• Iets wat een gewoon gezellig verjaardagsfeestje moest worden loopt uit tot een ramp.
    Het kasteel dat de jongens van One Direction hebben afgehuurd blijkt echt vervloekt te zijn.
    Zij en de meiden die mee zijn gegaan zijn de enige die alles kunnen stoppen en er is geen weg meer terug. Maar de tijd dringt, want als de klok twaalf slaat is het te laat. Mensen zullen een voor een verdwijnen tot de laatste er alleen voor staat en die op de laatste avond ook verdwijnt. Zal het ze lukken om te zorgen dat deze verschrikking stopt? Kunnen ze hun ergste nachtmerrie onder ogen komen? Is de vriendschap zo sterk als ze denken dat het is?


    Lijstje dat je in moet vullen :
    Rol:
    Naam:
    Leeftijd (16-21):
    Nationaliteit:
    Karakter:
    Uiterlijk:
    Extra:
    De ergste nachtmerrie/bang voor:


    Rollen:
    Jongens:
    -Harry Edward Styles: Paynlinson -> Laat het niet blijken, maar de angst om vrienden kwijt te raken.
    -Liam James Payne: OldHeaven -> Dood gaan, lepels en gepest worden/ iemand zien die gepest wordt.
    -Niall James Horan: Nathness -> Claustrofobie en angst om vrienden te verliezen.
    -Louis William Tomlinson: Licorne -> Oud worden, dierbaren verliezen/zien lijden, zijn allergrootste dromen kapot zien gaan.
    -Zayn Jawaad Malik: Depay-> Donker en hoogtes
    .

    Meisjes:
    - Rosemay Autumn Lockheart Paynlinson -> Dat haar gedrag en gedachten een keer tot slechte dingen gaan lijden.
    - Aleyna Enith Raphana Licorne -> Belonefobie, Emetofobie en faalangst.
    - Catherin ‘Cat’ McDevin Rider -> Taphefobie en lichte vorm van astrafobie
    - Cadwyn Delyth Treaty Abelard -> Vuur
    - Jasmine Jose Parker MonkeySwag -> Kleine ruimtes, donker en haar vader
    - Rhine Meredith O'Dell After -> De dood.
    - Shanna Lauren Smith Aquari - Spinnen, onweer/bliksem en duisternis.


    Kamerindeling:
    - Jasmine & Cadwyn
    - Liam & Rhine
    - Louis & Harry
    - Catherin & Shanna
    - Niall & Rosemay
    - Aleyna & Zayn





    Regels:
    -Géén one-liners. Probeer een stukje te schrijven dat ietsjes langer is. Er is geen minimum, maar one-liners zijn wel héél kort.
    -Maximaal twee personages per persoon
    -Geen perfecte personage's!
    -16+ mag, maar hou het wel netjes.
    -Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
    -Meld het even als je voor langere tijd niet kunt reageren.
    - 2 weken niet reageren zonder afmelding, is eruit zonder sorry.
    -Alleen Paynlinson en Licorne maken de nieuwe topics.
    -Geen ruzie ( In de RPG mag het natuurlijk wel )
    - Het is geen sneltrein! Zorg dat iedereen het een beetje kan volgen!.[/b]

    Het begin:
    Het is avond en iedereen is onderweg naar het kasteel. De ene misschien alleen terwijl de andere elkaar onderweg al hebben gevonden.
    Eenmaal daar aangekomen, worden de koffers neergooit in de slaapkamer naar keuze.
    Eigenlijk gebeurd er nog niet veel vreemds, maar als het bijna twaalf uur is veranderd alles. Niemand trekt zich er nog wat van aan, want iedereen denkt dat het de mensen zijn die helpen met het feest. Ook als de mensen verdwijnen denken ze dat het allemaal is grapje is bedoelt en gaan opzoek, maar dan komt de groep tot een schokkende ontdekking.

    [ bericht aangepast op 10 juli 2013 - 12:30 ]


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    [liam kan wel naar de woonkamer, daar zijn Zayn en Aleyna]


    Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

    Liam James Payne
    Het gesprek tussen Harry, Louis en Rhine duurde me voor mijn gevoel te lang dus leip ik maar de trap af. Ik kijk even om me heen en loop dan een deur door waar ik bij een soort woonkamer uitkom. Even laat ik een snelle blik op de kamervallen en rol even met mijn ogen als ik Zayn en Aleyna ontdek. "Gevonden"zeg ik droog en leun tegen de deurpost en sla mijn armen even over elkaar.

    [ Ik ben vanaf vanavond rond 6/7 uur tot dinsdag middag/avond niet aanwezig. Dan ben ik bij me vriend logeren]

    Niall James Horan
    Ik kijk haar spijtig aan. Hoe vertel je iemand dat er geen chocola is? Chocola is leven.. Ik zucht, maar vertel het dan toch. "No chocolate for you.." Voor er een zielig gezicht gaat komen haal ik de snoepringen uit mijn zak. "Maar ik hem wel deze!" Ik ga op een knie zitten en hou de ring voor me. Met een grijns spreek ik de woorden uit. "Could you forgive me my dear?" Ik kijk haar half smekend half lachen aan. Meligheid, waar slaat het op?

