School Trip to San Francisco #2 - Speeltopics

Een groep leerlingen gaat samen met een leraar op reis naar San Francisco. Ze verblijven daar in een hotel in het centrum. Er wordt natuurlijk geshopt, gegeten en dingen achter de leraar's rug om gedaan, maar ook gewandeld en een trip naar Alcatraz staat ook op de planning. Wat zal er met de groep gebeuren? Zullen bestaande relaties blijven bestaan? Zullen nieuwe zich vormen? Zullen er grote ruzies uitbreken? Het is aan jullie!


Jongens:
- Austin Charlie Daniels - Llamarmy
- Kyle Nathan Jones - quin98
- Anthony -Antz Jayy von Monroe - Mufinn
- Brandon -Bam Kilian von Monroe - Mufinn
- Brandon Jason Jefferson - Depay

Meisjes:
- Danielle 'Daan' Carly Jase - MindBreaker
- Savannah Chiara Rose DiLaurentis - Malino
- Megan Jane Rhine - Erestor
- Lydia Campbell - xMerlex
- Carmela Lorenza Bella Agnelli - Lucerna
- Robin Smith - NewYorkTower
- Maité Rhaine - Matilda


Rollentopic
Kletstopic


Regels:
- Minimaal 5 regels schrijven, dat is niet heel erg moeilijk. Voeg dingen toe zoals: Omgeving, gebruik tekst van andere, gevoelens, gebeurtenissen van vroeger, ...
- Graag met leestekens en hoofdletters typen.
- OOC graag met haakjes; [] {} () - -
- Er mag best liefde tussen mensen die zelf verzonnen zijn en niet echt een karakter hebben maar natuurlijk ook tussen de rest van de schrijvers. Liefde kan niet binnen 2 uur van het ontmoeten van elkaar ontstaan. Dat groeit. Wees dus realistisch.
- Als het stelletje van te voren bestaat, meld het even.
- Reserveringen blijven 3 dagen staan.
- Graag personages die verschillend zijn, qua karakter etc.
- Geen Mary Sue's (perfecte personages)
- 16+ is geoorlooft.
- Geen personages van anderen besturen. Dat is echt super irritant.
- Houd het realistisch. Personages kunnen maar op 1 plek tegelijk zijn en niet vliegen of teleporteren. Het wordt heel onoverzichtelijk als je je hier niet aan houd.
- Alleen ik, Sylvestri, maak nieuwe speel en kletstopics aan.

Veel plezier!

Kamerindeling:
Kamer 701:
Brandon
Brandon
Anthony

Kamer 707:
Austin
Kyle

Kamer 401:
Carmela
Robin
Lydia

Kamer 607:
Danielle
Megan

Kamer 407:
Savannah
Maité


Het Hotel:

De Kamers:

[ bericht aangepast op 29 april 2013 - 20:44 ]

---

Bowties were never Cooler

Too bad. Ik zal eens wat proberen.. Er kunnen fouten in zitten, sorry dan maar het gaat toch dood
Lydia Campbell:

