Symmetrie - Stamcafé

Hoi ik heb er is iets waar ik al last van heb zo lang ik me kan herinderen, namelijk alles moet symmetrisch! Het is best wel vervelend, maar als iets niet symmetrisch is erger ik me er enorm aan! Natuurlijk heb ik hier mee leren leven en kan ik het meestal laten voor wat het is, maar toch soms heb ik er wel heel veel last van....

paar voorbeelden:
als ik ergens een blauwe streep trek moet er aan de overkant ook een blauwe streep
als texten niet in het midden staan, maar links uitgelijnd waardoor je per regel rechts veel meer spatie hebt dan links (hiermee heb ik leren leven)
als ik op mijn linker been krab moet ik ook aan mijn rechter been krabben
als er in een kamer een bed in een hoek staat, voor mij moet hij in het midden van de kamer of ergens in het midden van 1 muur! (behalve als er in de hoek aan de overkant ook een staat)
als kleding stukken die helemaal links hangen korter/langer zijn dan de kledingstukken die rechts hangen en dat gelde ook voor de kleding stukken die de op een na meest links zijn en de op een na meest rechts etc (ik bedoel met hangen aan een klerehanger in je kledingkast)
als mijn linker schoen strakker gestrikt zit dan mijn rechter

er zijn nog veel meer voorbeelden!

heeft iemand enig idee hoe het komt en of er wat aan te doen valt?

[ bericht aangepast op 3 maart 2013 - 16:57 ]

---

Dont say why me, say try me

Oh, dat ken ik! Ik dacht dat dat één van mijn vreemde trekjes was en heb het eigenlijk nog nooit tegen iemand anders gezegd. (: Ik heb het ook niet zo erg, maar wel dat als ik knijp in mijn linkerhand, mijn rechterhand ook geknepen moet worden. Dat van die kamer herken ik niet, bij mij is het alleen lichamelijk.
Ik weet niet zo goed wat er aan valt te doen, meestal helpt het bij mij om gewoon te zeggen: 'Stel je niet zo aan!' en heel hard ergens anders aan te proberen te denken.

---

Normality is a paved road: it's comfortable to walk, but no flowers grow on it.

Ik heb dat héél lang gehad met even en oneven getallen. Als ik dan bijvoorbeeld over een zebrapad liep, mocht alleen maar even stappen zetten. Dus vier stappen mocht wel, maar drie mocht niet. Ik ben er uiteindelijk wel uitgegroeid.
Je moet gewoon jezelf weerhouden van de drang om het symmetrisch te doen, zo heb ik het afgeleerd.

---

The odds are néver in our favor.

Hier heb ik echt nog nooit van gehoord :d

---

I still think of the guitar bible.

Knight schreef:
Ik heb dat héél lang gehad met even en oneven getallen. Als ik dan bijvoorbeeld over een zebrapad liep, mocht alleen maar even stappen zetten. Dus vier stappen mocht wel, maar drie mocht niet. Ik ben er uiteindelijk wel uitgegroeid.
Je moet gewoon jezelf weerhouden van de drang om het symmetrisch te doen, zo heb ik het afgeleerd.

daar heb ik ook last van! alleen ik ben sinds kort als de dood om aangerden te worden (daarmee bedoel ik dat ik al bang ben om over te steken als het nog zeker een minuut duurt tot die auto hier aankomt en ik niet te dicht langs de stoeprand wil lopen uit angst dat de auto een beetje van de weg af wijkt) dus dat heb ik afgeleerd omdat ik nu gewoon zo snel mogelijk van de weg af wil....

en daar ben ik mee bezig, alleen soms is het echt heel lastig

---

Dont say why me, say try me

Dwangneurose?
Ik ken iemand die dat heeft, maar had het in een extreme vorm.

---

“You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

Ik heb dat ook, en mijn beste vriendinnetje (+iedereen daar in huis) ook. Is niets raars aan, kan je ook weinig aan doen behalve het accepteren of iets verplaatsen.

---

Bad decisions make good stories.

Dit kan een dwangneurose zijn.

---

Thank you for the tragedy, I need it for my art.

Death the kid, anyone?
Dat klikt nogal als een dwangneurose, misschien eens naar de huisarts of zo? Wel vervelend...

---

i put the fun in funeral

Dicapri schreef:
Dit kan een dwangneurose zijn.

Help! ik heb het opgezocht ennik heb wel heel wat dingen die mensen met dwangneurose ook hebben!

bijvoorbeeld ordenen! mijn vader had vroeger een bridgeclub en dus een heleboel kaarten... ik was soms dagen bezig met de kaarten ordenen op wel 100 verschillende manieren.... ook potloden soorteerde ik op kleur lengte hoe mooi ik ze vond etc... en ik orderde nog veel meer dingen...

tellen in mijn hoofd... doe ik super veel 2 verschioende manieren als ik in de stres schiet of bang ben ga ik tellen (soms mag ik dan bijvoorbeeld alle getallen die deelbaar door 3 zijn niet meetellen, dat doe ik zodat ik mezelf erop moet concentreren en me afsluit van alle dingen om me heen...) of terwijl ik wacht ik heb een keer 3 kwartier lang zitten tellen en voor elke minuut die er voorbij ging zette ik een streepje op mijn arm... en ook nog een 3de manier personen tellen bv hoeveel mensen er in die klas zitten hoeveel van hun hebben blauw aan hoeveel meisjes zijn het etc, maar het kan ook gewoon bv bomen tellen zijn....

er waren nog wel meer dingen...

