• 10 jongeren hebben allemaal iets met een moord te maken, dus worden ze samen naar een huis geleid, op het platteland, waar verder helemaal niemand woont, alleen dat huis staat er en alles is er vreselijk eng. Er gebeuren ook nog eens allemaal rare, vieze, etc dingen.Niemand wordt vermoord of sterft, er gebeuren alleen hele rare dingen, waardoor men bij momenten misschien net aan de dood ontsnapt.

    PS: One Direction bestaat hier niet

    Story van deze RPG
    Rollentopic
    Topic 2


    Rollen:
    Jongens:
    - Harry Edward Styles - Dinaggo
    - Liam James Payne -
    - Louis Wiliam Tomlinson - Styles
    - Niall James Horan - XxParanoidxX
    - Zayn Jawaad Malik - Styles


    Meisjes:
    - Maddison Masey Mash - xSunshineee
    - Fayre Matthews - Rider
    - Mary-Lia Liberty Carter - Curlies
    - Rosa Amare Diamond - glimmur
    - Alicia Coco Adams - xSunshineee


    Regels:
    - Minimaal 3 regels per bericht, tenzij niet anders kan.
    - Beperkt aantal rollen.
    - OOC liefst met (), [], {}, --, <>, **, ~~ etc.
    - Geen ruzies, niet schelden en niemand buitensluiten, hou ook rekening met elkaar.
    - Ruzies en schelden mag in IC wel, vat dit dus niet persoonlijk op.
    - Speel je eigen personage, niet die van iemand anders.
    - Naamverandering en afwezigheid doorgeven aub.
    - Alleen xSunshineee en Dinaggo openen nieuwe topics.
    - 16+ mag, maar hou dit een beetje netjes.

    Begin:
    Iedereen komt aan bij het huis, je mag zelf bepalen hoe iets of iemand je zover gekregen heeft je naar daar te krijgen.


    [ bericht aangepast op 27 dec 2012 - 23:38 ]


    16 - 09 - '17

    Niall james horan

    Ik ben net binnen als ik een meisjesstem hoor. "Ik ben Maddison, noem me maar Maddie en jullie zijn?" Ik glimlach naar haar en schud haar hand. "Ik ben Niall," en laat een lach zien waarbij mijn tanden tevoorschijn komen. Mijn Iers accent is zwaar, en ik heb niet eens gedronken, denk ik bij mezelf.
    Ik kijk naar de andere jongen in de kamer en stel me ook aan hem voor. "Hey, ik ben dus Niall, zoals je me net, al hebt horen zeggen," glimlach ik.


    Take me to wonderland

    Aubrey Lynn Wiltshere

    Ik grinnik zachtjes maar nog net voordat ik antwoord kan geven loopt Maddie al weg, iets wat ik haar niet kwalijk kan nemen. Omdat ik het zelf ook zou hebben gedaan, uit nieuwschierigheid, gewoon omdat ik zou willen weten wie de andere waren. Met mijn armen samen gevouwen loop ik de hoek om waarna ik naar Maddie loop en naast haar ga staan. Ik liet mijn blik even over de twee glijden en keek haar toen even aan. "Wie zijn dat?"
    (Kan laat reageren want kijk een film)


    The expert in anything, was once a beginner.

    Curlies schreef:
    Mary-Lia Liberty Carter
    Ik kreunde ellendig. Dit kon je toch niet menen? Moest ik in dit huis blijven omdat ze mij ervan verdenken bij een moord? Nee onmogelijk. Niet dat dit huis eng voor me was , nee gewoon niet. Het is gewoon omdat ik niemand heb vermoord. Dat hoop ik tenminste. Die andere mensen hebben het gewoon gedaan. Punt. Nah , ik heb wel een revolver bij me ter bescherming.. Ik beloof dat ik het alleen gebruik voor noodgevallen. Het zit ergens onderaan in mijn koffer in een geheim vakje.
    Het bos was eerder vies dan een normaal bos. Er lagen allemaal plastic zakjes en van die dingen. Het huis zelf was groot , net een levens echt spookhuis. Ik smijt de deur open en laat mijn koffer vallen. God. Sierlijk haal ik mijn hand door mijn haren heen en glijd ik via de vieze muur naar de grond. Een luide zucht verlaat mijn mond.


    (Don't forget Mary (; )


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Curlies schreef:
    (...)

    (Don't forget Mary (; )


    [Ik had al op haar geageerd, Maddie schrok toen ze haar op de grond zag, kijk maar hieronder]

    "Hallo." zeg ik en schrik dan van een meisje dat op de grond zit tegen de muur. "Jonge! Ik schrok me bijna een ongeluk!" zeg ik tegen haar en hou mijn hand op mijn borstkas.


    16 - 09 - '17

    Mary-Lia Liberty Carter
    Ik glimlachte even en stond weer op. Vervolgens klopte ik mijn kleren af. "Mary." Ik glimlachte vriendelijk naar de mensen die er waren. Het was voor mij iets te ongemakkelijk dus ik ging tegen de trapleuning aan leunen. "Ik snap eigenlijk niet waarom ik hier ben." Mompelde ik zachtjes.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Maddison Masey Mash

    "Wie zijn dat?" hoor ik Brie naast me vragen. Ik kijk haar eens aan en kijk dan weer naar de jongens. "Dat hoor je toch? Niall en die andere knapperd zei z'n naam nog niet." antwoord ik. Ik zie dat ene meisje opstaan. "Mary." zegt dan. Ik knik glimlachend en zucht. "Ik snap eigenlijk niet waarom ik hier ben." hoor ik dan stilletjes. "Wel, ik snap ook niet waarom ik hier ben. Volgens zo een freak moest ik naar hier komen omdat ik wat te maken heb met een moord, maar luister eens! Ik heb niks gedaan!"


    16 - 09 - '17

    Niall James Horan

    "Ik snap eigenlijk niet waarom ik hier ben." Zegt een ander meisje dat zich net had voorgesteld als Mary. Ik haalde mijn schouders op. "Ik weet ook niet veel meer. Iemand zei dat ik naar hier moest komen en dat deed ik," ik keek de kamer rond. "Waarom zou iemand ons hier naartoe sturen?" vroeg ik, met mijn blik op het vervallen behangpapier.


    Take me to wonderland

    Aubrey Lynn Wiltshere

    "Ik hoorde het half, iets met een N, maar toen verstond ik het niet meer." Ik grinnikte zachtjes terwijl ik mijn armen weer over elkaar haan vouwden en Niall even aankeek, waarna ik dan toch mijn hand uitstak. "Ik ben Aubrey, maar de meeste noemen me Brie." Soms had ik er een hekel aan als mensen me zo noemen, aangezien het me deed herinneren aan de franse kaas. Ik trek mijn hand weer terug en kijk even naast het meisje naast me. "Volgens mij weet niemand waarom we hier zijn, alles is nogal...vaag."


    The expert in anything, was once a beginner.

    [Ben even weg]


    16 - 09 - '17

    Mary-Lia Liberty Carter
    "De politie bedreigde me als ik niet hierheen zou komen.. Serieus , ik heb echt niets gedaan!" Ik kijk even schichtig om me heen. Sorry hoor , maar ik krijg hier rare kriebels.. Raar. "Waarom ben je hier zomaar heen gegaan?" Ik fronste even mijn wenkbrauwen naar Niall en glimlachte vervolgens.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Louis William Tomlinson
    Niet goed wetend wat ik hier deed en waar ik nou precies heen moest en waarom trok ik mijn grote rode koffer achter me aan, terwijl deze constant in de modder bleef haken. Zuchten en steunend kwam ik dan eindelijk bij de deur van een enorm groot, en uitziend huis. Hier moest ik blijkbaar de komende tijd doorbrengen omdat verdacht werd van een moord waar ik niets mee te maken had. Ik duwde de klink naar beneden en duwde voorzichtig de deur open. Meteen begonnen alles te piepen en te kraken en al snel keek ik een grote hal in.

    [waar is iedereen en moet Louis naar toen?]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    [Ben er weer en iedereen is in de hal, waar Lou nu dus ook is, alleen Harry en Fayre zijn in de woonkamer dacht ik]


    16 - 09 - '17

    Aubrey Lynn Wiltshere

    Ik kijk Mary even aan en trek een wenkbrauw op. "We hebben allemaal niets gedaan...Althans, ik niet iniedergeval." Ik trok mijn jasje uit waarna ik deze op een van de treden van de trap plaatsten en erop ging zitten, terwijl ik een hand door mijn bruine haren haalden en vervolgens nog wat rond tuurden. Dit alles was gewoon té gek voor woorden. Maar bovenal was het nogal vreemd, en eigenaardig. Het deed me denken aan het spelletje Cluedo. Een groepje mensen bij elkaar gepropt en hoppa zoek maar uit wie het heeft gedaan. "Estúpida casa.." mompelde ik.

    [ bericht aangepast op 30 nov 2012 - 22:03 ]


    The expert in anything, was once a beginner.

    Liam Payne

    Ik volgde hun gesprek en hoorde wat namen vallen. De blonde jongen heette Niall, het meisje dat op de grond zat Mary, het meisje dat op mij af kwam lopen toen ik binnen kwam Madison ookwel Maddie en die ander Aubrey of Brie. Snel zei ik nog: ''Ik ben Liam trouwens.'' En keek even rond. Kon het ook niet een béétje vrolijker hier? Het was oud, stoffig, vies en al die dingen. Ik vanuit een ooghoek nog een jongen binnen lopen.


    Do what people say you can't.

    Maddison Masey Mash

    Aha, die andere knapperd was dus Liam. Ik kijk om de beurt naar iedereen als iemand wat zegt. Wat een vreemde boel is dit allemaal zeg, ik snap er niks van en waarom precies dit huis en waarom precies wij? Zuchtend schud ik mijn hoofd tot ik Brie wat hoor mompelen en dat leek niet in onze taal. Ik kijk haar vreemd aan. "Wat was dat?" vraag ik verward aan haar.


    16 - 09 - '17