[RPG] De onsterfelijke [1] - Speeltopics

The Immortal:

Samenvatting:
Het verhaal speelt zich af in een geheel andere dimensie. Als je onstervelijk bent kun je toetreden.
Er bestaat een hele grote groep in het geheim dat zich ''The Immortal'' noemt. Het enige wat zij willen is macht, rijkdom en overname van de wereld. Alleen de mensen die voldoende getraind zijn, kunnen hun gave ook in de aardse dimensie gebruiken.

Informatie over The Immortals:

Wat voor mensen zijn Immortal?
Werkelijk iedereen kan Immortal zijn. Ze hebben een gouden hart die licht uitzend naar buiten toe. Enkel als zij hun ontdoen van hun kleding kun je dit zien.

In wat voor demensie leven zij?
Ze leven in een demensie waar alle onstervelijken bijeenkomen om hun plannen te bespreken om de mensheid uit te roeien. Toch zitten er goede Immortals bij die het spelletje mee spelen maar ondertussen de aarde proberen te redden en te waarschuwen.

Kunnen mensen Immortal worden?
Ja, dit is zeker mogelijk. Als een zeer hoog getrainde Immortal je hart eruit rukt, groeit er langzaam een nieuwe van goud.

Wat zijn de gaven van de Immortals?
~Gedachten lezen van mensen maar niet van anderen Immortals.
~Ze hebben een bijzondere spierkracht. Ze kunnen vechten als de beste.
~Ze kunnen teleporteren naar verschillende plaatsen.
~Als ze zich inspannen straalt hun hart nog meer licht uit zodat ze echt extreem sterk zijn (Bijv. iemand kunnen vermoorden door hem/haar enkel aan te kijken.)
~Ze hoeven geen voedsel of drinken tot zich te nemen.

Kunnen Immortals ook kinderen krijgen?
Ja, dit kan door de ogen te sluiten en elkaars gouden hart aan te raken. Het gouden hart gaat zo erg gloeien, dat het proces vanzelf in gang komt. Let op.. Dit werkt alleen als ze echt verliefd zijn.


Regels:
~Ik wil een echt verhaal tot stand laten komen in deze RPG... Ik verwacht dan ook dat je meer dan vier zinnen typt.
~Maak je personage zo uitgebreid mogelijk. Laat zien waar hij/zij voor staat.
~Moorden is niet toegestaan, tenzij toestemming van de eigenaar van andere personage.
~16+ is toegestaan, maar probeer het nog wel classy te houden.
~Als je meedoet, blijf dan goed op de hoogte van de RPG en mail mij als je afwezig moet zijn voor welke reden dan ook.



Shadow Cross ~ Mannelijk ~ Goede Immortal by Paddo
Jacelyn " Jacey" Felice Frazier ~ Vrouwelijk ~ Goede Immortal by HippieDream
Anarawd Cadyryeith Colt ~Mannelijk~ Goede Immortal by Abelard
Mia Sera Roberts ~ Vrouwelijk ~ Slechte Immortal by Etoiles
Prue Amarra Mortimer ~ Vrouwelijk ~ Slechte Immortal byRider
Percevale "Percy" O'Connor ~ Mannelijk ~ Slechte Immortal by TragicYouth

Veel RPG plezier!

[ bericht aangepast op 13 juli 2013 - 12:52 ]

M'n Topics.

---

| 'Sorry for being awesome, losers,' Call had said before he blacked out. | The Iron Trial

(Oh, een speeltopic c: Mijn topics

Hoe beginnen we trouwens?)

[ bericht aangepast op 12 juli 2013 - 19:24 ]

---

Happy Birthday my Potter!

(Mijn topics.
Alle goede immortals wonen bij elkaar en alle slechte immortals. Ze wonen in een andere wereld dan ''de aarde'' maar hebben er wel toegang toe door een poort. Misschien gewoon starten in het huis?)

( Is goed maar misschien is het handig om ff een bericht te plaatsen in het rollentopic zodat de andere het ook weten? )

---

| 'Sorry for being awesome, losers,' Call had said before he blacked out. | The Iron Trial

HippieDream schreef:
( Is goed maar misschien is het handig om ff een bericht te plaatsen in het rollentopic zodat de andere het ook weten? )

(Ja, idd :') En er was toch nog een goede mannelijke immortal van Abelard? Die staat namelijk nog niet tussen de rollen volgens mij)

---

Happy Birthday my Potter!

