Een paar weken geleden ben ik op kamp geweest en er was een jongen die ik wel redelijk leuk vond, gewoon als vriend. Toen we terugkwamen van kamp miste ik hem wel heel fel en hij mij ook zei hij maar ondertussen hadden een vriendin die ook op kamp was met mij al gezegd dat ze een beetje verliefd was op die jongen en ja ik ben ook wel een beetje verliefd aan het worden ondertussen. Een beetje veel. Maar ik dacht dat ik geen kans maakte omdat hij heel veel lieve dingen naar die vriendin van mij stuurde en bij mij niet echt. Maar dus op de een of andere manier had een vriend van die jongen gevraagd of hij verliefd was op iemand van kamp en toen zei hij 'misschien Leen' (ik dus) en ik was echt megablij toen ik dat hoorde maar mijn vriendin was toen wel heel kwaad op die jongen en nu zegt ze dat ze niet meer verliefd is.
Maar waar het dus op neerkomt: we hadden met iedereen van kamp afgesproken om naar bobbejaanland te gaan! Maar... Ik kan/mag niet van mijn ouders... En dus ga ik die jongen waarschijnlijk nooit meer zien en ik durf die niet echt te smse. Ofja, ik weet niet wat ik moet zeggen...
"Sluit alle factoren uit. Dat wat overblijft moet dan wel de waarheìd zijn." ~ Sherlock Holmes