{Speeltopic} Jumpers - Speeltopics

Regels
- Minimaal 4 regels.
Het liefst meer
- Houd rekening met elkaar
Wanneer iemand bijvoorbeeld te druk is met school of een tijdje weg is of iets dergelijks
- Iedereen speelt met zijn eigen karakter, tenzij je toestemming hebt van de ander.
- Maak je personage geen Gary Stu of Mary Sue
Dit betekent dat je personage niet mag leiden aan het Superman-syndroom. Je personage ziet er geweldig uit, iedereen valt voor hem of haar enzovoort.
- Niet godmoden
Dit betekent dat je alleen je eigen personage bestuurt, en niet die van een ander tenzij je hier toestemming voor hebt.

Jumpers
- Lily Anderson - Macabre
- Vanity Sky Lowland - Jaimes
- Olive Sarah Parker Pebble
- Nicklous 'Nick' Holt WillNotLearn
- Mike Evans - OhMyZiam
- Nog vrij.


Paladins
- Rosean 'Rose' Lilith Delacroix -Macabre
- Nog vrij.
- Nog vrij.
- Matthew Anderson Jolene
- James Jason Kirk LostMagic
- Nog vrij.

Mensen
- hayley Melody Lilian LostMagic
- Isabelle “Belle” McCloud Glucio
- Esmee Hayden Jessiiicaa
- Chase Morgan Michaelson - WillNotLearn
- Oliver Drew Dalton - Jolene
- Nog vrij.

# Gebaseerd op de film Jumper
# Rollentopic

# Praattopic/TalkTopic

[ bericht aangepast op 19 feb 2013 - 19:29 ]

---

Don't be like the rest of them, darling

LostMagic schreef:
James Jason Kirk
Ik grijns lichtjes. 'Ik denk wel dat ze dat hebben. Ik stop de krant in mijn rugzak die ik altijd bij heb, als ik op pad ga en zwier die over mijn schouder als ik op sta. 'Jason.' zeg ik dan me voorstellend. Bij vreemden gebruik ik altijd mijn 2de naam, dan ben ik minder snel te traceren als het mis gaat, als het een jumper blijkt te zijn of een spion die jumpers wil beschermen of gewoon iemand wiens baas pist op me is. 'En jij bent?' vraag ik dan maar. Ik stop mijn handen in mijn zakken ondertussen en kijk haar afwachtend aan waarna ik al begin te lopen, of ja slenteren, naar de koffieshop ervan uitgaand dat ze wel zal volgen.

Vanity Sky Lowland
Er trekt een lichte grijns over zijn gezicht. 'In dat geval, dan mag je me dat best aanbieden,' zeg ik, dan kan ik vast wel te weten komen over waar ik precies ben. Hij staat op en gooit zijn rugzak over zijn schouder. Hij stelt zich voor en vraagt dan aan mij wie ik ben. Voordat ik antwoord kan geven, begint hij al te lopen en ik zet dan ook gelijk mijn pas in. 'Vanity,' stel ik mezelf voor, 'Vanity Sky Lowland.' Het is een lange naam en ik stel mezelf altijd voor met mijn hele naam. Dat vind ik persoonlijk gewoon netjes, maar Jason denkt daar waarschijnlijk anders over. De koffieshop is hartstikke dichtbij, dus we zijn er ook snel. 'Waar zijn we eigenlijk precies?' vraag ik aan hem, voordat ik er erg in heb.

---

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Macabre schreef:
(...)
[Ugh ik ben dood nu, ik ben vakkenvuller en ik had zo veel te doen :'D Damn. *klaagklaagklaag*]
Lily Anderson
Ze deed aanstalten om haar jas uit te trekken, maar besloot het niet te doen. Ik trok even een wenkbrauw op.
Ik ritste enkel mijn leren jasje open, stak mijn handen nonchalant in mijn zakken en liep achter haar aan.
''Maak het je gemakkelijk, dan zal ik ondertussen wat drinken inschenken. Waar heb je zin in? Iets warms, of juist fris? Of heb je zin in een drankje? Ik heb van alles in huis,'' zei ze. Ik plofte op de bank.
''Doe maar gewoon een glas water,'' zei ik met een glimlachje.

[haha schatje toch. Vakkenvullen is indd kutwerk. Ik werk nu in de housekeeping van een hotel en dat is nóg minder x'D en sorry was ff eten!]