Rider schreef:
(...)

(Ja, idd :') En er was toch nog een goede mannelijke immortal van Abelard? Die staat namelijk nog niet tussen de rollen volgens mij)

( Dat vroeg ik mij ook al af :') Waarom hij er nog niet bij stond )

---

| 'Sorry for being awesome, losers,' Call had said before he blacked out. | The Iron Trial

(Ik zal hem erbij zetten.. En ik zal het in het rollentopic vermelden >.<)

{ Mijn topics }

Shadow Cross

Ik liep ijsberend door de woonkamer heen,
Er was gelukkig nog niemand dus konden mijn gedachtes rustig door mijn hoofd gaan,
De aarde was een plek die we eerdags zouden gaan bezoeken,
Maar waarom wilde ze een planeet bezoeken?
Was het zo belangrijk dan om die ene planeet te bekijken?
Dit was de eerste echte keer dat wij Immortals op een planeet zouden gaan komen,
En de regel die wij hebben is dat wij nooit met andere planeten zouden bemoeien...

Ik zucht even en laat mijzelf in een van de stoelen neer ploffen waarna ik een sigaret opsteek,
Ik snapte nog steeds niet precies waarom we dit zouden gaan doen,
Maar misschien dat er iets was te vinden,
Misschien dat er iets was dat de andere speciaal vonden aan die wereld...
Ik zucht nog een keer waarna ik naar buiten kijk,
Ik vond onze eigen wereld speciaal genoeg.

Jacelyn ''Jacey '' Felice Frazier

Mijn handen klemmen zich rond de zwarte deurklink die ik blijf vasthouden. Gedachtes tieren door mijn hoofd. Met elke keer een andere vraag waar op ik geen antwoord kan krijgen. Alleen 1 woord blijft door mijn hoofd spoken, waarom? Ik doe met een zucht de deur open en smijt mijn tas tegen de muur. Mijn groene jas hang ik op en mijn hakken schop ik uit. Ze knallen tegen de witte muur op en snel loop ik door naar de keuken en pak een glas uit een van de keuken kastjes. Trillend doe ik er water in en kijk toe hoe het water overstroomd uit het glas. Na een paar minuten doe ik de kraan dicht en neem een koude slok water. Ik loop zachtjes naar de woonkamer en zie hoe Shadow in een stoel ploft en een sigaret opsteekt. Hij zucht even en kijkt daarna naar buiten. Door de rooklucht moet ik perongeluk hoesten en laat het glas water uit mijn handen vallen. En ik weet niet waarom maar ik staar naar de scherven en het koude water. Zonder er maar een vinger naar uit te steken.

---

| 'Sorry for being awesome, losers,' Call had said before he blacked out. | The Iron Trial

[Mijn Topics. Ik reageer rond twee uur, denk ik [: ]

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Mia Sera Roberts

Voor de zoveelste keer liet ik het zand door mijn vingers glippen terwijl ik naar de maan keek. Het zag er allemaal zo magisch uit; net alsof ik het kon vastpakken als ik maar genoeg mijn best deed. Toch was het niet genoeg, en zou het nooit genoeg zijn. Ik wilde de aarde voor mij alleen. Mijn rijkdom, mijn macht, en de mensheid die voor mij werkte. Ik glimlachte willekeurig terwijl ik een tekening in het zand maakte. Het moest een gouden hart voorstellen. `Ik hoop dat je dit ziet, mama...´ Vuur ontsnapte uit mijn vingers wat de tekening lichtjes deed verbranden. `Ze zullen niet winnen, nee echt niet!´ De tranen rolden inmiddels over mijn wangen. Maar goed dat niemand dit zag.... Mijn mascara liep uit en zorgde voor zwarte vlekken op mijn gezicht. `Ze gaan sterven, één voor één!´ gilde ik uit. Ik bleef schreeuwen uit onmacht, woede dat mijn moeder er niet meer was. Ik veegde de mascara weg met mijn trui en liep sipjes terug naar het grote huis.

