• Cover gemaakt door Samwell.

    Honderden jaren geleden legde een oude heksenmeesteres een vloek op een groep jonge Stervelingen die de spot met haar dreven. Ze verbond hen met de maan en twee nieuwe groepen ontstonden. De Witte weerwolven werden bij elke volle maan gedwongen te veranderden en op dat punt waren hun krachten het sterkst. Hun vacht had de kleur van sneeuw en hun ogen een gouden gloed. Ze noemden zichzelf de Alposclan. De Zwarte weerwolven werden opgeëist door de nieuwe maan en ook bij hen waren toen hun krachten onoverwinnelijk. Hun vacht droeg de kleur van een maanloze nacht, terwijl hun ogen even zwart waren als inkt. Zij droegen de naam Nigravosclan.
    De clans verbrandden de heksenmeesteres, Ebnar, uit wraak maar sindsdien hield de strijd tussen beide clans nooit op. De Witte wolven streden tegen de Zwarte, om de enige twee zaken die zij het meeste nodig hebben: mensenbloed en de maan.
    Zonder het bloed van een Sterveling kon geen enkel kind van de maan overleven. Maar mensen werden een uitstervend ras, mede wijtend aan de Vampieren, kinderen van de zon genoemd, die een lange tijd de weerwolven te snel af waren en het sterfelijk volk leegzogen. Maar zij waren uitgeroeid en vormden geen bedreiging meer.
    De maan was het belangrijkste hemellichaam voor de weerwolven, en zonder konden zij niet leven. Ook al was het de vloek van de maan, beide clans aanbaden het hemellichaam alsof het hun eigen god was. Ze wilden meer macht, meer kracht en probeerden zo de andere clan uit de roeien, zodat ook zij de volle of nieuwe maan bezaten.
    Beide clans werden verdeeld in roedels over de hele wereld, maar de grootste roedels bevonden zich in Frankrijk in Europa. Terwijl de Witte wolven zich vestigden in de Pyreneeën, ver weg van grote steden, doolden de Zwarte wolven door de bossen van Frankrijk en vielen elk dorp die hun pad kruiste aan.
    Daarmee was ook het grote onderscheid tussen de twee clans aangegeven, maar desondanks ze andere gebruiken en voorwaarden hadden, hadden de clans iets gemeen: ze waren beide vervloekt tot de eeuwen der eeuwen.

    Verhaal:
    Na eeuwen van oorlog tussen de beide clans, stuurt Ebnar, de heksenmeesteres, hen een Vuurbericht maar daarin enkel één Oudgrieks woord: Erchomai. Wat zoveel betekend als: Ik kom.
    De clans hebben geen andere keuze dan samen te werken tegen de wederkeer van Ebnar, maar ondertussen gaat de strijd om de maan nog steeds verder.
    Ook een kleine groep mensen, die zichzelf het Verzet noemt, probeert zichzelf in leven te houden en dood de clanleden zonder genade.
    Zal Ebnar overwinnen? Of wint één van de clans toch de eeuwige oorlog? En wat gebeurt er met de kleine groep mensen?


    Clans:
    De clans bestaan uit een leider, diens partner en een Raad. De Raad zorgt ervoor dat de leden van de clan de regels van de wolven niet overtreden en zijn voornamelijk wolven van de Oorspronkelijke Wolven. De Oorspronkelijke Wolven, ook wel de Originelen genoemd, waren de eerste Stervelingen die in weerwolven veranderden. Zijn werden rechtstreeks door Ebnar vervloekt. Door een beet van één van de Originelen konden nieuwe wolven gecreëerd worden. Een tegengif bestaat er niet en enkel de Originelen kunnen mensen veranderen. Zij zijn ook het sterkst en hebben het meeste macht.
    De leider, of Alphacum, is ook één van de Originelen.


