Jep. Ik kom weer zeuren, sorreh.
Ik heb vandaag een echt niet leuke dag gehad. Het enige wat een beetje meezat was de Nederlands toets en wat positieve reacties die ik ontving op foto's. Om te beginnen was mijn dag druk en chaotisch. Het begon al op school. Het ging allemaal zwaar klote en ik raakte snel overprikkelt. Ook de pauze was niet leuk omdat een af ander vervelend kind de neiging had om stomme scheetgeluiden te maken zodra ik voorbij liep, of 'moet je poepen' naar me te roepen. Ik werd er serieus helemaal gek van, maar ik weet ook dat ik me er niks van aan moest trekken. Afijn. s'Middags lunchte ik op het station met een chili chicken broodje of iets dat daarop lijkt. Toen kwam ik op mijn werk en ging ik zoals gewoonlijk gelijk beginnen met afwassen, want ja die dingen moeten ook gebeuren. Vervolgens kwam mijn leidinggevende eraan om te zeggen dat ze wilde praten met me. Het gesprek ging over afgelopen zaterdag. Ik had toen een baggerlijke zaterdag omdat het druk was, we een werknemer te kort kwamen, ik de hele dag de afwaskeuken in mijn eentje moest doen en mijn hoofd zat vol over de jongen die bij mij op school zat en zelfmoord had gepleegd. Ik had die jongen goed gekend en dat sloeg dus in als een bom. De redenen waarom hij een einde aan zijn leven maakte weet ik inmiddels ook maar die ga ik hier niet zomaar neerzetten. Maar goed, het kwam er dus op neer dat ik gemopperd had zaterdag. Maar ook dat had een reden. Toen ik vroeg of ik wat anders mocht doen reageerde er gewoon niemand. Ik heb dus in totaal iets van 7 uur staan afwassen. Op een gegeven moment zag ik ook helemaal wit van de stress. Het was echt niet leuk dus. Maar ja, ik kreeg te horen dat de baan misschien te hectisch is voor mij. Dat ik misschien iets anders moet gaan zoeken. Ik heb hier dus de hele middag thuis om zitten huilen. Dit was namelijk mijn eerste baantje en ik had leuke collega's. Nu moet mijn moeder nog praten met de leidinggevende, maar ik denk niet dat ik daar mag blijven.
Ik baal echt zo erg...
Kan iemand mij please opvrolijken?
26 - 02 - '16
Niemand weet het gelukkig, niemand die ik ken iig. Maar een rotgassie had het gezien en riep nog heel lang banaan als ik langskwam, niet dat iemand doorhad dat hij het tegen mij had, maar toch. Op een gegeven moment ging ik fruit terugroepen en toen was het over 
Maar och hemel, ik kon wel door de grond zakken. Thuis had ik supervlug de banaan broek schoon proberen te vegen, hahaha, drama. Gelukkig heeft mijn moeder het nooit gemerkt.