    {Kort, ben inspi loos..}


    'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

    ( Paynlinson -> WhiteToms)


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Rosemay Lockheart
    Zijn spijtig maakte me aan het twijfelen. Twijfelen om ik het wel of niet wilde weten, al kreeg ik het waarschijnlijk alsnog te horen. Mijn vermoeden werd bevestigd door de woorden dat er geen chocolade was. Nog voor iets zeggen mogelijk was, had de jongen al snoepringen tevoorschijn getoverd. 'Je bent echt gek.' Toch kon ik anders dan lachen door de manier waarop Niall deed. Hij had nog steeds de streken en vrolijkheid van de tijd dat ik hem leerde kennen. 'Ik vergeef je, maar dat betekent niet dat het weer gelijk terug is bij af.' Ik gaf de jongen een knuffel en grinnikte zacht. 'Hoe krijg je het toch steeds weer voor elkaar?'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Harry Styles
    Ik liep de trappen af en begon mijn zoektocht naar de keuken. Misschien ook om gelijk een paar pijnstillers in te nemen, want ik had nu al barstende koppijn. Waarvan het kwam wist ik niet, maar kon je van teveel nadenken hoofdpijn krijgen? Dan wist ik het namelijk weer wel. De mensen die ik tegenkwam daar verliet een 'hoi' mijn mond voor, maar verder ook niet veel.
    Na verschillende deuren open gaan te hebben, kwam ik uit bij een keuken. Nou ja, het was wat je een keuken kon noemen, want het als het als het huis was het niet heel veel bijzonders. Toch waren er de meeste vreemde dingen te vinden, zoals een spiegel en een schilderij. 'Wat is dit voor een huis?' Verliet zacht mijn mond voor ik de kastjes door begon te zoeken.


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    (Kan ik ergens heen met Cat?)


    Happy Birthday my Potter!

    (Someone for Payne?)

    OldHeaven schreef:
    (Someone for Payne?)


    (Ik heb Cat?)


    Happy Birthday my Potter!

    Rider schreef:
    (...)

    (Ik heb Cat?)


    Goed, kan Liam naar Cat komen als ik weet waar die is.

    OldHeaven schreef:
    (...)

    Goed, kan Liam naar Cat komen als ik weet waar die is.


    (Misschien is het handiger als ik Cat stuur... ze wilde namelijk net naar binnen gaan, ze heeft net de voordeur geopend en kijkt de gang in...)


    Happy Birthday my Potter!

    Catherin ‘Cat’ McDevin

    Hoewel naar binnen gaan, nou niet super aantrekkelijk leek, stapte ik toch de donkere hal in. Aangezien ik niet echt bang was aangelegd en er niks bijzonders gebeurde, nadat ik binnen was gestapt, haalde ik mijn schouders op en liep door. Ik nam aan dat Jasmine vanzelf wel zou volgen, als ze door had dat ik ook veilig verder kon wandelen. Toch keek ik om, toen ik de deur dicht hoorde vallen. Het werd opeens pikdonker in de hal.
    'Jasmine?' riep ik in de richting waar de voordeur zojuist ongeveer had gezeten. Er kwam echter geen antwoord. 'Ben je daar nog?' vervolgde ik dus. Weer geen antwoord. Ach, misschien durfde ze uiteindelijk toch niet naar binnen te gaan en was de deur vanzelf dichtgevallen. Snel liep ik door de donkere gangen, tot ik geluid hoorde en weer licht zeg. Mijn blik werd getrokken door de gestalte van een jongen die tegen een deurpost leunde. Liam. Er verscheen een grote grijns op mijn gezicht, toen mij een idee te binnen schoot.
    Muisstil sloop ik in zijn richting en hield halt vlak achter hem. 'Boe!' riep ik, terwijl ik mijn handen op zijn schouders legde en hem even zachtjes door elkaar schudde. 'Hi Liam,' zei ik vervolgens lachend.

    (Vind je dit goed, OldHeaven?)


    Happy Birthday my Potter!

    [ Sorry dat ik niet meer reageerde, me mobiel liep vast met Q en stomme verbinding werkt ok niet mee ]

    Liam James Payne
    Ik stond wat verveeld tegen de deurpost te leunen en luisterde naar de gesprekken die er onderling werden gevoerd, zowel boven als in de woonkamer. Rustig hoorde ik de voordeur dicht gaan maar ik gaf er geen aandacht aan. Mijn gedachten zaten even bij andere dingen terwijl ik de mok koffie in mijn handen heb gevouwen en er soms een slok van neem. Met een meidengil draai me met een ruk om bij een meidenstem die doodstil haar handen op mijn schouder legt. "Hi Liam" klinkt haar stem lachend terwijl ik haar recht aankijk. "ook hoi Cat" mompel ik nog wat geschrokken en kijk naar de mok die in tweeën op de grond ligt. Blijkbaar had ik die et laten vallen toen ze me liet schrikken. "Moet je weer alles slopen? "zeg ik lachend tegen Cat terwijl ik de scherven oppak.

    Catherin ‘Cat’ McDevin

    Ik hoorde iets op de grond vallen en breken, terwijl Liam zich met een ruk omdraaide en mij aankeek. 'Ook hoi Cat.' Ik grinnikte zachtjes om zijn geschrokken gezicht en keek om hem heen naar het gevallen voorwerp. Een koffiekop, waar nog koffie inzat, voor hij viel. Bah, koffieprut. 'Moet je weer alles slopen?' vroeg de jongen mij lachend en ik keek hem met grote schuldbewuste bambi-ogen aan.
    'Sorry papa Liam,' zei ik met een klein stemmetje, waarna ik grijnsde. 'Maar jullie hebben de lokatie gekozen en hier is de verleiding wel heel groot om mensen te laten schrikken. Dus het is ook een beetje je eigen schuld,' zei ik hem met een knipoog. 'Serieus, vanwaar zo'n creepy locatie?' Ik keek even naar de scherven in zijn handen. 'En kijk uit dat je jezelf niet aan die scherven snijdt. Ook al brengen ze dan geluk, je weet nooit hoe scherp die dingen kunnen zijn.'


    Happy Birthday my Potter!