Madhouse || One Direction || 01. - Speeltopics

Madhouse.
Op een dag werdt de Britse Boyband One Direction uitgenodigt bij 'Madhouse.' Het scheen dat daar de ergste gekken zaten. De een gestoorder dan de ander. De jongens van One Direction maakte er alleen maar grapjes over en spotte er de heletijd ermee.
Ze geloofde het niet zo. Waar je ze gelijk in kon geven. Het scheen dat je als je er eenmaal binnen bent het word zoals het is in horror films. Vooral daar spotten ze mee, wie gelooft er nou in dat het het zelfde als een horror film was? Niemand kon er antwoord op geven. De gene die eenmaal binnen waren, kwamen er niet meer uit. En zelfs hun werden gestoord, lang niet allemaal, de een pleegde zelfmoord en de ander werd vermoord. Natuurlijk, wie gelooft er daar nou in? De Britse boyband dacht dat het een of ander Horrorverhaal was en gingen dus met plezier naar het huis. Wat gebeurde er als ze in kamers werden ingedeelt bij èèn van de gekken. Wat gebeurde er als en gek ontsnapt? De meeste 'patiënten' waren moordende psychopaten, lang niet allemaal. Natuurlijk maakte de patiënten ook vrienden met elkaar of met de Britse Boyband. Wat gebeurt als er vriendschappen ontstaan tussen de boyband en hun kamergenoten? Wat gebeurt er als er relaties ontstaan, wat als het allemaal een 'game' was voor je kamergenoot. Of wat gebeurt er als een van de jongens bij een psychopaat word ingedeelt.

Boys;
-Niall Horan // Nessje
- Harry Styles // Amphitryon
- Louis Tomlinson // Loubearx
- Liam Payne //Pezz
- Zayn Malik // Sempra

Girls;
- Navaeh Riley Smith // Gereserveerd iPayphone
- Jevany Avril Claine// Curlies
- Ariana Angel Braun // DamnBieber
- Cresselia Lenka Ivanov //Hour
- Kate Darcelle Aeron //Rider

Eigenaar 'Madhouse':
- Cole Gethin Deville // Rider

Overige patiënten:
- Gabriel Simon Collins.// Fleeko
-  Avalon Ellie Reaser // Sempra
- Aidan Jonathan Mitchell// Llamarmy
- Anthony Daniel Puckerman // Cannibal
- Elleanna Patricia Latanez. // Essink


-

Kamerindeling:
Jevany Avril Claine - Liam James Payne.
Kate Darcelle Aeron - Zayn Javadd Malik.
Cresselia Lenka Ivanov - Niall James Horan.
Navaeh Riley Smith - Harry Edward Styles.
Ariana Angel Braun - Louis William Tomlinson.

Elleanna Patricia Latanez - Aiden Jonathan Mitchell.
Avalon Ellie Reaser - Anthony Daniel Puckerman - Gabriel Simon Collins.

Regels van het topic komen zo snel mogelijlk. Hou je please wel aan de algemene regels. En schrijf sowieso vier zinnen.

[ bericht aangepast op 16 juni 2013 - 19:46 ]

---

But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

Louis William Tomlinson

Ik zag hoe Niall ook het hok in werd gegooid. Zijn arm was open en eromheen zat wat opgedroogd bloed. Ik stopte meteen met zingen en keek de twee psychopaten, waarvan ik nog steeds de naam niet wist, hoopvol aan, in de hoop dat ik weer vrijgelaten zou worden, maar volgens mij zagen ze het niet eens. Ze waren namelijk nog op Niall gericht. Ik volgde elke beweging die ze maakten, en zag dat één van hen zijn vinger langs Niall's arm haalden, zodat zijn vinger rood kleurde van Niall's bloed. Daarna liep hij op mij af. Hij tekende een met het bloed een kruisje op mijn voorhoofd. Ik liet het maar gewoon gebeuren. Daarna klopte hij op mijn wang en liep het hok uit. Dat was er één minder. Ik kon nu proberen te ontsnappen? Ik moest de andere jongen gewoon afleiden. Dan kon ik wegrennen, als ik snel zou zijn. En anders werd het een één tegen één gevecht, dus had ik alsnog een eerlijke kans. Als ik hem nu aan de kant duw, is hij toch een soort van afgeleid en kan ik wegrennen. Niall bevrijd ik dan later wel.
Ik tel tot drie in mijn hoofd, storm dan naar de deur en geef onderweg de jongen een harde schouderduw. Als een gek begin ik door het gebouw te rennen.

