Lucas Lars Giovanni van Anderes:
Diem kwam mijn kamer ingelopen. Oh nee. Ik kreunde en draaide me om naar me bureau. Diem liep naar mij toe en draaide me bureaustoel om en ging op mijn school zitten. ''Hai baby.'' Zei ze flirterig. ''Wil je weg gaan?'' Vroeg ik half vriendelijk, en half grommend. ''Nee, sorry.'' Zei ze met zo'n stem... Ja hoe moet je het eigenlijk zeggen? ''Ga. Van. Mijn. Schoot. Af.'' Zei ik dreigend. ''Nee.'' Oh my god, denkt ze dit nu echt? ''DIEM GA VERDOMME VAN MIJN SCHOOT AF!'' Riep ik. ''Maar ik dacht dat je me leuk vond?'' Vroeg ze met zo'n, gemaakt, verdrietig stemmetje. ''Nee. Nooit. Van. Mijn Leven.'' Zei ik en ik duwde haar naar de gang. ''Maa-'' Begon ze, maar ik onderbrak haar. ''Diem, weet nu. Ik vind jou niet leuk. Nu niet. Nooit niet. Weet dat. Doeg, fijne dag nog verder.'' En met die woorden sloot ik de deur en deed hem op slot. Ik hoorde dat Diem begon te huilen, maar ik negeerde het. Ik zette The Beatles op en begon zachtjes mee te zingen.
It`s been a hard day`s night, and I been working like a dog
It`s been a hard day`s night, I should be sleeping like a log
But when I get home to you I`ll find the things that you do
Will make me feel alright
I Gotta A Freezgun, So I Stop The Time