• Stuck in school - One Direction

    Een meisjesschool, The Marie Antoinette Academy en een jongensschool, The Newton Academy. De twee scholen liggen vlak buiten London gelegen, maar de leerlingen zijn zelden toegestaan om naar London te gaan. De leerlingen zijn nooit toegestaan om met jongens/meisjes in contact te komen, dat is uiterst verboden en als je dat doet, heb je een grote kans dat de raad wordt opgeroepen en je van school werd gestuurd. Op een dag mogen alle leerlingen van beiden scholen naar de stad om iets leuks te gaan doen, wel moeten ze voor achten thuis zijn. Tien leerlingen, vijf jongens en vijf meisjes, breken de regels en gaan uit. Ze worden goede vrienden en misschien wel meer...?

    Dit is zo crappy..


    Jongens
    - Louis Tomlinson AppleBottom
    - Harry Styles Sempra
    - Niall Horan Emrys
    - Zayn Malik Luminoase
    - Liam Payne Depay

    Meisjes

    - Emilie Joanne Bond Curlies
    - Abbygail Morris Cyborg
    - Mabel Sonny Puckerman Danosaur
    - Alexandra Bella-Rose Rivera Malino
    - Jade Skyler Prime HurtedHeart

    Lijstje :

    Volledige naam :
    Leeftijd :
    Geboorteplaats:
    Karakter:
    Uiterlijk :
    Verleden/Reden van toesturing naar academie :
    Extra:

    Regels :
    - Minimaal drie volle regels schrijven
    - Drie waarschuwing is out
    - 16+ is toegestaan
    - Geen Mary-Sue's en/of Gary-Stu's
    - Niemand buitensluiten
    - Alleen ik maak de nieuwe topics, tenzij anders gemeld of ik offline ben
    - Beetje ervaring in RPG [Twee topics minimaal]
    - Off-topic tussen haakjes [] // () {} etc.
    - Ruzie OCC is niet toegestaan, wel IC

    Begin :
    Iedereen maakt zich klaar om naar London te gaan, iedereen wordt opgehaald met een busje waar maximaal twintig mensen in kunnen. Je moet wel voor achten thuis zijn, anders kan je geschorst worden. (Iedereen breekt die regel dan.)

    [ bericht aangepast op 13 mei 2013 - 11:14 ]


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    [mijn topics, reageer pas na 4 uur want moet weer aan het werk.]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    [Mijn Topics. Is het erg als ik Zayn vanavond pas invul? Heb het nu nogal druk met mijn zusjes die de hele tijd van alles willen]


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    [ No probs.]


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    | Mon topicsss. |

    (mijn topics, ik reageer zodra ik thuis ben!)


    El Diablo.

    [Mijn topics]


    The artist is the kid that survived.

    [Mon Topiekks]


    I'm finally back, Finally after a Year break

    AppleBottom schreef:
    [Mijn topics]


    Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

    Jade Skyler Prime
    Ik pak mijn spullen en doe ze in mijn tas. Mijn kleding is een donkere skinny jeans en een leuk topje. Het was op zich vrij sexy en het stond me ook wel dus ik had er vrede mee. Veel dingen stonden me niet dus ik was hier blij mee. Ik doe mijn portomonee in mijn tas gevolgt door mijn iPhone niet dat ik mensen had die ik kon Sms'en of Whapp'en maar het was handig. Het had stem herkenning en ik kon handsfree iedereen bellen bijvoorbeeld de politie als het. moest. Ik deed ook mijn paspoort in mijn tas gevolgt door een luchtje en deodorant die ik al meteen opspuit. Ik kon niet stinken voor mensen dat zou ik niet mogen. Niet dat ik ook echt die mensen ken ofzo. Nee de meeste praten niet met me en als ze dat doen antwoord ik meestal niet aangezien judast te verlegen voor was. Geloof ht of niet maar het was als een vloek. Ik pak mijn iPhone en zie een berichtje. Vast van papa. Hij sloeg me altijd hij zou nu wel zijn boks zak missen.
    Van Jay

    Hee meisje van me. Hou je het uit? Hoe is je school en ik hoor dat je een Brave hendrik ben. Je kan heus wel is lol gaan maken!
    Xxx Jay


    Mijn broer. Ik glimlach naar het berichtje en gooi de tas over mijn schouder en sms al terug.