Esmee Hayden || mens

'Doe maar gewoon een glas water,' glimlachte ze en ik knikte. 'Goedkope klant.' Ik grinnikte even en verdween de keuken in. Terwijl ik twee glazen uit de kast haalde, draaide ik de kraan open en deed het eerste glas eronder. Het tweede glas vulde ik met jus d'orange, voor mezelf. Ik trok nog een pak koekjes uit de kast en met mijn handen vol gleed ik behendig terug naar de woonkamer.
'Alsjeblieft.' Glimlachend zette ik de glazen neer en gooide ook het pak koekjes op tafel. 'Neem maar een paar,' zei ik wijzend en ik nam een slokje van mijn drinken. 'Ik zal ondertussen mijn laptop even tevoorschijn toveren, ben zo terug.'
Ik verdween de gang in en trok een sprintje naar boven.

Jared Bruce O'Shea || Jumper


Ik ik kijk bevredigend op de verlaten weg en zoek een willekeurig adres op daar zou ik naartoe jumpen. Ik klik een willekeurige stad in en bekijk wat erin te zien is. Nu ik eindelijk eentje gevonden heb geef ik gas en zorg dat ik minstens 120 reed. Ik concentreerde me op de foto's van het stadje en met een flits was ik weg. Met een reflex duw ik op de rem, want zo had ik als eens een auto in de prak gereden. Ik kwas in het stadje midden op een parking terecht die -gelukkig- verlaten was. Ik rijd de parking af het grind knisperend onder mijn banden. Eenmaal op de weg rijd ik meer naar het centrum. Richtingsaanwijzers als bibliotheek en universiteit schieten aan mijn ogen voorbij. Ik besluit ze te volgen en rijd met 70 snelheid de straten door tot ik een meisje en een jongen zie staan langs een rokende motor. Ik met mijn nieuwsgierige gedachten draai af en trek langs hun mijn handrem weer wild op en stap uit.
"Hallo, kan ik helpen?" vraag ik uitnodigend en koel vriendelijk.

---

Sidera nostra contrahent solem lunamque

James Jason Kirk
Ik probeer haar naam te onthouden, het kan misschien nog van nut zijn later. 'We zitten nu niet ver van The Great Ormond street, waar de koffie shop is.' zeg ik tegen haar. 'verdwaald misschien...Vanity?' Speciale naam dat wel, niet iets dat ik al veel gehoord heb langs hier maar ja, zolang ben ik nu ook nog niet in Londen. Een maand of 3, en vanaf ik een teken ergens vind zal ik opnieuw verhuizen. Een vaste locatie zit er voor mij niet in maar heel erg vind ik het niet. Zo zie je eens wat. En aangezien ik betaald word is het net een soort wereldreis waarvoor je enkel af en toe iemand moet neerknallen.

---

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Nicklous 'Nick'
'Je jumpt niet weg? Je maakt geen domme opmerkingen? Je probeert me niet half te vermoorden?' Mompelde ze, 'Tsja, wat heeft het voor zin als je me daarna toch weer vind?' Vraag ik haar, het was waar toch? 'En het is duidelijk dat ik het verdien, aangezien ik te dom was om na te denken' Voeg ik er aan toe. Ik hate mezelf op dit moment, ik had iemand vermoord en gewoon aangenomen dat hij het gedaan had.

Chase
'Hmmm, van allebei een beetje. Ik lees wel heel veel, maar wat ik lees interesseert mij op zich wel. Ik vind het gewoon leuk om dingen te weten en te kunnen en lezen is voor mij een fijne manier om te leren, denk ik.' Antwoord ze op mijn vraag, 'En, heb je de oorzaak gevonden?' Vroeg ze 'Volgens mij wel..' Antwoordde ik en ging rechtop staan om vervolgens de motor aan te doen en gas te geven. 'Bedankt voor de hulp' Zeg ik dan vervolgens tegen het meisje.

---

Don't be like the rest of them, darling

Jace Alexander Herondale || Paladin.
Athene keek Jace recht in zijn twee bruine ogen, waarboven zijn twee wenkbrauwen in een nonchalante frons waren getrokken. Er speelde een spottend glimlachje om zijn lippen, het soort glimlach dat je krijgt als je naar een verhaal luistert dat totaal nergens op slaat.
"Je bent een klootzak, Jace. Weet je dat?" vroeg Athene. Ze keek hem emotieloos aan en had het met opeen geklemde kaken gezegd.
"Geen idee. Er heeft me ooit wel iemand gezegd dat ik te vergelijken val met een getrainde huurmoordenaar, maar of ik een klootzak ben, weet ik niet echt," vertelde Jace haar, quasi onwetend. "Nu, wat kom je hier echt doen? Of ben je echt zo hopeloos verveeld dat je mijn gezelschap komt opzoeken?"
Athenes lach was er één waar niets van vreugde of eender welke emotie terug te vinden was. "Nee. Zelfs niet mocht je de laatste persoon op deze wereld zijn."
"Dan ben jij er ook niet meer, lief." Athene liep naar Jace' collectie drank en haalde er meteen de duurste fles whiskey uit die erin stond. Hij liet haar maar begaan. Hij haalde zelfs een glas voor haar uit.
"De echte reden waarom ik hier ben," sprak ze, terwijl ze het glas vol schonk, "is omdat ik twee Jumpers op het spoor ben en geen zin heb om er alleen achter te gaan." Jace liep naar de kast die aan de andere kant van de kamer stond en schoof de schuif open. Er lagen twee revolvers en een serie messen in.
"Heb je hulp nodig bij het vermoorden van twee lieve kleine Jumpers? Ik heb zelf ook een leven, Athena," zei hij, met een felle nadruk op de laatste lettergreep van haar naam. Hij gooide voor het plezier een mes naar haar toe. Met de bedoeling dat ze hem zou vangen, natuurlijk. "Vanity Lowland, ze woont hier niet ver vandaan."
Jace vond het veel te leuk om zich bezig te houden met Jumpers die niets van Paladins wisten. Zeker als ze nieuw waren in het vak van het zogenaamde 'Jumpen'. Vanity was een onschuldig, lief meisje. Jace vond haar schijnheilig. Hij liep een stukje op Athene toe en keek haar van bovenaf aan. "Vertel me je twee probleempjes maar, lief."

---

help

LostMagic schreef:
James Jason Kirk
Ik probeer haar naam te onthouden, het kan misschien nog van nut zijn later. 'We zitten nu niet ver van The Great Ormond street, waar de koffie shop is.' zeg ik tegen haar. 'verdwaald misschien...Vanity?' Speciale naam dat wel, niet iets dat ik al veel gehoord heb langs hier maar ja, zolang ben ik nu ook nog niet in Londen. Een maand of 3, en vanaf ik een teken ergens vind zal ik opnieuw verhuizen. Een vaste locatie zit er voor mij niet in maar heel erg vind ik het niet. Zo zie je eens wat. En aangezien ik betaald word is het net een soort wereldreis waarvoor je enkel af en toe iemand moet neerknallen.

Vanity Sky Lowland || Jumper
Hij zegt waar we zijn en ik denk dan even na. Nee, dit is niet echt dicht bij mijn huis in de buurt, hoewel. Mijn stad ligt 47 kilometer van Londen vandaan. Dat weet ik dan weer wel, dat dit Londen is. Hij vraagt of ik verdwaald ben. 'Eh, ja, ik kom hier niet uit de buurt. Ik ben gewoon even langs gekomen.' Langs komen jumpen... 'Willekeurig,' mompel ik er nog achteraan. Hoewel ik niet over mijn gave kan praten, kan ik dit toch best wel zeggen? Hij weet toch niet wat jumpen is, volgens mij ben ik de enige die dit kan. Ik heb nog nooit iemand ontmoet die het ook kan. Op straat is het nog steeds leeg en de wind waait zachtjes en speelt met mijn korte haren.

---

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

James Jason Kirk
Ik kijk haar even vreemd aan. Als je hier niet uit de buurt komt dat ga je toch niet in vreemde lege straatjes beginnen rondlopen? Op je eentje? 'Van waar kom je dan?' vraag ik haar en mijn handen steek ik in mijn zakken. Ik voel het koude metaal van mijn glock af en toe tegen mijn huid schuren waardoor ik moeite moet doen om een rilling te onderdrukken. 'Het is niet slim om alleen door zulke straatjes te lopen en al zeker niet als je de weg niet kent.' De eerste dag dat ik hier kwam had ik een plattegrond gekocht en die zowat uit mijn hoofd geleerd. Je weet nooit dat als je tegenstanders met te veel zijn, je moet vluchten. Dan zijn sluiproutes handig en zeker als ze gewoon kunnen jumpen.

---

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

(de motor doet het al weer, maar ja, dan maar een ander onderwerp verzinnen om over te praten )

Isabelle “Belle” McCloud

'Volgens mij wel..' zei de jongen, die vervolgens opstond en keek of de motor het weer deed. Er speelde een grijns om mijn lippen, toen die inderdaad weer het juiste geluid maakte en de rook ook weer wegvaagde. Ik had zojuist serieus een jongen geholpen met het repareren van zijn motor. Ik! Hoe mooi was dat. Ik durfde te wedden dat mijn vader nooit zou geloven dat ik iemand met zoiets kon helpen. 'Bedankt voor de hulp.'
Ik opende mijn mond om te zeggen dat dat graag gedaan was, maar nogal overdreven remgeluid deed mij opschrikken en ik draaide mij met een ruk om naar de weg. Daar was een onwijs gave auto gestopt, waaruit een man, toch wel een stukje ouder dan ik, met donkerblond haar stapte. Mijn blik ging vol bewondering langs zijn rijtuig en kwam uiteindelijk weer bij hem terecht. 'Hallo, kan ik helpen?' vroeg hij vriendelijk.
'Nope, ik heb hem al geholpen,' zei ik trots en grinnikte zachtjes. 'Waar boeken allemaal wel niet goed voor kunnen zijn.' Ik keek weer naar zijn auto. 'Maar wel een gave auto zeg!'

