• Survival of the Fittest
    Het jaar 3120, het jaar waarin de mensheid zichzelf voor goed van de aarde vervaagde… Dácht men.

    Rampen zoals hongersnood en tsunami’s waren niet meer het ergste wat men zich kon voorstellen. Oorlogen werden de gewoonste zaak van de wereld, overal ter wereld slachtten mensen elkaar af en lieten straten verlaten achter. Huizen kwamen leeg, winkels werden gesloten, mensen vluchtten… Maar uiteindelijk kon niet ontsnappen aan de verwoesting van de mens.

    Er was één ding dat iedereen was vergeten. In het jaar 3082 was er namelijk een doorbraak, het zou voortaan mogelijk zijn je in te laten vriezen. Het was te vergelijken met een kunstmatige coma van een aantal jaren, waarna je weer zou ontwaken alsof je enkel een paar uur had liggen slapen.
    Alleen stond niet iedereen te popelen om zich in te laten vriezen, het was de eerste keer dat het mogelijk was en de mensen wisten niet wat ze er van moesten denken. Was het wel veilig?

    Hier verzon de regering iets op. Op er voor te zorgen dat er mensen zouden komen die het wilden testen loonden ze een flinke som geld uit aan diegene die zich aanboden als ‘proefpersoon’. Verscheidene mensen meldden zich aan, ieder met zijn eigen reden. Het geld voor hun arme familie, het avontuur, omdat ze hun eigen leven zat waren.. Toch hadden ze één ding gemeen, al wisten ze dat niet voordat ze instapten en hun eigen, veilige, rustige en bijna saaie leventje voorgoed gedag zeiden.

    De lichamen werden bewaard in de grote stad New York City, het was toen groots, prachtig en vol leven, maar in 3120 was het totaal uitgestorven en deels verwoest. De omgeving om de stad was totaal weggevaagd waardoor de stad in de middle of nowehere gekomen was.
    Eén jaar nadat de gehele mensheid verwoest was werden de ingevroren mensen wakker en het enige wat ze hadden was een grote sporttas die ze voordat ze ingevroren werden zelf hadden mogen inpakken naar hun wensen.

    Het jaar 3121, het jaar waarin de ooit ingevroren mensen ontwaakten in een wereld die ze niet kennen met geen andere keus dan een manier te vinden om te overleven. Doen ze dit alleen, of zoeken ze bondgenoten? Bedriegen ze hun eigen vrienden om alles voor zichzelf te houden, of doen ze er geen moeite voor hun heblust naar al het kostbare dat nog over is te verbergen. Of nog erger, zullen ze de rest uitroeien, enkel om hun eigen hachje te redden?


    Verhaallijn in het kort.
    Het is het jaar 4033 en de mensen die ooit ingevroren waren zijn sinds een twee weken weer ontwaakt. Er zijn mensen die al gauw bondgenoten vonden en zo werden er twee groepen gevormd, ieder met een eigen leider. Deze twee groepen raakten al gauw verwikkelt in een strijd om leven en dood. Het voedsel is immers schaars, net zoals het drinken, en dat terwijl het gevaar continue op de loer ligt. Een aantal dieren blijken de verwoestingen te hebben overleefd, doordat ze bijvoorbeeld onder de grond leefden, en zijn langzaamaan gemuteerd tot wezens die nieuw zijn voor de ooit ingevroren mensen. Hoe redden ze zich hieruit?

    Meedoen.
    Je kan mee doen als je:
    1) Graag langere stukken schrijven (zeker min. 15) en bereidt zijn dit te doen.
    2) Graag meedoen aan RPG's die beter uitgewerkt zijn, dus niet 'het gaat over 4 vrienden die op vakantie gaan', maar een dieper verhaal.
    3) Liever geen Mary Sue's hebben in RPG's en die zelf ook niet spelen.
    4) Graag meedoen aan RPG's waarbij het topic niet na één dag alweer vol zit, waardoor als je het wat drukker met school hebt, ook gewoon nog mee kan doen, omdat er simpelweg minder vaak gepost wordt (maar wel langer geschreven natuurlijk)..
    5) Het prettig vinden dat het gemeld wordt als iemand wilt stoppen met de RPG en als ze dit zelf ook doen.

