[RPG] The Fantasy School - { topic 1 } - Speeltopics

RollenTopic

[ bericht aangepast op 29 jan 2013 - 19:24 ]

dreams come true, nightmares to

Puck Oberon Lee

'Ja hoor,' riep ze terug en ze deed de deur open voordat ik het zelf maar kon doen. Ze drukte een kus op mijn wang en zegt: 'Goedemorgen broertje.' Ik bromde iets wat leek op goedemorgen voordat ze naar de badkamer ging. Ik was nu niet echt een ochtend type, vooral als ik zoals vandaag te weinig had geslapen. Anders ging het nog wel. Ik was het gewoon niet meer gewend om zo vroeg op te staan om naar school te gaan. Een kleine zucht verlaat mijn lippen. Alisynn kwam terug van uit de badkamer. 'Heb je alles?' vroeg ze voordat ze haar koffers naar beneden laat vliegen.
'Normaal gezien wel.' zeg ik en ik knik en mijn koffers vliegen net als de hare naar beneden. Dit was één van de makkelijkste spreuken die je kon hebben. Oké, misschien kwam het omdat ik snel spreuken kan leren, maar ik was geen kei in menselijke vakken. Ik snap het nut er nooit van in. 'En jij? Je dagboek niet vergeten?' jokte ik met een grijns.
Mijn goed humeur begint al terug te komen. Meestal had het gewoon even tijd nodig, zoals nu. Ik wandel naar beneden in plaats van mijn vleugels te gebruiken. Dat was een vreselijke gewoonte geworden als je tussen mensen soms moest rondlopen. Straks wist ik misschien niet meer hoe ik ze moest gebruiken. Ik weet niet waarom, maar ik leek gewone mensen te verafschuwen. Misschien door hun achterlijkheid aangezien ze ons nog steeds niet hebben ontdekt. Ik liep regelrecht de keuken en knik als begroeting naar mijn ouders. Ik pakte een appel en begon eraan te eten terwijl ik tegen het aanrecht leun. Ik wacht tot Alisynn naar beneden komt en vraag:'Heb jij zin in dit schooljaar?' Ik knabbel verder aan mijn appel terwijl ik haar aankijk.
Soms was het raar om een tweelingzus te hebben. Er waren veel te veel gelijkenissen zoals onze oogkleur bijvoorbeeld. Onze vleugels waren alleen tegenpolen van elkaar. Ik had duistere vleugels en zij had lichte vleugels. Voor de rest was er niet veel verschil tussen ons behalve de lengte en het haar. Het is niet dat ik het erg vindt om een tweelingzus te hebben. Ik vond het best wel fijn.

Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

[mt]

Ik zie God als een lopende boom die kan praten via gevoelens. Is dat raar?

Alisynn Candice Lee II Fee.
Puck knikte en liet zijn koffers net als die van mij naar beneden vliegen. 'En jij? Je dagboek niet vergeten?' grapte hij met een grijns. Ook bij mij verscheen een speelse grijs op mijn gezicht en ik gaf hem een duw, voordat ik over het het hekje die de overloop met het gat naar de gang naar benden sprong. Het laatste stukje vloog ik nog, wat ervoor zorgde dat ik in plaats van hard, sierlijk op de grond belande. Puck was als een normaal mens naar beneden gewandeld en stond al in de keuken, waar ook beide mijn ouders zich bevonden.
'Hoi pap, mam,' begroette ik ze en nam aan tafel plaats, waar ik een peer in stukjes sneed en opat. 'Heb jij zin in dit schooljaar?' vroeg Puck me en ik haalde mijn schouders licht op. 'Een beetje, jij?' Nadat ik mijn peer op had gooide ik de schil weg en waste mijn handen, waarna ik een hand door mijn krullen haalde. Even bekeek ik Puck, die nu naast me stond.
We leken ongelooflijk veel op elkaar. Dat was best logisch voor een tweeling, maar omdat wij twee-eiig zijn zou het makkelijk anders gekund hebben. Puck was bijvoorbeeld veel groter dan ik, en zijn vleugels waren ongeveer het tegenovergestelde van de mijne. Wel hadden we precies dezelfde knalgroene ogen en onze onderlippen hadden precies dezelfde volle vorm. Ook hadden we beiden kuiltjes in onze wangen als we lachten. 'We overleven het wel, niet broertje?' lachte ik toen en keek op de klok. Het was tijd om te gaan.

