Ik ken al een tijdje een hele lieve jongen. Hij had gevraagd of ik mee ging naar een plaatselijke festival, en ik zo: Ja, gezellig.
Dus ik ging mee. En iedereen van zijn vrienden zo: is dat jou lief? Ik meteen in de ontkenning want hij is 22 jaar en ik ben 16. Het ontkennen vond ik echt heel vervelend, wat hij is echt leuk.
Later die avond stonden we te knuffelen en te zoenen (op het liedje ik hou van u). We waren allebei zo van: shit, die leef tijd verschil is wel erg groot. Want hij is strafbaar en ik krijg ruzie met mijn ouders. en hij krijgt trouwens ook ruzie met zijn ouders. De avond was ten einde en ik werd door mijn mama opgehaald, en ik heb zo'n mama die alles al weet alleen door te kijken. Dus die weet het al. En zij zo: dit was een kusje voor een avond.
Hoe maak ik mijn ouders duidelijk dat ik hem gewoon echt leuk vind? zonder ruzie te krijgen.
I paint objets like I think them, not like I see them. Pablo Picasso