrenkt van het bloed. `Het is te laat,´ fluisterde ik.

    Prue haalde haar schouders op. `Daar heb ik wat aan zeg!´ Ik knipoogde zodat ze zag dat ze me niet al te serieus moest opvatten. Ik haatte het dat als ik niets te doen had ik die rot flashbacks kreeg. Ze hielden niet op en herhaalde zich minstens om het uur. Ik roerde met mijn vinger in de koffie en gooide het weg. Ik had gelijk geen dorst meer...

    [ bericht aangepast op 16 juli 2013 - 12:39 ]

    (Sorry voor de late reactie, had niet helemaal dat je al gepost had :') )

    Prue Amarra Mortimer || Slechte immortal

    'Daar heb ik wat aan zeg!' klonk het van Mia's kant. Verstoord keek ik op en zag nog net een knipoog. Juist, het was niet aanvallend bedoeld. Langzamerhand begon de verveling toe te slaan. Ik zou straks wel naar buiten gaan en kijken of daar wat te doen was. In het huis was het immers op Mia na stil en ik hield er niet van als ik niks in handen had. Het was een redelijk lange tijd gelukt om alles buiten te sluiten en mij als een zombie door het leven te begeven en de tijd te doden met niks doen, maar uiteindelijk drongen de pijnlijke herinneringen altijd mijn gedachten weer binnen en dan was het weer raak en voelde ik mij dagen lang vreselijk, tot ik afleiding had gevonden.
    'Ik verveel mij,' bracht ik zuchtend uit. 'Ik denk dat ik zo maar naar buiten ga, op zoek naar iets om te doen,' deelde ik mee aan Mia en zette de kop aan mijn mond voor de laatste slokken, waarna ik hem in de afwas machine zette. Mia had haar koffie vreemd genoeg weggegooid. Ik ging echter niet vragen waarom, want dat waren mijn zaken niet.

    (En ook excuses voor hoe kort hij is geworden. Ik had niet genoeg inspiratie om meer te schrijven. Het is nogal dood in de RPG :p )

    [ bericht aangepast op 20 juli 2013 - 20:11 ]


    Happy Birthday my Potter!

    (Oh God, had helemaal niet door dat het al begonnen was... Ga zo even iets posten)


    I can't define who I am.

    (Haha aaaw, zo zielig voor mijn personage. Hij is verlegen tegenover meisjes en dat zijn zijn enige 2 huisgenoten)

    Percevale "Percy" O'Connor Slechte immortal
    Ik was van plan om naar de keuken te lopen, tot ik een paar gedempte stemmen een conversatie hoorde houden. Ik twijfel. Op de één of andere manier krijg ik toch altijd een beetje de kriebels bij het praten met meisjes. Aan de ene kant wilde ik wel, maar aan de andere kant ook weer niet. Ik had nota bene nog nooit een vriendin gehad... En de twee exemplaren die bij mij in huis leefden waren volgens mij zelfs nog een tikkeltje ingewikkelder dan de doorsnee Immortal meiden. Mia gedroeg zich altijd nogal kil, waardoor ik me bij haar altijd twee keer zo ongemakkelijk voelde als bij een meisje dat zich kortgezegd 'normaal' gedroeg. En Prue... ik weet het eigenlijk niet. Ze was jong, maar toch had ze zo'n volwassen uitstraling over zich... Ik wist nooit echt wat ik met haar moest. Toch was ik best gehecht aan beide meiden... of vrouwen. Het huis voelde leeg zonder hen, en stiekem vond ik het wel fijn als we samen waren. Dat waren dan de keren dat ik naar ze toe durfde te gaan. Ik zucht en teleporteer dan naar de keuken toe. 'Hé,' glimlach ik voorzichtig naar mijn twee huisgenoten. Ik neem plaats achter het keukeneiland en zet wat koffie voor mezelf. Prue had al, zag ik, Mia niet. 'Wil je ook koffie, Mia?' vraag ik. Ik voelde me zo saai tegenover hen... Maar tegen meisjes kon ik gewoon niet zo spontaan en gek zijn als bij jongens. Dat haatte ik.


