• Het is 2087 en de derde wereldoorlog is langzaam maar zeker uitgebroken. Het begon met Frankrijk die oorlog voerde tegen Duitsland , maar nu andere landen zich ermee gingen bemoeien sloeg de hel helemaal los. De Fransen eisen alleen nog maar ‘perfecte’ mensen op de wereld, de rest wordt zonder genade op een brute wijze vermoordt. Onder perfect wordt gerekend dat het mensen moeten zijn die seksueel aangetrokken zijn tot het andere geslacht, geen gebreken hebben aan hun lichaam en geest en ook geen ziektes hebben.
    Acht jongeren besluiten elkaar te helpen door hun vrienden die niet onder perfectie worden gerekend te beschermen tegen vervolging. Hiervan zijn drie mensen gerekend tot het verzet en vijf mensen zijn niet perfect. (Imperfect.)
    (Het idee is van IrishCharm)


    Regels:
    -Géén one-liners. Probeer een stukje te schrijven dat ietsjes langer is. Er is geen minimum, maar one-liners zijn wel héél kort.
    -Maximaal twee personages per persoon. (En dan minimaal één soldaat.)
    -16+ mag, maar hou het wel netjes.
    -Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes.
    -Meld het even als je voor langere tijd niet kunt reageren.
    -Naamsveranderingen doorgeven.
    -Het is oorlog, dus er is geen bereik of veel contact met de buitenwereld. Onthoud ook dat deze groep zwakker is dan het leger en dus moeilijk kan winnen. Vrijwel onmogelijk zelfs.
    -Niet moorden zonder toestemming.


    -Niall James Horan. IrishCharm Imperfect.
    -Louis William Tomlinson. Crazylove2x Imperfect.
    -Harry Edward Styles. LameBrain "Perfect" zit bij het verzet.
    -Zayn Jawaad Malik. Memoria Imperfect.
    -Liam James Payne. MissStoran. Imperfect.

    Meisjes (Max 3)
    - Jasmine Amina Garçia. xAmore "Perfect." Zit bij het verzet.
    - Jade Rosalie More. HurtedHeart Imperfect.
    - Adalicia Chanel Chermène Vedette DreamWishes

    Soldaten: (Meisjes en jongens. Deze mensen proberen de bovenstaande personen te pakken te krijgen om te laten vervolgen.)
    -Samir Alan Sanguis. xAmore. Leider.
    -Catarina Elizabeth Valentine. Crazylove2x
    -Valentin Grigory Voropeav. Seaver
    -Jayy Kilian von Monroe. Lamebrain
    -Dean Wayne. MissStoran
    -Maya Rae Grande. HurtedHeart

    (Soldaten zijn nog altijd nodig. Kijk bij het rollentopic.)


    Reading a good book is like taking a journey.

    Harry Edward Styles
    "Maar het doet zo"n pijn." Mompelden ik. Dan deed ik het zelf wel. En ik rolden me op mijn slechten arm. Het holp. De pijn schoot zo door mijn lichaam heen dat ik wel terug moest vallen op mijn rug. "Sorry." Mompelden ik, terwijl ik de tranen die in mijn ogen waren gesprongen weg veegden met mijn goede hand. Ik was er nu tenminste weer een beetje bij, al vroeg ik me af voor hoelang. Ik staarden naar Jasmine en legde mijn hand op doe van haar, die door mijn haar streek. "Ik blijf ook bij je." Verzekerde ik. Ik pakten haar hand even en gaf er een kus op waarna ik hem weer los liet en zuchten.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Adalicia Jolie Chermène Vedette
    Ik negeer Samir's opmerking, als hij hier ligt wil ik wel eens zien wie er een verwend nest is. Na zijn andere woorden slik ik even. Hij zou dan zo hier komen om me persoonlijk af te maken. Misschien wel anders dan de meeste verraders, want ik blijf zijn dochter maar toch. Als ik geluk heb brengt hij me misschien nog naar een kamp of iets en laat me leven. Ik kijk even naar Samir en bijt op mijn lip. 'Alsjeblieft nee, Samir.' zeg ik dan zacht. Dan plots voel ik hem porren in mijn zij en heb de neiging een spastische beweging te maken, maar dat gaat niet doordat ik strak vast zit, dus bal mijn handen tot vuisten en probeer me in te houden, dit lijkt me niet echt het goede moment om te gaan lachen. Ik merk dan dat Jayy aan de andere kant van me gaat zitten en me ook begint te porren, het maakte alles alleen maar nog irriterender en dan ook nog die druppel steeds, ik werd echt gek zo. Ik slik dan ook na wat Jayy zegt. 'Dat is niet egoïstisch, wat jullie allemaal doen is egoïstisch.' is het enige wat ik zeg en sluit dan mijn ogen en probeer dan op iets anders te concentreren, leuke dingen. Dan plots voel ik hem porren onder mijn verwonden voet, waardoor ik even mijn voet beweeg en meteen pijnlijk kreun. 'Stop.' mompel ik dan zacht en kijk weer met een wazige blik voor me uit.
    Laat dit stopen!


