• By xSpookje and Aragog.

    Het is zomervakantie, de beste tijd van het jaar. Eindelijk gaan de veertien vrienden op die langverwachte vakantie waar ze al die tijd naar uitgekeken hebben. Gelijk nadat ze hun laatste les er op hebben zitten pakken ze hun spullen die ze van te voren al ingepakt hebben en gaan ze met de auto op weg.
    Halverwege horen ze een raar geluid.
    Ze stoppen om te kijken wat er aan de hand is en, op het moment dat ze uitstappen, zakt de oude gammele auto in elkaar.
    Wat nu? Er is geen verbinding! Ze moeten nu zien te overleven en terug naar huis zien te komen zonder mobieltjes, zonder een kaart en met een beperkte voorraad aan voedsel.
    Ze staan op een weg, midden in een groot bos, met aan de ene kant immens grote bergen en aan de andere kant een zee die reikt tot aan de horizon. Omringt door natuur met giftige bloemen en bessen, wilde en gevaarlijke dieren zoals slangen, beren, vossen en wolven en extreem wisselende temperaturen. Overdag is het bloedheet en loopt de temperatuur vaak op tot 35-40 graden Celsius en ’s nachts daalt de temperatuur ernstig tot zelfs vijf graden Celsius.
    De irritaties in het groepje bloeien op naarmate ze langer met elkaar vast zitten, en het gevaar loert: zullen ze het overleven en een weg terug naar huis vinden?


    Regels:
    -Minimaal acht regels.
    Het is niet erg als je een keer geen inspiratie hebt en een paar regels minder hebt, maar gelieve je hier ongeveer aan te houden. Wij appreciëren geen one-liners. We hebben expres zo'n hoog minimum, i.v.m eventuele gebrek aan tijd en om het spammen te voorkomen.
    -16+ mag.
    Hieronder valt roken en/of alcoholgebruik, seksueel getinte teksten, schelden e.d.
    -Gelieve ruzies buiten deze RPG te houden.
    Breng andere RPG-ers niet tot last met ruzies, aanvallende bedoelingen, prikkelende opmerkingen o.i.d.
    - Gelieve OOC in het speciale praat topic te houden!
    Het praat topic
    -Maximaal één rol per persoon.
    Alleen als we rollen te kort komen op het einde, kan dit aantal worden verhoogd naar twee. Verder geen uitzonderingen.



    Wij zoeken zeven vrouwelijke personages en zeven mannelijke. We accepteren alleen RPG-ers die enthousiast meedoen, en niet stoppen na enkele dagen. Het liefst mensen die een beetje ervaren zijn en ook echt in staat zijn om minimaal acht regels te schrijven en die absoluut niemand buitensluiten.


    Meisjes: VOL
    - Camille Yare Rae Roux - Lizor
    - Caitlin 'Cathy' Lilith Samantha Petrone - Mitshy
    - Eleanor Bethany Hunt - N4I5
    - Hayden Noralie Everett - Jaimyhoi
    - Amelia Helen Keaver - Overexposed
    - Josey Elizabeth Willows - Dysis
    - Aurore Noëlle Maréchal - Winchesterr

    Jongens: VOL
    - Ian Alexander MacGreggor - WillNotLearn
    - Rory Williams - Sylvesti
    - Noah Ackles - Soubi
    - Riley WIlliams - DarrenCrissy
    - David Daniel Casper Mason - Montmartre
    - Twaïn Mayras - Wolffire
    - Blaine Anderson - Quin98

    HET BEGIN:

    We beginnen bij het punt dat iedereen verzamelt bij Ian thuis. Ian zit aan het stuur, de rest zit gewoon in de auto/het busje. (als je hier het niet mee eens bent, even zeggen).
    We doen er niet te lang over om in de auto te zitten, hooguit een paar pagina's. Op een gegeven moment maakt de auto een vreemd geluid, en zitten ze vast. Wanneer dit gebeurt kondigen we wel aan c:

    [ bericht aangepast op 28 okt 2012 - 19:18 ]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    [Waar the fck zijn jullie allemaal? Heb het gevoel alsof jullie al zijn gaan lopen..]