---

"Family don’t end in blood”

Aidan Jonathan Mitchell
Ik keek half geobsedeerd naar hoe Anthony te werk ging, waardoor ik iets minder op de andere jongen lette. Dat was dus een grote fout, want zodra Anthony uit de kast was gestapt en ik de deur weer wilde sluiten stormde de jongen eruit en gaf me een harde duw voor hij het op het lopen zette. Een lage grom kwam uit mijn borstkas en ik zette de achtervolging in. Een meter of 50 verder sprong ik op zijn rug en zette mijn tanden in zijn nek. "Een beweging en ik trek je halsslagader eruit." gromde ik tegen zijn huid. Ja, ik wist echt waar die zat. Nou was het dat mijn tanden bijna in zijn hals ader zaten en zijn slagader aan de andere kant zat, maar hopelijk zou hij zo meewerken. Mijn benen waren rond zijn middel geslagen en mijn vingers zaten stevig vast rond zijn schouders. Ik had er dan wel in een dwangbuis gezeten, in isolatie kon je prima rondjes rennen, wat ik dan ook vaak had gedaan om mijn aandacht van honger, dorst of andere drangen af te lijden. Ik drukte mijn tanden nog iets harder in zijn vlees en hoopte voor hem dat hij niet verder zou rennen. ik zou het namelijk doen, hij zou als hij veel geluk had in kritieke toestant in het ziekenhuis komen te liggen en ik zou terug gaan naar isolatie, waar ik net vandaan kwam.

---

Bowties were never Cooler

(Avalon? Jevany? Someone? :c )

---

Happy Birthday my Potter!

[Misschien kunnen ze kijken en misschien kan Lou ze vragen om hulp...?]

---

Bowties were never Cooler

Llamarmy schreef:
[Misschien kunnen ze kijken en misschien kan Lou ze vragen om hulp...?]

(Ja... ik ben het wachten eigenlijk wel zat, vooral omdat serieus allebei mijn personages vast staan -_- Zal ik Kate sturen? Zij en Jevany waren toch al dichtbij en dan kan Lou gewoon nog extra in hun richting zijn gerend)

[ bericht aangepast op 14 juni 2013 - 22:16 ]

---

Happy Birthday my Potter!

Louis William Tomlinson

Helaas had de jongen me al snel ingehaald. Ik had mijn hardloopkunsten toch ietwat overschat. De jongen zat nu dus op mijn rug en had zijn tanden in mijn nek gezet, dreigend mijn halsslagader eruit te trekken. Ik was dan nog net wel slim genoeg om te kunnen bedenken dat het dan waarschijnlijk niet goed met me zou aflopen. Hem van me afschudden zou waarschijnlijk ook niet lukken. Zijn benen zaten stevig om mijn middel gewikkeld en zijn handen zaten in een ijzeren greep om mijn schouders. Ik slikte en voelde hoe de tanden van de jongen zich nog dieper in mijn vel boorde. Ik gaf me over en stopte met rennen.
"Weetje, misschien hebben jij en ik een verkeerde start gemaakt. Laten we opnieuw beginnen. Ik heet Louis, Louis Tomlinson, en jij?" probeerde ik zo normaal mogelijk over te komen, maar er was nog wel een trilling in mijn stem te horen.

---

"Family don’t end in blood”

Rider schreef:
(...)

(Ja... ik ben het wachten eigenlijk wel zat, vooral omdat serieus allebei mijn personages vast staan -_- Zal ik Kate sturen? Zij en Jevany waren toch al dichtbij en dan kan Lou gewoon nog extra in hun richting zijn gerend)

[Oh, haha, heb nu al wat geschreven. Nou ja, ze kunnen hem nog steeds wel helpen.]