    "I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

    Samir Alan Sanguis.

    Ik grinnikte om Adalicia's smeekbedes en porde haar nog een keer, waarna ik om me heen keek. Lag hier geen stok? Dan hoefde ik niet als een idioot te blijven staan en kon ik haar gewoon prikken met dat ding. Ik grijnsde toen Jayy onder haar voet begon te porren.
    "Jayy, dat arme kind! Zie je niet dat ze pijn heeft!" zei ik lachend met een sarcastische ondertoon, waarna ik naar dat stomme kraantje kijk. Wat je martelen noemde... Volgens mij was dit geestelijke marteling, maar ik vond fysieke nou eenmaal leuker. Verveelde ik me tenminste niet.
    "Wanneer draait ze door?" begon ik te zeuren, waarna ik eindelijk een stok vindt en naast haar ga liggen. Verveeld begin ik in haar zij te prikken met mijn wenkbrauwen opgetrokken.

    Jasmine Amina Garçia.

    Ik keek toe hoe Harry zichzelf pijnigde en trok een grimas, waarna ik mijn gezicht even afwendde. "Hou alsjeblieft op..."
    Ik slikte een brok in mijn keel weg en voelde hoe hij een kus op mijn hand drukte, waardoor ik mezelf even gerust wist te stellen en weer terugkeek naar Harry. Gevoelens begonnen in me op te spelen, maar dit moment was daar niet ideaal voor. Ik wilde niet eens gevoelens hebben op dit moment, het liefste was ik nu emotieloos geweest.
    "Ik vertrouw erop." zei ik zacht, waarna ik weer naar Harry keek en zachtjes op mijn lip beet. "Je bent er sterk genoeg voor..."
    Dat dacht ik tenminste. Fysiek mocht hij dan afgezwakt zijn, maar mentaal was hij hopelijk nog sterk genoeg om zichzelf te redden.


    Reading a good book is like taking a journey.

    [reageer zo, even naar het station lopen]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Harry Edward Styles
    Ik, sterk genoeg? Lichamelijk kon ik amper iets en geestelijk? Ik wilde op dit moment het liefst van een dak afspringen. Waarom ik dat niet deed? Makkelijk, ik stond niet op een dak en als ik dat wel stond was Jasmine er nog waarvoor ik het niet zou doen. Ik had haar belooft bij haar te blijven en ik zou deze beloften niet breken tenzij ze opeens besloten toch een kogel door mijn kop te schieten. Ik moest dus wel sterk zijn. Voor Jasmine. "Is het uur al om?" Hij had gezegd dat we hier een uur zouden doorbrengen, maar ik had geen tijdsbesef meer. Voor mijn gevoel zaten we hier al 5 dagen.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Louis William Tomlinson.

    De soldaat zei dat hij zou helpen als hij onze namen wist en ook die van de andere. Ik zuchtte even en dacht na. Niall verraadde zijn eigen naam en die van Liam.
    'Mijn naam is pietje' zei ik snel en deed net alsof ik dit heel moeilijk vond om te vertellen, wist hij veel wat mijn echte naam was. 'En onze verraders heten Marieke en Jason.' Loog ik. Ik keek hem strak aan en wachtte gespannen af of hij het zou geloven of niet.
    'Breng je nu Liam naar de dokter?' vroeg ik smekend. Ik vroeg me af waarom hij onze namen wou weten, maar het kon in ieder geval niet veel goeds betekenen als ze het wisten.


    Let's play a love game.

    Jasmine Amina Garçia.

    "Ik heb geen horloge." mompelde ik, waarna ik Harry aankeek. "Een halfuur misschien?"
    Geen idee, het was een wilde gok. Al zou ik nooit meer aan gokken willen doen, aangezien het beschermen van mijn vrienden ook een gok was geweest. Ik veegde weer wat zweet van mijn voorhoofd en van de stress begon ik met mijn goede hand aan mijn haren te trekken, gewoon om afgeleid te zijn. "Ik wil hier weg." zei ik resoluut, waarna ik Harry zachtjes van me afduwde en naar de deur liep, om er vervolgens tegenaan te gaan slaan met mijn goede hand.
    "Doe die deur open! Ik wil weg!" schreeuwde ik, waarna ik nog een trap tegen de deur gaf en rondjes begon te lopen in de kamer. Het werd hier te benauwd en we hadden geen water. Ik kreeg nog liever een mes door mijn maag heen... Op die martelplek was het tenminste koeler.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Harry Edward Styles
    Ik schok toen Jasmine zich bewoog en ik plots op de grond lag. Ik keek geshockeerd naar naar hoe Jasmine baarde deur liep en er open begon te slaan en te schreeuwen. "Jas, alsjeblieft." Piepten ik. En zonder nog maar om te kijken naar mijn verwondingen en pijn probeerden ik op te staan. Ik duwden me omhoog met mijn goeden arm en was allang blij dat er niets mis was met mijn benen. "Kom hier." Zei ik zachtjes e pakten haar goede hand vast om haar van de deur vandaan te trekken. "Rustig nou." Ik trok haar tegen me aan, waardoor de striemen op mijn bovenlijf begonnen te branden.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Jasmine Amina Garçia.

    Ik schudde mijn hoofd en probeerde me uit Harry's armen te trekken, maar ik besefte dat ik hem zo nog meer pijn zou doen.
    "Hoe wil je rustig blijven als je hier nu al weet ik veel hoe lang zit?! Dadelijk laten ze ons hier doodgaan!" riep ik uit, waarna ik zachtjes begon te snikken en even de neiging had om mezelf tot bloedens te gaan slaan door middel van de muren te gebruiken hier. Misschien bloedde ik dan dood en waren we van alle ellende af. Alleen liet ik Harry dan alleen, en dat wilde ik nou ook weer niet...
    "Er moet toch een uitweg zijn?!"
    Vluchtwegen, ramen, openstaande deuren... Klimmen via het plafond? Ik deed alles, zolang ik hier maar wegwas. Of de lampen uitgingen, dan was het ook al een stuk aangenamer hier...


    Reading a good book is like taking a journey.

    Harry Edward Styles
    Wat moest ik hier nou mee aan? Jasmine leek opeens krankzinnig te worden en ik wist niet wat ik er tegen kon doen. "Hou op, alsjeblieft." Ik keek haar smekend aan en trok even aan naar hand. "Ze komen ons nu echt niet opeens hieruit halen omdat jij dat wil." Ik wist dat ik precies hetzelfde had gedaan als ik er toe in staat was, maar ik stond nu al te trillen op mijn benen. "Niet doen." Fluisterde ik en trok haar gewoon weer tegen me aan.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    [Dit gaat snel.D:]


    "It takes ten times as long to put yourself back together as it does to fall apart."

    Jasmine Amina Garçia.

    Harry's woorden drongen amper tot me door, maar ik hoorde ze wel. Ik deed mijn best om rustig te blijven, maar het was heel moeilijk in zo'n kleine ruimte.
    "Sorry." piepte ik, waarna ik met grote, opgezette ogen bleef zoeken naar een uitweg. Ik werd hier gewoon gek in dit hokje! Dit konden ze toch niet maken?!
    Nou ja, je kon in deze oorlog maken wat je wilde als soldaat... Alles wat ze deden werd goedgekeurd.
    Ik liet mezelf weer op de grond zakken en trok Harry met me mee, maar wel voorzichtig genoeg zodat hij niet met een klap neer zou vallen. Ik bleef tegen hem aanleunen en zuchtte even.
    "Ik wil weg..."


    Reading a good book is like taking a journey.

    Harry Edward Styles
    Ik ging goed voor Jasmine zitten zodat ik haar recht aan kon kijken. "Kijk me eens aan." Zei ik rustig en streelden over haar wang. "Gewoon nergens aan denken en naar mij blijven kijken." Ik wist niet of het iets zou helpen, maar zelf werd ik er wel rustig van. Gewoon heel de kamer om ons heen vergeten en alleen aan Jasmine denken. Ik keek diep in haar ogen terwijl mijn hand nog steeds over haar wang streek.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    liam Paune

    ik zucht even waarom liet hij me niet gewoon doodgasn? Iik wist hwt antwoord al,hij hield va me en zou niet zonder opgeven mij dood laten gan.xikcmerk dat ik begin te hijgen van inspanning en alles draait een beetje rond.

    Dean Wayne.
    ik grijns even Niall, Liam ,Marieke,Jason. Ik trek edn eenkbrauw omhoog ' niet liegeb sis ik boos.


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Jasmine Amina Garçia.

    Harry vroeg me om hem aan te kijken, waardoor ik braaf opkeek en knikte. Hij keek me diep in mijn ogen aan en ik was gedwongen om hem aan te blijven kijken. Ik liet hem mijn wang strelen en zuchtte eventjes. Hm, het werkte wel...
    "Dank je." fluisterde ik zachtjes, waarna ik me uiteindelijk naar hem toe boog en een kus op zijn neus wilde drukken, maar ik mijn koers uiteindelijk toch veranderde. Hij was zo lief, attent en beschermend... Ik kon niet anders dan mijn lippen op die van hem planten.


    Reading a good book is like taking a journey.