---

Dont say why me, say try me

Jeez, da's niet gelijk een dwangneurose, mensen :'D Als je 'n bepaalde tic hebt, dan heb je niet meteen dwangneurose. Ieder mens heeft wel zijn eigenaardigheden/tics.

[ bericht aangepast op 3 maart 2013 - 17:39 ]

---

"I shut my eyes in order to see.'

Dit is nog redelijk onschuldig.

In het kort heeft iedereen 'tiks', kleine dingetjes die je moet doen of dingen waar je totaal niet tegen kan zonder dat er een duidelijke oorzaak voor is.

Op het moment dat hieruit een handeling voortkomt die je niet kan beheersen noemen we het een dwangneurose. Een dwangneurose (of OCD) zorgt ervoor dat je een irrationele handeling moet doen zonder dat je hier over kan nadenken of redeneren. Als jij je keukenkastje niet precies 12 keer open en dicht doet voor je het huis verlaat dan vliegt het in de fik terwijl je weg bent.

Nu dan, terug bij het topic. Het ligt er dus aan of iets een tik is of een dwangneurose of jij je zorgen moet maken. Voor zover ik zie zijn het kleine tiks en een paar dwangneurose. Dat hoeft niet per se slecht te zijn maar als je het vervelend vind dan wil je er natuurlijk van af.

De beste manier om dit te doen is simpelweg jezelf dwingen. Strik met opzet je ene schoen strakker dan de ander, hang je kleding door elkaar en ga voor je kast zitten en ernaar kijken zonder het te veranderen. Het zal een heel vervelend kriebelend gevoel geven maar als je doorzet merk je dat je steeds beter ermee om kan gaan, tot je er niet meer over na hoeft te denken.

Wat mijzelf betreft, ik haat het als dingen niet symmetrisch staan en ik tik altijd met mijn voet als ik in een auto langs een lantaarnpaal rij (niet als ik zelf rij natuurlijk).
En dit, ik vind dit zo erg

---

If you want it dead: use fire. Is it not dead? Then you haven't used enough fire!

dat weet ik wel woodburry, maar ik ken meer mensen die dit soort tics hebben en in vergelijking met hun ben ik wel heel extreem....

en het grote nadeel is dat ik het blijf doen en ook altijd denk aannzulke dingen doen (bv mijn gedachtes dwalen regelmatig af en dan ga ik letterlijk in mijn gedachtes kaarten ordenen)

maar je hebt gelijk ik maak waarschijnlijk van een muis een olifant

[ bericht aangepast op 3 maart 2013 - 17:50 ]

---

Dont say why me, say try me

Backfire schreef:
Death the kid, anyone?
Dat klikt nogal als een dwangneurose, misschien eens naar de huisarts of zo? Wel vervelend...

LOL ik wou net een foto gaan posten . Ik hou van asymmetrie, I'm Kid's mortal enemy. Anyway.
Inderdaad, wat Blazerer zegt. Ik heb de tik om aan mijn haar te draaien als ik nerveus word.

---

No growth of the heart is ever a waste

BigFatLiar schreef:
dat weet ik wel woodburry, maar ik ken meer mensen die dit soort tics hebben en in vergelijking met hun ben ik wel heel extreem....

en het grote nadeel is dat ik het blijf doen en ook altijd denk aannzulke dingen doen (bv mijn gedachtes dwalen regelmatig af en dan ga ik letterlijk in mijn gedachtes kaarten ordenen)

maar je hebt gelijk ik maak waarschijnlijk van een muis een olifant

Het is meer gericht tegen die users die gelijk menen dat je dwangneurose hebt afgaande op jouw verhaal waarin je het maar over één tic hebt. Als het je dagelijks leven belet, dan kan je altijd overwegen om hulp te gaan zoeken (: Want zo ver moet 't niet komen.

---

"I shut my eyes in order to see.'

BigFatLiar schreef:
(...)

Help! ik heb het opgezocht ennik heb wel heel wat dingen die mensen met dwangneurose ook hebben!

bijvoorbeeld ordenen! mijn vader had vroeger een bridgeclub en dus een heleboel kaarten... ik was soms dagen bezig met de kaarten ordenen op wel 100 verschillende manieren.... ook potloden soorteerde ik op kleur lengte hoe mooi ik ze vond etc... en ik orderde nog veel meer dingen...

tellen in mijn hoofd... doe ik super veel 2 verschioende manieren als ik in de stres schiet of bang ben ga ik tellen (soms mag ik dan bijvoorbeeld alle getallen die deelbaar door 3 zijn niet meetellen, dat doe ik zodat ik mezelf erop moet concentreren en me afsluit van alle dingen om me heen...) of terwijl ik wacht ik heb een keer 3 kwartier lang zitten tellen en voor elke minuut die er voorbij ging zette ik een streepje op mijn arm... en ook nog een 3de manier personen tellen bv hoeveel mensen er in die klas zitten hoeveel van hun hebben blauw aan hoeveel meisjes zijn het etc, maar het kan ook gewoon bv bomen tellen zijn....

er waren nog wel meer dingen...

Dwangneurose is niet erg. Iedereen heeft het wel, maar op verschillende niveaus. Als het belemmerend is kan je altijd nog hulp zoeken (Bijvoorbeeld Huisarts)

---

“You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor