• Naar het gelijknamige verhaal hier op Quizlet van Coldest en mij (bloos)



    Drie verhalen.
    Drie scholen.
    Drie bands.
    Drie audities.
    Een droom.

    Drie verschillende scholen hebben allebei een vaste schoolband. Allemaal hebben ze een eigen verhaal, maar ondanks dat hebben ze wel allebei dezelfde droom. Meer zijn dan een schoolband. Een flyer over een wedstrijd word door heel het land bij elke school uitgedeeld alsof de droom gehoord was. De bands twijfelen geen moment en schrijven zich in. Maar niet zonder problemen. De audities zullen dan ook niet vlekkeloos verlopen. Komt het door de concurrentie? Is het meer? En is het eigenlijk wel de haat die speelt? Of speelt liefde hier ook mee?.



    Lijstje dat je in moet vullen :
    Rol:
    Naam:
    Nationaliteit
    Karakter:
    Uiterlijk:
    Extra:
    In welke band: (Vergeet niet dat de jongens niet allemaal bij elkaar zitten.)



    Rollen:
    -Niall James Horan; Nathness
    -Louis William Tomlinson; Paynelinson
    -Liam James Payne; Paynez
    -Harry Edward Styles; Limits
    -Zayn Javadd Malik; Abelard


    De mede-bandleden:
    (voorlopig zitten de meiden vol, want we hebben JONGENS nodig)
    (Zowel jongens als meiden.)
    - Aphrodite "Aphro" Calita Smith Aquari
    - Skylar Andy Valencia HurtedHeart
    - Jenna Lucy Martens xSunshineee
    - Quincy Jasmine Jones MonkeySwag
    - Camille Kendra Wright. After
    - Mabel Sonny Puckerman Cannibal
    - Max Jared Tommo Cannibal
    - Aidan Liam O'GormanLlamarmy
    - Luke Adams ItsNiall
    - Sean Bradley Andrews Licorne

    De bandindeling:

    Countless:
    - Harry Styles - Zanger
    - Camille Wright. - Zangeres en Bassiste
    - Niall Horan - Zanger en Gitarist
    - Aphrodite "Aphro" Smith. - Zangeres
    - Skylar Valencia - Zangeres en Drummer


    Fall out:
    - Quincy Jones - Zangeres en Bassiste
    - Mabel Puckerman - Drumster
    - Liam Payne - Zanger
    - Louis Tomlinson - Zanger
    - Luke Adams. - Gitarist


    Wishing:
    - Jenna Martens - Zangeres
    - Aidan O'Gorman - Drummer
    - Max Tommo - Zanger en Gitarist
    - Zayn Malik - Zanger
    - Sean Andrews - Bassist en Achtergrondzanger



    Regels:
    -Géén one-liners. Probeer een stukje te schrijven dat ietsjes langer is. Er is geen minimum, maar one-liners zijn wel héél kort.
    -Maximaal twee personages per persoon
    -Geen perfecte personage's!
    -16+ mag, maar hou het wel netjes.
    -Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
    -Meld het even als je voor langere tijd niet kunt reageren.
    - 2 weken niet reageren zonder afmelding, is eruit zonder sorry.
    -Alleen Paynlinson en Aquari maken de nieuwe topics.
    -Geen ruzie ( In de RPG mag het natuurlijk wel )
    - Het is geen sneltrein! Zorg dat iedereen het een beetje kan volgen!.


    Het begin
    Het is een normale schooldag voor iedereen. Gewoon lessen volgen, pauze en aan het einde van de dag repeteren voor een schoolfeest wat eraan komt.
    Maar wat als iemand te laat de binnenkomt bij de repetitie? Niet omdat deze moest nablijven van de leraar bij de laatste les, maar omdat er een flyer werd uitgedeeld voor Battle of the Bands? Een bekende wedstrijd waar onbekende schoolbands van het hele land aan mee kunnen doen, om zo de eerste stap te zetten naar een wereldberoemde band? Zullen de bands de stap wagen en meedoen of is er iemand die tegen zal werken?

    [ bericht aangepast op 10 juli 2013 - 22:55 ]


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Liam James Payne

    Louis pakt zijn spullen - waaronder een map, waarvan ik gok dat hij die alleen had om langskomende leraren te misleiden, ik ken hem een beetje -, grijpt mijn hand vast en trekt me mee. Alleen weet hij vervolgens niet waarheen aan zijn abrupte stilstaan en vraag te merken. "Muzieklokaal? Of iets anders?" vraagt hij.
    "Muzieklokaal, denk ik. We kunnen ook naar buiten gaan?" Ik kijk hem weer vragend aan. Eigenlijk heb ik geen idee, ik ben niet zo goed in dit soort dingen verzinnen. Helemaal niet zelfs. Sommigen vinden me daardoor saai, anderen niet. Ik doe de hand die Louis niet heeft vastgegrepen in mijn zak. Gewoon omdat ik hem ergens moet laten.