Ik loop hun kamer uit. Ik loop weer naar mijn kamer. Ik zoek de meest opvallende jurk die ik heb en trek hem aan. Ik sprint de trap af. en zie dan Brandon en Maité aanlopen. Ik stap op ze af. 'Godver! Ik mag dan gek zijn maar jullie zijn smoor op elkaar! Vanaf moment 1!' Ik druk hun gezichten naar elkaar toe om ze te laten zoenen. Dat gaat of zo klef worden of heel genant. WHO CARES! Ik heb in ieder geval niks te verliezen. Ik loop rechtstreeks naar het zwembad en ga als eerste naar Carmela die bij Kyle zit. 'Carmela, superbedsnkt dat je aardig probeerde te zijn!' nu moet ik ook wat voor haar terug doen. Ze zit bij Kyle. 'Sorry' zeg ik tegen haar. Dan druk ik ook haar gezicht tegen die van Kyle. Ik loop naar Danielle en Austin en zeg oprecht: 'Jullie zijn een superleuk stel, echt! Maar ik moet eerlijk zeggen dat jullie wel wat kleffer mogen zijn. Hup! Zoenen!' ik denk niet dat ik hun gezichten tegen elkaar moet persen. Ik kom met een bommetje in het water en zwem naar Brandon en Megan. Zwemmen is heerlijk! Maar terug naar mijn missie: Leven in het verhaal brengen! Zonder iets te zeggen druk ik ook hun gezichten tegen elkaar. Ik blijf wat langer drukken want ik weet niet zeker of ze nou 'doorgaan'. Ik klim weer uit het water en zie Anthony zitten. Ik zucht even diep: Het moet maar. Ik raap alle moed bij elkaar en pak zijn nek vast. 'Sorry!' roep ik en ook mijn gezicht pers ik tegen die van Anthony. Niet veel later sta ik weer op en loop naar het midden van het zwembad. Ik zou wat zeggen maar ik weet het niet meer. 'BYE!' zeg ik dan maar maar ik weet niet waar ik heen moet gaan. Ik ga niet weer omhoog lopen! Ik plons in het water en zwem een paar baantjes. Het gaat veel te zwaar met een jurk. Ach, ik ben al gek. Ik trek mijn jurk uit en zwem nu in een boxer en bh. Er word meer bedekt dan bij een bikini, dus niemand mag klagen! 'Lekker water joh!' roep ik dan maar.

---

Gotta get, gotta get out of my head <3

Carmela Lorenza Bella Agnelli
lachend kijk ik toe hoe Kyle tegen een rare vent vertelt dat ik niet zijn vriendin ben "je engels is beter dan dat van mij" de man loopt weg en ik schiet in de lach ik sla een arm om Kyle heen. "We zijn toch best schattig samen. " door die man ben ik wel direct ontzettend melig geworden. ik was al melig maar nu nog meer "het is inderdaad een super vaag figuur. Sorry ik moet niet zo overdreven doen" ik trek mijn arm weer in en kijk Kyle vragend aan "weet jij waar Lydia is, ze is al een hele tijd weg, niet dat ik haar mis, maar toch het is vaag dat zij echt steeds op een of andere magische manier verdwijnt." meestal zit ze in onze kamer maar op de een of andere manier heb ik het gevoel dat ze daar niet is. "fuck" zeg ik opeens. "als Lydia weg is kan ik niet in onze kamer komen, tenzij ik naar de balie toe ga om een reservesluitel" opeens komt Lydia eraan en drukt mijn en Kyle's gezicht tegen elkaar aan.
"serieus, moet dat nou echt" roep ik Lydia achterna. ze kan echt super irritant zijn. maar gelukkig voor mij dat ze het bij iedereen doet, anders zou ik me echt doodschamen. "sorry Kyle, het spijt me echt dat Lydia dit allemaal doet, maar het is wel een beetje mijn eigen schuld, vind ik, dus het spijt me echt verschrikkelijk." eigenlijk hoef ik me niet te verantwoorden voor Lydia haar gedrag, maar ik vind dat het mijn schuld is aangezien ik haar probeer er bij te laten horen, wat hierdoor alleen maar minder gaat lukken. maar ik ga er maar proberen het beste van te maken, wat hier nog van te maken valt.

