• Oké, ik moet even mijn hart luchten. Ik word namelijk de laatste tijd echt helemaal schijtziek van al die ziektes. Ik hoef de televisie maar aan te doen en tien ziektes vliegen me al om de oren. Dankzij zulke dingen ben ik dus ontzettend angstig geworden voor ziektes en denk ik constant dat ik ook een ziekte heb, terwijl er niets - hopelijk - met mij aan de hand is. Bij iedere pijnscheut in mijn lichaam denk ik meteen aan het ergste en ik heb dagenlang gedacht dat er iets vreemds in mijn buik zat, terwijl het mijn fucking ribben waren die lager zaten toen ik opgekruld lag.
    Kan iemand me alsjeblieft vertellen hoe je van deze gedachten afkomt? Ik maak mezelf echt knettergek als ik even duizelig ben of hoofdpijn heb die niet meteen over is. Pffffffft.


    "Well, well. Look who we've got here!"

    Films kijken en veel lezen :Y) doe ik als ik afleiding zoek


    Sidera nostra contrahent solem lunamque

    Fantaseren erover en het verwerken in schrijven en andere creaties tot je net zo gestoord bent als ik. Het wordt vanzelf leuk! :Y)


    Til hug og blod.

    [ bericht aangepast op 20 juni 2013 - 12:19 ]


    Pretty is just a pretty word.

    CURLYMONSTER schreef:
    Nou, ik wil je niet bang maken, maar dat heet 'hypochondrie' geloof ik. Dat is een ziekte, lolol toepasselijk. Ik heb ook last van die dingen, maar er is niets vastgesteld bij professionals.

    Niet zomaar 'n diagnose gaan stellen :Y) Ik denk dat ieder mens wel hypochondrische trekjes heeft, maar dat hoeft niet meteen te zeggen dat je 't ook daadwerkelijk hebt.

    ANYWAY, als 't je heel erg tot last is, dan zou je er altijd voor kunnen kiezen om hulp te zoeken (:


    "I shut my eyes in order to see.'

    Cherbourg schreef:
    (...)
    Niet zomaar 'n diagnose gaan stellen :Y) Ik denk dat ieder mens wel hypochondrische trekjes heeft, maar dat hoeft niet meteen te zeggen dat je 't ook daadwerkelijk hebt.

    ANYWAY, als 't je heel erg tot last is, dan zou je er altijd voor kunnen kiezen om hulp te zoeken (:


    Ik bedoelde meer dat het zo kan zijn.


    Pretty is just a pretty word.

    Naar de dokter gaan voor een check? Ik ken iemand die ook zoiets had en zij is op een bepaald moment echt gaan vragen 'is er iets mis met mij?' Bleek dat ze kerngezond was en sindsdien is, het voorzover ik weet, beter met haar.


    Normality is a paved road: it's comfortable to walk, but no flowers grow on it.

    Ik denk dat jullie je veel te druk maken en gemiddeld veel te vaak bij de dokter komen. :Y)
    Is gewoon een fase in je leven die je vanzelf wel weer te boven groeit.


    Til hug og blod.