    Reality's overrated.

    Max Jared Tommo
    Zayn sloeg meteen zijn blok dicht en ik liet me naast hem op een stoel zakken. Ik rolde even met mijn ogen. 'Het is hier een kantine, wat verwacht je. Het is geen stiltecoupe.' De sveer zat er nu al lekker in. Zoals gewoonlijk. ik was wel gewent aan het warme welkom van omze zanger. Hij vroeg of ik de rest van onze geliefde muziekgroepje gezien had en ik schudden mijn hoofd. Tot ik Sean onze naam hoorde roepen en ons meteen een biertje aanbood. 'Dat je dar nog vraagt.' Grijnsde ik. Alsof ik dat ooit zou afslaan.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Louis William Tomlinson

    "Muzieklokaal, denk ik. We kunnen ook naar buiten gaan?" kreeg ik als antwoord op mijn eerder gesteld vraag. Dit samen met dat Liam me weer vragend aankeek. Ik keek uit het raam en toen was mijn keuze snel gemaakt. Door de weerspiegeling in het raam draaide ik me om en keek zo regelrecht het geschiedenislokaal in. Een zachte grinnik verliet mijn mond waarna ik zwaaide en snel weer een stuk doorliep. Straks had de leraar alsnog door dat er iemand in de klas mistte.
    'Zullen we dan naar buiten gaan en kijken of daar iets te doen valt? Zo niet hebben we allebei verstand van hoe je iets gezellig kan maken.'
    Na mijn eigen woorden trok ik toch één bedenkelijk gezicht, maar knikte uiteindelijk. 'Ja, we laten de rest van hoe het uit kan pakken, zodra zulke woorden mijn mond verlaten even achterwegen.'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Zayn Javadd Malik

    Met een zucht liet ik me naar achter vallen zodat ik weer onderuitgezakt op mijn stoel terecht kwam. 'Aangezien het hier stil is en ik liever in stilte teken hoopte ik eerlijk gezegd dat het wel wat rustig zou blijven' zuchtte ik. En vervolgens kwam Sean er ook al aan, luid schreeuwend. 'Zeg gewoon Zayn, alsjeblieft' mompelde ik geërgerd. Het ergste was nog dat ik thuis ook Zaynie werd genoemd door mijn zusjes, én moeder. Leuk. Mijn ogen gingen even naar het blikje en ik schudde mijn hoofd even. Of ik dronk gewoon bij een avond uit, of ik dronk niet. En overdag had ik er al helemaal geen zin in.


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Liam James Payne

    "Zullen we dan naar buiten gaan en kijken of daar iets te doen valt? Zo niet hebben we allebei verstand van hoe je iets gezellig kan maken." Hij trekt een bedenkelijk gezicht. "Ja, we laten de rest van hoe het uit kan pakken, zodra zulke woorden mijn mond verlaten even achterwegen."
    Ik lach. "Laten we dat inderdaad maar doen," grinnik ik.
    Mijn telefoon geeft aan dat ik gebeld word, wat ik negeer, belangrijk zal het wel niet zijn. Vast mijn moeder weer. Overbezorgd natuurlijk. Of anders Ruth, die wilt weten waar haar sieraden liggen en of ik er misschien iets mee te maken heb. Al weet ze heel goed dat -dat niet zo is.
    Ik loop verder door, tot ik de buitendeur bereik. Mijn ene hand nog steeds in mijn zak.


    Reality's overrated.

    [We gaan een dag later op vakantie, dus van 7 Juni tot 26 in plaats van 6.]

    [ bericht aangepast op 5 juli 2013 - 16:44 ]


    These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

    [ Dit gaat best snel ;x, maar iemand voor Aphro? ]


    But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

    [Waar kan Luke heen?]


    What do we say to the god of death? ''Not today.''

    Louis Tomlinson

    Liam lachte en "Laten we dat inderdaad maar doen," waren de woorden die volgde. Ik kon een kleine grijns niet onderdrukken, want deze jongen kende me gewoon te goed. Volgens mij waren er ook nog heel weinig woorden of daden waar ik hem mee kon verassen. Ach, het was fijn om met iemand bevriend die je werkelijk kende en toch nog aan je zijde bleef staan. Zo waren er nog een paar mensen hier, maar er waren er ook genoeg die mijn kleutergedrag niet konden waarderen.
    Ik hupte vrolijk met de jongen mee en begon onbewust weer dat deuntje te zingen.
    We're a little different, there's no need to be ashamed
    You've got the light to fight the shadows, so stop hiding it away
    Come on, Come on
    I wanna sing, I wanna shout

    Het kwam me zo bekend voor, maar ik kon het niet plaatsen. Hoe ik aan dit stuk was gekomen wist ik ook nog steeds niet. Ik stond op het juist moment eer stil en keek rond voor ik de deur open gooide. 'Na jou deze keer.'

