Toen ik mijn huidige vriend voor het eerst ontmoette, was het veel te komisch. We wilden allebei geen relatie, maar gewoon goeie seks :'D Toch zijn we blijven plakken en vormen inmiddels een gezinnetje. Altijd raar hoe zulke dingen lopen want ik kan me geen leven meer zonder hem voorstellen. Ik lief zelfs onze onmogelijke ruzies omdat we allebei te koppig zijn :W
En onmogelijke liefdes... ik kan er opzicht over meepraten al is het niet zo extreem als bij de meesten. In m'n schoolperiode had ik een relatie met een gozer en ik werd verliefd op een goeie vriend van me door een fucked up schoolreis van 3 dagen in Duitsland waarbij we gezellig met de hele vriendenkliek stiekem bijeen op de kamer (zelfde bed, gemaakt van 4 bedden naast elkaar) sliepen en we toen echt heel goed overeen kwamen. En ik had het zo niet naar m'n zin want hij sliep natuurlijk naast me :'D Al denk ik dat ik daarvoor ook al iets voor hem voelde, maar nog niet zo fel als na die schoolreis. Nja, hij liet me ook inzien dat ik eigenlijk een fucked up relatie had met een klootzak (wat mijn ouders me dus ook al een jaar probeerden wijs te maken) en hij deed ook close naar mij toe, maar ik heb altijd al gefaald met jongens dus dat suckte gewoon :'D
En een andere onmogelijke liefde was m'n beste vriendin. Meer omdat ik te schijterig was om ervoor uit te komen, ofja om er iets serieus van te maken. Want er was echt wel iets tussen ons, we waren ook close en zij noemde ons ook echt zielsverwanten en ze wist dat ik bi was, maar er is niet meer van gekomen (Ook omdat zij zelf niet wist wat haar geaardheid was) en ja, dat suckte dus ook
[ bericht aangepast op 23 okt 2012 - 20:41 ]
“If you can smile when things go wrong, you have someone in mind to blame.”