• Iets wat een gewoon gezellig verjaardagsfeestje moest worden loopt uit tot een ramp.
    Het kasteel dat de jongens van One Direction hebben afgehuurd blijkt echt vervloekt te zijn.
    Zij en de meiden die mee zijn gegaan zijn de enige die alles kunnen stoppen en er is geen weg meer terug. Maar de tijd dringt, want als de klok twaalf slaat is het te laat. Mensen zullen een voor een verdwijnen tot de laatste er alleen voor staat en die op de laatste avond ook verdwijnt. Zal het ze lukken om te zorgen dat deze verschrikking stopt? Kunnen ze hun ergste nachtmerrie onder ogen komen? Is de vriendschap zo sterk als ze denken dat het is?


    Lijstje dat je in moet vullen :
    Rol:
    Naam:
    Leeftijd (16-21):
    Nationaliteit:
    Karakter:
    Uiterlijk:
    Extra:
    De ergste nachtmerrie/bang voor:


    Rollen:
    Jongens:
    -Harry Edward Styles: Paynlinson -> Laat het niet blijken, maar de angst om vrienden kwijt te raken.
    -Liam James Payne: OldHeaven -> Dood gaan, lepels en gepest worden/ iemand zien die gepest wordt.
    -Niall James Horan: Nathness -> Claustrofobie en angst om vrienden te verliezen.
    -Louis William Tomlinson: Licorne -> Oud worden, dierbaren verliezen/zien lijden, zijn allergrootste dromen kapot zien gaan.
    -Zayn Jawaad Malik: Depay-> Donker en hoogtes
    .

    Meisjes:
    - Rosemay Autumn Lockheart Paynlinson -> Dat haar gedrag en gedachten een keer tot slechte dingen gaan lijden.
    - Aleyna Enith Raphana Licorne -> Belonefobie, Emetofobie en faalangst.
    - Catherin ‘Cat’ McDevin Rider -> Taphefobie en lichte vorm van astrafobie
    - Cadwyn Delyth Treaty Abelard -> Vuur
    - Jasmine Jose Parker MonkeySwag -> Kleine ruimtes, donker en haar vader
    - Rhine Meredith O'Dell After -> De dood.
    - Shanna Lauren Smith Aquari - Spinnen, onweer/bliksem en duisternis.


    Kamerindeling:
    - Jasmine & Cadwyn
    - Liam & Rhine
    - Louis & Harry
    - Catherin & Shanna
    - Niall & Rosemay
    - Aleyna & Zayn





    Regels:
    -Géén one-liners. Probeer een stukje te schrijven dat ietsjes langer is. Er is geen minimum, maar one-liners zijn wel héél kort.
    -Maximaal twee personages per persoon
    -Geen perfecte personage's!
    -16+ mag, maar hou het wel netjes.
    -Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
    -Meld het even als je voor langere tijd niet kunt reageren.
    - 2 weken niet reageren zonder afmelding, is eruit zonder sorry.
    -Alleen Paynlinson en Licorne maken de nieuwe topics.
    -Geen ruzie ( In de RPG mag het natuurlijk wel )
    - Het is geen sneltrein! Zorg dat iedereen het een beetje kan volgen!.[/b]

    Het begin:
    Het is avond en iedereen is onderweg naar het kasteel. De ene misschien alleen terwijl de andere elkaar onderweg al hebben gevonden.
    Eenmaal daar aangekomen, worden de koffers neergooit in de slaapkamer naar keuze.
    Eigenlijk gebeurd er nog niet veel vreemds, maar als het bijna twaalf uur is veranderd alles. Niemand trekt zich er nog wat van aan, want iedereen denkt dat het de mensen zijn die helpen met het feest. Ook als de mensen verdwijnen denken ze dat het allemaal is grapje is bedoelt en gaan opzoek, maar dan komt de groep tot een schokkende ontdekking.

    [ bericht aangepast op 10 juli 2013 - 12:30 ]


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Rosemay Lockheart
    De smile van Niall was net zo fake, als dat ik zou zeggen dat de rivaliteit tussen ons altijd gemeend was. Liam zag dat ook al in, maar eigenlijk had ik niet veel meer verwacht. Was het niet aan zijn gezicht te zien dan was het wel aan de woorden te horen. Dit soort dingen kreeg je dus als iemand je beter kende, want dan kon je niet altijd overal onderuit komen.
    Ik beet op mijn lip toen Niall zijn excuus aanbood en schudde mijn hoofd. 'Het is de schuld van ons allebei, dus het maakt echt niet uit. En als je dat niet gelooft..' Ik stond op waarna ik naar de blonde jongen toeliep en nog een kusje op zijn lippen drukte. 'Dan staan we op dit moment gelijk.'
    Daarna liep ik terug naar mijn plek en liet me weer via de muur naar beneden zakken. Ik had ergens ook gehoopt dat dit me met mijn gedachten zou helpen, maar om eerlijk te zijn was dit nu een nog grotere warboel.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Aleyna Enith Raphana
    Zayn draaide zich wat meer naar me toe en stemde ermee in om samen op een kamer te slapen. Hij pakte mijn hand en trok me overeind. Hij begon me mee te slepen de trap op en opende toen de deur van een kamer. Er was inderdaad nog een leeg bed, waar ik meteen mijn bagage op gooide.
    'Welkom in ons paleisje,' grinnikte Zayn en liet mijn hand los, waarna hij naar zijn eigen bed liep en zich erop neer liet zakken.
    'Heb je zin in het feest?'
    Ik begon heftig te knikken. 'Ik wel! En jij?'
    Ik sprong op en begon op het bed te springen, maar stopte meteen weer toen ik het bed luid hoorde kraken. 'Oeps.'
    Ik was even bang dat het bed elk moment in elkaar zou zakken, maar dat gebeurde gelukkig niet.

    Louis William Tomlinson
    'Lou, ik wil niet weer een opberghok, omdat jij zo langzaam loopt. Jij wilt toch ook een normale kamer om te slapen? Of delen we geen kamer?' vroeg Harry en keek me aan. 'Dat laatste doe je me niet aan, want ik wil mijn knuffelbeer wel hebben.'
    Ik grinnikte. 'Natuurlijk delen wij een kamer, Hazza. Ik wil niet op mijn geweten hebben dat jij slecht slaapt omdat je, je knuffelbeer mist.'
    Hij liet mijn arm los en draaide zich volledig naar me om. Alsof hij mijn gedachten kon lezen, zei hij: 'Ah, kom op, Lou. Het wordt leuk, al zorgen we er persoonlijk voor.'
    Ik knikte, hij had gelijk. 'Daar vertrouw ik dan maar op, Curlie.' Ik woelde even met mijn hand door zijn krullen.
    'Wie het eerste bij het kasteel is!' Nog voor Harry kon reageren spurtte ik al weg.


    "Family don’t end in blood”

    Wie voor Rhine?


    These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

    After schreef:
    Wie voor Rhine?


    Liam kan wel aangezien ze samen op 1 kamer verblijven.

    [Hij is toch in gesprek met Rosemay & Niall?


    These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

    {Het gesprek is meert ussen Rosemay & Niall)

    Zayn Malik
    'Ik wel! En jij?' zegt ze terwijl ze heftig knikt.
    Ook ik knik. 'Ja, ik heb er ook echt zin in!' zei ik vrolijk.
    Aleyna sprong op en begon enthousiast op het bed te springen, die vervolgens luid protesteerde.
    Even dacht ik dat het bed zo uit elkaar zou vallen, maar gelukkig bleef het staan. 'Oeps.' zei Aleyna en ik grinnikte.
    'Kijk maar uit, anders moet je vanavond meteen bij mij in bed.' zei ik waarna ik even uitdagend met mijn wenkbrauwen wiebelde.
    Ik leunde met mijn rug tegen het hoofdeinde van mijn bed en haalde even een hand door mijn haren.
    'Dit aanhouden of iets anders aantrekken?' zei ik doelend op mijn kleding.
    Ik droeg een simpele zwarte broek met een wit shirt en een zwart leren jack.
    Ik was wel ijdel, maar met kleding uitkiezen had ik niet zoveel. Aleyna had er vast meer verstand van.


    Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

    Aleyna Enith Raphana.
    'Kijk maar uit, anders moet je vanavond meteen bij mij in bed,' zei Zayn en wiebelde uitdagend met zijn wenkbrauwen.
    Ik grinnikte. 'Vergeet het, Malik.'
    Zayn leunde met zijn rug tegen het hoofdeinde van het bed en haalde een hand door zijn zwarte haren.
    'Dit aanhouden of iets anders aantrekken?' vroeg Zayn.
    'Dit aanhouden, dat jack staat je goed,' zei ik meteen. 'Als je het niet erg vindt, kleed ik me wel even om,' zei ik en wees naar mijn lichtblauwe sweater en simpele jeans. Niet echt een outfit voor een feestje, maar ik had vanochtend geen zin gehad al een jurkje aan te trekken, dit zat nu eenmaal veel lekkerder, dat was een feit.