    Mensen:
    De mensen of het Verzet zijn één van de weinige groep mensen die overblijven. De enige manier om de weerwolven te vermoorden is door zilveren wapens te gebruiken en die recht in hun hart te steken. Maar de wolven vernietigen zilveren voorwerpen telkens ze er één tegenkomen, dus moeten de mensen zuinig zijn. Ze verstoppen zich vooral in de ruïnes van vervallen steden, maar trekken eerder rond. Doordat de Zwarte wolven een ronddolende roedel zijn, moeten de mensen opletten.


    Rollen: M/V graag in evenwicht.
    Alposclan / Witte wolven:
    - Heath Alec Ravenwood - Clanlid - Dyer. 1;5
    - David Hayden Reesan - Raadslid - Ewijn. 1;7 - afwezig van 6/5 tot 10/5 -
    - Emanuelle Louise Penderghast - Raadslid - Raziel. 1;1
    - Cassia "Cass" Pandora Hawthorne - Clanlid- Bran. 1;4
    - Lypha Neandroa d'Vien - Originele - Vampurr. 1;5
    Nigravosclan / Zwarte wolven:
    - Timothy Robert Labhraidh - Clanlid - PlagueRat. 1;1
    - Catherina Maria Labhraidh - Leider - PlagueRat. 1;1
    - Isabel 'Isa' Wood - Raadslid - Sempra. 1;6
    - Roselynn ‘Lynn’ Forrester - Clanlid - Merrow. 1;8
    Het Verzet / Mensen:
    - Henry Augustus Skidmore. - Leider - Raziel. 1;2
    - Arlendria Siv Fydorov - Partner van de leider - Sixer. 1;1
    - Sophia Echo - Lid - Cas. 1;8

    Regels:
    - Houd je ten alle tijde aan het huisreglement van Quizlet.
    - Ik zou graag een minimum aantal van 8 regels hebben. Ik ben er niet streng in, maar let er alsjeblieft op.
    - Wees geduldig. Mensen hebben ook nog een sociaal leven naast Q.
    - OCC tussen haakjes. Niet spammen! Ik open ook een praattopic.
    - 16+ is toegestaan.
    - Naamveranderingen doorgeven.
    - Niet de personages van anderen besturen, dat is namelijk kei vervelend.
    - Alleen ik, Dyer, open nieuwe topics. Tenzij ik niet online ben, dan mag de laatste die gepost heeft een nieuw topic openen mits hij of zij een bericht plaatst in het rollentopic met de link naar het nieuwe topic en mij een gastenboekbericht stuurt.
    - Blijf realistisch. Je mens kan niet zomaar enkele wolven gaan afslachten op zijn eentje.
    - Ebnar mag door iedereen gespeeld worden, zolang dat maar realistisch is.
    - Vragen mogen altijd gesteld worden.

    Het begin:
    Een nieuwe dag breekt aan en de clans kregen die nacht Ebnars vuurbericht. Beide kampen staan in rep en roer, terwijl het Verzet een strategie verzint en nieuwe rekruten opleid.
    Dit is een richtlijn. Deze hoeft niet na gevolgd te worden. Wees origineel!


    Rollentopic.

    © Dyer

    [ bericht aangepast op 5 mei 2013 - 18:43 ]


    kindness is never a burden.

    Raziel schreef:
    [Sigh. Iemand voor Emmy?]


    | Ze kan Heath, David en Cassia joinen? (: |


    kindness is never a burden.

