• Cimmeria Academy is een bijzondere school.
    Het is in de eerste plaats een internaat met uitmuntende leerkrachten.
    Er is niets vreemd aan... alhoewel.
    Er schuilen duistere krachten in de school. Demonen terroriseren de boel, in hun mensengedaante, en manipuleren de andere leerlingen en leerkrachten. De enige die nog weerstand kunnen bieden waren mensen met krachten : Heksen en tovenaars.
    Maar het kon zo niet langer duren...
    Het heeft dan ook niet lang geduurd tot er andere wezens kwamen... engelen om de Demonen te verjagen.



    Mensen:
    Jongens:

    Timothy Rhine - Painting
    Drew Nicolas Hamelton - LostMagic

    Meisjes:
    Alexi Jaylin Parker - LostMagic
    Sky Leslie Whitefield - jaimyhoi
    Amare Catherine Eastwood - Prisoner
    Braxlin Rose Evermore - JokerBaby


    Engelen:
    Jongens:

    Daniël Emilio Scagotti - WillNotLearn
    Nathan Alexander Scagotti - WillNotLearn
    Joshua Devine - LostMagic

    Meisjes:
    Elena Gracia Ramirez - Painting
    Marlyne Londen Hunting - TheMarauders


    Demonen:
    Jongens:
    Axton Crawford - JokerBaby
    Jake Alexander Sadler - LostMagic
    Bradley MacGregor - WillNotLearn
    Damon Salvator - WillNotLearn
    Nick Garcia - WillNotLearn
    Ray McBenneth - Sirens

    Meisjes:
    Leslie Day - jaimyhoi
    Cathy Ameliah Evans - Aragog
    Ashley Paige Worth - LostMagic
    Elizabeth Moore - Aragog
    Lily Anderson - Aragog
    Rachelle ( Rae ) Lemmons - Sirens


    Heksen / Tovenaars:
    Jongens:
    Ryan Vilian Parker - WillNotLearn
    Meisjes:
    Sarah Katerina Dillens - LostMagic

    Naam:
    Roepnaam:
    Leeftijd:
    Demon/ Engel/ mens:
    Uiterlijk / foto:
    Karakter (geen perfectie):
    Extra:



    REGELS

    OCC : tussen haakjes [] () || of {}
    Naamsverandering doorgeven

    Rollentopic
    Lessenrooster (alleen van de maandag. De rest moet nog uitgewerkt worden.)

    [ bericht aangepast op 9 sep 2012 - 12:02 ]


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'

    Braxlin 'Rose'
    Ik keek naar hem op en wreef even in mijn ogen om de slaap wat weg te houden.
    "Blauw." glimlachte ik. "Kleur van de hemel. Van dromen."
    Ik dacht na over mijn volgende vraag. Het ging best moeilijk. Mijn hersenen waren moe en sloom. Ik onderdrukte opnieuw een gaap, terwijl ik verder nadacht.
    "Verste land ooit bezocht?" vroeg ik uiteindelijk. En knipperde verwoed met mijn ogen om ze open te houden.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Joshua
    'Japan denk ik.' antwoord ik. 'Ik weet het niet zeker. Rose ga maar slapen. Je bent doodmoe.' zucht ik en druk mijn lippen op haar kruin.


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'

    Braxlin 'Rose'
    "Nee." schudde ik koppig mijn hoofd.
    Ik fronste mijn voorhoofd, terwijl ik verwoed nadacht over een volgende vraag. Maar hoe hard ik ook zat te peinzen, er kwam niets meer. Met een diepe zucht gaf ik het op, maar ik was nog lang niet van plan te gaan slapen. Dan hield ik mijn gedachten wel bezig met vage liedjes te zingen.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Joshua
    'Waar ben je zo bang voor?' vraag ik haar zachtjes. 'Waarom wil je niet gaan slapen?'

    [even weg, 2 seconden terug)


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'

    Braxlin 'Rose'
    "Dan ga je weg." fluisterde ik zacht. "Dan verdwijn je en zie ik je nooit meer terug."


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Joshua
    'Hoe kom je daar nu weer op?' vraag ik fronsend. 'Waarom zou ik verdwijnen?'


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'

    Braxlin 'Rose'
    "Omdat dat altijd wel weer gebeurd." zei ik zacht. "Het is nooit anders geweest. Niet met mijn hondje, mijn hamster, mijn vrienden, mijn beste vriendin... Zelfs de band tussen mijn ouders. Al het goede verdwijnt steeds uit mijn leven. Poef! En het is weg." en doordat ik nog steeds wat dronken was, kwam het er nog dramatischer uit.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Joshua
    'Ik verdwijn niet ok?' zeg ik zachtjes en klem mijn armen om haar heen 'Ik beloof je dat als je morgen wakker word ik nog steeds naast je lig.' zeg ik zachtjes 'Ga nu slapen Rose, ik hou van je.'


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'

    Braxlin 'Rose'
    Ik keek hem in zijn ogen en ik geloofde hem. Ik sla mijn arm ook om hem heen, zodat ik het zeker zou voelen als hij toch zou weggaan.
    Ik drukte mijn lichaam helemaal tegen het zijne en viel al snel nadat ik mijn ogen gesloten had in slaap.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Joshua
    Ik sluit ook mijn ogen en val in slaap.

    [hmm volgende dag maken? Alexi is dan in slaap gevallen voor haar laptop]


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'

    {wacht even... Joshua is een engel toch?
    En engelen konden toch niet slapen?
    Of dat had ik er toch uit opgemaakt, maar goed.
    Voor mij is het goed, volgende dag. Perfect ;p}


    “To live will be an awfully big adventure.”

    [ze kunnen slapen maar moeten niet xd]

    NEXT DAY


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'

    {ah, zooooooooo! xD
    Zie je, dat heb ik steeds. Ik hoor maar halve dingen xD
    Laat Joshua maar eerst wakker worden anders... :p}

    Braxlin 'Rose'
    Tijdens het slapen had ik hem onbewust wat losser gelaten, maar ik lag nog steeds tegen hem aan. Mijn dromen draaiden de hele tijd rond hem, ook even rond een dansende kiwi, maar dat is bijzaak.
    Ik had nogal veel de neiging om te mompelen in mijn slaap en nu kwam zijn naam steeds meer erin voor. Af en toe had ik het nog eens over wat onbenullige dingen, ertussen door, maar daar herinnerde ik me meteen daarna niets meer van.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Joshua
    Ik knipper met mijn ogen verdwaast als ik gemompel hoor. Ik glimlach als ik Rose lief zie slapen. Ze mompelt mijn naam waardoor ik nog breder glimlach ik.

    [staat Axton eerst op?]


    'Doubt kills more dreams then failure ever will'

    Axton
    Ik word helemaal uitgerust wakker. Hmm, herboren zijn voelde goed.
    IK ging rechtop zitten en keek om me heen. Alexi lag op haar bed, met haar laptop nog steeds bij haar.
    Ik schudde grinnikend mijn hoofd en stond stilletjes op. Ik klapte haar laptop zacht toe en legde hem weg. Toen ging ik boven haar hangen en drukte een kus op haar lippen. Op haar wang, haar kaaklijn, een paar in haar nek en dan weer op haar lippen.
    "Goedemorgen, schone slaapster."


    “To live will be an awfully big adventure.”