    Naar Jay
    Goed omdat jij het zegt ik zal ik is niet super braaf doen. Ik mis je heel erg wanneer kom je weer naar Engeland?

    Xxx

    Sms ik terug. Ik miste hem. Ik doe een likje maskara op en pak mijn schetsboek. Ik zal niet om 8 uur terug komen maar leuke dingen gaan doen die ik nu nog niet wist. Ik loop naar buiten naar de bus. Ik had zin om iets te tekenen, maar wel iets moeilijks misschien vond ik iets in London.

    [Is dit goed??]


    I'm finally back, Finally after a Year break

    (Yup (: )


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Emilie Joanne Bond

    Met een beetje tegenzin stapte ik uit bed, ik was toch al te laat voor het ontbijt. Ik zocht naar de pak koekjes die ik in mijn koffer die in de kast was, verstopt. Je mocht geen eten bij je hebben. Ik liep naar de badkamer en poetste mijn tanden. Mijn blonde haren hingen futloos over mijn schouders heen en stonden bijna fier overeind - een typische ochtendkapsel van me. Vandaag zouden we eindelijk naar London gaan, ik verlangde naar de mooie wereldstad. Het was een lange tijd geleden, bijna twee jaar. Die twee jaar had ik opgesloten in de school gezeten. Door alle schorsingen mocht ik niet mee naar London, nogal oneerlijk. Hoewel mijn ouders rijk waren, konden ze er niks aan doen. Stelletje niksnutten. Ik pakte mijn borstel en begon mijn haar te kammen terwijl ik neuriënd naar mijn kamer liep. Anders dan andere meisjesscholen was het wel leuk, je had tenminste je eigen kamer. Ik pakte het pakje koekjes en stak er eentje in mijn mond. Met een grote grijns pakte ik een zwarte skinny jeans en een topje die net boven mijn navel kwam, maar deed er een oversized sweater over, wetende dat-dat nooit mocht. Geen uniformen. Eindelijk. Mijn iPhone deed ik in mijn schoudertas, telefoons mocht je nooit meenemen en inleveren, maar ik had er altijd een neppe telefoon bij me om die in te leveren in plaats van mijn heilige iPhone. Mijn ouders hadden er vrede mee omdat ze zo contact met me konden houden. Ik deed nog snel mijn foundation, eyeliner en oogpotlood en stapte in mijn Vans om daarna naar de plek te gaan waar de bussen straks moesten zijn.

    (Iemand Emilie meeten?)


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    [Mijn topics, zal later even reageren. Moet nu even naar 't ziekenhuis]


    26 - 02 - '16

    Liam Payne
    Ik zuchtte toen mijn wekker ging en sloeg op het irritante ding om het geluid te laten stoppen. Al snel zat ik rechtop en haalde verward mijn handen door mijn haren. Ik zwaai mijn benen over de rand van het bed en mijn blote voeten raken de koude vloer. Een rilling trekt over mijn ruggengraat en ik sla mijn armen om mijn blote bovenlichaam. Waarom ben ik hier, schiet door mijn hoofd. Ik schud mijn hoofd en stap uit bed. Ik loop naar de grote kast die ik op mijn kamer had en pak er een simpel setje kleding uit, iets waar ik niet echt over nagedacht had, maar waarvan ik dacht dat het wel leuk zou staan. Een beige broek met een lichtblauw spijkerblouseje erop. Witte sneakers schoof ik aan mijn voeten en tevreden keek ik even in de spiegel die in de badkamer hing. Ik poetste mijn tanden en met een beetje gel deed ik mijn haren in model. Ik stapte de gang op, om naar de bussen te gaan. Snel controleerde ik nog even of ik alles bij had. Portemonnee, identiteitskaart, ja, dat was het wel zo'n beetje. Normaal nam ik mijn telefoon overal mee naartoe, maar hier moest ik hem inleveren, iets wat ik haatte want mijn telefoon was me heilig. Het was het enige middel waarmee ik nog goed contact met de buitenwereld kon houden. Ik hoopte dat we hem zo terug kregen. In de verte zag ik de bussen staan, en op een simpel tempo liep ik er naartoe. Vandaag gingen we naar Londen, en ik had er zin in.