    [David is dacht ik gewoon vrij, aangezien in zijn post staat dat hij wegloopt]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    {Owja, mijn persoontje wandelde weg xD
    Kom David gerust stalken ^^}

    Roselynn 'Lynn' Forrester II 21 II Zwarte wolf II Nigravosclan - in het bos met Catherina

    Roselynn was enigszins verrast door de vraag die Catherine stelde, of ze aan Garrick dacht. Ze haalde dan ook lichtjes haar schouders op en in haar blik legde zich de woorden dat het er niet echt toedeed, dat het feitelijk van geen belang was. Er legde zich echter wel een verzachtende glimlach rond haar lippen, om de leidster van de roedel duidelijk te maken dat ze het zeker wel apprecieerde dat ze naar haar omkeek.
    Lynn vroeg dan ook vervolgens wat ze voor haar kon betekenen.
    ‘Op het moment niets,’ was het simpele, doch vriendelijke antwoord dat ze verkreeg. ‘Ik zou graag even met je wandelen. Kom’. Roselynn voelde hoe Catherine haar hand tussen haar schouderbladen plaatste en hoe ze door de vrouw werd geleid. ‘Ik weet niet of je het gehoord hebt, maar we hebben een bericht van Ebnar ontvangen,’ vervolgde de vrouw toen. ‘Garrick zal je vast van haar verteld hebben.’ Catherina viel een moment stil, vooraleer ze verder ging. ‘Ze heeft laten weten dat ze zal komen en je zult begrijpen dat ik me zorgen maak om onze clan, dus ook om jou.’ Roselynn luisterde aandachtig, terwijl ze gestaag hun pas voortzetten. Ze had meermaals begrijpend geknikt en de vrouw naast haar enkele keren welwillend aangekeken.
    ‘Garrick heeft nooit echt veel gesproken over de heksenmeesteres,’ sprak Lynn uiteindelijk zacht. Ze zocht in haar herinneringen, maar het was eeuwen geleden dat het laatste gesprek over Ebnar had plaats gevonden, waardoor ze het maar met moeite voor de geest kon halen. ‘Hij heeft verteld dat jullie, de originelen, door Ebnar vervloekt zijn omdat jullie de spot met haar dreven. Ofja, het was zoiets.’ Roselynn sloeg haar blik neer, gewoon omdat ze zich ergens schaamde voor het feit dat ze zo weinig wist. ‘Ik weet alleen dat de heksenmeesteres een gevaar vormt en dat ze uiteindelijk verdween.’ Ze slikte, waarna ze terug opkeek naar de leidster van de roedel. Ze voelde zich wat onwennig in Catherina’s aanwezigheid, ondanks dat de vrouw altijd al met haar had ingezeten en haar altijd behandelde alsof ze er ook daadwerkelijk toe deed, net als alle andere clanleden. ‘Het spijt me dat ik er verder niet meer over weet.’

    [Sorry dat het nog zo lang geduurd heeft]


    “If you can smile when things go wrong, you have someone in mind to blame.”

    {Gaat hier nog een keer geschreven worden? Come on, mensen! Laat het niet nu al doodlopen....}

    |Ik wacht op Cheryl, dear (: |


    kindness is never a burden.

    Ik op Cas. :x


    help

    {Ik half op de mensen met wie David in gesprek was, Dyer en Bran dus. Oh, wait, beiden hebben username veranderd -_-. Kodalin et Maniae.
    Maar als iemand van de Alposclan iemenad wil om tegen te gaan praten, staat David open.}

    [ bericht aangepast op 1 juni 2013 - 11:07 ]

    [Emma zit ergens verder in het bos, maar ik kan nu niet reageren.]


    help

    @Ewijn, ik had eerder ook al gezegd dat David was weggelopen, dus dan hoef je toch ook niet op een post te wachten?


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Maniae schreef:
    @Ewijn, ik had eerder ook al gezegd dat David was weggelopen, dus dan hoef je toch ook niet op een post te wachten?


