• || Regels
    # Niemand doden zonder toestemming
    # Leden van de roedels luisteren naar de alfa’s
    # Rollen behorend tot Stephanie Meyer behouden hun karakter etc. zoals in de boeken/films
    # Vier rollen per account
    # Maximaal vijf verzonnen rollen
    # Relaties binnen de groep: Jacob en Renesmee, Quil en Claire, Sam en Emily, Jared en Kim, Paul en Rachel, Embry en Brynn, Collin en Brady.
    # Jezelf opgeven voor een rol kan op dit topic.

    || Rollen
    # Black Roedel
    Jacob Black - Alfa
    Leah Clearwater - Alfa
    Embry Call - Shooter
    Seth Clearwater - Alfa
    Quil AtearaShooter

    # Uley Roedel
    Sam Uley - PercyWood
    Jared Cameron
    Paul Lahote
    Brady Fuller - PercyWood
    Collin Littlesea - PercyWood

    # Mensen
    Emily Young - Overexposed
    Rachel Black
    Rebecca Black
    Kim Connweller
    Claire Young
    Renesmee Cullen - Overexposed

    # Vampiers
    Carlisle Cullen - PercyWood
    Edward Cullen - Shooter
    Bella Cullen - Overexposed

    # Onbekende personen
    Brynn Maddy Danec - MadeByHades
    Charlie Mila EvergreenTsubaki
    Florence Ruth Campbell - Overexposed
    Jezebel Odys Fray - Leave

    [ bericht aangepast op 7 okt 2012 - 15:32 ]


    {Beterschap!}


    Tijd voor koffie.

    || Beterschap! ||

    Jezebel Odys Fray
    Ik glimlach, maar schud mijn hoofd langzaam. ‘Dat is het niet. De mensen zijn niet dom, ze beseffen heel goed dat wij een eigenaardige familie zijn, met kinderen die niet naar school gaan en nogal afstandelijk doen. De Cullens zijn.. Ingeburgerd. De Blackwells zijn een soort nomaden. En dat maakt me één van hen. Ik moet met ze mee, denk ik. Naast hen.. Heb ik niemand. Niet op de juiste manier, althans.’ Verbeter ik mezelf vrijwel direct en staar naar het vuur dat zo nu en dan groter, en dan weer kleiner wordt.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    || Meh, training ging zo bagger vandaag.. Nu ga ik even alles inhalen! Momentje (: Dankje voor alle beterschap trouwens! ||

    Florence Ruth Campbell

    Verbaasd keek ik Brynn na, vanuit een hoge boom waarin uitzicht had op het huis van de Cullen's. Geweldig, liet ze me nou echt alleen? Ze glimlachte naar me, ik kon simpelweg gewoon niet gemeen tegen haar doen. "Succes meisje." ik glimlachte een gemeende glimlach, en sprong weer uit de boom. Lillian was weg, Brynn ook. En Edward, die zag nog steeds niet in dat Bella een enorme trut was. Maar ik wist dat hij elk moment kon terugkeren, dus het had geen zin meer. Een zacht briesje tilde mijn haar op en legde het weer neer op mijn schouders. Moest ik met hem gaan praten, of het toch bij de kern aanpakken?

    Renesmee Carlie Cullen

    Zachte pianoklanken klonken er in de woonkamer, afkomstig van mijn vingers die de toetsen langzaam in drukte. In een willekeurige volgorde, aangezien ik geen zin had om iets serieus te spelen. Alle rust die er in de woonkamer hing werd verstoord door iets wat met een hoop kabaal maakte. Angst vloeide door me heen toen ik me naar het geluid toedraaide. Brynn vloog me om de hals en greep me bij mijn schouders. "Beloof me dat jij bij je familie blijft." zei ze zacht terwijl de greep op mijn schouders versterkte. Ik keek haar verbaasd aan. "Uh, wat is er Brynn?"

    Emily Young

    Mijn aandacht werd getrokken door een deur die open gaat, een vaak gehoord geluid in dit huis. Claire haar kleine handjes stopten even met het deeg kneden en keek omhoog, ik deed hetzelfde. In de deur opening, voor Seth stond een onbekend meisje. Mijn blik schoot naar Sam, die op de bank lag, niet instaat om ook maar iets te doen. Ze mompelde en zachte hoi en stak haar hand op. Ik schonk haar een grote glimlach en liep achter het aanrecht vandaan om mezelf voor te stellen, met Claire op mijn arm. "Ik ben Emily." mijn lippen krulden zich tot een glimlach. "En ik ben Claire!" zei Claire enthousiast terwijl ze haar mollige armpjes de lucht in gooide.

    || En dan krijg je opeens te horen dat je nog even het 8jarige groepje de dans moet gaan leren, meeeh... Maar ik ga wel, want anders keldert mijn cijfer vast. Acht uur ofzo terug, xx ||

    [ bericht aangepast op 8 okt 2012 - 17:12 ]


    But calm, white calm, was born into a swan.