    Als je het eens bent met alle bovenstaande punten kun je het volgende lijstje invullen:

    Naam: Volledige namen, desnoods met bijnamen, graag.
    Leeftijd: 18-28
    Geslacht:
    Innerlijk:
    Uiterlijk:
    Geschiedenis: Stukje verleden van desbetreffende persoon + reden waarom hij/zij zich liet invriezen.
    Heden: Ergens bij aangesloten? Als lid of leider? Is hij/zij alleen gebleven? Hoe zit het qua slaapplek, eten, wapens etc.

    Personages:
    Groep A – Chase
    Lexus; Chase Armedi - 22
    Iyatiku; Clyve Qwynn Lovell - 22
    SUMMERx; Luca Keegan Fanning - 21
    Cyberlord; Donovan Nickolas - 21

    Yuffie; Desirae Amelia Brown - 24
    General; Olivia Lanee Peterson - 26


    Groep X – Elisabeth
    Keegan; Elisabeth Romy Hirsch - 23
    Cocon; Roxanne (Roxy) Veronica Barlow – Lolita - 22
    Ebola; Natalya Krupin - 21

    Roden; Prescott Elias Whittemore - 24
    Aotearoa; Lucien Nicola Castellan - 19


    Loners:
    Endure; Alison Jade Skyler - 23
    Sid; Richard Hirsch - 25

    Nog niet ingedeelde mensen
    Goldenwing ? - ?

    [ topic verplaatst door een moderator ]

    [ bericht aangepast op 19 sep 2012 - 7:30 ]


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Ik twijfel heel erg, ik doe al mee aan een rpg die posts heeft van minimaal 6 regels en ik ga binnenkort meedoen aan nog een. (De rol is al gemaakt) en school begint binnenkort ook weer..


    26 - 02 - '16

    Eigenlijk zou ik erg graag een vrouwelijk personage aanmaken, maar ik zie dat die er alleen maar zijn (op één na dan), dus maak ik wel een man aan. Dat doe ik enkel wel op een beter tijdstip, want nu ben ik een beetje inspiratie-dood.


    Naam: Lolita.
    Leeftijd: 22.
    Geslacht: Vrouwelijk.
    Innerlijk:
    Uiterlijk:


    Geschiedenis: Stukje verleden van desbetreffende persoon + reden waarom hij/zij zich liet invriezen.
    Heden: Ergens bij aangesloten? Als lid of leider? Is hij/zij alleen gebleven? Hoe zit het qua slaapplek, eten, wapens etc.

    [ bericht aangepast op 5 sep 2012 - 0:00 ]


    Leiders hebben we ook nodig! Iemand?


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Endure schreef:
    Leiders hebben we ook nodig! Iemand?


    Ik wil wel een mannelijke leider b maken, weet niet of ik goed ben in een leiderrol maar k kan het wel proberen


    Aan niets denken is ook denken.

    Endure schreef:
    Leiders hebben we ook nodig! Iemand?



    Ik wil wel leider Y proberen, mag die dan vrouwelijk zijn? Of heb je liever een man?


    It's never gonna happen, Guys.

    Maak maar gewoon aan (:
    En jongens/mannen zijn wel gewenst op het moment, maar als je het écht niet kan, dan verplicht ik jullie niks.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Naam: Clyve Qwynn Lovell
    Leeftijd: 22
    Geslacht: mannelijk