    "Family don’t end in blood”

    Rhine Meredith O'Dell.

    Ik keek omhoog naar het gigantische kasteel. Ze hadden het wel weer mooi voor elkaar gekregen, zeg. Met alleen een kleine weekendtas over mijn schouder liep ik naar binnen, op zoek naar een fatsoenlijke kamer. Ik snapte nog steeds niet waarom we bagage mee moesten nemen. Het was een feest, right? Ik gooide mijn tas neer op een bed en ging er op zitten, waarna ik mijn mobiel uit mijn broekzak haalde. Door de muziek zou ik wel horen wanneer het feesten begon, en Harry zou ik nog wel vinden. Zacht neuriede ik Live While We're Young. Nou maar hopen dat het feest snel begon.


    These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

    Zayn Malik
    Ze grinnikte even. 'Vergeet het, Malik.'
    Op de vraag over mijn kleren kreeg ik ook meteen een antwoord.
    'Dit aanhouden, dat jack staat je goed. Als je het niet erg vindt, kleed ik me wel even om.' zei ze en ze wees naar de comfortabele kleren die ze nu aan had.
    Haar lichtblauwe sweater en haar jeans stonden haar ook goed, maar ik snapte dat ze liever iets anders aantrok voor een feest.
    Ik grinnikte en sloeg mijn handen voor mijn ogen. 'Ga je gang. Of wil je me liever helemaal uit de kamer hebben?' vroeg ik.
    Ik wachtte op antwoord en zuchtte even zachtjes.
    'Volgens mij is Rosemay er ook. Ik hoop maar dat dat goed gaat tussen haar en Niall.' dacht ik hardop na. Niall en Rosemay hadden een tijd een relatie gehad, maar het was ook alweer een tijd over, dus ik hoopte maar dat ze gewoon als vrienden met elkaar om zouden gaan.
    Ik had geen zin in drama op ons feest.
    'Hoe is het eigenlijk met jou in de liefde?' vroeg ik aan Aleyna.


    Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

    Harry Styles
    Louis grinnikte waardoor ik heel onschuldige keek.
    Pas bij zijn woorden 'Natuurlijk delen wij een kamer, Hazza. Ik wil niet op mijn geweten hebben dat jij slecht slaapt omdat je, je knuffelbeer mist,' kreeg ik een grijns op mijn gezicht. Dat was dan ook weer geregeld, al hoefde het eigenlijk niet geregeld te worden, want het stond toch al vast.
    'Dat heeft Boo inderdaad op zijn geweten, want dan slaap Hazza niet. Mijn knuffelbeer daar zou ik geen afstand van doen. Ook niet voor een dag.'
    Bij zijn volgende woorden wist ik dat ik gelijk had en het inderdaad zijn gedachten waren. Iets waardoor mijn woorden ook weer klopte.
    'Lou, je wilt niet weten welke dingen daar nog inzitten.' Ik wees naar mijn tas en haalde toen onschuldig mijn schouders op. Ik had echt nog wel wat extra spullen meegenomen, want het moest gewoon leuk worden.
    Deze pakte ik al snel op, om vervolgens Louis achterna te rennen. Nu kon die jongen wel ineens tempo maken?
    "Loueeeeeh, je mag niet vals spelen."


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Aleyna Enith Raphana.
    Zayn grinnikte en legde zijn handen voor zijn ogen. 'Ga je gang. Of wil je me liever helemaal uit de kamer hebben?'
    'Nee hoor, zolang je niet kijkt mag je blijven.' Ik haalde een rood jurkje uit mijn koffer, samen met een paar zwarte hakken. Ik begon me rustig om te kleden.
    Ik hoorde Zayn even zuchten. 'Volgens mij is Rosemay er ook. Ik hoop maar dat, dat goed gaat tussen haar en Niall,' zei hij, volgens mij meer in zichzelf dan tegen mij. Rosemay was de ex-vriendin van Niall.
    'Hoe is het eigenlijk met jou in de liefde?' vroeg hij me.
    Ik begon te blozen. Gelukkig kon hij dat niet zien, omdat hij nog steeds zijn handen voor zijn ogen had.
    'Ik heb momenteel nog niemand op het oog, en jij?' loog ik. Ik vond Zayn al een tijdje leuk, maar dat hoefde hij niet te weten Waarom zou hij in hemelsnaam iets in mij zien?
    'Je mag trouwens weer kijken, ik ben klaar,' voegde ik eraan toe.
    Alleen mijn allerbeste vriend, Liam, wist van mijn gevoelens voor Zayn. Hij vond het natuurlijk helemaal geweldig en bleef me nu maar pushen het Zayn ook te vertellen. Ik werd intussen helemaal gek van hem en had er spijt van dat ik het hem had verteld.