---

"Family don’t end in blood”

Aidan Jonathan Mitchell
Ik voelde de jongen slikken en stoppen met rennen. Met een grijns op mijn gezicht haalde ik mijn tanden uit zijn nek en keek tevreden naar de afdrukken die ze daar rond zijn ader hadden achtergelaten. Ik glimlachte toen ik zijn stem trillend hoorde. Ik sprong van zijn rug af maar nam direct zijn pols in een ijzeren greep waardoor hij alsnog neit kon ontsnappen. Tja, als je hier eenmaal zat kwam je ook nooit meer weg. Ik keek hem aan en glimlachte nu minder duister en meer vriendelijk. "Aidan Mitchell, maar zeg maar Mitchell, dat doen de meesten." Als hij me Aidan zou noemen zou ik het hem snel afleren. Alleen de grote baas en Antz mochten dat. de rest vloog ik naar hun nek. Ik was hier in het asiel de vechthond die al zoveel bloed had gezien dat die echt neit meer te redden was.

---

Bowties were never Cooler

Kate Darcelle Aeron

Jevany had nog niet gereageerd, of er klonk weer geluid. Het verschil met net was alleen dat het veel dichterbij klonk. Mijn nekharen gingen dan ook overeind staan en nieuwsgierig en dom als dat ik soms ook was, rende ik de gang uit, in de richting van het geluid. Daar trof ik iemand aan, die ik al een tijdje niet meer was tegengekomen, iets wat ik helemaal niet erg had gevonden: Mitchell. Mijn ogen vernauwden zich iets en mijn blik ging naar de jongen die bij hem was. Er stonden bloederige tand-afdrukken in zijn nek, maar verder zag ik niks bijzonders aan hem. Ik herkende hem niet eens, wat moest betekenen dat hij één van die jongens moest zijn. En helaas voor hem had hij kennis gemaakt met Mitchell.
'Weer uit de isoleercellen losgelaten, Mitchell?' vroeg ik kalmpjes, terwijl ik mijn armen over elkaar sloeg en de twee aankeek. Ik wist natuurlijk niet wat er precies aan de hand was en voor ik ingreep, kon ik dat maar beter wel weten. Hoewel het duidelijk was, dat de twee geen vrienden waren.

[ bericht aangepast op 14 juni 2013 - 22:41 ]

---

Happy Birthday my Potter!

Louis William Tomlinson

De jongen sprong gelukkig van mijn rug af, maar pakte wel meteen mijn pols vast.
"Aidan Mitchell, maar zeg maar Mitchell, dat doen de meesten," zei hij. Hij klonk nu al iets vriendelijker en hierdoor ontspande ik ook een beetje. Maar dan ook maar een heel klein beetje. En omdat ik nog steeds bang voor hem was, besloot ik te doen wat hij zei en hem maar gewoon Mitchell te noemen. Ik probeerde me los te rukken, maar mijn pogingen mislukten.
Ik schraapte mijn keel. "Mitchell, zou je me misschien los kunnen laten? Ik zou het zeer, maar dan ook zeer op prijs stellen." Ik probeerde het zo beleefd mogelijk te brengen, misschien werkt het. Wie weet.
Opeens hoorde ik een stem achter me. "Weer uit de isoleercellen losgelaten, Mitchell?"
De stem kwam duidelijk van een meisje. Het was duidelijk dat het meisje en Mitchell niet zulke grote vrienden waren, aan de afstandelijke toon van het meisje te horen, die dan ook nog eens haar armen over elkaar had geslagen. Ik keek haar hoopvol aan, misschien kon zij me wel helpen.

---

"Family don’t end in blood”

Aidan Jonathan Mitchell
Ik keek geamuseert hoe de jongen zijn pols probeerde los te trekken, maar als reactie erop zette ik alleen meer kracht op mijn hand. Ik liet hem niet los als hij er neit om ging smeken. Ik keek hem met een grijns op mijn gezicht aan toen hij net echt netjes vroeg. 'Tuurlijk, maar niet rennen, alsjeblieft." Ik was dan wel een seriemoordenaar, ik was goed opgevoed. Ik keek opzei en zag daarKate staan. Ik grijnsde halfhartig naar haar. "Ja, en precies op het juiste moment, Katie." Ik sloeg mijn armen ook over elkaar. "Heb je een van onze nieuwe speeltjes al ontmoet? Dit is Louis. een van zijn vriendjes ligt in een kast bij Antz volgens mij. Als het goed is waren er toch meer?" Ik had echt geen idee. een maand in isolatie liet je erg vermageren en hield je nou niet echt up to date met wat er in de inrichting zelf gebeurde. 1 maaltijd van water en brood per dag, voor de rest wel water en omdat ik veel liep en holde gewoon om iets te doen was ik nu echt mager, maar ik had wel een six-pack.

---

Bowties were never Cooler

Fleeko schreef:
Gabriel Simon Collins

Naveah keek me aan en haar mondhoekjes gingen naar beneden. "Erg saai, tot nu toe. Curlie lijkt niet bang. Hij draait ons de rug om, niet slim. Makkelijke prooi om aantevallen. Maar geen leuke. Hij laat alleen een klein piepje horen als je een mes een stukje in zijn nek boort." zei ze ,waarna ze zich weer richte op haar mes.
Een krullebol ? Die had ik nog niet tegen gekomen. "Hmm,wat en dom kind ,ik zou zo ,zijn krulletjes opbranden als hij me de rug toekeert.
"Hoeveel nieuwtjes zijn er nu eigenlijk? 3 of 4 ?"vroeg ik haar dan. Ik wist eigenlijk niets af van die mensen ,en eigenlijk wilde ik ook niet veel over hun weten.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Navaeh Riley Smith.
"Hmm, wat een dom kind, ik zou zo zijn krulletjes opbranden als hij me de rug toekeert." Ik knikte en zakte onderuit. Ik zou zo maar weer terug naar mijn kamer gaan. Hopelijk kwam Curlie snel. "Hoeveel nieuwtjes zijn er nu eigenlijk? Drie of vier?" Vroeg Gabriel me dan. Fel keek ik hem aan. "Ik geloof vijf stuk nieuw vlees. En, kies je eigen speeltje maar. Curlie is mine." Siste ik gevaarlijk en stond op. Ik verstrakte me kaak en ging fel voor hem staan en keek arrogant. Af en toe had ik buien dat ik opeens veranderde qua gedrag.

[Sorry voor kort stukje ;P]

[ bericht aangepast op 14 juni 2013 - 23:06 ]

---

But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

Kate Darcelle Aeron

Ik zag de hoopvolle blik van de jongen en wist gelijk dat ik mijn uiterste best ging doen om hem uit deze situatie te redden. Hoewel Mitchell een lastige tegenstander was en ik hem dus ook liever niet tegen het lijf liep, tijdens één van mijn reddingsacties. De halfhartige grijns op zijn gezicht, stond mij dan ook totaal niet aan, maar ik liet het niet merken. Hij was immers magerder dan eerst, wat mij wat voordeel gaf. 'Ja, en precies op het juiste moment, Katie. Heb je een van onze nieuwe speeltjes al ontmoet? Dit is Louis. een van zijn vriendjes ligt in een kast bij Antz volgens mij. Als het goed is waren er toch meer?' Ook Mitchell had zijn armen over elkaar geslagen, mij imiterend.
'Aangenaam kennis te maken, Louis,' zei ik vriendelijk tegen de jongen en richtte mij weer op de seriemoordenaar voor mij. 'Awh, weet je niet hoeveel nieuwelingen er zijn?' zei ik met een pruillipje. 'Het zijn er vijf en ik ben eigenlijk niet van plan om jou ze alle vijf leeg te laten zuigen, of wat je dan ook van plan was,' antwoordde ik hem vervolgens en maakte mij klaar om aan te vallen. Er lag er dus blijkbaar ook eentje in een kast. Ze waren wel mooi gelijk in de val gelopen.

---

Happy Birthday my Potter!

Aidan Jonathan Mitchell
Ik raakte wat geïrriteerd door haar poeslieve gedrag en steken onderwater. Ik haalde mijn armen weer van elkaar en kraakte rustig mijn knokkels. "Dat was ik ook nog helemaal niet van plan. Allee deze wilde weglopen. Ik laat jullie er lekker mee spelen en als jullie klaar zijn met ze, over een maand of 1 a 2 zijn Antz en ik aan de beurt." Ik haalde mijn duim over de jongen zijn voorhoofd en likte het beetje bloed wat nog niet was opgedroogd van mijn duim af. "Alleen waren ze iets te vroeg ons tegen het lijf gelopen, maar we mogen toch wel met ze spelen?" Ik woelde even door de jongen zijn haren en veegde daarna mijn zwarte krullen weer naar achter. "Maar als jij graag wat wil ronddollen vind ik het prima. Wees wel voorzichtig hij is een harde loper." De hele tijd hield ik het meisje in de gaten. Kate was dan niet de gevaarlijkste gek hier, ze kon aardig van zich af bijten.

---

Bowties were never Cooler