Ik heb de discussie eens doorgelezen en het enige wat ik me sterk af vraag, is waarom je überhaupt vriendinnen met haar bent. Je zegt dat het allemaal aan haar ligt, dat zij foute dingen doet en hele grove fouten maakt, ze scheld je uit, doet alsof de wereld om haar draait, ze stelt zich egoïstisch op en er zullen nog geheid dingen missen in dit rijtje omdat ik niet alles terug ga lezen. Wat me in ieder geval bijgebleven is, is dat ze eigenlijk gewoon met andere woorden een echte kutvriendin is.
Ik ga ook geen verdere mening over jou of die 'vriendin' vellen, aangezien ik geen van jullie ken. Jij schrijft hier enkel hoe jij het ervaart en hoe jij de dingen ziet. Dat betekend nog niet dat je gelijk hebt en dat het ook werkelijk zo is, dat die vriendin ook daadwerkelijk is zoals je haar hier afschildert. In dat opzicht begrijp ik Daniella ook wel, ze neemt het op voor iemand die zich niet kan verweren en als ik tussen de regels doorlees moet ik haar ook zeker op bepaalde punten gelijk geven.
Want wat ik opmaak uit dit topic is dat jij jouw mening aan haar wilt opdringen, dat jij degene bent die gelijk moet krijgen, hoe dan ook. Je gunt het haar niet voor niets. Jij vind juist dat andermans problemen erger zijn, dat zij niet luistert naar haar ouders (allee komaan, welke gezonde puber doet dat?), en dat ze feitelijk niet eens haar ding mag doen, omdat ze ook niet naar haar vriendinnen luister.
Serieus... als jij verkeerd met een jongen, er verliefd op bent en al die shizzle shit eromheen, en één van je vriendinnen zegt dat je er geen relatie mee mag hebben, zou jij dan ook luisteren en het direct uitmaken? En als je op deze vraag een absolute 'ja, ik zou het linea recta uitmaken' gaat beweren, dan heb je nog geen enkel benul van hoe het is om verliefd te zijn, om ook effectief verkering te hebben met de jongen waar jij gevoelens voor hebt.
Je zegt dat haar relatie gedoemd is, so what? Jij hebt toch geen relatie met die gozer? daarbij, zowat alle puberrelaties zijn gedoemd :'D Je hebt haar je mening gezegd en ook dat hij niet van haar houdt. Het is verder aan haar. Ze hoeft zeker niet te doen wat jij zegt of vindt, zelfs niet als ze gekwetst achterblijft. Jij bent in deze niet de Almachtige waar naar geluisterd moet worden, zelfs al zou je nog zo gelijk hebben. Ze is vrij om te doen wat ze wilt, en geloof me, ze zal geheid op haar plaat gaan en zichzelf tegen komen, maar dat is normaal in het leven en nog normaler in de pubertijd. Ze is koppig, tja, wat is daar mis mee? Het is gezond hoor om je eigen ding te willen doen en denken dat je het beter weet en dat de rest van de wereld ongelijk heeft, om vervolgens toch nog even flink onderuit te gaan. That's life! Of je nu puber of volwassene bent, want geloof me, dat is echt niet alleen pubertrek :'D
Dan nog even over je 'vriendschap' zelf... Het gaat er niet om wie als eerste begonnen is met zich zo vreselijk te gedragen. Feit is dat je echt wel eens moet gaan nadenken of je een vriendschap als deze wilt. En daarbij heb ik het niet over het feit dat jij jou mening aan haar wilt opdringen en zij een relatie heeft die jij niet goedkeurt. Als je kijkt naar haarzelf als persoon, zoals je haar hier wegzet, hoe je jouw vriendschap hier wegzet, wil je dan werkelijk met haar bevriend zijn?
“If you can smile when things go wrong, you have someone in mind to blame.”