    Innerlijk:
    Clyve is normaal gesproken in staat rationeel over dingen na te denken, hij trekt snel conclusies en hecht waarde aan een zekere mate van structuur. Hij heeft een nuchtere kijk op zaken en weet weloverwogen keuzes te maken. Hoewel Clyve zelfstandig is en zo nu en dan wat tijd voor zichzelf nodig heeft weet hij dat hij uiteindelijk het gezelschap van anderen boven de voortdurende stilte en eenzaamheid zal verkiezen. Toch is hij niet echt een sociaal persoon, hij laat zich zelden in met andere mensen en een goede vriend moet je in hem niet zoeken. Lang twijfelt hij er niet over om zijn 'vrienden' te  passeren of zelfs te gebruiken als hij daar zelf zijn voordeel uit kan halen. Als iemand anders gebaat of geschaad is door zijn acties, is dat zijn zorg niet. Door deze instelling is hij behoorlijk wantrouwig naar andere mensen toe. Uit ervaring heeft Clyve geleerd situaties en personen te analyseren in enkele seconden en kan hij het een en ander afleiden uit iemands voorkomen. Hierdoor is hij gewend alles en iedereen een labeltje op te plakken en trekt hij snel conclusies. Hij heeft flink wat vertrouwen in zijn eigen inschattingsvermogen en als hij eenmaal zijn conclusie heeft getrokken komt hij daar niet meer op terug. Dit heeft al dikwijls in zijn voordeel gewerkt maar zeker net zo vaak in zijn nadeel. Graag heeft Clyve iets om handen want verveling betekent even goed nadenken, piekeren. Hij is een strevertje en als hij zich eenmaal iets in zijn hoofd heeft gehaald ziet hij dat ook het liefst zo snel mogelijk gebeuren. Hij denkt goed na voor hij iets begint te ondernemen wat grote gevolgen kan hebben en werkt zijn ideeën niet alleen goed uit maar zet vervolgens ook door.
    Clyve heeft een aantal grillige karaktertrekken, hij is namelijk niet altijd beheerst en doordacht. Hij is snel aangebrand en gaat confrontaties niet uit de weg, zeker niet als hij geïrriteerd raakt. Op het moment dat hij dan eenmaal uit zijn slof schiet verliest hij alle controle en raakt hij zelfs emotioneel. Het is al eerder voorgekomen dat hij zich laat leiden door sterkere emoties als jaloezie en haat.

    Uiterlijk:
    Clyve heeft een lichtte huid die snel bijkleurt in de zon, veel oneffenheden telt zijn huid niet. Hier en daar heeft hij een aantal littekens, de meest opvallende van deze is toch wel het litteken dat van zijn wang tot in zijn hals loopt. dit litteken heeft hij opgelopen in zijn jeugd maar de precieze oorzaak ervan kan hij zich niet meer voor de geest halen. Inmiddels is het litteken al flink vervaagd waardoor het er een stuk minder angstaanjagend uitziet. Zijn amandelvormige ogen hebben een grijsgroene kleur en de blik erin kunnen velen vaak niet helemaal plaatsen. De verhouding tussen zijn neus en zijn kin klopt niet helemaal doordat zijn kin een beetje naar voren staat. Wel is het profiel van zijn gezicht in balans. Zijn kastanjebruine haren zijn wat verwilderd en ietwat lang. Clyve heeft een goede conditie en is behoorlijk sterk dus kun je ook fysiek gezien beter wel rekening met hem houden. Hij is niet extreem lang zo rond de 1.81 m.




