[RPG] YouTuber Christmas [speeltopic 1#] - Speeltopics

Het is bijna kerstmis. Er ligt op veel plaatsen sneeuw en de kerstbomen stralen in eigenlijk elk huis al volop. YouTube heeft samen met de BBC daarom iets heel bijzonders bedacht: De bekenste YouTubers zullen samen de hele kerst verschillende shows doen voor hun geliefde publiek over de hele wereld. Dit is zowel te volgen live vanaf YouTube, maar ook live op BBC1 radio en BBC3 op televisie. De YouTubers worden allemaal uitgenodigt om in een blokhuitjespark in een bos net buiten Aberdeen te blijven om vanuit daar hun programma's te maken. Hoe zal het lopen?

Alle bungalows beschikken over wifi, 3 slaapkamers, een badkamer en een keuken/woonkamer. Het is niet heel erg groot, maar wel erg knus. In de woonkamer staat een al opgetuigde echte kerstboom in zilver en rood en een openghaard waarvoor buiten genoeg hout ligt.
Het geboied eromheen ligt vol met een pak sneeuw van zo'n halve meter dik, waar paden doorheen zijn geschept. Er lopen ook echt herten en rendieren rond, en andere bosdieren die niet in winterslaap zijn.
Er is een hoofdgebouw waar alle YouTubers samen kunnen komen voor eten en gezelligheid. Dit heeft ongeveer dezelfde groote als een bungalow maar bestaat uit een grote zaal met ook eenzelfde openhaard en kerstboom, maar dan groter, vooral omdat er geen slaapkamers of keukens zijn, natuurlijk wel wifi en knusse banken en zitjes.

YouTubers:
- Daniel Howell 'Dan' - Sylvesti
- Alexa Losey 'Lex' - Seaver
- Jackson Frayn Harries 'Jack' - Bonacieux
- Zoë Sugg 'Zoella' - Lifeisajoke
- Matt Greening 'Matt' - RabidKiller
- Carli Bybel 'Carli' - xkimx124
- Kennedy Bandit 'Bandit' - MASTERCHIEF
- Haley Nelson 'Nell' - Sasquatch
- Phillip Lester 'Phil' -
- Finnegan Harries 'Finn' - Ademir

Bungalow indeling(per 3):
Bungalow 1:
- Dan
- Phil
-

Bungalow 2:
- Lex
- Matt
- Bandit

Bungalow 3:
- Zoella
- Carli
- Nell

Bungalow 4:
- Jack
- Finn
-

Rollentopic
Topic 2
Topic 3

Regels:
- Minimaal 8 regels schrijven, dat is niet heel erg moeilijk. Voeg dingen toe zoals: Omgeving, gebruik tekst van andere, gevoelens, gebeurtenissen van vroeger, ...
- Graag met leestekens en hoofdletters typen.
- OOC graag met haakjes; [] {} () - -
- Er mag best liefde tussen mensen die zelf verzonnen zijn en niet echt een karakter hebben maar natuurlijk ook tussen de rest van de schrijvers. Liefde kan niet binnen 2 uur van het ontmoeten van elkaar ontstaan. Dat groeit. Wees dus realistisch.
- Het blijft zo lang kerst als dat deze RPG duurt, misschien dat het rond Pasen of de zomer verandert in zoiets, maar vorlopig niet
- Reserveringen blijven 3 dagen staan.
- Graag personages die verschillend zijn, qua karakter etc.
- Geen Mary Sue's (perfecte personages)
- 16+ is geoorlooft.
- Geen personages van anderen besturen. Dat is echt super irritant.
- Alleen ik, Sylvestri, maak nieuwe speel en kletstopics aan.

