BOEM
But I still have this faith in the truth of my dreams.
344- We're gonna make you pop-u-lar - Off-Topic
-
11 maart 2013 - 21:17
12 maart 2013 - 17:30
12 maart 2013 - 17:32
Hier het superinteressante verhaal over hoe ik de eerste keer in mijn leven vrij krijg.
Deze morgen lag er dus echt een hele hoop sneeuw, waardoor de bussen in heel de stad niet reden. De meeste treinen wel, alleen met vetraging.
Ik heb he "geluk" dat ik met de auto en een stukje te voet kwam, dus ik was op tijd. Maar zoals verwacht was de helft van de leerkrachten er niet en ook van de leerlingen was maar de helft er of zo. Bij ons klas dan nog uitzonderlijk veel (20/25). Eerst uur hadden we geschiedenis, de die we zouden hebben, ging niet door omdat er op dat moment nog maar 14 mensen waren. Dus hebben we maar wat zitten niksen en wachten op de rest. Volgende uur Grieks, van dezelfde leerkracht, en toen waren er 9/12 dus dan hadden we wel gewoon les. Daarna Engels -die had denk ik niet eens door dat er mensen niet waren- en het vierde uur Nederlands. Daar ging de so wel door, tot er plots iemand van het secretariaat kwam meedelen dat we naar huis mochten omdat de treinen maar reden tot 12 uur. De leerkracht zelf was al in paniek omdat ze zelf met de trein moest en iedereen was aan het bellen naar z'n ouders, terwijl ze die so nog an het maken waren. Uiteindelijk keek iedereen gewoon bij elkaar en zei de leerkracht: "Ik zal die toets dan ook maar in de vuilbak gooien." Lol. Maar iedereen dus superblij naar huis (onze klas in het bijzonder omdat al de leerkrachten die we nog zouden hebben, er waren). En dan ben ik maar met een vriendin naar haar huis gegaan, nadat ik m'n broer bij mijn opa had gedumpt. En om 15uur ben ik naar huis gegaan. (:How lucky I am to have something that makes saying goodbye so hard.
12 maart 2013 - 17:33
Rossi schreef:
(...)
Dan nog, er zijn altijd nog andere verplichtingen die je moet doen, ik althans wel. ^^ Met 10cm sneeuw kan ik niets, dan zit ik liever op school, dat ik daarna iets kan doen. Dan thuis, zonder dat ik iets kan doen.
Ik moest niets meer doen, alleen zorgen dat ik levend thuis geraakte. En dat is gelukt.
How lucky I am to have something that makes saying goodbye so hard.
12 maart 2013 - 17:35
Morissette schreef:
Hier het superinteressante verhaal over hoe ik de eerste keer in mijn leven vrij krijg.
Deze morgen lag er dus echt een hele hoop sneeuw, waardoor de bussen in heel de stad niet reden. De meeste treinen wel, alleen met vetraging.
Ik heb he "geluk" dat ik met de auto en een stukje te voet kwam, dus ik was op tijd. Maar zoals verwacht was de helft van de leerkrachten er niet en ook van de leerlingen was maar de helft er of zo. Bij ons klas dan nog uitzonderlijk veel (20/25). Eerst uur hadden we geschiedenis, de die we zouden hebben, ging niet door omdat er op dat moment nog maar 14 mensen waren. Dus hebben we maar wat zitten niksen en wachten op de rest. Volgende uur Grieks, van dezelfde leerkracht, en toen waren er 9/12 dus dan hadden we wel gewoon les. Daarna Engels -die had denk ik niet eens door dat er mensen niet waren- en het vierde uur Nederlands. Daar ging de so wel door, tot er plots iemand van het secretariaat kwam meedelen dat we naar huis mochten omdat de treinen maar reden tot 12 uur. De leerkracht zelf was al in paniek omdat ze zelf met de trein moest en iedereen was aan het bellen naar z'n ouders, terwijl ze die so nog an het maken waren. Uiteindelijk keek iedereen gewoon bij elkaar en zei de leerkracht: "Ik zal die toets dan ook maar in de vuilbak gooien." Lol. Maar iedereen dus superblij naar huis (onze klas in het bijzonder omdat al de leerkrachten die we nog zouden hebben, er waren). En dan ben ik maar met een vriendin naar haar huis gegaan, nadat ik m'n broer bij mijn opa had gedumpt. En om 15uur ben ik naar huis gegaan. (:
Haha, handig en grappig verhaal ^^
Meer tijd om te leren dan, ofnie?Deep inside, I've never felt alive
12 maart 2013 - 17:35
Frodo schreef:
(...)
Net tot boven mijn enkel. Mijn botjes zijn doorweekt
Ik had mijn voorzorgen genomen. Botten tot bijna aan m'n knieën.
En hier ligt er meer, soms zak ik weg tot boven m'n knieën. :')How lucky I am to have something that makes saying goodbye so hard.
12 maart 2013 - 17:35
Morissette schreef:
(...)
Ik had mijn voorzorgen genomen. Botten tot bijna aan m'n knieën.
En hier ligt er meer, soms zak ik weg tot boven m'n knieën. :')
Als het opgehoopt ligt aan de zijkant van de wegen, dan ik ook :')“Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien
12 maart 2013 - 17:36
12 maart 2013 - 17:36
Morissette schreef:
Hier het superinteressante verhaal over hoe ik de eerste keer in mijn leven vrij krijg.
Deze morgen lag er dus echt een hele hoop sneeuw, waardoor de bussen in heel de stad niet reden. De meeste treinen wel, alleen met vetraging.
Ik heb he "geluk" dat ik met de auto en een stukje te voet kwam, dus ik was op tijd. Maar zoals verwacht was de helft van de leerkrachten er niet en ook van de leerlingen was maar de helft er of zo. Bij ons klas dan nog uitzonderlijk veel (20/25). Eerst uur hadden we geschiedenis, de die we zouden hebben, ging niet door omdat er op dat moment nog maar 14 mensen waren. Dus hebben we maar wat zitten niksen en wachten op de rest. Volgende uur Grieks, van dezelfde leerkracht, en toen waren er 9/12 dus dan hadden we wel gewoon les. Daarna Engels -die had denk ik niet eens door dat er mensen niet waren- en het vierde uur Nederlands. Daar ging de so wel door, tot er plots iemand van het secretariaat kwam meedelen dat we naar huis mochten omdat de treinen maar reden tot 12 uur. De leerkracht zelf was al in paniek omdat ze zelf met de trein moest en iedereen was aan het bellen naar z'n ouders, terwijl ze die so nog an het maken waren. Uiteindelijk keek iedereen gewoon bij elkaar en zei de leerkracht: "Ik zal die toets dan ook maar in de vuilbak gooien." Lol. Maar iedereen dus superblij naar huis (onze klas in het bijzonder omdat al de leerkrachten die we nog zouden hebben, er waren). En dan ben ik maar met een vriendin naar haar huis gegaan, nadat ik m'n broer bij mijn opa had gedumpt. En om 15uur ben ik naar huis gegaan. (:
Dat is best een cool verhaal.
Ik zou willen dat wij naar huis mochten als de treinen niet reden. Maar bij ons rijden de treinen te vaak niet (en gaat er bijna niemand met de trein) om ons daarvoor vrijaf te geven :cUn rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.
12 maart 2013 - 17:37
12 maart 2013 - 17:40
12 maart 2013 - 17:47
12 maart 2013 - 17:49
12 maart 2013 - 17:54
12 maart 2013 - 17:56
12 maart 2013 - 17:58
Ledecky