    Verleden:
    Clyve heeft een zogenoemde 'spartaanse opvoeding' genoten. Hij groeide op in de schaduw van zijn oudere broer en voelde een sterke drang om zich te bewijzen tegenover zijn vader. Hij was echter niet de ideale zoon en daar was hij zich ook van bewust. Doorgaans verloor hij zichzelf in de tweedimensionale wereld van woorden en verhalen. Hij had zo zijn eigen manieren om dingen te doorstaan voor al het vervelende in het leven had hij een alter ego. Het was pas op zijn zestiende dat hij echt zelf kennis maakte met de driedimensionale werkelijkheid, erg blij was hij daar niet mee. Zijn vader was plotsklaps vertrokken en had zijn broer meegenomen. Voor Clyve was dit de doorslag, het bewees voor hem genoeg, hij was een nietsnut een mislukkeling. Toch werkte Clyve zich met ijzeren discipline en sterke wil omhoog en nam een aantal grote verantwoordelijkheden voor zijn rekening. Hij deed alles om aan geld te komen zodat hij zichzelf en zijn moeder kon onderhouden. Hierdoor kwam hij in aanraking met de meest gure personen, hij hing vooral veel rond in het havengebied en daar veranderde hij zijn instelling. Jarenlang heeft Clyve zich verantwoordelijk gevoeld voor de benarde situatie, hij voelde zich een mislukkeling en de oorzaak van zijn vaders vertrek. Pas later groeide de haat en de afkeer jegens zijn familie. Intense haat jegens zijn vader omdat hij hen achter had gelaten en vooral omdat hij hem gedurende zijn leven een verschrikkelijk gevoel had bezorgd. Maar hij irriteerde zich ook enorm aan zijn moeder; hij vond haar zwak en laf omdat ze dit alles op zich liet zitten. Al snel nam hij afstand van zijn moeder maar stuurde haar nog maandelijks een bedrag geld toe. Tevens zwoer hij dat zijn vader er nog van zou lusten mocht hij hem ooit nog onder ogen komen. Clyve raakte volledig geobsedeerd door zijn wraak die hij mogelijk nooit zou krijgen. Het project zag hij als een kans op een eerlijke toekomst, een toekomst die hij hier in deze tijd niet zou kunnen bemachtigen. Het geld zou voor zijn moeder zijn. Hij nam deze uitdaging dus met beide handen aan.

    Heden: Toen Clyve erachter kwam dat dit bij lange na niet de toekomst was waarop hij gehoopt had wist hij al snel de knop om te zetten. Hij bleek behoorlijk innovatief en struinde enkele dagen rond in de vervallen stad zonder een teken van de andere experimenten tegen te komen. Op deze manier oriënteerde hij zich al vrij snel in een bepaald gedeelte van de stad. Hij had een paar vaste slaapplaatsen; dit waren vaak oude huizen die nog redelijk intact waren gebleven. Hij zocht vaak zijn toevlucht boven de grond of desnoods in een oude kelder. Overdag zwierf hij rond in de straten en sleepte alles wat eventueel bruikbaar was mee naar de kelder. In zijn eentje bleek hij het goed te doen maar toen hij uiteindelijk na enkele dagen sporen van de groep had gevonden besloot hij ze achterna te trekken om zich niet lang daarna ook bij de groep aan te sluiten. Hij nam zoveel mogelijk mee in zijn tas en de rest liet hij achter in de wetenschap dat hij het ooit misschien nog zou kunnen gebruiken. Hij zal voorlopig proberen iedereen in de groep min of meer te vriend te houden en houdt zijn ogen open voor alles wat er om hem heen gebeurt.


    ~Those who danced were thought to be quite insane by those who could not hear the music.

    Bezig met mannelijke leiderrol~
    En dat is josh van terra nova ;D


    Aan niets denken is ook denken.

    Naam: Chase Armedi

    Leeftijd: 22

    Geslacht: mannelijk

    Innerlijk: Chase is niet iemand die zomaar openlijk tegen iemand begint te praten. Hij vertrouwd mensen niet snel. Dit heeft te maken met zijn verleden en is ook de reden waarom hij niet veel over zichzelf blootgeeft. Het heeft volgens hem geen enkel zin om zomaar tegen vreemden aan te praten. Dat soort praatjes zijn volgens hem allemaal hetzelfde. Over koetjes en kalfjes. Vreemden vertrouwd hij niet zomaar. Hij vind het nutteloos om een vriendelijk babbeltje met iemand te maken als dit hem niets oplevert. Daarnaast weet hij dat de kans klein is dat hij diegene terug zal zien. Hij verdoet zijn tijd dus niet aan bakkerspraatjes maar praat alleen tegen diegene die hij vertrouwd. Hij praat ook alleen als hij daar zin in heeft. Erg sociaal kun je hem niet noemen. Hij kan echter wel sociaal zijn, als hij daarvoor in de stemming is. Hij spreekt dan ronduit eerlijk zijn mening uit en deinst niet voor opmerkingen van anderen terug. Sommige van zijn standpunten zijn nogal omstreden, waardoor hij zowel vrienden als vijanden heeft. Andere mensen kunnen hem soms weinig schelen waardoor hij kan overkomen als egoïstisch. Sommigen zouden hem ook arrogant kunnen noemen, vanwege zijn zelfvertrouwen. Hij geeft echter wel om sommige mensen. De mensen die heel dicht bij hem staan. Dit laat hij alleen niet meteen merken. Hij laat het meer subtiel merken. Diep in zijn hard geeft hij heel veel om deze mensen maar dat wil hij niet toegeven. Liefde is namelijk iets wat hij al lang niet meer heeft gevoelt. Liefhebben kan volgens hem alleen gepaard gaan met verlies. En wat stelt die ene liefde voor bij de schade die hij achterlaat als hij kapot gaat? Niet veel, volgens Chase. Chase heeft een talent voor liegen, bedriegen, stelen maar ook voor een grote groep mensen toespreken. Doordat hij erg koppig en eigenwijs kan zijn houdt hij vast aan zijn ideeën. Hij laat zich niet snel overtuigen, vooral niet door iemand die hij niet kent.