    Embry Call
    Langzaam knik ik terwijl er verschillende ideeën door mijn hoofd schoten. 'Misschien,' begon ik langzaam, 'kun je toch hier blijven, door, bij iemand te logeren of zo iets?' Ik voelde mijn wangen rood worden en kuchte even zachtjes, 'mijn moeder heeft er vast geen problemen mee als je bij ons thuis de logeerkamer in beslag neemt, ik weet dat het niet groot is, maar je kan het in ieder geval proberen.'
    Glimlachend keek ik naar beneden, hoe Jezebel het vuur dat ze creërde groter en kleiner liet worden met haar speciale gave. Heel even werd het grote, gapende gemis in mezelf iets kleiner en werd het gevangen door een warm vuur zoals Jezebel maakte. 'Wil je Sam en Emily ontmoeten?' vraag ik in een opwelling, 'zij zijn zo ongeveer de vader en moeder van de roedels!'

    Edward Cullen
    Nog steeds verward door mijn gesprek met Brynn en het feit dat Embry aan geheugenverlies leed liep ik op mijn gemak door de bossen, ik genoot van de stilte om me heen en liep op de automatische piloot.


    Jezebel Odys Fray
    Ik kon het niet laten om mezelf voorzichtig om te draaien en zijn gezicht te bestuderen. Onder de roodbruine huid van zijn gezicht borrelde schaamrood.
    Zonder aarzelen legde ik mijn vingertoppen tegen de plek waar het rood het helderst was. Het had me altijd al gebiologeerd, waarom mensen toch zo snel teder werden door het rood in hun wangen. ‘Mijn familie zou het begrijpen, hoewel ze voor mij zorgden vanaf mijn kindertijd weten ze dat ik ongelukkig word van het vele reizen.’ Prevelde ik hem zachtjes toe.
    Toen hij begon over Sam en Emily kon ik het niet laten om mijn wenkbrauwen verrast de hoogte in te laten veren. ‘Is dat een officiële uitnodiging, mr. Call?’ De grijns om mijn lippen verraadde dat ik me ergens enorm gevleid voelde. Mijn blik betrok echter bij het besef dat ik nog steeds deels vampier was, en zij automatisch een natuurlijke vijand vormden.
    ‘Embry? Ik drink bloed. Bloed van mensen. Ze willen mij niet kennen. Echt niet.’ Prevelde ik zacht.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    [Ben naar de stad geweest, met m'n zusje voor nieuwe kleren. Haha, wij alleen maar op jongensafdeling]

    Brynn Maddy Danec

    'Die bi... Jezebel is nu met Embry samen, hij herinnerd me niet meer. Ik ben niet het juiste meisje' mompelde ik. 'Misschien is dit beter voor hem. Hij heeft me niet nodig en ik ga toch op een wereldreis. Tot over een paar jaar, Renesmee' glimlachte ik. Het leek of het me niks kon schelen, maar ik was gebroken. 'Ik ga maar weer is. Tijd om echt naar huis te gaan' grinnikte ik en ik liep het huis uit. Op naar het vliegveld. Mijn koffers gooide ik in mijn auto en ik reed naar het vliegveld.


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Embry Call
    Met grote ogen staar ik naar Jezebels gezicht terwijl ze haar vingertoppen op mijn blozende wangen legt, en glimlach voorzichtig als ze aangeeft dat ze haast zeker weet niet welkom te zijn bij de roedel. Kort denk ik even na en druk dan een lichte kus op haar voorhoofd. 'Als je belooft niemand te doden binnen het reservaat, als je belooft een eind weg te gaan jagen en als je belooft dat je geen probleem zal vormen accepteren ze je vast Jez,' dat weet ik zeker!
    Langzaam kom ik overeind, waarbij ik zorg dat Jezebel ook zachtjes opstaat. 'We gaan gewoon naar Sam en Emily, ze zullen je vast fantastisch vinden, dat kan haast niet anders!' Met mijn armen rond haar heen geslagen loop ik af op de bomen en de huisjes die in het midden rondstaan. Voor de deur van het huisje van Sam en Emily blijf ik staan wachten en kijk ik Jezebels ogen. 'Je kan dit wel Jez, ik ben bij je,' fluister ik zacht en glimlach breed.


