[RPG] The Switch Games ~Topic 2 - Speeltopics

The 101th anual Hunger Games
24 tributes, 1 arena
Everything changes
Nothing stays the same
Trust nobody
And don't lose yourself in the Games

And may the odd's be ever in your favor

Dit jaar hebben de spelmakers weer iets nieuws bedacht. De 100e Hunger Games zijn geweest en die waren een groot succes. Toch vonden ze het dit keer weer tijd worden voor iets nieuws. Elke dag zal de Arena veranderen. Dag 1 in het voordeel van district 1, dag 2 in het voordeel van district 2...enz. Na 12 dagen zal de Arena kleiner worden en beginnen de dagen weer overnieuw. Elke nacht kan er ook een tribuut van plaats gewisseld worden met een ander. De tribuut uit 4 kan bijvoorbeeld van plaats wisselen met die uit 9.

Jongens
Meisjes

District 1 [Luxeproducten Capitool] :
-Dylan Marc Bostell||Backpack
-Carmela Lorenza rossini||VintageStyle

District 2 [Wapens en Vredesbewakers] :
-Josh Cameron Sky||ZiamStorason||Dead
-Bree Amalia Rovers||TeamFinnick

District 3 [Technologie] :
-Daniel James Ebens||MYxLoubear
-Robin Lily DutoI|Backpack||Dead

District 4 [Visserij] :
-Jonah Rion See||Rippertjiep||Dead
-Jody Morgan Roberts||Celebration

District 5 [Energie] :
-|| Bloedbad
-Alexis Jane Howard||Aelin

District 6 [Transport] :
-|| Bloedbad
-Summer Helena Chamberlain||Rippertjiep

District 7 [Hout] :
-Matthew Elliot Turner ||Fleeko
-Iris Quinty Browne||Hour||Dead

District 8 [Textiel] :
-|| Bloedbad
-|| Bloedbad

District 9 [Graan] :
-|| Bloedbad
-Louise Kirla Offkins||Fleeko||Dead

District 10 [Vee] :
-Brandon Levis||TeamFinnick||Dead
-Bloedbad

District 11 [Landbouw] :
-Jayden Flynn Jase||ZiamStorason||Dead
-Jazzlyn Caitlyn Valentine||Bibble

District 12 [Steenkool] :
-|| Bloedbad
-Scarlett Dakota Gray||MinnieMouseX

Regels:
~Geen Mary Sue/Gary Stue (ideale personages).
~Minimaal 5 zinnen per post (je wordt natuurlijk niet uit de RPG gezet als je dit niet doet, maar let hier wel even op).
~OOC tussen haakjes, maar het liefst in het nog komende praattopic.
~Geen one-liners.
~Het moet wel realistisch blijven, je personage gooit bijvoorbeeld niet altijd raak.
~Lees de post's van anderen goed door, vooral de Caesarpost's, want daarin staat bijvoorbeeld of het dag of nacht wordt.
~Topics worden alleen aangemaakt door Amas en Celebration

We hebben nieuwe lootjes getrokken!


Happy Hungergames,
Xx Dallam en Celebration

rollentopic
praattopic
Topic 1

De 5e dag:
Het is dag 5. In het doolhof zijn de muren bedenkt met eetbare en giftige planten. Het bos lijkt niet heel erg veranderd, op de planten na. Niet alleen giftige en eetbare planten maar ook genezende. Je moet alleen weten welke het zijn en hoe je ze moet bereiden. Het platform van de heuvels is verdwenen. Hier komt een maisveld te staan, maar niet zonder gevaren... De standbeelden staan weer op hun originele plek, alleen is het lastig om bij de standbeelden te komen want de bodem is met allemaal hoge en stevige planten bedekt. Daar kun je niet zomaar langs glippen.

[ bericht aangepast op 14 juli 2013 - 9:26 ]

---

Aerials, in the sky. When you lose small mind you free your life .

