• ik ben net 'klaar' met eten maar ik heb het gewoon niet weg kunnen krijgen, het zag er gewoon niet lekker uit vond ik ( spaghetti, net niet warm, je zag dat de kaas en tomaat er soort van aangekoekt zaten en leek net of het er al een paar dagen stond, zie je het voor je?) maar mijn vader en moeder vonden natuurlijk dat ik ongelijk had en het wel op moest eten. ik ben zoiezo wel een moeilijke eter en zeker als het er niet te vreten uit ziet. het lijkt wel of ik een soort goor eten smetvrees heb ofzo, kan dat?. anyway ik kon er niet meer tegen, dat gezeik dat ik niks lust enzo en toen ben ik boos naar boven gerend en nu zijn ze al helemaal boos! ik word er echt zo gek van, ik kan er toch ook niks aan doen dat ik een moeilijke eter ben, daar heb ik ook niet voor gekozen!?!

    sorry voor deze zeiktopic maar het moest er gewoon ff uit!


    ailoveejoee.

    Ik ben ook een hele moeilijke eter en ook nog eens een vegetariër, dat drijft mijn ouders soms echt tot wanhoop. Ik begrijp je ouders wel, maar jou ook. Jouw ouders moeten ook met meer mensen rekening houden (eventueel broers/zussen als je die hebt) en dat maakt het lastiger.


    Take risks and conquer your fears.

    Dan houd je je neus dicht en eet je het als nog op :]. Kijk, het is misschien een beetje lullig van je ouders dat ze het je laten opeten terwijl je het echt niet lust, mijn ouders zouden er geen probleem mee hebben als ik iets laat staan omdat ik het echt niet lekker vind. Maar als je, zoals je zegt, een moeilijke eter bent en wel meer dingen niet eet, kan ik het me voorstellen dat het nogal ondankbaar overkomt voor je ouders. Ik bedoel, zij staan wel de hele tijd in de keuken voor jou.


    i put the fun in funeral

    Ik ben zelf een moeilijke eter C:. Ik lus echt bijna niets. Allen fruit, paar soorten vlees -meer kip-, en bijna geen groente. -Ik overleef het dus nooit als vegetariër (cat)- Ik kan snappen dat het vervelend voor zowel je ouders als voor jou. Mijn moeder is ook niet blij dat ik,mijn zus en broer bijna niets lusten, maar zij heeft de hoop om het ons te "leren eten"al snel opgegeven :'D.


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    ik ben sinds kort een hele moeilijke eter ik lust bijna niks meer en ik kan niet eens de helft van mn avond eten op.
    Ik kan als ik zou willen een hele dag op 1 boterham overleven.
    Mn ouders hebben het bij mij ookal opgegeven om me opnieuw te leren eten en zeggen nu ja eet wat je eten kan en dan zien we wel verder.

    Ik word een moeilijke eter genoemd maar zelf vind ik dat echt meevallen. Ik kan er alleen niet tegen dat als ik iets niet lust ik het perse op moet eten -,-


    Shit happens but pee happens a lot more.

    Kan misschien nogal ondankbaar overkomen voor je ouders.
    Zelf eet ik praktisch alles op wat mijn ouders me voorschotelen, maar zij kunnen ook heel lekker koken c:


    "She was fury, she was wrath, she was vengeance."

    Insurgent schreef:
    Ik ben ook een hele moeilijke eter en ook nog eens een vegetariër, dat drijft mijn ouders soms echt tot wanhoop. Ik begrijp je ouders wel, maar jou ook. Jouw ouders moeten ook met meer mensen rekening houden (eventueel broers/zussen als je die hebt) en dat maakt het lastiger.


    Ja dat is zo, en aan de ene kant snap ik het ook wel...


    ailoveejoee.

    Ik was vroeger ook wel een moeilijk eter, nu lust ik bijna alles. Ik zou het voor je ouders dan, toch iniedergeval proberen. En als je het na een hap echt niet ziet zitten.. tja, vragen of je ook brood mag? Misschien maak je het in je hoofd ook wel wat 'viezer' dan het daadwerkelijk is. Je moet maar zo denken, als je ouders de spaghetti eten en niet 'vergiftigd' worden, zul jij het ook overleven. xd
    Al kan ik me wel voorstellen dat koude spaghetti minder lekker is.. (heb het wel eens bij een vriendin gehad)
    Anders vraag je eens of je mag helpen met koken, dan vind ik persoonlijk, het eten altijd nog lekkerder. c:


    You are beautiful, you are love.