    {Jah, maar ze kunnen hem wat achterna roepen, waar ik dan in mijn volgende post nog iets mee zou kunnen doen. Vandaar dat ik nog liever even wacht en ik zei ook dat ik half wacht.
    Maar Raziel, zal ik David dan naar Emma toesturen, wanneer ik tijd heb om te schrijven?}

    [Is goed. (:]


    help

    David Hayden Reesan-Raadslid- Alposclan

    Ik keek nog even om naar mijn twee clangenoten en liep weg van ze, het bos in. Het was eigenlijk mijn plan om nu meteen naar de raad te gaan en te vertellen over Heath's stompzinnigheid, maar ik had eigenlijk eerst nog even rust nodig. Nog even een rustgevende wandeling voor het bos, voordat ik hen op de hoogte zou gaan stellen. In bleef onrustig door de komst van Ebnar en bleef denken over wat er allemaal zou kunnen gebeuren. Ik was sowieso al erg blij, dat ze ons vannacht niet meteen had aangevallen, want dan was het niet goedgekomen met ons, zoals ik Heath en Cassia had verteld.
    Na een tijdje gelopen te hebben zag ik verderop iemand zitten. Ik liep behoedzaam dichterbij, niet zeker wetend wie het was, misschien was het wel een van onze vijanden en dan kon ik diegene beter stilletjes naderen. Algauw herkende ik de blonde gedaante van Emma, een mede clan- en raadslid. Ik vroeg me af of ik haar moest begroeten of met rust laten. Ieder was nogal aangedaan door het bericht over de van Ebnar. Ik besloot om toch maar iets tegen haar te zeggen.
    'Hé, Emma. Vannacht ook zo slecht geslapen?'

    {I'm sorry voor de korte post. Ben ietwat inspiratieloos....}

    [ bericht aangepast op 1 juni 2013 - 21:40 ]

    Henry Augustus Skidmore.
    Sivs lach deed Henry's mondhoeken automatisch omhoog krullen.
    "Mag ik mee?" Dit gezegd zijnde, vervaagde Henry's glimlach. Siv was een geweldige strijdster, ze wist hoe ze zich kon verdedigen, ze had een goede intuïtie, en ook al kende Henry haar te goed om te denken dat ze zomaar zou luisteren als hij zei dat ze hier moest blijven, er was iets. Iets waardoor hij er stellig van overtuigd was dat er nooit of te nimmer iets met haar mocht gebeuren, iets waardoor hij haast altijd nee zei wanneer ze mee wilde gaan met iets als dit.
    De keren dat ze toch was meegegaan - wat eigenlijk altijd was - gebeurde er haast nooit iets ergs, maar Henry voelde zich ongemakkelijk als ze meeging en had het gevoel dat hij pas weer kon ademhalen als ze uit vijandelijk gebied waren.
    "Nee, Siv... Je weet dat..." Henry zocht naar een argument, maar hij vond er geen. Siv wist dat hij niet wilde dat haar iets overkwam, maar toch zei hij dit nooit hardop. Hij was te koppig om toe te geven hoeveel hij om haar gaf, wat eigenlijk belachelijk was aangezien ze elkaar al tien jaar kenden.
    "Je weet nooit of er iets fout zou gaan." Het klonk alsof hij zei dat ze zich niet kon verdedigen. Henry wist nooit wat hij moest zeggen, het kwam er uiteindelijk toch altijd op neer dat ze met hem meeging en ja, ze had al meer dan één keer zijn leven gered.
    "Er is iets aan de hand. Ik weet niet wat het is, maar iedereen lijkt het te voelen," probeerde hij opnieuw. "En ik heb het gevoel dat het een heel stuk gevaarlijker is, nu." Ik wil niet dat je iets overkomt. Hij sprak het niet uit, dat deed hij nooit. Het was een complex gevoel. "Je gaat niet mee," zei hij uiteindelijk kortaf.

    [Shizzlepost. D:

    @Ewijn, ik post dinsdag met Emma. Heb nu geen tijd voor nog een post.]


    help

    Raziel schreef:
    [Shizzlepost. D:

    @Ewijn, ik post dinsdag met Emma. Heb nu geen tijd voor nog een post.][/grey]


    {Owke, no prob. Ik kan dan denk ik ook pas reageren}