    I can't define who I am.

    TragicYouth --> ApexPredator


    I can't define who I am.

    (Meh, het is hier echt te stil)

    Prue Amarra Mortimer || Slechte immortal

    Ik wilde net naar buiten gaan, toen Percevale in de keuken verscheen. Normaal had ik het niet zo op mannen, nou ja, eigenlijk was dat pas zo geworden nadat ik gebruikt was door Evan, maar Percy was wel oké. Hij was eerder verlegen tegen ons vrouwen, dan dat hij ons gebruikte en als afval weggooide, wanneer hij klaar met ons was. Daarbij was hij overduidelijk geen slecht uitzicht, waardoor ik dus tegen het aanrecht leunde en toekeek wat hij deed. Ik had immers niets beters te doen, aangezien ik mij hier dood verveelde. Het leek wel alsof het grootste gedeelte net zo diep in slaap was gevallen als Doornroosje.
    Hij had plaatsgenomen aan het keukeneiland en was bezig met koffie voor zichzelf. Hij maakte echter de fout om aan Mia, die duidelijk geen trek had -ze had immers net haar koffie weggegooid, koffie aan te bieden.
    'Wil je ook koffie, Mia?' Er verscheen een geamuseerde grijns op mijn lippen. Mia reageerde vaak nogal kil en het zou dus kunnen, dat er een leuke opmerking haar mond zou verlaten. Ik hoopte natuurlijk wel dat ze niet al te gemeen zou doen tegen de verlegen Percy. Dat zou zielig zijn. De jongen had niks misdaan.
    'Ze heeft de hare net weggegooid,' fluisterde ik hem dan ook zachtjes toe. 'dus ik denk het niet.' De grijns stond nog steeds om mijn lippen en afwachtend keek ik naar Mia, nieuwsgierig naar haar reactie.


    Happy Birthday my Potter!

    [True! Kunnen we niet de slechte en goede in 1 huis doen? Dat lijkt mij leuker en sowieso zitten er in 1 huis maar 3 personen... dat is best vreemd. PS I just realized: we drinken koffie maar Immortals hoeven niet eens te eten of te drinken, haha]

    Percevale "Percy" O'Connor Slechte Immortal
    Ik neem Mia goed in me op terwijl ik op haar antwoord wacht. 'Ze heeft de hare net weggegooid,' fluistert Prue dan grijnzend. 'Dus ik denk het niet.' 'Oh,' mompelde ik uit het veld geslagen. Het voelde als een nederlaag. Ik nam het me gewoon kwalijk wat ze over me dachten, en ik voelde me op dit moment best debiel. 'Hoezo, is de koffie vies dan?' vraag ik toch wel verbaasd aan Prue, tot ik me realiseer dat dat ook echt heel stom klonk, aangezien zij nog gewoon koffie dronk. 'Sorry,' grimas ik verontschuldigend, en ik draai me maar snel weer om naar het koffieapparaat. Inmiddels is de koffie klaar. Ik giet het goedje in een koffiemok en draai me vervolgens beschaamd om met de dampende mok in beide handen geklemd. Ik schenk de twee meiden een glimlachje en zet de mok aan mijn lippen. Fuck, de koffie is heet. Ik trek een rotkop en pak snel een beker met water om mijn oververhitte tong af te koelen. Je bent weer lekker bezig vandaag, Percy! denk ik minachtend. Ik had beter niet naar de keuken kunnen komen. Waarom was ik dan ook zo'n verschrikkelijke sul in de buurt van meisjes... Ik had echt even behoefte aan een mannelijke gesprekspartner.


    I can't define who I am.

    { Ik zit zelf te wachten tot Jacelyn " Jacey" Felice Frazier reageert op mijn bericht :) Dus tot die tijd zit ik zelf vast xD }

    Misschien moet je haar een berichtje sturen? :)


    I can't define who I am.

    [Sorry! ik was deze rpg een beetje vergeten xD
    Ten tweede :HippieDream--> SeaWaves
    Ten derde: Ik ga typen ;)]


    | 'Sorry for being awesome, losers,' Call had said before he blacked out. | The Iron Trial