    Eten wat de pot schaft, anders niets te eten krijgen.
    Ik ben geen moeilijke eter, want ik ben met het bovenstaande principe opgevoed.
    Ja, ik eet niet graag vislasagne of hutsepot of boerenkool. Toch, als we dat eten, eet ik ervan, want anders heb ik honger. En je moet niet denken dat ik me mag volproppen met koeken...
    Nou, goed. Die gedachte dat het er gewoon niet eetbaar uit ziet, moet je gewoon van je af kunnen zetten. Want éénmaal je denkt dat het ieuwl is, is het ook ieuwl.


    There's faith and there's sleep - we need to pick one - please

    Bij ons is het altijd, eten wat je voorgeschoteld krijgt, niet lekker? Dan eet je niets of ga je zelf koken :P
    Maar vaak maakt mijn mama iets dat we allemaal lusten, behalve in het weekend, dan is het een beetje gemixed.


    If the compass breaks then follow your heart and I hope it leads you right back into my arms.

    Ik denk dat je ouders gewoon bezorgd zijn dat je te weinig eet.
    Mijn zus eet heel erg weinig en is zelfs naar een dietist geweest omdat ze te mager werd. Mijn ouders kunnen soms ook flink pissig worden als ze weer eens niet eet.

    Als je iets echt niet lust kan je kmisschien aan je ouders vragen of je een boterham mag smeren ofzo?

    [ bericht aangepast op 27 okt 2012 - 20:07 ]


    "The worst things in life come free to us." -Ed Sheeran

    YOURHEAD schreef:
    ik ben sinds kort een hele moeilijke eter ik lust bijna niks meer en ik kan niet eens de helft van mn avond eten op.
    Ik kan als ik zou willen een hele dag op 1 boterham overleven.
    Mn ouders hebben het bij mij ookal opgegeven om me opnieuw te leren eten en zeggen nu ja eet wat je eten kan en dan zien we wel verder.


    .it's up to you to make dreams come true

    Mijn broertje heeft een eetstoornis waardoor hij geen nieuwe dingen durft te proeven. Dát is pas een moeilijke eter. Hij heeft, om een voorbeeld te noemen, heel lang geweigerd lange knakworsten te eten, ook al at hij de cocktailworstjes van precies hetzelfde merk wel. Inmiddels eet hij die lange ook wel, maar toch. Hij eet ook drie keer per dag brood en zo.

    [ bericht aangepast op 27 okt 2012 - 20:25 ]


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Eepiline schreef:
    Eten wat de pot schaft, anders niets te eten krijgen.
    Ik ben geen moeilijke eter, want ik ben met het bovenstaande principe opgevoed.
    Ja, ik eet niet graag vislasagne of hutsepot of boerenkool. Toch, als we dat eten, eet ik ervan, want anders heb ik honger. En je moet niet denken dat ik me mag volproppen met koeken...
    Nou, goed. Die gedachte dat het er gewoon niet eetbaar uit ziet, moet je gewoon van je af kunnen zetten. Want éénmaal je denkt dat het ieuwl is, is het ook ieuwl.

    Zo ben ik ook opgevoed :Y)
    Maar bepaalde dingen houden mijn ouders wel rekening mee. Zo eet ik sinds ik een week in het ziekenhuis heb gelegen geen zuurkool meer, omdat ik dat daar een keer at toen ik me helemaal niet lekker voelde. Mijn hoofd heeft de smaak van zuurkool als het ware gekoppeld aan iets slechts, dus krijg ik bijna geen hap door mijn keel als ik het moet eten. Ze proberen het wel elke keer zo klaar te maken dat je het nauwelijks meer proeft, wat ik erg fijn vind. Voor de rest moet ik gewoon alles eten wat ze me voorschotelen. Ik ben op zich heel blij dat ik zo ben opgevoed want nu kan ik gewoon alles eten en hoef ik niet bij iemand anders thuis als iets word neergezet te zeggen: nee dat eet ik niet, want dat lus ik niet. Ik vind mezelf dan erg ondankbaar overkomen...


    From these ashes, I will rise

    Selah schreef:
    Ik word een moeilijke eter genoemd maar zelf vind ik dat echt meevallen. Ik kan er alleen niet tegen dat als ik iets niet lust ik het perse op moet eten -,-


    26 - 02 - '16