je glimlach verdwijnt
en ik kan je niet beloven
dat die door mij weer verschijnt.
Ik weet waar je gedachten zitten
bij datgene die je geluk heeft verminkt
bij de dingen die je voor altijd zullen tegenzitten
bij het verdriet waarin je stilaan verdrinkt.
Ik voel me ingesloten
omringd door glas
omdat we alleen liedjes floten
en ik er toen je me nodig had
Niet was.
[Ik wil dit gedicht opdragen aan mijn beste vriendin. Omdat ik weet dat ze elke dag aan vroeger denkt, en omdat ik denk dat ik haar niet kan helpen. Sam, ookal ga je dit nooit lezen, ik hou zielsveel van je!]
[ bericht aangepast op 2 sep 2012 - 20:38 ]
Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28