Mijn nichtje appte me vandaag ''Gecondoleerd met oma''. Dus ik zat echtvan: wtf. Dus ik appte terug ''Is ze overleden dan? ;o'' en toen zei ze dat ze dacht dat ik dat al wist. Nou niet dus, toen mijn oma in het ziekenhuis lag wist ik dat ook pas na 2 week.. Nu zit mijn vader in Uganda op vakantie dus hij had me ook niet kunnen bellen (het is zijn moeder) maar mijn oom had dat wel even kunnen doen vind ik.. Het is ook mijn oma. Dus ik heb mijn moeder gebeld (die had nog contact met mijn oma ook al zijn mijn ouders al jaren gescheiden) en mijn broers ook. Anders horen hun het natuurlijk ook niet. Maar ik vind het gewoon heel vreemd hoe dit allemaal gegaan is.
Maar het stomme is.. ik ben helemaal niet verdrietig. Nu heb ik momenteel zelf ook genoeg dingen waar mijn aandacht naar gaat, maar ik vind het gewoon erg van mezelf dat ik hier niet verdrietig om ben. Contact met mijn oma (beide oma's trouwens) heb ik nooit echt gehad, lag niet aan hun maar puur aan mezelf. Ik ging er nooit heen, maar ben toevallig 2 week geleden nog bij mijn oma in het ziekenhuis geweest. Daar ben ik dan wel heel blij om, maar ik schaam me wel dat ik nu gewoon van alles doe en niet verdrietig ben ;x
-