[ bericht aangepast op 18 feb 2013 - 16:46 ]

---

Bowties were never Cooler

Alexa Losey 'Lex'
Ik hield het papiertje met de 'uitnodiging' stevig vast. Als ik dat kwijt zou raken zou ik best wel heel erg screwed zijn. Hewt was gewoon een papiertje waar ik de belangrijkste info op had gezet zodat ik in ieder geval veilig aan zou komen.. Ik zuchtte en zette mijn koffers achter in de auto. Hier gingen we dan, een kerst met een aantal andere mensjes van youtube. Ik stapte in de auto en keek een beetje somber uit het raam. Ik had er ergens wel naar uitgekeken om kerst met mijn familie te vieren, maar dit leek mij ook wel leuk. Ik stelde alle groene auto’s die er voorbij kwamen, maar na een tijdje ging dat ook vervelen, dus ging ik met mijn nagels spelen.Soms zong ik zachtjes mee me een liedje op de radio, ik kon er aardig wat, maar de liedjes die ik niet kon, vond ik negen van de tien keer niet zo heel geweldig. Het was een vrij lange trip, maar ik vond het niet vreselijk. Ik had nooit zozeer moeite gehad met wat langer in een auto of wat dan ook zitten, niet dat ik het fijn vond. Ik keek mijn ogen uit toen we eindelijk bij het hutje aankwamen, het zag er vrij gezellig uit een goede plaats om kerst te vieren dus. Ik stapte uit en de frisse geur van de natuur kwam mij tegemoet. Ik hoorde de sneeuw onder mijn voeten en deed nog een paar extra stappen voordat ik op het blaadje keek. Oke, opzoek naar mijn bungalow. Ik pakte een koffer en deed een poging hem door de sneeuw te slepen, iets wat moeilijker ging dan verwacht. Ik zwaaide even naar mijn moeder die mij gereden had en zakte nog net niet in elkaar. Die koffer was zwaar… Ik ging verder met mijn poging om de koffers mee te slepen en na drie keer bijna onderuit te zijn gegaan kwam ik bij het juiste huisje en stonden al mijn koffers naars mij. Benieuwd of er al iemand was keek ik even rond. Was ik nou de eerste?

(Goed genoeg?)

[ bericht aangepast op 13 dec 2012 - 7:06 ]

---

We've lived in the shadows for far too long.

Kennedy Bandit

Kennedy zat voor zijn camera, met een blaadje omhooggehouden. 'Dit is mijn uitnodiging. Waarvoor? Ik ga Kerstmis vieren met een aantal die je wel zal kennen van Youtube. Hou m'n kanaal in de gaten!'. Kennedy zette zijn camera uit, terwijl hij het filmpje importeerde naar zijn Youtube-kanaal. Hij slikte. Kerst vieren met mensen die hij nooit had gezien.. Kennedy raapte al zijn moed op, pakte zijn koffers, en stapte in zijn Dodge Charger. Zijn koffers lagen achterin de auto, en dat waren er een hele hoop. Kennedy startte zijn motor. Het was slechts een uur rijden voor hem, dus was hij er snel. Dat kwam ook vooral door het feit dat hij hard meezong met zijn CD's. Toen hij eenmaal aan was gekomen, zag hij in de verte een figuur twijfelend naar een huisje lopen. Kennedy parkeerde zijn auto terwijl de drum and bass uit zijn speakers pompte. Hij bleef zitten, stak een sigaret op, en bleef kijken naar de persoon die er liep. 'Hm', dacht Kennedy. 'Ik laat me later wel zien'. De uitnodiging voor hem lag vlak voor hem op zijn dashboard, en die bleef daar voorlopig nog liggen.

[ bericht aangepast op 13 dec 2012 - 15:15 ]

---

(USER WAS BANNED FOR THIS POST)