---

I'm dying, praying, bleeding and screaming. Am I too lost to be saved? ~ Evanescence - tourniquet

[beetje helle laatste mijn topics. leeft deze rpg nog? en zoja, heb ik iets gemist of waar gaan ik weer inspringen?
sorry, kon het topic niet zo snel vinden en was het vergeten omdat hij niet zichtbaar meer was in mijn topics, vanwege het slotje van de andere enzo. ;c]

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Danosaur schreef:
[beetje helle laatste mijn topics. leeft deze rpg nog? en zoja, heb ik iets gemist of waar gaan ik weer inspringen?
sorry, kon het topic niet zo snel vinden en was het vergeten omdat hij niet zichtbaar meer was in mijn topics, vanwege het slotje van de andere enzo. ;c]

[hij is half dood, nu proberen we hem weer een beetje op gang te krijgen. Anthony heeft een zoen van Lydia gekregen en brandon is tegen het hoofd van megan geduwd door Lydia]

---

I'm dying, praying, bleeding and screaming. Am I too lost to be saved? ~ Evanescence - tourniquet

Kyle Nathan Jones

Ik begin te lachen en haal mijn schouders op, 'Engels is niet zo moeilijk' zeg ik en kijk eraan. Ze slaat haar arm om me heen en na haar woorden schiet ik in de lach, 'Jaaa zo schattig' zeg ik waarna ik lachend mijn hoofd schud. 'Nogal ja en dat geeft toch niet' zeg ik met een grinnikje en kijk eraan. Ik denk even na een haal mijn schouders op, 'Ik heb er de hele dag nog niet gezien volgens mij' zeg ik en kijk er even aan. Misschien zit ze wel op de kamer of zo maar ik hou me niet echt met haar bezig. 'Ach, ze is er vast wel, ze kan jou niet zomaar buiten je kamer laten toch' zeg ik en kijk op als Lydia ineens aankomt. Ik schik als ze mijn gezicht tegen die van Carmela aanduwt. 'Doe is normaal!' Zeg ik geïrriteerd, deze actie sloeg echt helemaal nergens op, dat kind is echt gek. Ik merk dat ze het ook bij andere doet en schiet alweer in de lach als ze zelf een kus aan Anthony geeft. 'Het geeft niet want jij kan er echt niks aandoen, ze is gewoon raar' zeg ik en glimlach even.

Carmela Lorenza Bella Agnelli
"weet je dat je eigenlijk best wel lief bent" zeg ik lachend. maar ik merk dat ik begin te blozen en kijk snel naar beneden. ik ben echt blij dat hij mij niets kwalijk neemt ook al kan ik er eigenlijk niets aan kan doen. "en dat dat ze raar is is echt waar, ik zou haar helpen om haar iets populairder te maken maar sinds ze dat weet doet ze er volgens mij zo veel aan dat ik het alleen maar moeilijker krijg. ik ga proberen om er iets van te maken, maar ik ben bang dat hier echt niets meer van te maken valt, maar dan moet ze het zelf maar weten"
even denk ik na we moeten er maar een ander gesprek van maken. "game jij?" vraag ik hem dan maar. ik moet toch iets.

[ bericht aangepast op 12 mei 2013 - 15:50 ]

---

I'm dying, praying, bleeding and screaming. Am I too lost to be saved? ~ Evanescence - tourniquet

Matilda schreef:
Maité
Ik heb nog net de tijd om even adem te halen, voordat ik tegen de rand van het zwembad geduwd wordt. Door Brandon, die gelijk als ik hem onder heb geduwd weer boven komt. Hij gaat zo staan dat ik geen kant op kan. Hij bijt heel even op zijn lip en kijkt besluiteloos. Hij drukt een voorzichtige kus op mijn kaak, vervolgens achter mijn oor. Dat vind ik zo ontzettend schattig dat ik een kleine giechel niet kan tegenhouden. Plots fluistert hij dat hij mij ook heel erg leuk vind. 'Ik vind jou ook echt, echt, echt leuk.' Alweer klinkt het verschrikkelijk stilletjes, ik hoor het toch. Want zulke woorden misloop je als meisje niet, nooit. Hij kust me op de lippen. Er lijkt wel een kernbom in mijn buik te zijn ontploft, zo hevig kriebelt het. Toch, ik weet niet waarom, trek ik mijn hoofd een klein beetje weg. 'Het spijt me,' mompel ik. Ik was in de war. Dit was me iets te snel gegaan, en het leek alsof mijn verstand nu pas doorheeft waarmee ik bezig ben. Ik ben Katniss Everdeen niet.