    Uiterlijk: Chase heeft bruin piekerig haar. Zijn haar zit meestal door de war. Hij besteed niet heel erg veel aandacht aan zijn kleren. Het maakt hem niet uit hoe hij eruitziet en wat anderen daar van denken. Hij heeft vaak een versleten grijze pet op zijn hoofd, die hij ooit van zijn broer heeft gekregen. Hoewel het ding eruit ziet als een versleten votje, heeft het wel degelijk betekenis voor hem. Het herinnert hem aan de liefde die hij ooit heeft gekend, aan zijn familie. Chase zijn ogen zijn donkerbruin en vaak kun je niet veel uit zijn ogen aflezen. Mensen die hem goed kennen kunnen dit echter wel. Chase is niet heel lang , maar ook niet heel klein. Hij is ongeveer 1.79. In een roekeloze bui heeft hij een tatoeage laten zetten, op zijn linkerschouder. Die laat hij niet zomaar zien. Hij heeft een groot litteken op zijn rug en nog een paar kleinere littekens.




    Geschiedenis: Chase heeft zijn hele leven al in New York gewoond. Hij kent de stad dan ook erg goed. Rijkdom is iets wat Chase nooit gekend heeft. Hij wilde het als kind zijnde ook niet kennen, omdat hij dacht dat hij het goed had. Hij was gewend aan het kleine krottige appartement waar zijn familie in zat. Hun appartement bevond zich in de wijk East Village. Al snel leerde Chase om te gaan met de armoede in de wijk. Hij kwam echter ook vaak in contact met verkeerde personen, omdat hij hen vaak in de wijk tegenkwam. Met een paar van die personen is hij vrienden geworden maar hij heeft ook vijanden in de wijk East Village gehad. Veel jongeren in de wijk East Village waren bepaald geen lievertjes en dat wist Chase. Hoewel zijn ouders nog maar net genoeg geld hadden om hem naar een degelijke school te sturen kreeg hij het voor elkaar om in een vervallen sportcentrum lessen in zelfverdediging en boksen te krijgen. Door deze lessen weet hij hoe hij zichzelf moet verdedigen en werd hij zelfverzekerder in de wijk. Met zijn ouders kon hij goed opschieten en ook met zijn kleine zusje. Hij zorgde vaak voor zijn kleine zusje als zijn ouders aan het werk waren of zijn broer hem dat opdroeg. Op een gegeven moment werd hij er wel zat van. Hij wilde niet voor zijn zusje zorgen enkel en alleen omdat zijn broer niet voor haar kon zorgen en zijn ouders voortdurend aan het werk waren. Toch wilde hij voor haar zorgen, maar in de avonden kneep hij er steeds vaker tussenuit. Dan liet hij zijn zusje thuis achter met speelgoed en droeg haar op om naar bed te gaan rond een bepaalde tijd. Dat deed ze, omdat ze haar broer gehoorzaamde. Zijn ouders kwamen er echter achter. Een keer toen Chase weer bij zijn vrienden was en rondzwierf op straat kwamen zijn ouders hem tegen. Ze waren erg kwaad op hem. Toch neigde Chase steeds meer de foute kant op te gaan. Dit kwam vooral doordat zijn vrienden hem deze kant op richtte en doordat hij vrij zelfstandig was en niemand hem echt in de gaten hield. Zijn ouders verweten hem nadat hij was opgepakt wegens diefstal wel dat hij steeds meer op zijn broer begon te lijken. Zijn broer begon zich juist steeds meer op het goede pad te begeven. Hij sprak niet meer af met zijn vroegere vrienden en liet zijn criminele verleden achter zich. Hij raadde Chase aan om dit ook te doen, maar deze kon dat niet. Chase raakte vaak in de problemen maar deze problemen zorgden er ook voor dat hij steviger in zijn schoenen kwam te staan. Hij was een vrij lange tijd verslaafd aan allerlei soorten drugs. Doordat deze duur waren kwam hij in de schulden. Toen hij de advertentie van de proefpersonen zag twijfelde hij geen moment. Het geld kon hij hard proberen.