Prue Amarra Mortimer || Slechte immortal

Zonder na te denken, alsof mijn lichaam werd gestuurd door een onzichtbare kracht, zette ik voor mijzelf een grote kop koffie. Sinds een paar dagen geleden had ik redelijk weinig te doen gehad en dit maakte dat mijn hoofd leeg was, even leeg als mijn blik, en al mijn energie was opgeslokt door de verveling. Ik staarde door het raam naar buiten, terwijl ik naar het pruttelende geluid van het koffiezet apparaat luisterde. Het was alweer drieënzeventig jaar geleden dat ik Evan van de aardbodem had verbannen met een simpele blik. Het moment dat ik besloot dat liefde niet bestond, er bestond alleen het wederzijds gebruiken van elkaar. Vandaar dat wezens die hier klaarblijkelijk niet mee om konden gaan, mensen, uitgesloten moesten worden van macht. En nu woonde ik dus al even in een huis die daar hetzelfde over dachten. Misschien hadden ze dan wel allemaal een andere reden, maar iedereen hier had er eentje om de mensen te verachten.
Mijn blik werd getrokken door Mia, één va die immortals die de mensen ook uit de weg wilde hebben, die aan kwam lopen. Ze leek gehuild te hebben en uit haar gehele houding sprak droevigheid. Terwijl ik haar zo bestudeerde, schonk ik de kop koffie in, aangezien het pruttelende geluid was opgehouden en er een stilte was gevallen in de keuken. In mijn hoofd vormde zich de vraag, waarom Mia gehuild zou hebben. Ik huilde eigenlijk nooit meer. Ik had al genoeg tranen vergoten en energie verspild met mijn verdriet. Hoewel ik vergeleken met de meesten hier nog redelijk jong was. Ik nam een zipje van de gloeiend hete koffie en haalde mijn schouders op. Ach, het zou ook wel. Als ze er met iemand over wilde praten, deed ze dat vast wel. Genoeg immortals hier die begrip zouden tonen.

---

Happy Birthday my Potter!

Mia Sera Roberts

Ik draaide me om en keek naar Prue. `Ach, zeg maar niets. Ik weet dat ik zwak ben.´ Ik ging er al vanuit dat dat haar mening was. Ik schoof aan en nam ook een kop koffie. De zwarte verf op de muren bladderde eraf, en het licht flakkerde in een constant tempo. Ik streek mijn blonde haren uit mijn gezicht en nam een slokje. `Waar is de rest?´

Prue Amarra Mortimer || Slechte immortal

Ik hoorde voetstappen bij de deur en scheurde mijn blik af van de buitenwereld die door het raam te zien was. Mia was blijkbaar rechtstreeks doorgelopen naar de keuken, waar ik mij bevond. Ze draaide zich naar mij om en keek mij aan. Mia was een heel stuk ouder dan ik, maar zag er niet veel ouder uit. Ze stond bekend als een ijskoningin en was dus zeer kil tegenover de meeste anderen. Vroeger zou dat mij misschien iets gedaan hebben, maar tegenwoordig was ik er redelijk ongevoelig voor. Iemand met meer psychologische kennis zei dat ik alle vertrouwen en hoop had verloren, waardoor ik gebroken was. Veel maakte het niet uit wat het was, het was in ieder geval zo en hier had ik mijn thuis gevonden.
'Ach, zeg maar niets. Ik weet dat ik zwak ben.' De woorden die Mia's mond verlieten, deden mijn wenkbrauwen omhoog vliegen. Dat was helemaal niet wat ik had willen zeggen. Als je huilde, had je een reden om dat te doen. Het betekende niet gelijk dat je zwak was. Maar blijkbaar vond zei haar reden niet belangrijk genoeg om te huilen, waardoor ze zichzelf zwak vond en er nu vanuit ging dat ik dat ook vond.
'Wanneer je een echte reden hebt om te huilen, ben je niet zwak als je dit ook daadwerkelijk doet,' mompelde ik dan ook en draaide mij weer om naar het raam. Terwijl ik nog een zipje van de gloeiend heette drank nam, volgde mijn ogen iemand die buiten liep. Ik kende hem niet, maar ik was wel benieuwd wat hij ging doen.
'Waar is de rest?' Klonk Mia's stem weer door de stilte. Ik haalde mijn schouders op, maar gaf verder geen antwoord. Ik wist het immers ook niet. Ik was gewoon koffie aan het drinken en had mij verder nergens mee bezig gehouden.

---

Happy Birthday my Potter!