[ bericht aangepast op 20 feb 2013 - 20:15 ]

---

Happy Birthday my Potter!

LostMagic schreef:
James Jason Kirk
Ik kijk haar even vreemd aan. Als je hier niet uit de buurt komt dat ga je toch niet in vreemde lege straatjes beginnen rondlopen? Op je eentje? 'Van waar kom je dan?' vraag ik haar en mijn handen steek ik in mijn zakken. Ik voel het koude metaal van mijn glock af en toe tegen mijn huid schuren waardoor ik moeite moet doen om een rilling te onderdrukken. 'Het is niet slim om alleen door zulke straatjes te lopen en al zeker niet als je de weg niet kent.' De eerste dag dat ik hier kwam had ik een plattegrond gekocht en die zowat uit mijn hoofd geleerd. Je weet nooit dat als je tegenstanders met te veel zijn, je moet vluchten. Dan zijn sluiproutes handig en zeker als ze gewoon kunnen jumpen.

Vanity Sky Lowland
Ik zie de vreemde blik in zijn ogen en ik verdenk mezelf ervan, dat ik iets vreemds heb gezegd. Iets wat niet echt klopt. Hij vraagt waar ik vandaan kom. '47 kilometer hier vandaan,' zeg ik. 'Een nogal kleine stad die de meeste mensen niet kennen. Chelmsford.' Hij zegt dan dat het niet slim is om hier alleen te lopen. 'Als ik wil kan ik zo weg zijn,' zeg ik dan gewoon een beetje vaag. Wegjumpen. Maar dat weet hij natuurlijk niet. 'En waar kom jij dan vandaan?' probeer ik het gesprek richting Jason te leiden. 'Hier vanuit Londen? Of ergens anders vandaan?' We komen aan bij de koffieshop en ik houd dan de deur voor hem open.

---

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

James Jonas Kirk
Ze heeft nu al een paar dingen gezegd die me aan jumpers doen denken. 47 kilometer van huis en ze kan zou weer weg? Ja vast dan moet je of een vliegtuigticket kopen, of een auto hebben, of superlang in de trein en bus zitten en een paar keer dan ook overstappen. Zo simpel is het vast niet. 'Overal en Nergers. ik ben op zakenreis.' zeg ik iets vaag. 'Oorspronkelijk kom ik uit Louisiana. Ligt bij de Verenigde Staten.' Ik ga naar binnen en wacht tot ze er ook is. Ik leid haar dan naar een tafeltje in de hoek. 'Zo wat brengt jouw hier naar Londen?' vraag ik haar dan terwijl ik een ober wenk. Hij komt aangelopen. 'Een cappuccino voor mij en een cola voor de dame.' mompel ik en hij loopt dan weg.

---

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Vanity Sky Lowland || Jumper
Hij lijkt na te denken, maar ik zou niet weten waarom. Hij geeft dan antwoord op mijn vraag en ik knik. 'Dan ben je ook ver van huis en nog redelijk jong, voor een zakenreis,' zeg ik glimlachend tegen hem. Louisiana... Dat is echt ver weg. Hij leidt me dan naar een tafeltje in de hoek van de koffieshop. Typisch een man, wil altijd een rustigere plek zoeken. Zo is mijn vader ook altijd, net zoals mijn tweelingbroer. Hij vraagt wat mij dan naar Londen brengt. Ik heb iets meer tijd om na te denken aangezien hij eerst de ober nog wenkt. 'Ik ben hierheen gekomen.. Omdat ik even weg wilde thuis. Dus ben ik hierheen gegaan.' Ik kijk de shop rond en hoop gewoon dat hij het verhaal gelooft.

