Emma :
'ehm jongens Liam heeft nog naar drie komma drie procent levenskans' valt Lisa met de deur in huis. Vol ongeloof kijk ik haar aan. 'jjje maakt een grapje?' stamelt Niall. Tranen vormen in me ogen 'dat-dat kan niet' zegt Niall ' je - jullie mogen hem nu bezoeken ' zegt Lisa ik zie dat ze het moeilijk heeft en knuffel haar en houd haar stevig vast ' Lisa het is niet jou schult , ik had bij Liam moeten blijven en ik ga nu ook naar hem toe. Ga even rustig zitten en beloof me dat je jezelf niks aan doet? Lies je betekent veel voor me oke, ik hou van je man als vriendin uiteraard ' en knijp haar nog wat strakker bij me.
Ik loop weer naar Niall toe waar ik hem snel duw en de EHBO tent binnen gaan waar Liam leveloos op een bedje ligt. ' O-MY-GOD' stammel ik lastig uit. ' Liam, blijf bij me alsjeblieft schat wij kunnen niet zonder je en Lisa voelt zich schuldig terwel het mijn schult is, ik mocht je niet alleen achterlaten liam , man wij houden van je ' zeg ik snikkent tranen stromen over me wangen ik ga naast niall op een stoel zitten in begin hard te huilen waardoor ik me ademhaling niet meer gelijk heb. Niall drukt me in een stevige knuffel ' ik moet liam me geluks armband geven en ik geef jou m'n andere dan heb ik er zelf ook nog 1.' De jeuk aan me polse is verschrikkelijk zelf houd ik mijn unike zwarte armband met gode erop ja uniek hij is een soort antiek ik hem hem al 7maanden en er is nog geen 1 plaatje afgevallen bij mijn andere 2 ook niet maar die heb ik pas 3manden. Ik geef niall eerste de grijze en schuif hem aan zijn rechter arm. Ik sta op met knikkende kniene en doe mijn andere armband af en schuif hem om liam zijn koude linker pols. Ik druk een kus op zijn hand en tot slot op zijn voorhoofd. 'Lieverd het komt goed, beloof me dat.' Zeg ik vastberaden
-huiswerk
we're not a boy-band we're a band - Ashton Irwin