Dan
Ik stond wat met mijn mobiel te klooien, hopend dat Eric het niet zag. Ik was half aan het luisteren en wachtte vooral todat ik eindelijk naar mijn kamer mocht. Ik moest nog het één en ander doorlezen en dat kon ook wel op mijn mobiel, maarhet was toch minder fijn. Ik had helaas mijn studie een heel klein beetje moeten opzij schijven, maar dat betende niet dat ik er mee ging stoppen. Ik keek op en zag dat er al een aantal mensen naar boven liepen. En ik had weer eens niet door gehad dat hij gestopt was met praten. Ik stopte mijn mobiel weg en begn ook de trap op te lopen. Mijn koffer wasgelukkig niet zo zwaar, dus het was niet erg moeilijk. Ik liep zuchtend door het gangetje en keek even welke kamer ik moest hebben. Ik keek op de deur en zuchtte. Ik trok mijn broek iets omhoog en mijn GreenDay shirt naar beneden. En dan nu zienmet wie ik een kamer deelde Ik duwde de deur open en keek even rond. Mooi, twee kasten, kon ik al mijn spullen wel in kwijt. En maar één bed, waar een meisje op zat. Ik kek even met een schuin hoofd naar het meisje en lachte. "Hé, ik ben Dan. En i kan beter op de vloer slapen, aangezien ik slaapkuffel." Zei ik vrolijk en stak mijn hand uit naar het meisje. Ze zag er best aardig uit en voor zover ik kon zien, kon ze mooi tekenen.
Melinda
Ik keek hem vrolijk aan en schudde zijn hand. Hij zag er aardig uit. "Leuke naam. Ik vin de betekenis vooral erg mooi." Zei ik gemeend en keek de kamer even rond.Ik liep eerst naar het raam om het uitzicht te bekijken. Het zag er toch best mooi uit. Ik lachte even zacht en liep weer weg bij het raam. Ïk zagdat hij zijn spullen in een kast stopte en besluit mijn spullen ook op te ruimen. Langzaam begn ik alles uit te pakken, maar sommige dingen lag ik op het bed, om ze even apart te houden. Waarom hadden we wel twee kasten, maar één bed. "Umh, als ik te veel praat of te druk ben moet je het zeggen. Want ik kansoms nogal druk zijn.Vooral 's nachts als ik niet kan slapen. Ik ga de komende nachten ook niet kunnen slapen. Vanwege één bed en het feit dat dit niet mijn huis is, vooral omdat dit niet mijn huis is. Want het ene bed is misschien een beetje awkward, maar he, je bent best knap, dus het kan me eigenlijk niet zoveel schelen. Maar als ik me niet veilig en vertrouwd voel kan ik gewoon niet slapen, niet dat ik me dankzij jou onveilig voel." Ratelde ik aan een stuk door en sloeg mijn handvoor mijn mond. "Sorry, ik houd mijn mond al." Zei ik nog zacht en ging verder met mijn spullen. Goed begin, Melinda, goed begin.
We've lived in the shadows for far too long.