Just A Dark Forest.. // One Direction // 01 - Speeltopics

Wat als je moeder zegt dat je op kamp moet..
Wat als er geen begeleiding mee gaat..
Wat als je met een jongen of een meisje in èèn tent moet..
Wat als je op een gegeven moment verder van de groep weg moet met je partner..
Wat als het bos overdags mooi is en 's nachts eng en donker..
Wat als er 's nachts rare dingen gebeuren..

Rules;
-One Direction bestaat niet
-Sowieso 3 regels.
-Niemand is perfect.
-Niemand is beter dan de ander, iedereen staat gelijk.
-Iedereen is sowieso voor 1 ding bang.. (Komt later in het verhaal aan toepassing)
-Blijf actief reageren, als je een tijdje afwezig bent meld het eerst even.
-Als je offtopic gaat berichten tussen haakjes: [.........]
-16+ mag maar hou het netjes .

Jongens;
1. Niall Horan || 24121993
2. Harry Styles || Hersheys
3. Liam Payne || Dempsey
4. Louis Tomlinson || 24121993
5. Zayn Malik || Cheeseburger

Meisjes
1. Lauren Ariana Williams || iPayphone
2. Alyson Rose Valentino || Malino
3. Maddison Fay Rylance || BlueHeaven
4. Anna Rose Prime || Hazzakins
5. Yasmin Amelia Jones || Depay

De brief:

Hallo,
Welkom bij ons kamp. Helaas kan er dit maal geen begeleider(s) mee. Ivb angst voor het bos.
Als je in het bos bent kan je niet meer terug. Je zou moeten overleven.

Tip; Neem sowieso vèèl eten en drinken mee. Er is geen supermarkt in de buurt, de begeleider zou voor het eten zorgen maar
Aangezien deze dit maal er niet is moeten jullie zelf voor eten etc. zorgen.

Je zou echt moeten overleven. Er kunnen rare dingen gebeuren in het bos.. Meer zeggen wij niet.

Dan hier de tenten indeling;
Alyson Valentino en Zayn Malik in tent blauw.
Lauren Williams en Niall Horan in tent groen.
Yasmin Jones en Louis Tomlinson in tent rood.
Maddison Rylance en Harry Styles in tent geel
Anna Prime en Liam Payne in tent paars.

Bij elk tentje staan wchokjes met een toilet erin (neem zelf toiletpapier mee)
Bij het kampvuur voor elk tentje staan ook kookgelegenheiden op gas.
Derest zal je zelf moeten uitvinden.


Mvg, Meneer McCurdy
Ps. Je angsten zullen niet veilig zijn...

-
Je begint dat je bij het kamp aankomt.

[ bericht aangepast op 3 juni 2013 - 22:51 ]

---

But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

Maddison Fay Rylance
Outfit
Hij slaakt een verontwaardigd geluidje en ik grinnik weer. 'Maar ik ben echt gay, kijk die jongen daar,' zegt hij dan en wijs naar iemand en ik volg zijn vinger en zie daar een jongen zitten voor een tentje. 'Hij is best wel leuk, vind je niet? Misschien...' zegt hij dan en wiebelt weer met zijn wenkbrauwen. 'Hmmm, hij is inderdaad wel knap. Als jij het niet gaat proberen doe ik het wel.' zeg ik dan ook met een wenkbrauw wiebel en een uitdagende blik in mijn ogen. Maar Harry schud dan zijn hoofd en begint weer te praten. 'Nee, je hebt gelijk. Ik heb het liever op leuke meisjes zoals jij.' zegt hij dan met een speelse knipoog terwijl hij wat naar achter leunt en ik grinnik even. 'Flirt.' mompel ik dan met een grijns. 'Wie weet is hier in de buur wel een meertje waar we zouden kunnen zwemmen?' zegt hij dan en ik glimlach even en knik. Zwemmen zou inderdaad nu wel lekker zijn met dit warme weer. 'Awh, waarom niet? Vind je me niet leuk genoeg?' Ik schud even mijn hoofd en grinnik dan toch net zoals hem. 'Tuurlijk Harry. Ik weet niet wat jij gewend bent om met meisjes waar je de eerste keer mee kennis maakt te doen.' zeg ik lachend en sta op dan op en kijk Harry weer aan. 'Kom je?' vraag ik dan met een glimlachje , waarna hij knikt en ook opstaat en naast me komt staan. Ik merk nu pas dat Harry nogal wat groter is dan mij en moet wat omhoog kijken en bijt even op mijn lip. 'Kleine,' grinnikt hij dan ook en ik sla mijn armen over elkaar. 'Grote.' zeg ik dan en steek mijn tong naar hem uit.

