• ©RPGrechten by Pewdie.

    ==========================================





    == Het verhaal. ==

    6 jongeren, waarvan 3 meisjes en 3 jongens, hebben speciale ‘krachten’. Ze hebben een dier in zich. Dat weten ze van zichzelf, maar niet van elkaar. Uiteindelijk, als de mensheid erachter komt dat ze een dier in zich hebben, worden ze het land uitgezonden naar een ander land. De jongens en meisjes zullen daar getraind worden met hun krachten als dier door een docent die zelf ook zo is, maar het meer onder de knie heeft. Maar het moeilijkste van de hele tijd is dat de meisjes en de jongens samen in één huis moeten gaan zijn, waardoor liefde, vriendschap, ruzie en haat ontstaat.

    == Regels. ==

    = OOC, Out of Character, wordt met haakjes -()-[]-{}- gedaan.
    = IC, In Character, wordt gewoon zonder haakjes gedaan.
    = Ik wil het liefst enkel ervaren RPGers.
    = Geen one-liners, maar ook geen hele verhalen van 700 woorden of langer. Gewoon een stuk of 5 / 6 zinnetjes is ook goed.
    = Naamsveranderingen doorgeven.
    = Relaties tussen de jongeren mogen, maar de docent mag niets met iemand van de jongeren hebben.
    = 16+ is toegestaan, maar houd het netjes, hartelijk bedankt.
    = Alleen ik open nieuwe topics, want dat is iets overzichtelijker dan dat iemand anders doet.
    = Afwezigheid melden a.u.b.
    = Ruzies melden bij mij.
    = Hou het bij de realiteit, dus niet dat iemand opeens begint te toveren of zo.
    = Bespeel de andere persoon niet.
    = Eén persoon met dier per persoon.

    == Rollenlijst. ==

    = Meisjes. =

    = Allison Doutore, Pewdie, rode panda.
    = Aoife Serena Keant, BlueHope, lynx.
    = Chloe Aurora Gold, Shooter, arend.

    = Jongens. =

    = Christian Everson, YouAreMyLove, wolf.
    = Blake Dillon White, Diamantar, vos.
    = Bradley Damon MacGreggor, WillNotLearn, beer.

    = Docent(e). =

    = Gemma Ninne Fletcher, Overexposed, wilde kat.
    = Roseline Catherine Brennan, xVanilla, coyote.

    == Topics/links. ==

    Rollenlijst.

    == Belangrijke dingen! =

    = Afwezigheden =

    = Waar beginnen we? =

    We beginnen bij dat de jongeren aankomen en naar hun kamers gaan. De docenten zullen ze in de avond opwachten, het is nu 9:00 ’s ochtends.

    = Lijst van dingen om te doen, plichten. =

    9:00 aankomst (alleen nu).
    10:00 ontbijt.
    13:00 middageten.
    14:30 training om dierenkaraktereigenschappen in de hand te houden. (Overexposed)
    16:00 tussendoortje en pauze.
    17:00 training om dierenkracht in de hand te houden. (xVanilla)
    18:30 training om dier te zijn. (Overexposed en xVanilla)
    19:30 avondeten.
    20:00 pauzes en gezond tussendoortje.
    22:00 naar bed.
    23:00 slapen.

    Zaterdag en zondag gelden alleen de tussendoortjes, slaaptijden en het eten.

    = Lijst van wie er samen op kamer slapen. =

    Kamer 1 – Allison Doutore (Pewdie) en Christian Everson (YouAreMyLove).
    Kamer 2 – Chloe Gold (Shooter) en Blake White (Diamantar).
    Kamer 3 – Aoife Keant (BlueHope) en Bradley MacGreggor (WillNotLearn).
    Kamer 4 – De docenten (Overexposed, xVanilla).

    ALL RIGHT DESERVE TO BCBG!

    [ bericht aangepast op 27 sep 2012 - 20:29 ]


    Ich liebe dich 27.12.23

    Chloe Aurora Gold
    'Zelfs in mijn mensenvorm ben ik sneller,' zeg ik plagend terwijl mijn ogen glimmen van plezier en opwinding.
    Lachend kijk ik toe hoe Blake even blijft staan in de deuropening en laat ik mezelf languit achterover op het bed vallen terwijl ik mijn ogen sluit.
    'Nu ben ik moe,' grinnik ik zacht, waarna ik me kort uitrek.
    'Kom eens, kacheltje,' mompel ik zacht terwijl ik naar de zijkant van het bed schuif en er kippevel op mijn armen komt te staan omdat ik nog niet de moeite had genomen om een schoon t-shirt aan te trekken.


    Blake Dillon White
    'Kom eens, kacheltje,' mompel Chloe zacht terwijl ze naar de zijkant van haar bed toe schuift. Ik zie kippevel op haar armen.
    Ik kom in bewegint, ik loop heel even snel naar mijn bed, trap mijn schoenen uit en trek de deken er van af. Dan loop ik snel naar Chloe en gooi de deken over haar en mij heen terwijl ik naast haar ga liggen.
    'Niet bevriezen,' fluister ik. Ik geef haar een kusje op haar voorhoofd.
    'Je kacheltje zal je beschermen,' lach ik.


