Bound
“Kijk me aan.” Er was geen spoortje vriendelijkheid meer te vinden in zijn stem. Niets dat erop wees dat ik hier gemakkelijk weg zou komen. Niets dat erop wees dat ik zonder kleerscheuren hier weg kon komen. Niets.
Voorzichtig opende ik mijn ogen en hief mijn hoofd een beetje om naar hem te kunnen kijken. Ik wist dat ik het niet moest wagen om hem recht in de ogen aan te kijken, dus staarde ik recht naar voren. Mijn aandacht volledig op de grote bobbel die werd tegengehouden door spijkerstof. Hij was opgewonden. Ik was hulpeloos, overgeleverd aan zijn wil. En ik genoot ervan.
Desideria ‘Desi’ Elettra is een jonge ambitieuze vrouw met veel dromen. Ze werkte al vijf jaar voor een groot marketing bedrijf, tot ze opeens te horen dat ze ontslagen was. Met nieuwe hoop vertrekt ze naar New York en doet daar alles om weer aan werk te komen. Uiteindelijk komt ze te werken bij Crosse Inc. Een gigantisch gebouw, met één van de machtigste mensen aan het roer. Het duurt echter maanden voor ze de eigenaar van het gebouw ziet, en na die eerste ontmoeting ontkomt ze niet meer aan hem.
Dead Sexy
“Hoe voel je je?” Ik grijp met een hand naar mijn hoofd. Het voelt alsof ik aangereden ben door een gigantische vrachtwagen.
“I-ik weet het niet. Waar ben ik?” Mijn stem trilt en klinkt zwak. Ik lig in een groot bed, in een kamer die ik niet ken.
“Je bent bij mij thuis. Je hebt een ongeluk gehad. Kun je je nog herinneren wat er is gebeurd?” Twee vriendelijke, blauwe ogen kijken me bezorgd aan.
“Eh.. Nee.. Ik..” Mijn stem stierf weg terwijl ik me probeerde te herinneren wat er was gebeurd.
“Het maakt niet uit. Rust maar. Ik moet weer aan het werk. Ik kom over een paar uur terug.” Hij stond op van het bed en liep weg. Aan het eind van de kamer stond een kast naast de deur. Hij pakte de Stetson die erop lag en zette deze op zijn hoofd.
“Rust uit,” waarschuwde hij met een knipoog waarna hij de kamer verliet.
Na een paar uur rusteloos op het bed te hebben gelegen begon ik toch door de gigantische boerderij te struinen. Sommige kamers waren op slot, anderen waren toegankelijk. Verschillende foto’s hingen in de woonkamer, samen met tientallen troffeeën. De cowboy was bekend, maar waarom wist ik niet wie hij was?
De laatste deur leidde naar de kelder. Boven aan de trap reikte ik uit naar de schakelaar van het licht. Beneden gingen zwakke lampen aan. Eenmaal onder aan de trap aangekomen, vond ik mezelf in een kamer die me de rillingen bezorgde. Verschillende zwepen, maskers en andere onbekende voorwerpen hingen aan de muren. In het midden van de ruimte stond een groot, victoriaans bed dat omringd werd door dikke, donkere gordijnen.
Mijn lichaam leek een compleet ander leven te leiden dan mijn geest. Mijn vingers gleden over de dikke stof, terwijl ik me afvroeg waar deze kamer voor was. Opeens gingen mijn nekharen overeind staan.
“Houd je van spelletjes?” fluistert een diepe stem in mijn oor.
Nu is mijn vraag aan jullie, welke zal ik uitwerken?
[ bericht aangepast op 20 mei 2013 - 23:38 ]
Salaryman
.