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    {Als het goed is staan we nog bij het busje, een aantal mensen proberen het te maken en een paar anderen zijn gwn een beetje aan t kloten geloof ik...}


    Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

    Montmartre schreef:
    David Daniel Casper Mason
    Bij het busje zie ik ook Eleanor staan. Een steek schiet door me heen, ik vind het niet leuk om genegeerd te worden. Zonder me nog maar iets van Riley aan te trekken draai ik hem de rug toe. Ik zou zo wel vragen wat hij nog wilde zeggen. Ik loop zo stilletjes mogelijk op haar af en laat dan mijn handen om haar middel glijden. Daarna til ik haar moeiteloos een halve meter de lucht in.
    'Ben je nog boos?' vraag ik aan haar, terwijl ze daar tamelijk machteloos in de lucht hangt. Ik kijk haar aan met een blik die een mengeling moet zijn van sarcasme en spijt, iets dat ik vaak gebruik als ik mijn trots niet gekrenkt wil zien maar ook niet wil dat iemand boos op me blijft.
    'Als je wilt mag je alle snoepjes terug krijgen, ik kots ze wel voor je uit of zo,' zeg ik dan tegen haar. Hierna draai ik haar zo om dat ze op mijn schouder terecht komt en laat ik haar daar hangen. Ik begin rondjes te draaien, waardoor haar kleine lichaam lijkt te vliegen, iets dat ik ook wel eens doe wanneer ik met mijn neefjes speel.
    'En?' vraag ik dan nog een keer, 'Ben je nog boos, of moet ik je nog duizeliger maken?'


    [Riley had hem al mee getrokken xD]


    Ich liebe dich 27.12.23


    Eleanor Bethany Hunt.

    2 sterke armen gleden om mijn middel en tilden me daarna de lucht in. Wie maakte hier gebruik van mijn kleine lengte ?!
    "Ben je nog boos ?" vroeg een stem die verdomd goed leek op die van David. Ik gaf geen antwoord en keek koppig voor me uit. Even liet ik mijn blik naar zijn ogen glijden waardoor ik zag hoe hij me spijtig aankeek met een tikkeltje sarcasme. Ohja, zijn trots. Ook juist. Ik maakte een vies gezicht en schudde heftig mijn hoofd, "Nee, alsjeblieft, laat je maaginhoud in je maag" zei ik toen. Hij draaide me om en begon te draaien waardoor een gil mijn mond verliet. Mijn Nutella kwam naar boven.
    "Wel, ik moet wel nee zeggen of je wilt een mengeling van Nutella en koekjes in je nek" antwoordde ik toen terwijl ik me klampachtig vasthield aan hem. Als hij me nu liet vallen hé ! Oké, ik was niet echt boos meer op hem, maar ik voelde me nog een tikkeltje verdrietig. Ik bedoelde, ik wou hem alleen maar helpen om af te komen van zijn boosheid.

    {Ow ik dacht dat hij hem al had losgelaten ^^}


    Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

    [Verzin er wel wat op hihi]


    Ich liebe dich 27.12.23

    Nog een keer de vraag of jullie alsjeblieft wat minder snel willen gaan, het is echt heel lastig te volgen als je ook nog met andere RPG's en dingen bezig bent...


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Mitshy schreef:
    Cathy
    ''Beer!'' hoorde ik Camille gillen, en ik sprong op.
    ''DOE VERDOMME RUSTIG EN HOUDT JE BEK,'' schreeuwde ik naar haar.
    ''Óp het busje zitten heeft geen zin, idioot. En lawaai maken ook niet,'' zei ik geërgerd, pakte mijn tas en ging in het busje zitten.
    Beren die klommen er zo op, maar er ín komen ging al wat lastiger.
    Ik hoopte dat iedereen net zo snugger dacht, gezien dat beest sneller was dan dat ik verwachtte.
    Mijn hart klopte in mijn keel en angstig staarde ik naar buiten.
    De beer liep een andere kant op, maar door het lawaai van Camille bleef hij staan en kijk hij deze kant op.
    Shit.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    David Daniel Casper Mason
    Voorzichtig zet ik Eleanor op de grond. Ik houd haar nog steeds vast, bij haar schouders nu.
    'Dus je bent niet meer boos op me?' vraag ik dan aan haar. Ik kan het beetje onzekerheid dat in mijn stem schuilt niet verbergen en hoop dat ze het niet hoort.
    'Dan ben ik ook niet meer boos op jou, oke?' Ik pak haar hand en trek haar mee in de richting van Riley.
    'Ik ben blij,' zeg ik tegen hem met een grote glimlach op mijn gezicht. Dan valt mijn blik ineens op de grote beer die richting het busje liep. Ik tik Riley zachtjes op zijn schouder en zeg met trillende stem:
    'Ik wil je niet bang maken of zo, maar er staat een beer... Daar.' Mijn vinger priemt door de lucht in de richting waar het immense wezen zich bevind. Ik ben niet heel angstig aangelegd, maar ik word liever niet opgegeten door een beer op de eerste dag van wat een gezellige vakantie had moeten worden.


    Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page


    Eleanor Bethany Hunt.

    Ik liep mee met David, zonder echt antwoord te geven op zijn vraag. Ach ja, echt boos was ik niet maar ja. Nee laat maar. Ik volgde David zijn vinger waarna mijn ogen groot werden. Een gil verliet mijn mond waarna ik begon te lopen. Beer, beer, er stond daar een fucking beer !
    Ik bleef leven en voelde hoe het zweet ondertussen al op mijn voorhoofd stond. Uitgeput liet ik me een aantal meters verder neerzakken op de baan. Ik hield niet van wilde dieren, echt waar niet. Ik keek om me heen en sloeg mijn armen om mijn knieën. Ik wou naar huis, wel nu. Ik haalde mijn iPhone boven en keek naar mijn bereik. Niets, helemaal niets. Tranen ontstonden in mijn ogen waarna ik slikte. Ik ging dit nooit overleven. Hopeloos keek ik om me heen. In mijn ooghoek zag ik iets bewegen waardoor een nieuwe gil mijn mond verliet, maar toen ik omkeek was het gewoon een tak die aan het waaien was. Ik trok mijn mouwen over mijn handen en beet op mijn lip. Sterk blijven Ellie, sterk blijven.

    [WE lopen erg langs elkaar heen moet ik eerlijk zeggen. Haha. Riley had de beer al gezien.]


    Ich liebe dich 27.12.23

    Andrew Justin Cole

    Als de koffers allemaal eruit zijn laat ik me in gras zakken en kijk ikk om me heen tot mijn blik ineens op mijn blik valt op een beer. Oh nee! We zijn hier net en er nu al een beer. ik bijt op mijn los en probeer een oplossing te zoeken. 'Allemaal rustig blijven en niet teveel lawaai' zeg ik en bijt weer op mijn lip. Waarom moest dit nou weer gebeuren? We stonden hier net en nu gebeurde dit alweer, alsof het ene ongeluk na het andere gebeurde. Ik had nog wel zoveel zin in deze vakantie gehad en nu gebeurde de eerste vakantie dag al dit allemaal. Hoeveel pech kon je op een dag hebben? Ik laat me zuchtend achterover vallen, op dit moment had ik het echt even gehad. Ik ga eigenlijk gelijk weer zitten omdat ik de beer in de gaten wil houden, er moest toch een manier zijn hem weg te krijgen? Ik probeer nog een keer een oplossing te zoeken maar kan er weer geen vinden. Had ik maar een geweer of zo dan was die beer nu dood geweest. Ik kijk even om me heen naar de andere mensen en richt dan me blik weer op de beer. laat hem weggaan! Ik pak mijn mobiel er weer bij maar nog steeds heb ik gene bereik. Ik zucht en stop hem weer weg, hoeveel pech hadden we wel niet?

    {-.- Faal ^^}


    Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

    Camille Yare Rae Roux
    Cathy snauwt me gelijk af, ik kijk haar aan. Dank je Cathy, heel lief van je om me zo te helpen. Sorry dat ik niks van beren af weet. Ik klim van het busje af en ga een eindje verderop op de weg staan, zo ver mogelijk bij die beer vandaag. Ik ben als de dood voor wilde dieren, in het stuk waar wij zouden zitten zaten er geen, of bijna geen, maar hier... hier stikt het van de wilde dieren.
    Ik wil thuis zijn, zonder al dat gezeur, chagrijnige vrienden en wilde dieren. Geen kapotte auto, wel bereik.
    Ik adem nog steeds heel snel, mijn keel klopt in mijn borst. De beer staat er nog steeds, ik ben benieuwd wat Cathy wil gaan doen om van dat beest af te krijgen, op de bus zitten vond ze geen goed idee. Ik wel, dan kan je misschien nog íets toen voordat je opgegeten wordt. Ik haal mijn hand door mijn haar en probeer iets te bedenken, we zijn dan wel met veertien, maar zo'n beer is tien keer zwaarder dan ieder van ons, tien keer sterker en ook nog eens een heel stuk groter dan de meeste.


    My fake plants died, because I did not pretend to water them.

    Hoe zit het nu met die beer.. Jullie gaan gewoon snel dat ik amper een stukje moet schrijven zonder die tichtig keer overnieuw te doen..


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you