Haley Nelson

Ik wierp de taxichauffeur nog een boze blik toe. Hij stond nogal nonchalant tegen zijn zwarte taxi geleund en zag er niet uit alsof hij me nog zou helpen die drie zware koffers in zijn rijtuig te plaatsen.
Volgens mij was het een Italiaan, dat kon ik horen aan de manier waarop hij zei: “No photos!”
Dus daarbij moest ik mijn canon 600D – die ik speciaal voor deze trip had gekocht – terug in mijn tas steken en er zelf maar voor zorgen dat mijn koffers op miraculeuze wijze in zijn kofferbak terecht kwamen.
Toen dat eindelijk gebeurd was, liet ik me met een zucht op de passagiersbank vallen en haalde toch mijn camera tevoorschijn. Hij was goed voor filmen én fotografie, dus dat waren twee vliegen in een klap.
Nog voor hij iets kon zeggen maakte ik een paar foto’s van het uitzicht en stak hem weer weg. De Italiaan keek me vragend aan. “Waarheen?”
“Aberdeen,” zei ik met mijn Amerikaanse accent en ik duwde daarbij de uitnodiging met het adres onder zijn neus.
Nogal ongeduldig staarde ik uit het raam. Die vlucht van Seattle tot Londen had me veel te lang geduurd en nu moest deze man ook nog mijn humeur verpesten met zijn nonchalante gedrag en getreuzel.
De reis naar Aberdeen duurde lang, maar toen de taxi zich eindelijk een weg door het dikke pak sneeuw gebaand had, was het het wel waard geweest. Het was prachtig.
Ik was al uit de taxi gesprongen en had de kofferbak al opengetrokken. Deze keer haalde de chauffeur wel de koffers uit de kofferbak, waardoor hij naar mijn menig een klein fooi verdiend had.
Hij glimlachte dankbaar toen ik het in zijn handen duwde.
Een meisje baande zich al een weg door de sneeuw, ik kon niet zien wie ze was – ik had mijn bril niet op – maar volgens mij zat ze in een andere bungalow.
Een beetje klungelig sleepte ik mijn eigen koffers achter me aan, opzoek naar de bungalow waar ik zat.

[ bericht aangepast op 13 dec 2012 - 14:35 ]

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Matt Greening 'MattG'

Ik zat slaperig achterin de taxi, Jojo naast me in zijn transportbox, te slapen, zoals altijd. Hij was gewoon altijd zo tam en ik wilde hem liever niet alleen laten, aangezien hij nogal gehecht aan me was. En als trots baasje, was dat wederzijds. Trouwens, mijn volgers kenden gewoon geen enkele ' MattG' zonder mijn droge kat erbij. Ik ging wat achteruit gezakt zitten terwijl ik met mijn duim over mijn iPod streek om mijn afspeellijst opnieuw te laten afspelen. Die lange reis met het vliegtuig had zijn tol wel geëist. Ik voelde dat ik dringend wat behoefte had aan slaap, vanwege het tijdsverschil maar ook door het lange stilzitten en normaal doen in het vliegtuig. Maar ik had altijd Engeland eens willen zien en natuurlijk ook de andere Youtubers waar ik zonder twijfel een leuke tijd mee zou beleven. De hele taxirit lang had het gesneeuwd, met de verkeersproblemen als gevolg. In Canada hadden ze daar niet zoveel problemen mee, omdat het daar wel eens vaker voorkwam. Met een zucht keek ik uit het raam en begon verveeld naar de sneeuwvlokjes te kijken die tegen de ruit naar beneden druppelden. Voor me vloekte de chauffeur op de auto voor ons. Met stukken op een traag tempo doorrijden en vaak stoppen kwam de rit uiteindelijk toch aan zijn einde. Ik ging rechtzitten, betaalde de taxichauffeur terwijl ik hem tussendoor nog wat succes wenste met zijn volgende ritten in dit weer, en stapte uit. Eerst deed ik mijn overvolle reistas om mijn schouder en pakte dan de box met Jojo op. Ik zwaaide nog even vriendelijk naar de chauffeur voordat hij wegreed, maar hij had er blijkbaar niet al te veel oog voor. Voor hem was het nu vooral belangrijk om op tijd bij zijn volgende bestemming te komen, maar was dat dan nog een reden om de hele rit te zeuren en te vloeken op het verkeer, wat toch niets hielp? Ik haalde mijn schouders op en schudde licht mijn hoofd. In de box voelde ik wat gewicht verplaatsen. Even keek ik of mijn kat wakker was, maar ik kreeg alleen een droge blik terug. Ach ja, hij zou zo wel in iets anders kunnen slapen. Voor hem zou het ook wel zwaar zijn. Ik hees de tas wat verder over mijn schouder en begon me een weg te banen door de sneeuw terwijl ik de omgeving bekeek. Nu hier alles bedekt was met een laagje sneeuw, was het hier best mooi. Hier zou ik me wel snel thuisvoelen. Ik keek rond waar de bungalows waren.

