Hooi, nou ik wou graag dat mensen wel weten hoe ik schrijf, dus ik dacht: Ik ga een stukje van mijn SA doen en een stukje van een gewone serie...
SA:
Haar kouden handen raakten de grond. Haar kille rug raakte de muur. Ooit zou ze door de grond heen zakken. Ze keek naar haar mooie wangen, die niet meer mooi waren. Ze keek naar haar mooie handen, die niet meer mooi waren. Ze keek naar haar mooie lippen, die lang niet meer zo mooi waren als daarvoor. Voor dat ze op straat was gezet. Voorgoed uit het leven van haar ouders, en haar familie. Ze mistte nog geen eens iemand. Behalve haar broertje. Haar lieve broertje. Hij was er altijd voor haar. Híj bracht haar een mooi lijf. Híj bracht haar een goed leven. Tot vorige week. Hij belandde in het ziekenhuis. Hij overleed. Het verdriet overheerste in het gezin. Met 7 mensen. Hij overleed. Met 6 mensen. Ze waren geirriteerd. Zo kwam het. Het was hartje winter. Zij alleen met haar dunne jurkje met kantjes. Haar schoentjes met een strikje. Haar mutsje met een bloem, waar ze altijd zo trots op was. Nu was niks waar ze trots op kan zijn. Niks. Alles was weg. Behalve haar zielige kleren. Haar blauwe handen raakten de grond. Haar ingezakte rug raakte de muur. Ooit zou ze door de grond heen zakken. Weetje, dat jullie wel ff blij moeten zijn?? Dit is mijn hele SA, ja ik weet het; hij is kort...
Gewone serie:
'Heey! Wat leuk om je wéer te zien' lacht Laurél. Hmm, misschien heb ik me ook wel vergist. Dat zou echte een misser zijn als ik vroeg of zij lesbie was. Omdat ik dat dacht. én Dan lacht ze der jaren over. Nee, dat moet ik niet hebben. 'Haa! Snoepje.' Ja, ik en nog een paar andere meiden noemen haar Snoepje. Omdat ze elke dag wel een snoepje moet hebben. Kortom; ze is verslaaft aan snoep. Ze is helemaal niet dik! Ik ook niet, terwijl ik wel heeel veel ijsjes eet. 'Weetje?!' vraag ik enthousiast 'Ik ben zooo verliefd op Ferry, die ken je toch wel?' Ze went haar hoofd af. Maar dan kijkt ze naar de muur en beseft dat dat niet echt heel handig is. (Ieder geval.. Dat denk ik) Ze bloost. 'Ben jij ook zo verliefd? Jij was toch op Wouter?' Ze mompelt: 'Ja.. Dat wás ik.' Ik geloof er niks van. 'Hoe zit het eigenlijk met je broer? Heeft hij al een vriend?' Ze kijkt me aan terwijl ze glazen inschenkt.
'Volgens mij had hij een vriend maar is het sinds een week uit'
'O'zeg ik. 'Pas op Lau! Je schenkt niet het glas in maar het aanrecht!' Ik lacht hard en wijs naar het aanrecht waar het al aardig nat aan het worden is. Ze slaat me haar hand tegen haar mond. 'Oops' giechelt ze. Ze pakt een doekje en veegt het schoon. 'Weetje, ik snap som 3 niet van hoofstuk 7a' Ze probeert weer van onderwerp te veranderen. Er zijn steeds meer bewijzen. Of.. Onee! We hadden het nergens meer over. Niks dus. Prut. Ach, ik moet er maar niet mee zitten.
If you think something small can’t make a difference, try sleeping with a mosquito in the room
