I'm not who you think I am.. [Rpg] - Speeltopics

Een Rpg met irisjx.
Dit is van ons beide onze eerste Rpg hier.
Rollen :
Ik :
Christina Mc Cane - 16 - klein voor d'r leeftijd -

[ bericht aangepast op 23 sep 2012 - 15:49 ]

Hij haalde zijn schouders op. Hij luisterde naar wat ze zei en dacht even na over het antwoord dat hij zou geven op haar vraag. 'Omdat ik veel lees, heel erg veel ik verdiep me in de wolven zodat ik weet wat me boven het hoofd hangt wanneer ik overweeg de zondag gewoon rond te lopen.' Zei hij en keek haar met grote ogen aan. 'Ik weet niet waarom, maar ik vind het intressant. Ik heb er ook heel erg veel boeken van.' Zei hij en glimlachte even.

Christina keek hem een beetje verwonderd aan. 'Loop jij rond op zondag? Buiten?'vroeg ze een beetje verbaast en keek hem aan. 'Oh, mag ik er ook in lezen? Ik wist niet dat er mensen zijn geweest die er ooit boeken over hebben gemaakt.'zei ze zacht en keek hem aan met een glimlachje.

'Nee tuurlijk niet.. Maar daarom lees ik die boeken, zodat ik er niet ga lopen.' Zei hij en grijnsde even. Hij verbleekte een beetje toen ze vroeg of ze het ook kon lezen. 'Nee, ik wil het je met alle liefde geven maar ik heb het uitgeleend aan een vriend.' Zei hij en haalde zijn schouders op.

Christina keek hem aan en zei ; 'Maar je zei dat je er heel erg veel van had, dan kan je ze toch niet allemaal uit hebben geleend?' Ze keek hem aan, een beetje achterdochtig, ze geloofde niet dat je al die boeken zou kunnen uitlenen aan een vriend, voornamelijk omdat dit een best klein dorp was en als je naar een ander dorp ging reizen je plek nodig had voor eten, niet voor boeken.

Jawel, hij woont in een ander dorp hij heeft mij er eten voor gegeven. Ik heb de boeken nog niet terug maar als ik ze terug heb krijg je ze.' Zei hij en knikte even hij beet even op zijn onderlip en staarde naar de grond toen keek hij weer op naar Christina en glimlachte.

'Ehh oké..'zei Christina toen maar wat twijfelend en keek een beetje om haarzelf heen. 'Ik ehh, ik moet gaan, de markt staat er en ik had nog beloofd wat dingen te kopen.'zei ze zacht en stond toen op terwijl ze haar jurkje goed trok zodat hij weer goed tot haar knieën kwam. 'Doei..'zei ze zacht en liep toen weg, richting de markt.

'Succes.' Zei hij en haalde zijn schouders op. Hij schopte een steentje weg dat in het kleine meertje belandde en keek het na. Met een plons belandde het op de plek waar het eindigde. Hij keek het na en zuchtte toen.

Christina zuchtte en liep over de markt, ze haalde wat vis bij de visboer en wat andere dingetjes, ze bleef even staan bij het kruidenkraampje en kocht ook nog wat kruiden, toen liep ze verder naar de boekenwinkel, ze kocht een paar nieuwe boeken, wat papier en wat nieuwe inkt en liep toen richting huis terwijl ze de tasjes zo goed mogelijk beet hield, het begon een beetje af te koelen..

Demian liep terug naar het bos waar hij zich op een boomstam liet vallen, in het bos was hij meestal te vinden het was er rustig en hij voelde zich er om de gekke redenen op zijn gemak. Misschien kwam het doordat hij er altijd was wanneer hij ging transformeren, hij wist niet waarom maar het bos was een speciale plek voor hem.

Christina keek op toen ze wat regendruppels voelde en zuchtte, natuurlijk dat kon er wel bij. Het regenseizoen zou bijna beginnen, misschien kwam hij wat sneller dan gehoopt.. Ze zuchtte en liep zo snel mogelijk naar huis toe, iets wat veel mensen deden.

Demian keek op toen hij ondanks het grote dikke bladeren pak dat boven hem hing nog enkele druppeltjes regen op zijn hoofd belandde. Hij keek even op en zuchtte toen. Hij stond op van de boomstronk en was van plan maar naar huis te gaan. Want ondanks dat hij zich altijd fijn voelde in het bos, hij wilde nu graag naar huis. Hij begon te rennen, op een snelheid die een normaal mens niet zou kunnen hebben. In de stad zag hij dat meer mensen rende, hij verminderde zijn snelheid om niet te veel op te vallen tussen de andere mensen. Toch bleef hij rennen, terwijl hij mensen probeerde te ontwijken. Na een tijdje te hebben gerend kwam hij tot stilstand omdat hij bijna opnieuw weer tegen een meisje aan knalde. Hij greep haar bij haar schouders haar te laten stoppen en liet haar weer los. Hij keek haar aan en zag dat het Christina was. 'Sorry.' Zei hij en grijnsde even.

Christina liep door en keek om haarzelf heen, op een gegeven moment botste iemand tegen haar op en viel ze nog net niet omdat m'n schouder werd beet gepakt,ze keek om en zag hem staan. 'Ben ik nou werkelijk waar zo klein dat je me steeds niet kan zien?'zei ze met een klein glimlachje, het begon steeds harder te regenen waardoor ze een beetje begon te trillen van de kou, ze keek hem nog steeds aan.

'Nee.' Zei hij en grijnsde. 'Maar ik let gewoon elke keer niet op.' Zei hij en grijnsde. 'Ga je mee wat drinken, ik trakteer.' Zei hij terwijl zijn mondhoeken krulde. 'Because it's raining baby.' Zei hij en grijnsde even terwijl hij omhoog keek. 'En omdat het de tweede keer is dat ik je bijna de grond laat kussen.' Zei hij en grinnikte.

Christina glimlachte en keek hem aan toen hij dat vroeg, ze keek twijfelend even de richting op die ze op moest en dacht na, toen knikte ze toch ja omdat ze het koud had en iets drinken leek haar wel lekker. 'Is goed.'zei ze zacht met een glimlachje.

'Yeah.' Zei hij en grijnsde. Hij liep in de richting van het café en zag hoe alle mensen zich naar huis haastte. Hij liep het café binnen en hield de deur open zodat Christina erin kon en grijnsde even. 'Na u madame.' Zei hij en grinnikte.