• [ bericht aangepast op 21 okt 2020 - 23:03 ]

    Mockingjayz schreef:
    ik wou dat ik een zus had die zoveel moeite voor mij deed, ik zal echt heel dankbaar zijn.


    "No one is born in this world to be alone."~ (Saul, One Piece.)

    Die gast verdient een klap op zijn bek. Kan me niet schelen of het zijn verjaardag is of niet.


    And remember that, in a world of ordinary mortals, you are a Wonder Woman.

    Het is echt precies mijn broertje..


    Stop holding me under and let me breathe.

    Cresseyde schreef:
    Dat suckt, ik krijg nooit zoveel...


    •*• Lululu •*•

    *raises hand* Heb er gisteren nog een topic over gemaakt.

    Wat een ongelooflijke zeikerd! Ik mag blij zijn als ik zoiets krijg. Ik krijg niet zomaar een ipad op mijn verjaardag of concertkaartjes, die mag ik lekker zelf dokken van mijn spaargeld.


    26 - 02 - '16

    Whuutt,, chagrijnig zijn omdat je ipad 2 een dag later binnen komt o.O
    Halloo die dingen zijn hartstikke duur, hij moet blij zijn dat hij er überhaupt een krijgt! Mijn ouders zouden dat never nooit geven voor mijn verjaardag..
    En dan heb jij je ook nog ontzettend veel moeite gedaan voor die concertkaartjes, die hij ook alweer vergeten is..

    Tjezus zeg. Ik kan begrijpen dat je m een vervelend kind vind..

    Ik heb (gelukkig) niet zo'n vervelend broertje


    Inspiration can hit you any time

    Ik begrijp echt dat dit voor jou absoluut niet leuk is en dan vooral de manier waarop het moet gaan. Ik probeer het me zo min mogelijk aan te trekken, ondanks dat het soms nog zo moeilijk is aangezien zulk gedrag echt wel kwetsend is.

    Mijn broertje (inmiddels 22) is namelijk zo ongeveer hetzelfde, maar erger. Die vind het maar normaal dat iedereen voor hem vliegt en doet en dat als hij zijn handje ophoudt, hij gewoon krijgt wat hij wilt. Mijn vriend is erin getrapt toen we net verkeerden 5 jaar geleden, ondanks dat ik hem er voor waarschuwde. Hij zorgde ervoor dat mijn broertje dus een auto kon kopen, en achteraf kregen we nog een schop na. Het geintje heeft ons in ieder geval zo'n 3.000€ gekost omdat we konden fluiten naar ons geld. En dan zwijg ik nog over het verwende gedrag naar m'n ouders toe, wat nog vele male erger is. Voor hem is het allemaal maar normaal. En als het niet naar zijn zin is, krijg je een rottrap na, dat wil je niet weten.
    Een simpel voorbeeldje van wat voor hem normaal is... Hij ging op zichzelf wonen met zijn vriendin. Maanden vroeg mijn ma al of hij gespaard had voor de borg en wat meubels. Ja, zei hij telkens. Puntje bij paaltje, bij het tekenen van het contract, euhm ma, pa... ik heb maar 200 euro. Dus mijn ouders konden dat met 1500€ aanvullen. Natuurlijk waren ze er nog niet, aangezien het huisje opgeknapt moest worden. M'n broertje, ik heb het geld ervoor, ma ga je mee naar de winkel want ik heb hulp nodig met het uitkiezen van de verf en behang? Puntje van paaltje, m'n ma weer een paar duizend euro lichter aan de kassa om de binnenkant op te knappen, te verven en te behangen. Hij was zijn bankkaart vergeten.
    Nu komt het... Ik en m'n vriend gingen daar op visite een paar weken later omdat ik ergens hoopte dat hij wel zou veranderen nu hij op zijn eigen zat. Hing er een ingelijst papiertje aan de muur, want ze waren o zo dankbaar voor hetgeen dat haar ouders hen gegeven hadden. Haar ouders hebben zelf een soort gelijk kringloopwinkel (dus zowat alles gratis of voor een minimaal bedrag) en ze hadden dus wat meubeltjes gekregen (er stond ook nog op dat ze een enorme knuffel hadden gekregen- en dan bedoel ik dus geen pluche knuffelding, maar gewoon een knuffel). Mochten we de hele avond aanhoren dat zijn schoonouders zo goed waren dit en dat, maar hij vergeet wel voor het gemak wat m'n ouders voor hem hebben gedaan. En geloof me, dan wringt het echt, want ik mocht wel bij m'n ouders financieel inspringen omdat er geen geld over was om wat boodschapjes te doen.
    Natuurlijk, mijn ouders hebben het zelf toegelaten, maar ik kon destijds er heel moeilijk tegen dat mijn ouders zo slecht zaten ten koste van m'n broertje en gaf ze dus telkens maar weer geld, waardoor ik mijn eigen gezin ook weer tekort deed omdat ik in ons eigen budget sneed.
    Zo nog een voorbeeldje... Komt hij bij m'n ouders jammeren dat hij zijn rekeningen niet kan betalen, m'n ouders zo goed van vertrouwen en geven hem geld. Een week laters is zowel hij als zij volledig in het nieuw gestoken. Mijn ouders weer zelf financieel problemen dus ik en m'n vriend weer hen bijstaan.
    Maarja, ik was wel de rotzus, een profiteur en al het lelijk dat je maar kan bedenken. Ondankbare broertjes... ik heb er dus alle ervaring mee want dit is slechts het topje van de ijsberg -.-