    Jezebel Odys Fray
    ‘O-oké?’ Murmel ik een tikje terughoudend wanneer hij me richting een huisje duwt. De hondengeur is sterk, maar het menselijke bloed sterker en het kost me even om mijn lippen stevig op elkaar te persen. ‘Dat is het hem juist, Embry. Ik wil niet dat je me ziet als een monster.’ Fluister ik hem zacht toe, terwijl ik ietwat opnemend naar de houten strandhuisje staar. Het is een huis waar ik zelf niet zo snel in zou gaan wonen, moet ik toegeven.
    Ik bijt peinzend op de binnenkant van mijn wang, en krul mijn bovenlip op wanneer ik de bittere smaak van mijn eigen bloed op mijn tong proef. Awful.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Renesmee Carlie Cullen

    "Wat? Ben je gek geworden Brynn?" zei ik toen ze het me allemaal uitlegde, het leek alsof het haar helemaal niks kon schelen. Verbluft keek ik haar na toen ze de deur uit liep, straal langs mijn moeder heen. De wenkbrauwen van mijn moeder schoten omhoog toen ze op me afkwam. "Waar was dat nou over?" ik stond op en liep naar mijn kamer, mijn moeder negerend.

    Bella Cullen

    Wat had die een humeur zeg, niet normaal. Ik streek een lok haar achter mijn oor en deed de deur voor Edward open. "Hey." zei ik zachtjes.


    But calm, white calm, was born into a swan.

    Charlie Mila Evergreen
    Er komt een vrouw naar de deur gelopen, en eerst lijkt ze een beeldschone mooie vrouw, tot ik de tweede helft van haar gezicht zie, die ontsiert wordt door littekens. Ze stelt zich voor als Emily. Het kleine meisje springt ook naar ons toe,
    "En ik ben Claire!" zegt ze vrolijk, maar ik kijk alleen verbijsterd naar de kleine Claire, en naar Emily. De deur achter me valt dicht en Seth loopt ook naar binnen. Ik wijs achter me, en daarna voor me en naar Seth, terwijl ik alleen,
    "Eh.. Ik.. Eh.. Seth..." kan uitbrengen. Dan zeg ik het woord dat blijkbaar zo'n big deal is. "Eh, imprent?" zeg ik.


    Tijd voor koffie.

    [Hm, weer een Twilight RPG. Ik ben dapper, ik doe mee ;p Deze RPG is perfect maar netzoals 1D, ik doe gewoon overal aanmee]


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    || Nvm, al gevonden :3 ||

    [ bericht aangepast op 8 okt 2012 - 19:39 ]


    But calm, white calm, was born into a swan.

    Emily Young

    Het meisje heeft moeite om haar zin af te maken, zenuwen. "Had ik al begrepen." glimlachte ik. Onderhand was het makkelijk te herkennen, het was de manier waarop hij naar haar keek gewoon. "Wil je wat te drinken?" vroeg ik om de stilte te verbreken.


    But calm, white calm, was born into a swan.

    Embry Call
    'Ik zie jou niet als een monster, jij kan er niets aan doen wat je bent, dat kan ik ook niet, daarom begrijp ik jou zo goed,' fluister ik zacht terug. 'Weet je wat, als je het wil proberen, kan ik je wel mee helpen om te leren om dieren te jagen, soms smaken ze niet zo slecht,' fluister ik erachteraan. Wanneer we lang achter een kwaadaardige vampier moesten zitten was het wel eens nodig dat we in onze wolvenvorm dieren aten, het kon gewoon niet anders.
    'Maar daar moet je nu niet aan denken Jez, ik ben bij je,' zeg ik waarbij ik diep in haar ogen staar en uiteindelijk mijn lippen zacht tegen de hare druk. 'Klaar?' zeg ik nog, met een geamuseerde twinkeling in mijn ogen, voordat ik op de deur bons en hem met een zwaai open gooi, een grote glimlach op mijn gezicht. 'Ik wil jullie aan iemand voorstellen!' roep ik onwillekeurig tegen iedereen die in het huisje van Sam en Emily aanwezig is.


    Jezebel Odys Fray
    ‘Dierenbloed?’ Ik kan het niet helpen dat mijn stem vol walging klinkt. Ik bijt kort op mijn onderlip wanneer Embry zich voorover bukt en met zijn lippen heel zachtjes de mijne beroert.
    Het heeft geen zin om er tegenin te gaan wanneer hij met een vrolijke zwaai de deur opent. Het huisje ruikt naar menselijk voedsel, en onwillekeurig begint mijn maag te knorren. ‘Muffins.’ Grijns ik in trance. Vroeger stal ik ze stiekem uit de bakkerij.
    Mijn ogen gleden over de mensen binnen het huisje: bedachtzaam, alert.


    Feel the fire, but do not succumb to it.