[Nee ik vind dit veel te erg ;(]

Jody Morgan Roberts || District 4 || Hoorn
Verbijsterd zie ik hoe Jonah voor me springt. Hoe een pijl hem uit het niets raakt en verwond.
'Neeeh......!!!'
Pas na een tijdje besef ik dat ik het ben die gilt. Het voelt alsof de wereld even onder me weg is geslagen en alles om mij heen draait. Jonah, de persoon die ik het meest vertrouw in mijn leven, is verwond en hij zal nu snel doodgaan. Voor mij!
‘Jody’ klinkt zijn stem zacht en ik voel hoe Jonah mij in zijn val mee het water intrekt. Het kan me niets schelen dat ik nu ook in het water val, het kan me niets schelen dat iedereen ziet hoe de tranen over mijn wangen rollen, niets kan me meer schelen.'
‘Je moet winnen. Je moet. Maak 4 trots.’ gaat Jonah verder. Het moet hem echt moeite kosten om verder te praten. Ik kijk hem aan en ik weet niet wat ik moet zeggen. Ik weet niets meer. Ik wil hem graag geloven dat ik kan winnen, maar het lijkt alsof winnen helemaal geen nut meer heeft.
‘Waarschijnlijk was die pijl van dat joch uit 7. Vermoord hem. Voor mij. Ik zou ook niet anders kunnen bedenken wie het was. Er lagen hooguit 2 bogen, en hij heeft er een en hij wou wraak.’ Jonah praat langzaam door en ik kan alleen maar knikken. Luisteren en niets zeggen. Hopen dat hij het toch overleef, wat niet kan.
Ik luister hoe Jonah verder praat. Zich naar het Capitool richt en bezig is zijn laatste woorden uit te spreken. De woorden dringen niet tot mij door en het enige wat ik voel is pijn. Niet de fysieke pijn door de Spelen, deze pijn is veel en veel erger.
‘Jody, je moet naar huis. Je gaat naar huis.' Als Jonah zich voor de laatste keer tot mij wendt, dringt alles pas tot mij door. Jonah is straks voor altijd weg. En hij wil dat ik wraak neem op de jongen uit 7. En dat ik win en naar huis ga.

[ bericht aangepast op 24 mei 2013 - 20:27 ]

---

Aerials, in the sky. When you lose small mind you free your life .

Celebration schreef:
[Nee ik vind dit veel te erg ;(]
.

[Me too Ik begon net van 'm te houden]

---

Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

(AWW Nu vind ik Matthew wel gemeen -maar hij moest Jonah wel terug pakken- -Dat gaat nog voor veel problemen zorgen denk ik :'D )

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Fleeko schreef:
(AWW Nu vind ik Matthew wel gemeen -maar hij moest Jonah wel terug pakken- -Dat gaat nog voor veel problemen zorgen denk ik :'D )

[zodra we Matthew trekken op een lootje, weet je wie hem wil dodenxD (: ]

---

Aerials, in the sky. When you lose small mind you free your life .

(Ow ik had verkeerd gelezen. Btw Dit is wel heel sneu..... Maar hij is ten minste op een mooiere manier dood gegaan dan Ariana...)

---

imperfection is beauty

Celebration schreef:
(...)
[zodra we Matthew trekken op een lootje, weet je wie hem wil dodenxD (: ]

[Ja, Jody :p En als jij eerder doodgaat, doet een andere beroeps het maar zo afschuwelijk mogelijk. Moehahahaha ]