Brandon Jason Jefferson
Na mijn spontane actie om haar te kussen trekt ze haar hoofd een beetje weg. 'Het spijt me..' hoor ik haar mompelen en ik laat haar geschrokken los. Ik neem een beetje afstand van haar en blijf een stukje verderop hangen. Ik schudde mijn hoofd. 'Nee, het spijt mij. Ik liet mezelf te veel gaan.' zei ik zachtjes en ik zag hoe Lydia het zwembad in sprong en naar ons toe zwom. Ze stopte bij ons en duwde me zodanig hard naar voren dat ik geen andere keus had dan Maité weer vol op de mond zoenen. Ik schudde me los uit Lydia's greep en keek haar kwaad aan. 'Lydia, doe normaal! Ik kus mijn lief ook wel zonder jou hulp.' zei ik toen ik haar geirriteerd weg duwde. Veel leek ze zich er echter niet van aan te trekken want al snel was ze weer bezig met haar irritante bezigheden. 'Het spijt me dat ik mezelf zo liet gaan.' zuchtte ik tegen Maité.

---

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

Brandon -Bam Kilian von Monroe
ik piepten en schoot overeind van mijn handdoek toen mijn gezicht nat werd door enkele druppels. Ik had kunnen weten dat het Megan was geweest. ik draaide me op mijn zij en staarde naar Megan die naast me op haar handdoek ging liggen. Ik veegde mijn gezicht en zonnebril droog. 'stout hoor.' zei ik plagend en ging met mijn hand door mijn haar. Ik keek vreemd van boven mijn zonnebril naar een vreemde man die Megan een jurkje probeerde aan te smeren, maar hielt me er buiten. Al snel was hij gelukkig ooit weer weg en grijnzend keek ik naar Megan. 'Snap ik wel. Kijk hoe knap je bent.' Lachte ik onschuldig en ging overeind zitten. Het was even stil en ik staarde voor me uit. ik keek naar Lydia die wel heel vreemd bezig was. 'Wat is haar probleem?' mompelde ik, toen ze mensen hun gezichten tegen elkaar aan het duwen was. Maar voor ik het wel en goed beseften stond ze voor ons en duwde ze ook mijn gezicht tegen dat van Megan. ik schok me de tering en duwde mezelf van schik achteruit. Het was niet dat ik het niet wilde. Natuurlijk wilde ik Megan kussen. Maar niet op deze manier. 'Je bent gek!' schreeuwde ik naar Lydia, die net zo snel weer weg was, als ze gekomen was. beschaamd keek ik naar Megan. 'Het spijt me?' ik wist eigenlijk niet zo goed hoe ik hier op moest reageren.

Anthony -Antz Jayy von Monroe
Austin was er ook vandoor, naar zijn vriendin en eerlijk, ik voelde me totaal niet op mijn gemak en welkom. iedereen had het druk met elkaar en ik was hier een beetje in mijn eentje. ik zwom naar de rand van het zwembad en klauterde op het drogen. Ik wilde net naar mijn handdoek lopen om mezelf af te drogen en naar mijn kamer te gaan, toen ik zag hoe lydia, Megan en brandon probeerde te laten zoenen. Automatisch schoot ik in de lag, maar toen ze naar mij kwam lopen, deed ik langzaam een stap naar achter en keek onverschillig om me heen. Wat kwam ze in godsnaam doen? ze bood haar excuses aan, en ik wilde haar vragen wat haar probleem was, toen ze haar gezicht tegen de mijne aanduwde. voor een seconde verstijfde ik, maar meteen duwde ik haar kwaad van me af. 'Gatver, wat is jou probleem. Je bent echt een autist!' Gilde ik kwaad en ging met mijn hand over mijn gezicht. Nu had ik er weer een trauma bij. Kwaad griste ik mijn handdoek naast Brandon vandaan en liep ik het hotel in, naar mijn kamer.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

(Lucerna --> VintageStyle)

[ bericht aangepast op 10 mei 2013 - 13:21 ]

---

I'm dying, praying, bleeding and screaming. Am I too lost to be saved? ~ Evanescence - tourniquet

( WAHA LYDIA IS GEAK!)