---

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Athene Clarisse Valentin - Paladin.
Jace keek Athene met een spottende glimlach aan. "Geen idee. Er heeft me ooit wel iemand gezegd dat ik te vergelijken val met een getrainde huurmoordenaar, maar of ik een klootzak ben, weet ik niet echt," sprak Jace en Athene kon zien dat hij deed alsof hij het niet wist. Ze rolde met haar ogen,"En dom ben je ook. Ik ben zeker dat iemand je dát al heeft verteld, aangezien je het zowat uitstraalt." Athene keek hem liefjes aan en draaide zich toen geërgerd van hem af.
"Nu, wat kom je hier echt doen? Of ben je echt zo hopeloos verveeld dat je mijn gezelschap komt opzoeken?" De jonge vrouw lachte, maar geen enkele emotie was te horen in haar gelach. "Nee. Zelfs niet mocht je de laatste persoon op deze wereld zijn."
"Dan ben jij er ook niet meer, lief."
"Noem me niet zo!" zei Athene erg geïrriteerd terwijl ze naar de flessen drank liep. Athene haatte het wanneer mensen haar bij 'koosnamen' noemden. Haar ouders hadden haar Athene genoemd en anders wilde ze niet benaamd worden. Athene trok een willekeurige fles uit de kast en trok de dop ervan af. Jace reageerde niet, tot haar grote spijt, en haalde zelfs een glas voor haar uit. "Dat kan ik zelf wel." mompelde Athene zachtjes en fronste haar wenkbrauwen terwijl ze het glas inschonk en vertelde over de twee Jumpers.
Jace liep door de kamer naar een twee kast, waar hij een schuif van open trok. Athene was erg nieuwsgierig naar de inhoud ervan en zette een stap in de richting van de kast, maar stopte toen. Ze wilde Jace niet tonen dat ze nieuwsgierig was.
"Heb je hulp nodig bij het vermoorden van twee lieve kleine Jumpers? Ik heb zelf ook een leven, Athena," antwoordde Jace. Hij legde duidelijk de nadruk op de laatste letter en Athene wilde terug protesteren, maar gunde hem dat plezier niet. Ze gaf helemaal geen antwoord.
Jace draaide zich om en wierp een mes richting Athene. Behendig ving ze het wapen met haar linkerhand, terwijl ze een slok nam van de whiskey. "Vanity Lowland, ze woont hier niet ver vandaan." Jace liep terug naar Athene toe en keek haar van bovenaf aan. "Vertel me je twee probleempjes maar, lief."
Meneer voelde zich duidelijk beter. Athene deed een subtiele stap achteruit en trok een wenkbrauw op,"Mike Evans, hij zit in Nederland momenteel. Ik kreeg een bericht van mijn nicht, Nina. Ik denk niet dat hij weet van Paladins. En Annabeth Dallas, ze woont aan de rand van de stad in een oud herenhuis. Arme meid denkt dat ze daar veilig is." Athene grijnsde,"Ik zag dat ze een kruis in haar tuin geplaatst had."

---

kindness is never a burden.

Jaimes schreef:
Vanity Sky Lowland || Jumper
Hij lijkt na te denken, maar ik zou niet weten waarom. Hij geeft dan antwoord op mijn vraag en ik knik. 'Dan ben je ook ver van huis en nog redelijk jong, voor een zakenreis,' zeg ik glimlachend tegen hem. Louisiana... Dat is echt ver weg. Hij leidt me dan naar een tafeltje in de hoek van de koffieshop. Typisch een man, wil altijd een rustigere plek zoeken. Zo is mijn vader ook altijd, net zoals mijn tweelingbroer. Hij vraagt wat mij dan naar Londen brengt. Ik heb iets meer tijd om na te denken aangezien hij eerst de ober nog wenkt. 'Ik ben hierheen gekomen.. Omdat ik even weg wilde thuis. Dus ben ik hierheen gegaan.' Ik kijk de shop rond en hoop gewoon dat hij het verhaal gelooft.

James Jason Kirk
Ik kijk haar aan en trek een wenkbrauw op. 'En daarom ga je zo ver van huis? Alleen? Zonder een vriendin of iets?' Ik schud licht lachend mijn hoofd. Ze verteld me niet helemaal de waarheid maar ze moet zich niet verantwoorden aan me. 'En ja maar ik zit al lang in die business, ik ben op mijn 16de daar een vakantiejob begonnen en vanaf mijn 18de werk ik daar dus. En zakenreizen horen er bij.' Ik ben nu gewoon uit mijn nek aan het kletsen maar goed dat een goede leugenaar zijn bij Paladin zijn hoort. 'Hoe lang ben je hier dan al?' vraag ik haar dan. Dit gesprek helpt me tenminste van mijn verveling af. De ober komt met het drinken en ik geef hem zijn geld.

---

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

[Speelt het zich eigenlijk op een bepaalde plaats af, of gewoon over de hele wereld?]

---

help