    [Iemand Liam meeten?]


    Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

    Abbygail Morris
    Mijn wekker begon een keihard, piepend geluid te produceren. Vrijwel onmiddellijk taste ik met mijn hand om me heen, in de hoop de snooze knop te vinden. Ik mompelde een x aantal verwensingen tot ik mijn snooze knop vond. Ik drukte er keihard op en hoorde wat gekraak. Dat zou vast mijn wekker weer wezen. De zoveelste dit jaar. Ik opende mijn ogen en knipperde wat. Ik rekte me uit en gaapte. Weer een dag en deze dag zou er helaas wat veranderen. Ik moest naar Londen. Ik moest dit vertrouwde stadje verlaten om te vertrekken naar Londen. Ik had er eigenlijk nul procent zin in, maar goed. 'Abbygail, kom uit bed, NU!' schreeuwde een stem. 'Donder op!' gilde ik terug. Ik trok mijn kussen over mijn hoofd, mompelde nog enkele verwensingen, smeet het kussen in de hoek van mijn slaapkamer en besloot maar eens mijn bed te verlaten. Mopperend slenterde ik naar de kledingkast en griste er snel een zwart shirt en een rode broek uit. Ook pakte ik mijn favoriete zwart met wit gestreepte bh. De sokken maakten mij niks uit, die pakte ik immers random uit de sokken la. Ik legde alles op een hoopje op het bed neer en keek er even naar. Toen het mijn goedkeuring had gekregen, deed ik het ook daadwerkelijk aan. Ik zuchtte diep toen ik naar mezelf keek. De make-up restjes van gister zaten er nog op en mijn haar zat volledig door de war. Ik pakte mijn stijltang, wax en haarlak. Ik deed mijn haar en liet het warrig, op een coole manier, rond mijn hoofd hangen. Mijn wenkbrauwen werkte ik rustig bij, waarna de gedachten binnenkwam dat het misschien beter was om ze toch te laten tatoeëren. 'ABBYGAIL!' gilde een stem. 'Donder toch op mens!' schreeuwde ik terug. Het bleef stil. Eindelijk rust. Ik deed de rest van mijn make-up en begon wat spullen in te pakken. Wat shag, wat kauwgom, een extra t-shirt en broek, make-up, deodorant en een schroevendraaier om mezelf eventueel te kunnen verdedigen. Je wist immers maar nooit en er stond geen straf op het meedragen van een schroevendraaier. Ik strompelde de trap af, de tas meedragend. De deur kreeg ik niet open, tot ik me realiseerde dat ik de tas beter neer kon zetten, dan de tas mee kon nemen en zo voorts. Mijn moeder zat aan tafel, ze had gigantische kringen onder haar ogen en haar ogen waren rood en dik. Geen idee wat ze vannacht weer had gedaan. Ik zweeg en at mijn ontbijt. Vervolgens hoorde ik getoeter. Het kut busje was er al. Ik moest er vandoor. Ik moest mijn stadje verlaten voor het stomme Londen met die belachelijk strenge school waar ik gewoon niet thuishoorde. Ik zou nog liever tbs krijgen dan daar naartoe moeten, maar goed. Ik gaf mijn moeder een hand, omdat ik niet zo van lichamelijk contact hield, nam de tas mee en ging in het busje zitten. De mensen die naast mij zaten keken verstoord op, maar ik schonk ze geen aandacht. Ik zette mijn muziek op en staarde uit het raam terwijl we mijn stadje uitreden.

    [ bericht aangepast op 10 mei 2013 - 16:44 ]


    26 - 02 - '16

    [Oeh, hij is best lang geworden, haha]


    26 - 02 - '16