---

Tell me, my friend. Have you ever danced with the devil in the pale moonlight?

Jackson Frayn Harries 'Jack'
Jack zat al ongeveer 6 uur in de auto om van Bristol, waar hij op Universiteit zat, in Aberdeen te geraken, wat aan de hele andere kant van de UK lag. Zo'n half uur geleden was hij gestopt in Glasgow om te tanken en eten te kopen en nu zat Jack alweer voor enthousiasme achter het stuur. De camera voor zijn neus stond niet aan maar Jack vond dat het eens tijd werd een filmpje te maken voor de fans over de reis. Terwijl hij verder reed op de A9 drukte Jack op het knopje voor te filmen. "What's up guys! How are you doing? Zoals ik al in het vorige filmpje heb laten zien, ben ik uitgenodigd om met een aantal andere Youtubers kerst te vieren in Aberdeen! Yaay!" Jack wierp even zijn handen in de lucht om ze vervolgens snel terug op het stuur te plaatsen. "Nu ben ik op weg naar het... bungalowpark en ik ben zó nieuwsgierig naar de andere Youtubers." Jack glimlachte even en concentreerde zich vervolgens op de afslag vlakbij Perth. "Ik ben nu niet ver van Perth en moet nog ongeveer 2 uur rijden voor ik Aberdeen bereik." Hij geeuwde even gespeeld,"En ik ben zo moe. Anyways," Jack wipte even op en neer op zijn stoel. "Thanks for watching, ik zal nog een aantal andere updates regelen voor jullie voor de kerstspecial echt begint. And.. I'll see you next time! Bye!" Jack zwaaide even naar de camera en zette die toen af. Hij herinnerde zich nog enkele Youtubers die ook een uitnodiging hadden gekregen onder andere Dan, die beter bekend was als Danisnotonfire en ook Zoë Sugg, aka zoella280390, kende Jack van Youtube.

---

kindness is never a burden.

(mijn topics)

Carli bybel

Ik was op mijn kamer nog de laatste spullen in mijn koffers aan het stoppen, normaal was ik elke kerst gewoon thuis bij mijn familie, gezellig met zijn allen gourmetten, cadeautjes onder de boom, leuke kerstfilms kijken. Maar dit jaar was het helemaal anders, ik ben uitgenodigd om met andere youtubers kerst te gaan vieren in bungalows, ik verwacht dat het vast heel gezellig zou gaan worden. Ik kijk nog een keer in de spiegel en spuit nog even wat haarlak in mijn haren voordat ik mijn kamer uitloop naar de woonkamer met mijn koffers. Ik trek mijn nieuwe uggs aan, en loop dan naar buiten met mijn koffers en al, en zet ze in de auto waar mijn moeder al in zit te wachten, Ik sluit de deur achter me dicht en stap bij mijn moeder in. 'Ben je er klaar voor schat?' vraagt mijn moeder me. 'Ja hoor, het is weer eens wat anders, maar ik overleef het heus wel hoor''zeg ik lachend en kijk naar buiten waar al inmiddels veel sneeuw ligt. De hele reis naar bos, heb ik leuk met de kerstliedjes op de radio mee zitten zingen samen met mijn moeder, dan zijn we er eindelijk in het bos, ik kijk even om me heen, het ziet er best gezellig uit. Ik geef mijn moeder snel een kus, en stap dan uit, en haal daarna mijn koffers uit de auto, en probeer ze mee te slepen naar de bungalows, wat erg moeizaam gaat door het dikke pak sneeuw wat er ligt. 'Pfoe, ik mag blij zijn als ik bij het huisje ben' zeg ik lachend en zwaai nog even naar mijn moeder, en loop daarna naar de bungalows