[ bericht aangepast op 26 mei 2013 - 13:05 ]

---

"I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

Louis Tomlinson
Zacht bleef ik door zingen en merkte dat Yasmin luisterde naar mijn stem. Het gaf me een of andere manier iets meer vertrouwen in het gene wat ik zong en eigenlijk aan het doen was. Beetje bij beetje durfde ik dan ook iets harder te zingen, maar nog steeds niet zo hard, als dat ik praatte. Dan had ik het idee dat ze me alsnog af zou kappen, omdat ik nog valser zong. Mijn armen had ik ondertussen ook weer om haar heengeslagen, want dat stelde me ook gerust. Uiteindelijk begon ze zacht mee te zingen wat zorgde voor een glimlach op mijn gezicht. Deze werd alleen maar breder aan het einde van het liedje en haar woorden. 'Dankjewel, maar dat valt echt wel mee. Je zingt beter dan dat ik zing.' zei ik zacht, nadat ik Yasmin weer los had gelaten. Tot nu toe voelde ik me echt op mijn gemak, maar dat was volgens mij ook wel duidelijk te merken. Sommige dingen zou ik anders echt niet doen. 'Lou? Je moet echt iets doen met je stem.' hoorde ik. Bijna gelijk schudde ik mijn hoofd. 'Het enige wat ik moet doen is praten en een toverspreuk uitspreken voor een betere stem voor ik iets met zang ga doen. Die droom ligt al lang achter me, want dat werkt toch niet.'

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

[-WhisingLarry speelt nu Niall. Aangezien Sempra zich uitgeschreven heeft :'].
BTW, Als iemand hier niet meer in wilt spelen moet diegene het even zeggen. Ik merk namelijk dat het hier een beetje dood is ;x -]

---

But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

Niall Horan
Met mijn koffer, die vol zat geplakt met allerlei stickers met kenmerken van Ierland, liep ik door het bos. Ik was opzoek naar een groene tent en hopelijk was mijn tentgenoot daar al te vinden was. En daarbij hoopte ik ook dat ze een beetje erg was. Ik keek in de rondte en mijn ogen werden groot bij het zien van de boom voor me. Een zacht piep verliet ook mijn mond toen een spin een web aan het maken was. Mijn tempo versnelde ik iets, want als ik ergens bang voor was, waren het wel onder andere wel spinnen. Gelukkig lette ik nog wel op waar ik naartoe ging en misschien had ik die spin eerder tegen moeten komen, want het duurde niet lang voor een groen iets inzicht was. Het was voor mij toch een opluchting, maar toch bleef het angstige gevoel. Alleen deze keer door het meisje wat ik bij de tent zag. In dat opzicht was ik toch nog onzeker.Langzaam liep ik toch die kant op, want eronderuit komen zou toch toch niet meer gaan. Daarbij kon ik ook beter een goede eerste indruk achterlaten. 'Lauren?' vroeg ik zacht.

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

[Btw, sorry als mijn stukjes minder lang zijn, ik typ dit allemaal op de tabket :'$]

Lauren Williams
Uitgeput ga ik op mijn roze koffer zitten voor de groene tent die ik moet delen met een ene Niall Horan.
Hij heeft in ieder geval best wel een leuke naam. Bedenkelijk kijk ik en probeer een lichaam bij hem te plaatsen.
Ik zit te denken aan bruin haar ,blauwe ogen en iets groter dan mij. Ik laat een zacht zuchtje horen. Zometeen kom ik te weten wie Niall is en hoe hij was. Ik was altijd wel nieuwsgierig geweest naar onbekende mensen, altijd als ik een naam hoor probeer ik
meestal er een lichaam bij te bedenken. Hopelijk komt die Niall snel want het begint al te schemeren. Ik ben altijd al dood bang geweest voor het donker. Waarschijnlijk flip ik hem vannacht weer in die tent. Wat zou hij dan wel niet van mij denken? Ik haal een hand door mijn bruine lokken en hoor wat geritsel van bladeren. Als ik opzij kijk zie ik een jongen met blond haar aan lopen. Dat moet Niall zijn. Iet wat onzeker kijkt hij naar me als hij bij me staat. "Lauren?" Vraagt de jongen zacht. Ik knik, "Dat ben ik, en jij moet Niall zijn?" Glimlach ik naar de -best- schattig uitziende jongen.

[Pfoe, wat een klus zoveel schrijven op een tablet :p. Ik ga even mijn hond uitlaten dus ik reageer zometeen weer.]

---

But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

Niall Horan
Een lichte glimlach verscheen op mijn gezicht toen het meisje inderdaad Lauren bleek te zijn. Op mijn beurt knikte ik ook als antwoord. 'Niall is inderdaad mijn naam.' antwoordde ik en legde mijn koffer naast die van haar neer. Ik volgde haar voorbeeld en nam er ook plaats op. Ik vond dat ik dat wel verdiend had, na deze hele tocht, net als wat te eten. Daar had ik natuurlijk genoeg van meegenomen, want ik at nog best wel veel, maar dat was niet iets wat aan me te zien was. Maar dat laatste kwam later wel weer.
Mijn blik wisselde om de zoveel tijd tussen Lauren en recht voor me. Het begon te schermen, iets waar ik minder blij mee was. Behalve de spinnen waren donker en harde geluiden mijn andere angsten. Ik was altijd bang dat mensen er de raarste dingen over zouden denken, want waren eigenlijk best simpele dingen en ik was er bang voor.Een zachte zucht verliet mijn mond en mijn blik bleef uiteindelijk bij het meisje naast me hangen. 'Daar zitten we dan.' Ik was niet goed in gesprekken starten.

( Haha, maak niet uit, want zit zelf op mijn telefoon en is goed (: )

[ bericht aangepast op 27 mei 2013 - 20:37 ]

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Lauren Williams

Lichtelijk begon ik al in paniek te raken doordat het al wat schemert. Ik probeerde de paniek verder weg te stoppen zodat Niall het niet zou merken. Ik wou namelijk niet dat hij begon te denken dat ik een mietje en bang meisje ben. Natuurlijk was. k bang. Doods bang zelfs maar zeker geen mietje. Ik schoof schuin met mijn lichaam toe naar de jongen naast me en zuchtte zachtjes. Ik had helemaal geen zin in vanacht, als het donker wordt. Het is honderd procent zeker dat ik ga flippen zoals elke nacht. En dat al iets meer dan achttien jaar lang. Ik begon al iets wilder uit mijn ogen te kijken. "En daar zittem we dan." Zei de blonde jongen naast mij. Zachtjes grinnikte ik. "Ja, inderdaad." Ik keek Niall in zijn ogen, die net Oceaan blauw leken maar nu een andere tint blauw hebben. Hij heeft zeker mooie ogen, daar valt niet over te twisten. Langzaam laat ik mijn vingers met elkaar spelen die op mijn schoot liggen en kijk er naar. In mezelf vervloek ik Tobias mijn broer dat hij me voor de grap heeft opgegeven voor dit -rare-kamp.

---

But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

[Ik moet heel even wat doen, reageer zometeen weer. ]

---

But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

Yasmin Jones
Tijdens het zingen had hij zijn armen om me heen geslagen, en het was lang geleden dat ik me zo veilig had gevoeld. Na het zingen kreeg hij een brede glimlach op zijn gezicht. 'Dankjewel, maar dat valt echt wel mee. Je zingt beter dan dat ik zing.' zei hij zacht waarna hij me los gelaten had. Ik schudde mijn hoofd. 'Nee, echt niet.' grinnikte ik. Na mijn opmerking schudde hij gelijk zijn hoofd. 'Het enige wat ik moet doen is praten en een toverspreuk uitspreken voor een betere stem voor ik iets met zang ga doen. Die droom ligt al achter me, want dat werkt toch niet.' zegt hij en ik spoor een lichte teleurstelling in zijn stem op. Ik ga verbaasd weer recht zitten. 'Hoezo werkt dat niet?' vroeg ik toen ik hem even vanaf de achterkant bestudeerde. Zijn haren zaten perfect in model en zijn schouders waren mooi gespierd. Ik snapte niet waarom het niet zou werken met zingen. Hij had echt een mooie stem en hij zou zeker een goede zanger kunnen worden. 'Je zingt echt heel mooi hoor..' zei ik waarna ik hem even op zijn schouder tikte en weer terug met mijn rug op het matras zou liggen. 'Ik weet zeker dat je een beroemde zanger zou kunnen worden.'

---

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

Niall Horan
Mijn ademhaling versnelde iets en mijn ogen straalde lichte angst uit. Ik probeerde het te negeren en gewoon rustig voor me uit te staren. Ik kon niet niet in paniek raken doordat het langzaam donker werd. Wel wist ik dat ik mezelf straks waarschijnlijk toch niet in de hand had en wel in paniek zou raken. Maar dat was als het echt donker was. Toch zou ik dat proberen tegen te houden, want wilde niet overkomen als een angsthaas. Niet tegenover mezelf, maar al zeker niet tegenover Lauren. Dat hield ik me toch altijd voor, maar altijd zonder succes.Het was een soort automatisme geworden, maar het was dan ook een van mijn grootste angsten. Ik keek naar het meisje naast me en schoof één stuk dichter naar haar toe bij het horen van een uil. "Ja, inderdaad." Ze keek me in mijn ogen aan en een lichte glimlach verscheen op mijn gezicht. 'Ik wil dit helemaal niet.' mompelde ik en mijn wangen kleurde lichtelijke rood toen ik doorkreeg dat ik het hardop zei. 'Niet dat ik hier niet met jou wil zitten, want je lijkt me tot nu toe heel erg aardig. Maar ik bedoel gewoon dit bos en alles eromheen.'

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Louis Tomlinson
Het meisje dat ik net los had gelaten schudde haar hoofd. 'Nee, echt niet.' grinnikte ze. Ik sloeg mijn armen over elkaar en nam niet de moeite om een kleine glimlach te onderdrukken. Of om op mijn eigen matras te gaan zitten, maar dat was één ander verhaal. Rustig sprak ik mijn volgende woorden uit. Iets waardoor Yasmin weer verbaasd recht ging zitten. 'Hoezo werkt dat niet?' vroeg ze toen ik merkte dat ze me ook gelijk even vanaf de achterkant bestudeerde. Niet dat ik dat erg vond. 'Omdat me vaak genoeg duidelijk is gemaakt dat ik dat niet kan. Ik doe het voor mijn plezier, mensen gerust te stellen en dat soort dingen. Maar mijn beroep zit er echt niet in.' antwoordde ik. Het bleef jammer, want had dat wel graag gewild. Nu zou het waarschijnlijk toch weer dramadocent worden of iets. 'Je zingt echt heel mooi hoor..' zei ze waarna ze me even op zijn schouder tikte en weer terug met haar rug op het matras ging liggen. 'Ik weet zeker dat je een beroemde zanger zou kunnen worden.' De woorden zorgde voor een stralende glimlach op mijn gezicht, want iets liet me weten dat ze het echt meende. 'Denk je het echt? En heel erg bedankt.'

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Lauren Williams.
"Ik wil dit helemaal niet." Mompelde Niall, zijn wangen werden lichtelijk rood. "Niet dat ik hier niet met jou wil zitten,want je lijkt me tot nu toe heel erg aardig. Maar ik bedoel gewoon dit bos en alles erom heen." Ratelde hij achter elkaar. Zachtjes begon ik te grinniken en er verscheen een scheef glimlachje op mijn gezicht. "Ik begrijp je Niall, ik vatte het zo ook niet op-." Ik legde kort mijn hand op zijn schouder. "-Ik wil hier ook niet zijn.Ik heb het niet zo op bossen." Zachtjes lachte ik en keek naar mijn schoot. "Ook ben ik nu het dichtste bij mijn angst dan ooit. Thuis kon ik er nog wel wat aan doen, of bij vriendinnen enzo." Na mijn zin keek ik de jongen naast me weer aan. Ik liet een zucht horen. Nog steeds snap ik niet waarom Tobias me voor de 'grap' heeft opgegeven. Wat heb ik hem ooit misdaan? Niks, we zijn erg close met elkaar als broer en zus. We hebben nooit ruzie. Ook weet hij dat ik doods bang ben voor het donker, hij weet dat dit bos 's nachts stikke donker wordt. En toch geeft hij mij op. Als ik -ooit-terug kom, krijgt hij dit dubbel en dwars terug.

---

But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

[Ik ga even mijn hond uitlaten.]

---

But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

( Ik ga even reageren. Sorry was met mijn spreekbeurt bezig)

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

WishingLarry schreef:
( Ik ga even reageren. Sorry was met mijn spreekbeurt bezig)

[Ik haat spreekbeurten grondig ^-^. Ik heb er wel eens een keer voor gespijbelt Moest hem uiteindelijk toch doen. ]

---

But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.