Jonah Rion See || district 4 || aan het dood zijn :p

Het enigst dat ook Jody op het moment kan, is knikken. Niet in staat onzinnige woorden uit te brengen, en daar heb ik sympathie voor. Ze gaat me niet proberen te troosten dat het goed komt, want ze weet best dat het niet goed komt. Maar mijn wens is vervult. Ik heb kunnen zeggen wat ik wilde zeggen, ik heb kunnen zeggen wat ik dacht werkelijk over het Capitool.
‘Jody’, zeg ik met mijn laatste krachten. ‘Neem dit mee’, en ik haal een potje uit mijn zak, mijn districtsaandenken, en laat er een traan van op mijn wang in vloeien. ‘Als je terug thuis komt, geef het aan Aliesé, alsjeblieft.’ Ik voel dat het niet lang meer gaat duren eer het laatste beetje lucht uit mijn longen zal ontsnappen. Het kost me de grootste moeite en pijn die ik ooit gehad heb om me een klein beetje recht te krijgen, om Jody een kus te geven. ‘Ik hou van je. Niet in de zin van verlieft zijn ofzo, maar je bent er altijd voor me geweest. Je verdie…’ de laatste zucht ontsnapt uit mijn mond, en mijn hoofd ploft op het water. Mijn ogen sluiten zich bijna vanzelf. Niet omdat ik moe ben, of omdat ik ga gaan slapen, maar omdat ik het niet aankan Bree, Carmela en Jody te zien.
Zeggen dat het zwart werd voor mijn ogen, is misschien stom, want het was al zwart vanwege mijn oogleden, maar ik kan wel zeggen, dat mijn hoofd ligt werd, en het voor altijd licht zou blijven.

[Nu is hij dus officieel dood]

---

Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

Jody Morgan Roberts || District 4 || Hoorn
‘Jody' klinkt Jonah's stem en als ik naar hem kijk, weet ik het meteen. Dit zijn zijn laatste woorden.
‘Neem dit mee’ fluistert hij zachtjes, terwijl hij een potje uit zijn zak haalt. Het is zijn districtaandenken, dat weet ik natuurlijk meteen. Één van zijn tranen valt erin en de tranen stromen ook over mijn wangen.
‘Als je terug thuis komt, geef het aan Aliesé, alsjeblieft.’ Ik pak het potje voorzichtig uit zijn handen en het voelt alsof ik niet besef wat er nu allemaal gebeurd. Het trekt allemaal in een waas aan me voorbij.
Jonah buigt zich naar me toe en drukt een kus op mijn hoofd. ‘Ik hou van je. Niet in de zin van verlieft zijn ofzo, maar je bent er altijd voor me geweest. Je verdie…’ Zijn zin wordt abrupt onderbroken als hij voorover klapt en voor altijd stil blijft liggen.
Als verstijfd blijf ik in het water liggen. Niet in staat me te bewegen, te praten of te denken. Ik blijf maar naar zijn roerloze lichaam staren.
'Ik hou ook van jou, op dezelfde manier dan.' fluister ik zachtjes, als eerbetoon om toch nog iets tegen hem te zeggen.
Dan draai ik me voor altijd om en klim op de kant. Het potje houd ik stevig in mijn handen geklemd. Rillend van de kou en leegte ga ik op het plateau zitten. Roerloos blijf ik zo zitten. Terwijl de tranen nog steeds over mijn wangen stromen.

---

Aerials, in the sky. When you lose small mind you free your life .

(nee ik had een hele post maar toen was ie ineens weg)

---

imperfection is beauty

Dallam schreef:
(nee ik had een hele post maar toen was ie ineens weg)

[Heb ik ook al gehad... dat is echt zo hatelijk!]

---

Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

Bree Amalia Rovers II D2 II Hoorn

Het is zo stil. Ik heb nergens meer woorden voor. Ik heb toegekeken naar Jody en Jonah. Hoeveel emotie er vrij kwam bij beide. Hoeveel ze elkaar lief hadden op hun eigen manier, maar ook hoe breekbaar ze waren. Ze wisten beide dat Jonah niet meer terug zou komen. Nooit meer. Ook bij mij is het niet even makkelijk, maar mijn ene traan is niets vergeleken de tranen die over de wangen van Jody rollen.
Met rustige pas loop is naar Jody. 'Misschien moet je jezelf even droog maken. Dan zal ik wat eten zoeken.' Ik hoop dat het voor ons beide voor wat afleiding zorgt, zodat we alles een beetje kunnen laten bezinken. Bovendien is het helemaal niet gezond om hier zo in de kou te liggen, en als Jody voor Jonah wil winnen, moet ze zeker in topvorm zijn. Ik zal haar proberen te helpen om tot het einde door te vechten, voor Jonah.
dan denk ik aan de woorden die Jonah. ‘Ik zie nu pas in, dat ik het niet verdien om te winnen. Ik slacht mensen af als wild fokvee. Ik laat mensen pijn lijden voor mijn eigen plezier.’ Deze woorden doen mij denken aan mijn doden. Bij elke dode had ik een ander gevoel, maar geen enkel gevoel was vrolijk. Ik dood mensen niet voor plezier. Eigenlijk dood ik mensen voor het Capitool. Als ik niet degene ben, is er wel een ander persoon die hem of haar doodt. Het enige waar ik nog een beetje invloed op heb is wie er gaat winnen. En nu weet ik echt wie dat gaat zijn, Jody.

---

imperfection is beauty

Charitable schreef:
(...)

[Heb ik ook al gehad... dat is echt zo hatelijk!]

(klopt. Ik probeer het gewoon snel van me af te zetten en opnieuw te beginnen)

---

imperfection is beauty

Dallam schreef:
(...)

(klopt. Ik probeer het gewoon snel van me af te zetten en opnieuw te beginnen)

[Het is vooral irritant als je zo'n lap tekst hebt... ik had zo eens een 20-tal lijnen en het was weg...
En dan vind ik de courrage niet meer hem opnieuw te typen...
Ik heb er ook wel eens over gedacht gewoon mijn geschreven blad in te scannen ik schrijf mijn stukken niet altijd op op papier. Enkel als ik geen zin heb om op te letten in klas ^^, maar ik vrees eerlijk gezegd voor de leesbaarheid als ik dat doe :p]

---

Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

Thorn schreef:
(...)

[Het is vooral irritant als je zo'n lap tekst hebt... ik had zo eens een 20-tal lijnen en het was weg...
En dan vind ik de courrage niet meer hem opnieuw te typen...
Ik heb er ook wel eens over gedacht gewoon mijn geschreven blad in te scannen ik schrijf mijn stukken niet altijd op op papier. Enkel als ik geen zin heb om op te letten in klas ^^, maar ik vrees eerlijk gezegd voor de leesbaarheid als ik dat doe :p]

( ach ja, we moeten er maar mee leven)

---

imperfection is beauty

Dallam schreef:
(...)

( ach ja, we moeten er maar mee leven)

:p Inderdaag

---

Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

Daniel James Ebens II D3 II Standbeelden (w/nobody. Forever alone):

Ik 'open' Louise en zie een bol? Wat heeft het Capitool nu weer verzonnen? Ik pak de bol en doe Louise 'dicht'. Ik kijk nog even naar haar gezicht. Ik slik een keer en draai me om. Laat het gaan Daniel, laat het gaan. Dat is het enige wat je kan doen. Laat zien dat je niet zwak bent, dat je meer waard bent. Eigenlijk zijn dat de zinnen die vanaf het begin van de spelen al door mijn hoofd spoken. Behalve het 'laat het gaan' gedeelte. Ik zwem met de bol terug naar de boom met mijn spullen. Ik ga zitten en haal even een hand door mijn haar. Wat zou er in zitten? Het zou ook slecht kunnen zijn. Ik waag het er op, ik vertrouw Louise. Ookal is ze nu een standbeeld, en eigenlijk is het mijn schuld dat ze is... heengegaan. Ze vertrouwde op mij, en ik was te laat. Ik schud mijn hoof en met een ruk open ik de bol. Mijn ogen worden groot. Het is een plasje water waar 2 crackers in zitten. Meteen pak ik mijn flesje uit mijn rugzak en vul hem zo voorzichtig mogelijk. Op de helft stop ik en schenk het in mijn mond. Heerlijk! Ik pak de twee crackers en eet er ook 1 van op. De ander in mijn rugzak. Wacht eens even. Ik had Louise 2 crackers gegeven, en met mijn laatste water had ik haar wond schoongemaakt. Maar ze had ook de helft van een konijn... Ik kijk in de andere helft van de bol en jahoor daar is het konijntje. Niet erg veel, maar ik kan er nog heel wat aan hebben. Ik prop het in mijn tas en de bol sluit zichzelf. Da-fuq? Hij vliegt omhoog en dan weg. Daar ging de bol van Louise.

---

Gotta get, gotta get out of my head <3