Dan Howell
We zaten alweer een aantal uur in de auto, Phil en ik. Gister hadden mijn ouders ons opgehaald in London en meegenomen naar hun huis in Manchester. Daar hadden we samen gegeten en 's avonds een The Super Amazing Project aflevering gemaakt met het hele gezin, en Phil's gezin. Phil's familie was ook gekomen zodat we een 'pre-Christmas dinner' hadden gehad samen. We zouden namelijk niet thuis zijn voor de kerst, iets wat tot nu toe wel elk jaar de traditie was. Maar ja, nu waren we uitgenodigd om met Kerst en Oud en Nieuw, en alle tijd ertussen, als een van de hosts op YouTube en voor de BBC radio en tv/internet shows te maken, net als een aantal andere youtubers. Ik vond het echt geweldig, maar jammer dat we niet thuis konden zijn voor kerst, al had het dinner wel geholpen met wat van dat gemis te verzachten. Vanochtend waren we vanuit Manchester vertrokken op weg naar Aberdeen door de sneeuw. Ik was zo blij dat mijn ouders ons wilden brengen, want de taxi zou belachelijk duur zijn geweest en het openbaar vervoer lag plat door de immense sneeuwval. Nu zaten we dus samen, Phil en ik, achter in mijn ouders hun volkswagen polo de aflevering te editten en tegelijkertijd een update filmpje te maken voor op Phil's 2e kanaal. Ik had best veel zin in dit alles, maar wat duurde de reis lang zeg!
Toen we er waren nam ik afscheid van mijn ouders en tilde mijn koffer uit de achterbak en daarna die van Phil terwijl hij keek op de uitnodiging waar we heen moesten. Ik zwaaide mijn ouders uit, die in Aberdeen zouden overnachten, want ze wilden niet in het donker door de sneeuw rijden. Toen begonnen we over het bungalow park naar de juiste bungalow te zoeken.

---

Bowties were never Cooler

Zoë Sugg aka Zoella.

Ik moest toegeven dat ik verrast was toen ik de uitnodiging kreeg om Kerst en Oud & Nieuw samen met wat andere Youtubers te vieren in een bungalow park. Ik was er van overtuigd dat het geweldig ging worden, maar ik moest wel zeggen dat ik het enorm spijtig vond dat onze feestje voor Kerst en Nieuwjaar dit jaar zonder mij ging zijn. Het was een rap geweest om mijn koffers te maken, want tja, ik was Zoë. Ik had eigenlijk vooral veel leggings mee die me hielpen warm te blijven aangezien ik niet echt mijn best ging doen om op mijn beste door het huis te lopen. Natuurlijk had ik ook mijn nodige make-up mee en haarproducten want ik wou niet dat ik na deze trip terug naar de kapper moest om mijn haar te verzorgen. Als je het zelf deed was het en goedkoper en was je er zeker van dat je haar gedaan werd zoals het moest, bij de kapper was je dat nooit. Daarbij, ik bleef altijd hangen bij de kapper als ik ging waardoor ik zoveel tijd verloor, en ik had zoveel te doen de laatste tijd dat ik me dat niet kon veroorloven. Met veel te doen bedoelde ik Vlogs maken voor allebei mijn kanalen en samen met vrienden leuke dingen doen. Niet te vergeten dat ik zo goed als elke dag afsprak met Louise en Darcy om dan samen met Joe iets leuks te doen. Nog zoiets, Joe, mijn broer, was jammer genoeg niet uitgenodigd. Hij daarin tegen vond het totaal niet erg, want hij moest tenminste het heerlijke kerstdiner niet missen. Ik zuchtte en parkeerde mijn auto op de parking en haalde mijn koffers uit de auto. Ik had genoeg meegenomen voor de zekerheid, want ik wou niet zonder kleren vallen, maar misschien nam ik de auto wel samen me de anderen om naar de stad te gaan, en mezelf kennende zou ik dan weer dingen kopen omdat ik dat gewoon leuk vond. Ik keek even op de uitnodiging, die mijn broer me nog in mijn handen had gedrukt voor ik wegging, en keek toen weer rond in het park. Dan maar eens de juiste bungalow zoeken, niet ?

Kennedy Bandit, HEYmisterKennedy

Kennedy had al talloze mensen voorbij zien lopen vanuit zijn besneeuwde Charger. Hij had zijn sigaret weggegooid, en legde zijn koffers van de achterbank op de bijrijdersstoel. Daarna gooide hij zijn deur open, en liep naar de andere deur voor zijn twee koffers en rugzak. Zijn uitnodiging bungelde heel brutaal in zijn mondhoek. Kennedy genoot stiekem wel van de winterkou met zijn dunne jasje aan, dus stak hij nog een sigaret op, en aanschouwde vanaf een afstandje wat de rest deed. Het was best grappig: Het ene moment denken ze dat ze goed zitten, en het andere moment lopen ze awkward naar buiten. Kennedy zette zijn camera aan, en hield deze gericht op zijn gezicht. 'Ollah, ik ben er eindelijk! Het is hier zo ongeveer min tien ofzo.. Hadden ze het op de Cariben gedaan, dan was ik een stuk blijer geweest!'. Kennedy klapte zijn kleine camera, die als dagboek fungeerde, in, en liep met zijn koffers naar wat volgens hem bungalow 2 was.

---

(USER WAS BANNED FOR THIS POST)

Dan Howell
Na even zoeken vonden we onze bungalow. Compleet verkleumt omdat het een graad of -10 wa, liepen we de warme zitkamer binnen. Er stond een kerstboom en een aantal zacht uitziende banken."Laten we onze zooi wegzetten en dan de laatste stukjes flimpen op deze banken." Phil stemde in en we liepen naar de slaapkamers. Ik koos degene met het uitzicht op een kudde herten en Phil die ernaast. Er was nog een slaapkamer, wat mij deed afvragen wie onze huisgenoot zou worden. Ik haalde mijn MacBook en camera uit mijn rugzak en zette die goed neer op het buro bij het raam. Toen nam ik de camera mee naar de woonkamer en ik plofte op de bank neer voor een brandende openhaard die ik nog niet eerder had gezien. dat maakte het dus zo lekker warm. "Phil?! Wat wordt de Super Amazing Twitter Question van vandaag?!" riep ik door het huisje heen. Ik hoorde alleen geritsen als andwoord, maar ik wachtte gewoon af. Ik was veels te blij met de zachte bank en de brandende openhaard om enige haast te voelen.

---

Bowties were never Cooler

Haley Nelson

Ik zwaaide een beetje naar alle mensen – youtubers – die aankwamen en preutelde nogal onhandig met mijn koffers – die steeds afweken van het pad en in de sneeuw belandden – door de sneeuw.
Ik was opgelucht toen ik nummer drie zag staan.
Ik zette mijn koffers neer en haalde mijn camera tevoorschijn. Na wat prullen met de instellingen was ik eindelijk klaar om te filmen.
“Hallo, Youtube,” zei ik lachend. “Ik heb éindelijk de juiste bungalow gevonden!”
Ik draaide de camera om, om het nummer te laten zien. “Het is hier super koud, dus laten we maar snel naar binnen gaan. Ik ben eens benieuwd of er al mensen zijn.”
Ik drukte op stop en sleurde daarna alles mee naar binnen. De sneeuw klopte ik van me af aan de deurmat.
Ik haalde mijn camera weer tevoorschijn. “In een woord wow! Check die kerstboom!” Ik richtte de camera op de kerstboom en daarna weer op mij. Ik begon door het gebouw heen te lopen, om te zien of er al mensen waren.
“Zo te zien ben ik de eerste, dus laten we maar al warme chocomelk maken voor de rest!” Ik grabbelde het pakje hotcémel uit mijn tas en toonde het voor de camera. “Dit spul is zo goed!”
Daarna zette ik hem weer af en legde ik hem neer op het aanrecht.
Ik kon best wel geloven dat de rest ook wel zin zou hebben in warme chocomelk, dus ik zette alvast wat water op het vuur en trok alle kastjes open, opzoek naar mokken.
Het bestek was nogal schaars, maar drie mokken stonden er nog net wel.

---

"Do not be angry with the rain; it simply does not know how to fall upwards.” - Vladimir Nabokov

Zoë Sugg aka Zoella.

Het was niet makkelijk om een Youtuber te zijn hoor. Zo moest je bijvoorbeeld overweg te zien komen met 2 koffers terwijl je ook nog eens een camera vast had.
"Dit gaat niet werken" zuchtte ik vermoeid tegen de camera, "Ik film wel verder als ik eenmaal ín het huisje ben" ging ik verder, "En dit stuk knip ik er dus uit". Als ik eenmaal aan het filmen was dan zei ik alles wat ik dacht luidop. Redelijk irritant voor mensen om me heen die me enkel vreemd aankeken. Ik likte over mijn felrode lippen heen en keek rond. Mijn ogen vielen op het nummertje 3 op 1 van de deuren. Vrolijk vervolgde ik mijn weg tussen de hopen sneeuw die op de grond lagen en stopte voor het huisje. Eens zien of ik de laatste was of niet, want meestal was dat wel zo. Iedereen keek me dan hoofdschudden aan, maar ik noemde het te laat komen in stijl. Maar tja, als je een halfuur te laat aankomt, dan kan je onmogelijk nog in stijl te laat komen, dan was je gewoon traag en vergeetachtig. Ik opende de deur en smeet mijn koffers naar binnen zodat ik die dingen tenminste al kwijt was. Ik hoorde wat lawaai komen uit de keuken, ik vermoedde toch dat het de keuken was vanwege het uitzicht dat de ruimte had.
"Hey !" riep ik vrolijk waarna ik lachte naar het meisje. Ik herkende haar wel, ik had een abo op haar kanaal, "Haley is het niet ? Aangenaam Zoë" zei ik terwijl ik naar haar toeliep. Dat filmpje kwam straks wel.

Jackson Frayn Harries 'Jack'
Jack parkeerde zijn auto en haalde zijn koffers uit. Hij grijnsde bij het zien van de bungalows en de andere youtubers. Dit ging zou leuk worden. Volgens de uitnodiging die Jack gekregen had was zijn bungalow nummer 1 en deelde hij die met 2 andere jongens. Moeizaam sleepte Jack zijn koffers door de dikke pak snel vooruit en duwde vervolgens de deur van het huisje open. "Hellow! Anybody home?!" schreeuwde Jack en stampte de sneeuw van zijn voeten. Er kwam niet meteen geluid dus haalde Jack de camera terug uit en drukte op filmen. "What's up guys! How are you doing?" begon Jack weer en grijnsde naar de camera terwijl hij de koffers achter zich aan sleurde. "Ik ben ein-de-lijk toegekomen in het bungalow park én heb mijn hutje gevonden waar ik de komende dagen in zal verblijven. Het was een hele klus met de vele sneeuw maar ik ben er geraakt." Maar toen Jack de woonkamer bereikte zag hij tot zijn verbazing Dan en Phil zitten. "Danny!" gilde Jack vrolijk en sprong bovenop de twee jongens met zijn camera nog steeds in de hand. Over laatst hadden Dan en Jack nog samen met zijn tweelingbroer Finn een video gemaakt waar ze keken of de tweelingjongens telepathisch waren.

---

kindness is never a burden.

Dan Howell
Ik hoorde iemand binnenkomen terwijl Phil bovenop mijn benen gaat zitten. "Phil! Nee! Ga van me af!" Natuurlijk ben ik niet sterk genoeg om hem eraf te krijgen, dus ik laat het maar zo. Als ik de stem van Jack hoor herken ik hem direct. "Jack!" kraam ik uit het moment dat hij op mijn prive delen land. "Dude! Dat is gewoon fout!" Ik zet mijn handen in zijn zij, maar krijg hem er ook niet af. Lekker dan. "Okey. Twitter Question. Wil je helpen Jack?" Ik kreeg hen toch niet van me af, dus waarom dan niet zo? Het was toch al een Super Amazing Project met veels te veel gasten voor in de aftiteling. De twitter question stond al op twitter. De grappigsten moesten we er alleen nog uitzoeken. Ik haalde mijn telefoon tevoorschijn en begon vast door de comments te scrollen. Er zaten een heel aantal grappige tussen. Wat wil je ook met de vraag: 'Hoe vergaat de wereld volgens jou?' Ik las ze een voor een voor. Degenen waarover we het meest zouden lachen zouden in de show komen.

---

Bowties were never Cooler