    Heden: Chase zwierf lang alleen rond. Hij kende de stad nog op zijn duimpje, al was deze helemaal anders dan dat hij zich herinnerde. Dit laatste deed hem verdriet en deed hem beseffen dat zijn leven nooit meer hetzelfde zou zijn. Hij zag dit zowel als een groot verlies als een nieuw begin. Nog half onder de invloed van drugs zwierf hij in de stad rond, op zoek naar alles wat nuttig en eetbaar was. Hij zag het niet als stelen, aangezien hij haast geen mensen kon bekennen. Alleen reizen beviel hem echter niet en nadat hij redelijk afgekickt van de drugs was ging hij op zoek naar anderen. Hij nam al snel de leidersrol op zich omdat de anderen de stad niet zo goed als hem leken te kennen en omdat deze rol hem goed beviel. Hij wil niemand in zijn groep hebben die hij niet kan gebruiken. Het gaat hem om overleven, daarbij kunnen zwakkeren een blok aan zijn been zijn. En dat kan hij niet gebruiken. Chase heeft altijd wel een wapen bij zich, zonder wapen voelt hij zich zelfs naakt. Hij heeft een vlijmscherp mes wat hij altijd bij zich draagt en wapens die hij onderweg vind / steelt houdt hij ook.

    [ bericht aangepast op 1 sep 2012 - 16:07 ]


    Aan niets denken is ook denken.

    De rol van Scott is gemaakt door mij, niet Keegan, haha.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Ho oeps, ik vond het al zo gek :P
    Haha.

    Man, ben blij dat mijn personage eindelijk af is, vond het om de één of andere reden heel moeilijk.. Had wel inspiratie, maar kreeg het niet goed opgeschreven :l


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Endure schreef:
    Ho oeps, ik vond het al zo gek :P
    Haha.

    Man, ben blij dat mijn personage eindelijk af is, vond het om de één of andere reden heel moeilijk.. Had wel inspiratie, maar kreeg het niet goed opgeschreven :l


    Dat herken ik. Maar als ik dan eenmaal begin te schrijven krijg ik toch meer op papier [word] dan verwacht. Hoeveel mensen hebben we eigenlijk nog nodig?


    Aan niets denken is ook denken.

    Lexus schreef:
    (...)

    Dat herken ik. Maar als ik dan eenmaal begin te schrijven krijg ik toch meer op papier [word] dan verwacht. Hoeveel mensen hebben we eigenlijk nog nodig?


    Ik weet dat er maandag nog twee mensen terugkomen van vakantie die ook mee wilden doen (als ik het me goed herinner), dus die hebben dan nog t/m dinsdag.
    Want dan ga ik ook even de leiders bekend maken en die mogen mij dan PB'en wie ze allemaal in hun team willen (moeten ze wel een reden voor hebben, zoals ik al zei zou leider B nooit iemand erbij laten als diegene niks voor hem/haar kan betekenen) :Y
    Als ze dezelfde mensen willen deel ik die gewoon willekeurig in.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Als alles af is en ingedeeld, zal ik een verhaal openen met alle personages.
    Aangezien er deze keer niet zomaar mensen al aan het begin kappen, neem ik aan (: Dus dan kan het makkelijk.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.