    ( uhg, mijn telefoon doet raar. Ik mis de helft van mijn scherm)

    [ bericht aangepast op 5 juli 2013 - 18:12 ]


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    [Wops, ik kan deze avond pas reageren]


    16 - 09 - '17

    Sean Bradley Andrews.
    'Zeg gewoon Zayn, alsjeblieft,' mompelde hij geërgerd, en schudde zijn hoofd op mijn aanbod voor een biertje.
    Max, in tegen deel, wilde wel. 'Dat je dat nog vraagt,' grijnsde hij. Eigenlijk had ik dat wel kunnen weten, Max zou een biertje nooit afslaan. Net als ik trouwens.
    Met een boogje wierp ik een blik in zijn richting en nam nog een slok uit die van mij. Heerlijk. Ik goot de overgebleven inhoud van het blikje in één keer naar binnen en liet een harde boer. Daarna gooide ik het blikje op de grond, stampte het plat en schopte het richting Max.
    'Zin om te voetballen?' vroeg ik met een grijns en wees naar het blikje op de grond. Er waren nu toch geen leraren aanwezig. Andere leerlingen, waarvan ik de meesten niet eens kenden, keken me geïrriteerd aan, waarna ik arrogant terug keek. Ik doe wat ik wil.


    "Family don’t end in blood”

    Liam James Payne

    Louis zingt vrolijk en ik lach zachtjes - nee, ik lach hem niet uit, zeker niet. Zijn stem past bij hem, dat vind ik en heb ik altijd gevonden.
    "Na jou deze keer," zegt Louis als hij de deur heeft opengegooid.
    Ik lach weer, dit keer hardop. "Gesproken als een ware heer," grinnik ik, waarom weet ik niet, gewoon omdat het kan.
    Weer gaat mijn telefoon. Geïrriteerd pak ik het toestel en druk het weg. Het was inderdaad mijn moeder. Dan zet ik mijn telefoon uit. Mijn moeder is heel lief hoor en ik hou echt van haar, maar een beetje overbezorgd is ze wel. Alsof ik dat niet ben. Nou, van wie zou ik het hebben?


    Reality's overrated.

    Louis Tomlinson

    Ik keek er nog geeneens meer van op dat Liam zachtjes lachte, want wist toch dat het niets slechts was. Als dat het geval was, dan had ik ook nooit in de band terecht gekomen als een van de zangers. Dan was ik gelijk naar de werkelijkheid teruggeroepen met de woorden dat ik niet kon zingen.
    "Gesproken als een ware heer," grinnikte hij, nadat ik de deur open had gegooid en mijn woorden had uitgesproken. Zelf kon ik ook een kleine grinnik niet onderdrukken. 'Ik ben niet altijd de badass, want kan me ook wel gedragen of lief zijn. Maar wel zodra ik er zin in heb en het ligt natuurlijk ook aan de mensen,'
    Vragend keek ik de jongen naast me aan toen hij geïrriteerd zijn telefoon pakte toen deze voor de tweede keer afging. 'Vertel, wat is er aan de hand? Uit je reactie blijkt namelijk dat je er niet echt behoefte aan hebt, om met diegene te praten.'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

    Liam James Payne

    "Ik ben niet altijd de badass, want kan me ook wel gedragen of lief zijn. Maar wel zodra ik er zin in heb en het ligt natuurlijk ook aan de mensen," zegt Louis.
    Weer grinnik ik, Louis is niets voor niets de grappige. Hij weet me altijd aan het lachen te maken.
    "Vertel, wat is er aan de hand? Uit je reactie blijkt namelijk dat je er niet echt behoefte aan hebt om met diegene te praten," vraagt Louis als ik mijn telefoon weg druk en uit zet.
    "Mijn moeder, ik weet niet, ze deed raar vanochtend en nu blijft ze me maar bellen." Ik haal mijn schouders op. "Maar het is niet ernstig, dan had ze het wel gezegd." Dan doe ik mijn telefoon weer in mijn zak.


    Reality's overrated.

    Louis Tomlinson
    Het was goed om mensen te horen grinniken of lachen door mijn opmerkingen. Meestal verlieten de woorden automatisch mijn mond en deed ik er geen moeite voor, maar het gaf toch altijd een goed gevoel.
    Ik liet Liam zijn hand los en sloeg mijn arm gewoon om zijn schouder en hupte vrolijk door. Toch was mijn aandacht op de jongen gericht, net als mijn blik, zodat de woorden tot me doordrongen. "Mijn moeder, ik weet niet, ze deed raar vanochtend en nu blijft ze me maar bellen." Liam haalde zijn schouders op. "Maar het is niet ernstig, dan had ze het wel gezegd."
    'Ah oké, op die manier. Maar aangezien je zegt dat het niets ergs is, dan het komt echt wel goed. Misschien wilde ze nu gewoon weten hoe het met je was en zo niet dan hoor je het snel genoeg. Tot die tijd gaan we voor gezelligheid zorgen en deze keer zonder de problemen,' zei ik lachend,'


    If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer