• Camp Agora


    Camp Agora lijkt op het eerste zicht misschien een gewoon kamp van een een doodnormale jeugdbeweging, maar er is iets speciaals aan. Iedere deelnemer is stuk voor stuk een probleemjongere. Het uitschot van de straat. Ieder heeft zijn eigen verhaal en zijn eigen verleden.
    De jongeren waren veroordeeld door de jeugdrechter om als alternatieve straf naar het kamp te gaan. Zo niet zouden ze in een jeugdgevangenis terecht komen. De 2 maanden van de zomervakantie hadden ze om te veranderen, om te tonen dat ze de tweede kans waard waren.
    Wat zal er gebeuren? Ontstaan er koppeltjes? Rivalen? Wie zal zicht opwerpen als leider van de groep en wie wordt eerder een volger? En wat is er zo vreemd aan dat kamp?


    We beginnen op 1 juli, wanneer alle jongeren in de bungalow aankomen.


    Jelina Acery Farelley - SorrowPayne
    Felicia Kiara Mancini - Depay
    Kherington "Keri"Alexandra Debu - 5TYLE5
    Chiara Jackson - Clonmel
    Destiny Savannah Rose Montoya - Malino
    Selena Sophia Delia McHasson - Aimeka

    Daniel Colton - ChaoticTania
    Jamie Davis - GreyTardis
    Kyle Logan - 5TYLE5
    Robert 'Reb' Collins - Huaso
    Damian Anderson - lottttx
    Brandon Jason Jefferson - Depay


    Begeleiders:
    Roza Garcia - Huaso
    Daniël (Dan) Clark - GreyTardis
    Mark Glock - LogitG27



    “To live will be an awfully big adventure.”

    Destiny

    Ik lach en inhaleer weer.
    'I don't give a damn fuck' mompel ik, en blaas de rook weer uit.
    Jep, hier is mijn bekende I-Don't-Care attitude...


    El Diablo.

    {Iemand voor Reb of Rose? ;)}


    “To live will be an awfully big adventure.”

    {Je kan altijd kijken waar Des en Brandon uithangen..]


    El Diablo.

    {haha, dat kan grappig worden xD}


    “To live will be an awfully big adventure.”

    [Haha, idd]


    El Diablo.

    Rose
    Ik wachtte even en toen er niet meteen reactie kwam, besloot ik de kamers boven te checken. De eerste deur die ik open deed verborg een lege kamer, maar bij de tweede rook ik meteen dat het verkeerd zat.
    Ik fronste even mijn voorhoofd en keek toen naar het tafereel.
    "Oh, een waterpijp!" dat was dus wat ik rook. "Hmm, een van de enige dingen die ik nooit uitgeprobeerd heb."
    Ik keek naar de jongen en het meisje en herkende Destiny meteen. Oh, ik kon mezelf al gaan beschermen tegen de vinnige opmerkingen.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Destiny

    Ik keek geïrriteerd op, en grom
    'En dat ga je hier ook niet proberen' sis ik.
    No way dat ze met haar bek hieraan gaat zitten..


    El Diablo.

    Rose
    "Nou, wees gerust, was ik niet van plan ook." zei ik onschuldig.
    Ik liep naar het midden van de kamer, waar zij lagen en nam de waterpijp op.
    "Je snapt wel dat ik het in beslag moet nemen." zei ik glimlachend en op rustige toon. "Misschien, als je je ooit leert te gedragen, krijg je ze nog terug." Ze moest maar leren dat ze met die vinnige opmerkingen nergens kwam. Met zo'n houding kwam je niet ver in het leven.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    | Iemandses voor Keri of Kyle? |


    kindness is never a burden.

    Destiny

    Ik sta bijna meteen op, en gris de waterpijp uit haar handen.
    Ik zet het neer op de grond en kijk haar kwaad aan.
    'Raak mijn spullen nog een keer aan en ik zorg ervoor dat je gehandicapt door het leven gaat' sis ik..


    El Diablo.

    {Reb?
    Hij zit in de keuken.}


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Rose
    Ik kuchte even, maar glimlachte toen weer.
    "Ik zou zeggen, doe je best."
    Ik stak mijn hand uit.
    "Die waterpijp, graag." glimlachte ik nog steeds.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Destiny

    Ik kijk haar verbaasd aan en lach spottend. Denkt ze echt dat ik ga geven ofzo?
    'Ik waarschuw niet meer, weet dat alvast' dreig ik..
    Een stap dichter en ik gooi haar serieus tegen de muur..


    El Diablo.

    Rose
    Al heel mijn leven was ik geconfronteerde met geweld. Mijn jeugd bestond uit niets anders en zelfs nu werd ik er regelmatig mee geconfronteerd, door mijn vrijwilligerswerk met de probleemjongeren.
    "Oh, ik ben ervan overtuigd dat je me pijn kan doen, heel veel pijn. Maar onthoud wel dat je hier 2 maand nog zit. Is het dan slim om de begeleiders meteen tegen je op te zetten?" bleef ik nog steeds rustig.
    Gelukkig was Mark hier niet bij. God, die zou al half op ontploffen gestaan hebben, denk ik.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Destiny

    Ik lach weer spottend en kijk haar aan.
    'Meid, serieus. Denk je echt dat het mij boeit?' lach ik.
    Ik heb wel ergere dingen meegemaakt, voor meer dan 2 maanden...


    El Diablo.