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

Dawnelle "Dawn" Florence Moore

Met een zucht doe ik het jurkje over mijn hoofd, ik hou niet van jurkjes, maar tja, ik moet iets en dit is wat Coraline heeft klaargelegd. Coraline is mijn pleegmoeder, met mijn ouders zijn er zegmaar een paar probleempjes dus ik ben opgevangen in een pleegezin. Coraline is iemand die vind dat ik er altijd netjes uit moet zien, vandaar het jurkje en de hakken. Als ik de hakken aantrek - die ik dus echt niks vind - is het eerste wat ik doe vol op mijn bek gaan. Ik kan dus echt niet lopen op die verschrikkelijke dingen. Gelukkig is de make-up wel mijn eigen keuze dus word maar een klein beetje rondom mijn ogen. Als ik merk dat het al best laat is ga ik snel naar beneden - niet dat dat echt kan is met deze schoenen - mijn koffers staan er al. Ik gooi ze in de auto en vertrek richting de school.

Reality's overrated.

Puck Oberon Lee
'Een beetje, jij?' vraagt ze.
'Niet echt,' mompel ik. Het was waar ik ging echt niet graag naar school. Het kwam waarschijnlijk door het leren, wat ik dus niet vaak deed. Ik snap het nut er niet, vooral de menselijke vakken. Wat was het nut ervan? Ik kende toch alles wat ik moest kennen, behalve sommige spreuken. Dat is ook de enigste reden dat ik naar school blijf gaan. Daarbij wist ik niet eens of ik dit jaar een kamergenoot heb of niet. Dat zullen ze wel uitleggen tijdens de 'speech'. Een zucht verlaat mijn mond terwijl ik mijn appel in de vuilbak gooide.
'We overleven het wel, niet broertje?' lachte Alisynn voordat ze een blik op de klok wierp. Ik deed automatisch het zelfde. Nog een zucht verlaatte mijn mond als ik zie dat het tijd is om te vertrekken.
'Zoals altijd, zusje.' zeg ik met een geforceerde glimlach. Het was mijn dag echt niet vandaag. Ik nam afscheid van mijn ouders door mijn moeder een knuffel en een kus op haar wang te geven en mijn vader een akward knuffel. Het is niet dat ik ze niet zou missen, ik zou het meeste de vrijheid missen die ik hier had. Ik wacht tot Alisynn ook gedaan heeft met afscheid nemen en strijk met mijn hand door mijn warrig haar dat ondertussen al gedroogd was van de snelle douche die ik had genomen. Ik liep naar de hal waar de koffers stonden. Ik had één grote koffer aangezien ik er geen meerdere wou sleuren.
'Klaar?' vraag ik aan haar terwijl ik mijn hand uitstak. Ik weet niet echt hoe we gingen reizen, maar ik verwachtte met magie aangezien we anders de koffers moeten dragen omdat we onder de mensen zitten.

Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

Alisynn Candice Lee II Fee.
Puck antwoordde dat hij niet echt zin in school had. Ik vond dat ook niet gek, hij kon het best leren van ons twee. Hij kende alle stof al, op een paar spreuken na. Hij was zelfs zo goed, dat hij een tijdje bezig was geweest met zwarte magie. Ik was er streng tegen geweest, nog steeds eigenlijk, en was enorm blij toen hij ermee ophield. Vorig jaar hadden we samen een kamer gedeeld, wat enorm gezellig was geweest. Misschien niet te goed voor privacy, maar daar had de school ook wat op verzonnen. Er zat een kunstoffen uitschuifplaat in de muur, die je makkelijk tot de andere kant van de kamer kon trekken, waardoor er aparte kamers ontstonden. Er zat ook een breekbaar deurtje in, maar we hadden hem eigenlijk nooit gebruikt.
'Zoals altijd, zusje,' zei hij met een geforceerde glimlach. Ik kende hem zo goed dat ik gewoon kon zeggen wanneer de glimlach oprecht was en wanneer niet. We namen afscheid van onze ouders, ik knuffelde de twee bijna plat, voor ik Puck achtervolgde naar de hal, waar onze koffers stonden.
'Klaar?' vroeg hij terwijl hij zijn hand uitstak. We zouden met magie naar de school gaan, aangezien ik geen zin had om mijn twee zware koffers te dragen onder de mensen.
Ik knikte en greep zijn hand vast, waarna we naar de school poeften.
Voor ik zijn hand losliet kneep ik er even in en drukte een kus op zijn wang.
'Het wordt wel leuk, echt waar,' beloofde ik hem, waarna ik zijn hand losliet en de handvaten van mijn knalroze koffers greep, om naar de administratie te lopen.

