Ik word echt krankzinnig van mijn eigen gevoel, het maakt me gek.
Ik weet dat ik hem moet loslaten, daar heb ik me altijd op ingesteld, en nu heb ik het doorgezet. Nu zijn de omstandigheden zó erg geworden dat ik hem wel moet haten, en nu mis ik hem. Mijn gevoel drijft me gek, en laat me alle dingen waar ik voorheen plezier in had haten, omdat het allemaal zo voor de hand liggend, saai, tijdrovend en energie-kostend lijkt.
Ik weet dat ik hem moet laten gaan, maar ik ben er nog verder van overtuigd dat ik hem na een paar maanden weer terug mijn leven in MOET laten lopen. Ik mis hem, ik hekel hem, ik hou van hem. Alles maakt me gek.
Bad decisions make good stories.