    "Wheeeeze" ~ Mizuki, Kamisama Hajimemashita.

    Chloe Aurora Gold
    De warme, zachte deken die ik plotseling over mijn lichaam voel glijden voelt aangenaam en licht kriebelig aan.
    Als ik Blake naast me voel schuiven en hij even later een klein kusje op mijn voorhoofd drukt verschijnt er automatisch een enorme glimlach op mijn gezicht.
    Onmiddellijk sla ik mijn armen rond zijn middel en kruip onder de dekens dicht tegen hem aan.
    'Mijn kacheltje,' murmel ik zacht, terwijl ik gaap en ik de warmte langzaam over mijn lichaam voel kruipen.


    Blake Dillon White.
    Ik weet het niet zeker, maar volgens mij is Chloe net in slaat gevallen.
    Verbaast kijk ik naar haar hoofd op mijn op en neer dijnende borst.
    Dan moet ik toch wel glimlachen, ik leg mijn hoofd tegen dat van haar aan en luister naar haar ademhaling.
    Automatisch pas ik die van mij aan, aan die van haar.
    Dan merk ik pas hoe moe ik eigenlijk ben, misschien was het toch wel te veel... zo lang in een dier veranderen.
    Ik gaap en sluit mijn ogen.


    "Wheeeeze" ~ Mizuki, Kamisama Hajimemashita.

    Chloe Aurora Gold
    Met een kleine schok open ik mijn ogen half, merk ik dat Blake's ademhaling rustig en regelmatig gaat en ik opgekrul tegen zijn lichaam aan lig onder de warme, zachte dekens. Met een grote glimlach sluit ik mijn ogen opnieuw, concentreer me op Blake's ademhaling en begin onwillkeurige figuurtjes te tekenen met mijn vingertop op zijn buik.
    Verschillende gedachten schieten door mijn hoofd, over de angst om naar het huis te komen, de angst voor het veranderen en het voelen van de wind die onder mijn vleugels door schiet. Glimlachend druk ik een kusje tegen Blake's borst, die angst om naar het huis toe te komen had hij helemaal weggenomen.


    Blake Dillon White.
    Ik weet dat ik droom, maar aan de andere kant niet. Ik sta midden in het bos, waar ik en Chloe van ochtend waren. Deze keer ben ik alleen. Ik loop rond de omgevallen boom waar ik over heen ben gesprongen en spits mijn witte oortjes. Er is hier gevaar, maar ik weet niet precies aan welke kant van mij.
    Mijn hart klopt gestaagd en mijn ademhaling versnelt. Wat moet ik doen? Wie is de vijand?
    Ik kijk nog maals rond, ik zie geen goede schuilplek. Die omgevallen boom is te kaal, als iemand me daar wilt vangen hoefd hij of zij alleen maar twee handen eronder te krijgen en me pakken... of me gewoon neerschieten als ik er heen vlucht.
    Waar dan? Ik kijk nog een laatste keer en mijn blik valt op een grote holle boomstronk, ergens 5 meter van me af. Hij is verschuild tussen blaadjes van struiken en gele en oranje blaadjes die gevallen zijn van bomen. Prima schuilplek.
    Ik luister of ik iets hoor.
    Dan maak ik me uit de voeten, mijn pootjes roffelen op het zand en dan op rotte blaadjes terwijl ik ren. Mijn ogen op de boomstrond. Ik zigzag zodat mijn vijand me niet kan vinden. Het gevaar...
    PANG, PANG, PANG!
    Mijn oren tuiten van die geweers schoten, en ik begin nog sneller te rennen. Bijna bij de boomstronk... ik ga al door mijn knieën... nog een sprong...
    PANG!
    Ik val neer.
    Een enorme pijn gaat door mijn achterpoot en ik kan niet meer opstaan. Ik piep en kef het uit van de pijn.
    'Bob, ik heb hem, mooie winterjas, niet?'
    'Prima vangst!'
    Ik voel een slag tegen mijn achterhoofd en alles wordt zwart.

    Met een ruk kom ik overeind en daarmee plet ik bijna Chloe.
    'Aaah,' zeg ik terwijl ik met mijn handen door mijn haren wrijf.
    Wat had deze droom te betekenen?


    "Wheeeeze" ~ Mizuki, Kamisama Hajimemashita.

    [Woops, wel een beetje veel... vergeef me, C': ]


    "Wheeeeze" ~ Mizuki, Kamisama Hajimemashita.

    Chloe Aurora Gold
    Ik bevond me in het gebied tussen slapen en wakker zijn, wat me aangenaam beviel, ik droomde half terwijl er nog prikkels van de echte wereld tot me doordrongen. Het geluid van de wind, het schuiven van de deken. Maar op het moment dat er iets zwaars op me leunde schoten mijn ogen als automatisch open en hapte ik naar adem.
    'Blake! Wat doe jij nou?' bracht ik verbaasd uit toen ik zag dat Blake half bovenop me was gerold en met verwilderde ogen overeind kwam zitten waarna hij met zijn handen door zijn blonde haren wrijft. Zijn blik straalt iets verbaasd uit, alsof hij niet weet wat er zojuist is gebeurd.
    'He,' fluister ik zachtjes, terwijl ik ervoor zorg dat Blake mij in de ogen aankijkt, 'rustig maar, ik ben er, wat is er aan de hand?'

    || Geeeeeft niet, ik moet even kort want moet zo naar school ! X ||


    Blake Dillon White.
    'He,' fluistert Chloe zacht nadat ze me vroeg wat ik deed,'rustig maar, ik ben er, wat is er aan de hand?'
    Ik twijfel niet maar begin meteen mijn hele nachtmerrie uit te leggen. Ik merk dat ik rustig weer kalmer wordt.
    De schok blijft echter, die jagers... de droom... alles was zo echt.
    'Wat zou het betekenen?' Vraag ik schoor als ik klaar met vertellen ben.


    "Wheeeeze" ~ Mizuki, Kamisama Hajimemashita.

    Chloe Aurora Gold
    Met grote, verwarde ogen luister ik naar Blake's verhaal, naar wat hij precies heeft gedroomd en ten slotte naar de vraag wat het misschien zou kunnen betekenen. Mijn gedachten waren daar zijn totale verteltijd al uitgebreid mee bezig geweest, maar het had uiteindelijk tot niets geleid.
    'Ik weet het niet Blake...' fluister ik verward, naar de waarheid.
    Geschrokken denk ik terug aan vanmiddag, naar de jagers die ik had horen aankomen nadat ze op me hadden geschoten. Wat zou er zijn gebeurd als Blake was doorgerend en ik er niet was geweest?
    'Misschien ... Ik weet het niet. Misschien vanmiddag, als ik er niet was geweest, dan...'


    || Tomptiedom...||


    Ich liebe dich 27.12.23

    Blake Dillon White.
    'Misschien ... Ik weet het niet. Misschien vanmiddag, als ik er niet was geweest, dan...' fluistert Chloe.
    Ik denk weer aan vanmiddag, grijns even in mezelf als ik aan de wedstrijd denk, maar die grijns vertrekt meteen als ik denk aan Chloe die me net op tijd weg wist te krijgen.... aan de knallen van een geweer.
    Misschien was mijn droom uit gekomen als ik door was gerend...
    'Niet meer aan denken,' fluister ik zachtjes, 'Laten we wat gaan eten, ik heb honger,' voeg ik er aan toe.
    'Ik kan wel een hele koekjes koe op,' lach ik dan. Maar het nare gevoel van de droom blijf ik voelen.


    "Wheeeeze" ~ Mizuki, Kamisama Hajimemashita.

    Chloe Aurora Gold
    Ik probeer uit alle macht een glimlach terug op mijn gezicht te toveren als Blake aangeeft dat hij wel een gehele koekjes koe op zou kunnen eten door de honger die hij op dit moment voelt. Echter, op het moment dat ik probeer te glimlachen weet ik dat het verloren zaak is en dat er geen glimlach op mijn gezicht zal verschijnen als ik in mijn gedachten aan Blake's droom blijf denken.
    'Ja, we gaan wel naar de keuken,' murmel ik zachtjes, waarna ik mezelf snel uit het bed laat glijden om niet aan Blake te laten merken dat ik nog aan zijn droom en de betekenis daarvan aan het denken ben.
    Snel schiet ik een trui over mijn hoofd en ga dan bij de deurpost sta, mijn wenkbrauwen gefronst en met een nadenkende blik in mijn ogen.


    Blake Dillon White.
    Ik merk wel dat Chloe bezorgd is, maar ik weet niet wat ik er aan kan doen.
    Ik heb zo'n gevoel dat ik haar bezorgdheid niet zomaar weg kan krijgen, dus ik loop maar samen met haar naar de keuken. Ik plunder daar een kast en haal er een hele rol koekjes uit en een groot pak melk. Tevrede laat ik haar zien wat mijn vangst is.
    'Wil jij ook? Ik wil trouwens ook wel warme chocolade melk maken, als je dat lekker vind?'


    "Wheeeeze" ~ Mizuki, Kamisama Hajimemashita.

    Chloe Aurora Gold
    Ik voel langzaam hoe mijn oude, vertrouwde glimlach weer op mijn gezicht terug kruipt wanneer Blake met een vrolijk gezicht laat zien wat hij allemaal in de kasten heeft gevonden om te eten en te drinken. 'Wil je ook? Ik wil trouwens ook wel warme chocolade melk maken, als je dat lekker vindt?' hoor ik hem ergens vaag zeggen, wat me doet opschrikken uit mijn gedachten.
    Kort schud ik mijn hoofd, 'als ik door blijf eten ontplof ik nog eens,' glimlach ik halfjes, waarna ik met een kleine sprong op het aanrecht beland en naar de achterdeur staar, die nog open staat. De bomen die achter het huis beginnen zien er plotseling dreigend uit wanneer ik terug denk aan vanmiddag, maar dat gevoel schud ik al snel van me af en ik concentreer me op Blake's handelingen.