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

Puck Oberon Lee
Ze knikte en pakte mijn hand vast, waarna we naar school ploeften. Ze liet mijn hand los en drukte een kus op mijn wang.
'Het wordt wel leuk, echt waar,' beloofde ze me voordat ze haar knalroze koffers greep en naar administratie loopt.
'Ik hoop het,' mompel ik terwijl ik achter haar aan ga en mijn koffers laat zweven. Ik weet niet meer wat de regels waren, maar die konden even allemaal de pot op. Alisynn zal wel zeggen als ik een regel verbreek. Ik stak mijn handen in mijn zakken en begon te fluiten terwijl ik wandel achter haar aan. Ik kijk wat rond en zucht als ik zie dat het nog geen haar is veranderd, maar toch voelde er iets anders aan. Zal wel aan mij liggen. Wanneer we bij de adminsitratie komen laat ik mijn koffers voor de deur zakken en hou de deur open voor Alisynn en buig overdreven terwijl teken deed dat ze door mocht. Wanneer ze binnen is loop ik achter haar aan.
'Zouden we een kamergenote krijgen?' fluister ik in Alisynn oor. Ik vroeg me het al een tijdje af. Ik heb met Alisynn vorig jaar op een kamer gelegen omdat we broer en zus waren en die vertrouwen ze iets meer dan een meisje en een jongen die geen familie van elkaar zijn. Natuurlijk heb je van die aparte gevalletjes, maar dat zijn wij niet. Ik haal een hand uit mijn zak en ga er weer door mijn haar mee. Dit was een tik geworden van mij sinds de zomer, maar ik zal het heus wel afleren.

Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

hoe moet je beginnen?]

Ik zie God als een lopende boom die kan praten via gevoelens. Is dat raar?

[Eluveitie is Devourer ]

26 - 02 - '16

Xerces schreef:
hoe moet je beginnen?]

Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

[het is nu al doodgelopen, niet?]

Ik zie God als een lopende boom die kan praten via gevoelens. Is dat raar?

[ Ik hoop het niet ]

26 - 02 - '16

Alisynn Candice Lee II Fee.
'Ik hoop het,' hoorde ik Puck achter me mompelen en toen ik even een blik over mijn schouder wierp zag ik hoe hij zijn koffers liet zweven. Zolang hij ze tegen niemand aan liet vliegen was het prima. Ik wist dat hij wist dat ik het tegen hem zou zeggen als hij een regel verbrak, aangezien ik nogal een brave leerling was. Ik hoorde hem zacht achter me fluiten terwijl mijn hoge hakken op de vloer tikten.
Toen we bij de administratie aankwamen zag ik dat de koffers zakten en Puck de deur overdreven voor me openhield. Ik lachte zacht en greep de zijkanten van mijn jurkje op, die ik licht omhoog trok en een deftige vrouwelijke buiging terug maakte.
'Zouden we een kamergenote krijgen?' fluisterde hij in mijn oor en ik haalde mijn schouders op. We zouden het wel te horen krijgen zodra ik ons aanmeldde.
Ik liet mijn koffers staan en liep naar de grote, donkergekleurde balie waar een oude vrouw achter zat. Aan haar kleine gestalte zag ik dat het een dwerg was, ze kwam namelijk alleen boven de tafel uit door middel van een hoge stoel. 'Goedemorgen,' glimlachte ik naar haar en ze lachte terug.
'Ik kom mezelf en mijn broer aanmelden. Alisynn en Puck Lee.'
Ze knikte en tikte wat in op de computer. Daarna graaide ze naast zich tussen een paar papieren en legde die op de balie.
'Dit zijn jullie papieren. En jullie kamers en kamergenoten zijn...' ze begon druk te zoeken in wat andere papieren.

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel