Laatst zei m'n beste vriendin tegen me dat ze telkens terug denkt aan die tijd dat ik gevoelens had voor haar toentertijd vriendje. Ik heb het haar toen eerlijk gezegd omdat ik er echt mee zat.
Dus ze vroeg me of ik nu weer gevoelens krijg voor haar vriendje van nu, maar ik zweer het je, echt niet. We skypen met ons drietjes telkens weer, maar ik praat amper omdat ik niet tussen hun in wil komen of door mijn extreme verlegenheid.
Nu is mijn vriendin niet online en vroeg haar vriendje om met me te skypen, ik zeg ja oke is goed. Dus we skypen nu zo, maar ik voel me schuldig omdat ze er niets van af weet eigenlijk. Vanavond misschien wel door hem, maar nu ben ik bang dat ze me niet gaat geloven dat ik echt geen gevoelens voor hem heb. Of dat ze jaloers gaat zijn of weet ik veel. Want nu we gewoon met ons tweeën waren, praatte ik veel meer en als we met drie zijn klap ik eigenlijk gewoon toe en ik snap echt niet waarom, dus ik ben bang dat ze daardoor verkeerd gaat denken.
Misschien stel ik me aan, maar ik zit er echt mee.
Doe ik hier wat mis mee, met dat ik het haar nu niet zeg?
Zou ik het haar nu zeggen? Of wat? Ik weet het echt niet.
Birds born in a cage think flying is an illness.