---

Gotta get, gotta get out of my head <3

Danielle Carly Jase

"Danielle? Gaat het?" Vraagt Austin, die binnen komt lopen. Ik wil niet zwak lijken en huilen, dus hou ik me in. Ik knuffel hem omdat ik een knuffel nodi heb van iemand thuis. Hij mag niet merken dat er iets is. Dan wordt hij erdrietig en dan verpest ik zijn hele vakantie en dan ben ik een slecht mens. "Niks. Ik heb gewoon een hekel aan die meester Weirdo. Dat die sucker nou mee gaat op reis is echt... Grr." Zeg ik. Ik glimlach zwakjes, en probeer te verbergen da ik vind dat ik er echt goed onderuit ben gekomen.

[ bericht aangepast op 10 mei 2013 - 17:14 ]

---

Spoiler alert: you will save yourself

Austin Charlie Daniels
Ik sloeg mijn armen om haar heen toen ze me knuffelde. Ik voelde dat er iets mis was. "Rustig maar, we zullen hem echt niet zo vaak zien en anders sluiten we ons lekker op in een van onze kamers." Ik keek even naar haar gezicht. Ze zag eruit of ze zo in huilen uit kon barsten maar dat ze er tegen vocht. "Gooi het er maar uit" fluisterde ik in haar oor. Ik draaide mijn hoofd fel om naar Lydia die ik zeer geïrriteerd, bijna woest, aankeek. Een zachte grom rolde uit mijn borst. "Hou je er buiten, weirdo. Ga zelf een jongen zoeken. Maar blijf buiten een straal van 10 kilometer uit de buurt van de onze relatie." gromde ik naar haar voor ik zacht en gevoelig een kus op Danielle's kruin drukte. Lydia kon me soms zo erg irriteren. Ik was niet snel boos, geïrriteerd of agressief, maar zeker nu haalde ze het bloed onder mijn nagels vandaan en ik hoopte vurig dat ze een rare gast hier in de stad vond en daar zou blijven of dat ze in Alcatraz vast kwam te zitten.

[ bericht aangepast op 10 mei 2013 - 17:31 ]

---

Bowties were never Cooler

(Waha, ik dacht laat ik wat flikken het zal toch weinig uitmaken. Wel dus )

Lydia Campbell:

Ik stap het water uit en neem mijn spullen mee. Actie in de tent! Finally! Ik loop het hotel in. Als ik de trap oploop voel ik al spierpijn. Oke, ik beloof mezelfnu dat ik me straks in de kamer opsluit. Tot het eten dan. Dan begint mijn hoofd ineens hard te bonken. Dat komt vast omdat ik mijn medicijnen te laat-ik bedoel nog niet- heb ingenomen. stap de kamer in en sluit de deur achter me. Ik doe de deur op slot en schuif de sleutel onder de deur door. Mooi, opgesloten. Ik open mijn koffer en pak mijn medicijnenbakje. Ik merk dat mijn handen trillen en mijn hoofdpijn word pijnlijker. Een hand leg ik op mijn hoofd en met deandere pak ik mijn medicijnen. Door het trillen laat ik het bakje vallen. Nu liggen ze op de grond. Shit. Ze lijken precies op elkaar. Ik kruip over de grond en doe de pilletjss weer in het doosje. Hm dit zal wel goed zijn. Ik pak 2 pilletjes en loop naar de badkamer. Even word het licht in mijn hoofd en zak ik bijna door mijn benen. Ik kan me nog net aan de wasbak vasthouden. Ik til mezelf omhoog en pak een glas. Ik vul het met water en slik de pilletjes door. Ook gooi ik even wat water in mijn gezicht maar het helpt niet echt. Ik sjok naar het bed en plof er op neer. Ik kan niet meer bewegen. Met mijn handen grijp ik naar mijn hoofd als het opeens hard begint te bonken en vlak daarna wordt alles zwart...

