• ik ben net 'klaar' met eten maar ik heb het gewoon niet weg kunnen krijgen, het zag er gewoon niet lekker uit vond ik ( spaghetti, net niet warm, je zag dat de kaas en tomaat er soort van aangekoekt zaten en leek net of het er al een paar dagen stond, zie je het voor je?) maar mijn vader en moeder vonden natuurlijk dat ik ongelijk had en het wel op moest eten. ik ben zoiezo wel een moeilijke eter en zeker als het er niet te vreten uit ziet. het lijkt wel of ik een soort goor eten smetvrees heb ofzo, kan dat?. anyway ik kon er niet meer tegen, dat gezeik dat ik niks lust enzo en toen ben ik boos naar boven gerend en nu zijn ze al helemaal boos! ik word er echt zo gek van, ik kan er toch ook niks aan doen dat ik een moeilijke eter ben, daar heb ik ook niet voor gekozen!?!

    sorry voor deze zeiktopic maar het moest er gewoon ff uit!


    ailoveejoee.

    Ancore schreef:
    (...)
    Zo ben ik ook opgevoed :Y)
    Maar bepaalde dingen houden mijn ouders wel rekening mee. Zo eet ik sinds ik een week in het ziekenhuis heb gelegen geen zuurkool meer, omdat ik dat daar een keer at toen ik me helemaal niet lekker voelde. Mijn hoofd heeft de smaak van zuurkool als het ware gekoppeld aan iets slechts, dus krijg ik bijna geen hap door mijn keel als ik het moet eten. Ze proberen het wel elke keer zo klaar te maken dat je het nauwelijks meer proeft, wat ik erg fijn vind. Voor de rest moet ik gewoon alles eten wat ze me voorschotelen. Ik ben op zich heel blij dat ik zo ben opgevoed want nu kan ik gewoon alles eten en hoef ik niet bij iemand anders thuis als iets word neergezet te zeggen: nee dat eet ik niet, want dat lus ik niet. Ik vind mezelf dan erg ondankbaar overkomen...

    Ik eet alleen geen vis. Ik luste vis al nooit maar ooit werd ik in Spanje op school gedwongen om vis te eten. Ik ben er een week ziek van geweest. Doordat mijn vader en zus ook geen vis lusten eten we het bijna nooit, daar houd mijn moeder gelukkig rekening mee:Y)


    •*• Lululu •*•

    Ancore schreef:
    (...)
    Zo ben ik ook opgevoed :Y)
    Maar bepaalde dingen houden mijn ouders wel rekening mee. Zo eet ik sinds ik een week in het ziekenhuis heb gelegen geen zuurkool meer, omdat ik dat daar een keer at toen ik me helemaal niet lekker voelde. Mijn hoofd heeft de smaak van zuurkool als het ware gekoppeld aan iets slechts, dus krijg ik bijna geen hap door mijn keel als ik het moet eten. Ze proberen het wel elke keer zo klaar te maken dat je het nauwelijks meer proeft, wat ik erg fijn vind. Voor de rest moet ik gewoon alles eten wat ze me voorschotelen. Ik ben op zich heel blij dat ik zo ben opgevoed want nu kan ik gewoon alles eten en hoef ik niet bij iemand anders thuis als iets word neergezet te zeggen: nee dat eet ik niet, want dat lus ik niet. Ik vind mezelf dan erg ondankbaar overkomen...

    Dat is waar. Zo zijn er een aantal dingen die ik ook niet lust. Bv. witlof. Maar dat begint al te verbeteren. Of bitterballen heb ik ook al een lange tijd niet meer gegeten -omdat ik een keer moest kotsen nadat ik dat had gegeten - In koekjes, taarten,... ben ik ook kieskeurig, maar dat is nog niet zo erg. Dan koek ik gewoon minder ;p
    Dat is waar. Nu kan ik altijd met een gerust hart naar een vriendin gaan. Nooit bang zijn dat je iets voorgeschoteld krijgt dat je niet lust.

    Eigenlijk erger ik mij aan die kinders die de helft van het eten 'niet lust'.


    There's faith and there's sleep - we need to pick one - please