    Gelukkig ben ik nu wel zover om te zeggen van, pa ma, het is jullie eigen keuze om hem te helpen, om zelf financieel in de shit te geraken voor hem, maar ik stop ermee. Jullie kunnen zoveel krijgen als dat we kunnen missen, maar als het is omdat jullie hem financieel helpen, dan houdt het op.
    Het heeft m'n ouders ook wel aan het denken gezet, waardoor ze minder snel toegeven nu. Om de één of andere reden hebben ze nooit 'nee' kunnen zeggen tegen m'n broertje. Het is nu nog wel zo hoor, maar het is al beduidend minder sinds ik anderhalf jaar geleden er fikse ruzie om heb gemaakt. Ik was het echt wel moe. Dan gaven m'n ouders hem alles wat ze hadden en dan kregen ze weer een rotschop van hier tot ginder want hij had geen slechtere ouders kunnen hebben. Ik mocht het dan weer aanhoren dat ze het zo erg vonden en blahblah drama (en ik mocht niet zeggen dat ze het zelf deden aangezien zij wel degene waren die geld bleven geven en dat ze hem gewoon voor de verandering eens moesten laten stikken zodat hij eindelijk eens volwassen werd)

    Een heel verhaal wat niet eens m'n bedoeling was :'D Nahja, ik begrijp in ieder geval echt wel je frustraties en je verdient echt wel een super cyberhug (K)
    Probeer het je niet teveel aan te trekken, ondanks dat het nog best moeilijk is en trek er een leer uit voor de volgende keer.

    [ bericht aangepast op 17 okt 2012 - 14:17 ]


    “If you can smile when things go wrong, you have someone in mind to blame.”

    zoiets zou ik nooit doen tegenover mijn broer. woow.
    & sowieso , het is inderdaad een beetje gaar dat je je niet 'jarig' voelt omdat ie niks kan uitpakken. -- Hij krijgt een fucking ipad 2. mygod.

    maarja.. (:


    Danmarks Dynamite.

    Wow, dat is inderdaad de ondankbaarheid zelve(/zelf?) ._.

    [ bericht aangepast op 17 okt 2012 - 15:11 ]


    "Robbing someone of their smile and putting it on your face doesn’t make you happy." - Tablo

    Ahri schreef:
    Wat een ongelooflijke zeikerd! Ik mag blij zijn als ik zoiets krijg. Ik krijg niet zomaar een ipad op mijn verjaardag of concertkaartjes, die mag ik lekker zelf dokken van mijn spaargeld.


    “Life is not a problem to be solved, but a reality to be experienced.”

    Ondankbaar mormel... Zo ken ik er ook een.


    #WWED - What Would Emma Do?

    Yo bro sucks man.
    be happy with wath you get guy! Ik kreeg een reis naar disneylandparijs maar 3 maanden later pas. Op mijn Bday zongen ze wat en deden we een eetfeestje, maar drie maanden later kreeg ik mijn kado pas. En mijn BFF verjaart de dag voor sintniklaas en ze kreeg in het eerste niks voor haar verjaardag maar wel een dubbel zo groot kado voor sinterklaas. Wees blij dat je wat krijgt!
    sukkelbroer


    dreams come true, nightmares to

    En dan moet je weten dat ik nog altijd - na zes maanden - niets van m'n ouders heb gekregen voor mijn verjaardag. :Y) Geen geld, geen games, geen iets-nieuws-dat-ik-al-heel-lang-wil-hebben, zelf niet het etentje dat me beloofd werd. D: Hoor je mij klagen? Voor de lol, ja. (:

    Hoh, ja, kinderachtig, dat is hij.
    Ik zou zeggen: volgend jaar niets/minder geven. (cat) *mhahaha*
    En hij mag echt al blij zijn met 25 euro -.- én een ipad.


    There's faith and there's sleep - we need to pick one - please

    Wat een verwend joch! Hij krijgt gewoon een iPad en concertkaartjes! Je had hem inderdaad niets moeten geven...


    Tijd voor koffie.