---

Gotta get, gotta get out of my head <3

Maite
'Idiote schizofreen!' Vanaf mijn klasgenoten wisten wat die ziekte zo ongeveer inhield, leek het of ze al hun andere scheldwoorden opeens waren vergeten. Toen ik daar zelf ook achterkwam, wat schizofrenie inhield, kwetste het me zodanig hard dat ik uiteindelijk naar deze school werd overgeplaatst door mijn ouders. Ik weet dat ik van het ene uiterste naar het andere kan gaan, maar ik lijd niet aan schizofrenie. De symptomen zijn me ook niet al te bekend. Er zijn mensen die wél schizofreen zijn en zij hebben een moeilijk leven. Maar ik niet. Ik weet het, opeens steekt mijn overdreven verlegen kant de kop op, en het volgende moment kus ik een van mijn klasgenoten op de mond. Maar ik ben geen schizofreen.

Brandon laat me los en een steek van schuldgevoel gaat dwars door me heen. 'Nee, het spijt mij. Ik liet mezelf teveel gaan.' Ik heb geen kans om te antwoorden want de klasgek en degene die heel deze reis aan het verpesten is, springt het water in en duwt Brandon naar voren zodat hij niets anders kan dan mij weer vol op de mond te kussen. Ik hoest als Brandon zich terugtrekt en wrijf over mijn neus die door de niet al te zachtaardige actie van mevrouw Vervelend pijn doet. 'Lydia, doe normaal. Ik kus mijn lief ook wel zonder jouw hulp.' Als we beiden een beetje zijn bekomen van Lydia's vreemde daad, mompelt Brandon nogmaals zijn excuses. 'Nee, Brandon. Ik...' Ik weet dat ik nu iets moet doen. 'Het spijt míj,' zeg ik. Dan drijf ik een eindje naar hem toe en strijk met mijn vingers over zijn lippen. Ik maak aanstalten om hem te kussen. Nu is het aan hem, gaat hij accepteren of weigeren? De schizofreen in mij is weer aan de macht.

---

Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

Brandon
'Nee, Brandon, ik..' hoor ik haar met lichte moeite zeggen. 'Het spijt mij..' zegt ze. Mijn gedachtes lijken door te draaien, ik heb geen idee meer wat ze nu precies wil. Ze drijft naar me toe en haar verrimpelde vingers strijken over mijn natte lippen. Haar gezicht komt langzaam dichterbij en ik weet even niet wat ik moet doen. Toen straks kuste ik haar, en wilde ze het niet, en nu wil ze me ineens wel kussen? Haar lippen zijn vlakbij de mijne als ik haar kin met mijn hand vastpak en zorg dat ze me recht in mijn ogen aankijk. 'Wat spijt je?' vroeg ik zachtjes. Ik liet me toen straks teveel leiden door mijn echte gevoelens, niet zij. Ik kuste haar tegen haar zin. En dan nog te bedenken dat ik echt dacht dat het misschien wel wat kon worden tussen mij en Maité. Nu sta ik weer met beide benen op de grond, wetende dat mijn gedachtes raar zijn, dat het nooit wat zou worden tussen ons en dat dit voor Maité echt enkel een spel was. 'Je deed niks verkeerd, ik had je niet zomaar moeten kussen.' zei ik zachtjes en ik liet haar kin los, wetende dat ze waarschijnlijk meteen haar blik naar beneden zou richten en me niet meer aan durfde te kijken. 'Ik zal het niet meer doen.. Niet zonder jou toestemming.' zei ik met lichte aarzeling in mijn stem. Hoe graag ik het ook wilde, ik moest me inhouden..

---

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.