    [@Depay, ik wist niet of je het oke vond dat Aleyna verliefd is op Zayn, maar ik bedacht me net dat het misschien wel een leuk idee was toen ik dit schreef, maar anders pas ik mijn post wel aan.]

    Louis William Tomlinson.
    'Loueeeeeh, je mag niet vals spelen,' riep Harry me achterna.
    'Harreeeeeh, ik mag dat,' imiteerde ik hem. Ik keek achterom en stak mijn tong naar hem uit. Helaas had ik beter voor me kunnen kijken, want het volgende moment, toen ik net mijn hoofd weer had omgedraaid, knalde ik tegen het kasteel aan, die blijkbaar dichterbij stond dan ik gedacht had.
    'Auw,' mompelde ik en wreef pijnlijk over mijn gezicht. Waarom waren muren zo hard? Waarom was dit kasteel niet gemaakt van een iets flexibelere stof, zoals elastiek? Dan veerde ik wel een stuk terug, maar dat was toch minder pijnlijk.


    "Family don’t end in blood”

    Harry Styles
    'Harreeeeeh, ik mag dat,' imiteerde hij me. De jongen keek achterom en stak zijn tong naar me uit.
    'Nee Loueehhhh, dat mag jij niet. Kijk trouwens uit voor---' Ik viel stil toen hij alweer vooruit keek, om een moment later tegen het kasteel aan te knallen.
    Mijn woorden waren toen eigenlijk niet meer van belang. 'Dat noemen ze nu karma, Lou. Nog steeds zo zeker dat je vals mocht spelen?'
    Een zacht grinnik verliet mijn mond waarna deze verdween al snel weer. Ik liep het laatste stuk iets rustig naar de jongen toe en bleef voor zijn neus stilstaan.
    'Sorry, dat was gemeen van me, maar je moet me ook niet serieus nemen.' Ik keek naar de pijnlijke plek op zijn gezicht waar hij overheen wreef. Heel zachtjes ging ik er met mijn vinger ook nog overheen. 'Je moet niet verbaasd opkijken als het morgen blauw is, Boo.'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Louis William Tomlinson.
    'Dat noemen ze nu karma, Lou. Nog steeds zo zeker dat je vals mocht spelen?' zei Harry en een zachte grinnik verliet zijn mond.
    'Pff, ik heb anders wel gewonnen!'
    Ik hoorde aan zijn voetstappen dat Harry iets rustiger begon te lopen. Voor mijn neus bleef hij stilstaan.
    'Sorry, dat was gemeen van me, maar je moet me ook niet serieus nemen.' Zijn ogen ging naar de plek op mijn gezicht waar ik met mijn vingers over heen wreef. Hij stak zijn hand uit en liet zijn vinger er heel zachtjes overheen glijden. 'Je moet niet verbaasd opkijken als het morgen blauw is, Boo.'
    Ik knikte. 'Hazz, mag ik op jouw rug? Want ik heb ook mijn ene knie bezeerd en nu kan ik niet meer lopen,' zei ik met een pruillipje en puppyoogjes. Zonder op antwoord te wachten hinkte ik om hem heen en pakte zijn schouders vast. Ik maakte een sprongetje, zover als dat kon met mijn pijnlijke knie, zodat ik op zijn rug zat.


    "Family don’t end in blood”

    Liam James Payne
    Na een tijdje eht gesprek tussen Niall en Rosemay te hebben aangehoord, besluit ik maar eens verder te gaan met rondkijken. Langzaam krabbel ik overeind en zonder een woord te zeggen loop ik de kamer uit richting de trap die ik met drie treden tegelijk afsprong. Met een snelle blik bekeek ik de ruimte waar ik me bevond en op mijn gebruikelijke slakkentempo liep ik door het kasteel heen, op zoek naar één van de jongens of iemand anders die ik misschien zou kennen. Uiteindelijk besloot ik maar even een kamer op te zoeken dus hupste ik de trap weer op en voelde aan sommige kamers ookal waren de meeste al bezet. Met een hopeloze zucht open ik nog een deur en valt mijn blik op een meisje die in de kamer zit. "Hoi"

    [ bericht aangepast op 11 juli 2013 - 16:57 ]