• Survival of the Fittest
    Het jaar 3120, het jaar waarin de mensheid zichzelf voor goed van de aarde vervaagde… Dácht men.

    Rampen zoals hongersnood en tsunami’s waren niet meer het ergste wat men zich kon voorstellen. Oorlogen werden de gewoonste zaak van de wereld, overal ter wereld slachtten mensen elkaar af en lieten straten verlaten achter. Huizen kwamen leeg, winkels werden gesloten, mensen vluchtten… Maar uiteindelijk kon niet ontsnappen aan de verwoesting van de mens.

    Er was één ding dat iedereen was vergeten. In het jaar 3082 was er namelijk een doorbraak, het zou voortaan mogelijk zijn je in te laten vriezen. Het was te vergelijken met een kunstmatige coma van een aantal jaren, waarna je weer zou ontwaken alsof je enkel een paar uur had liggen slapen.
    Alleen stond niet iedereen te popelen om zich in te laten vriezen, het was de eerste keer dat het mogelijk was en de mensen wisten niet wat ze er van moesten denken. Was het wel veilig?

    Hier verzon de regering iets op. Op er voor te zorgen dat er mensen zouden komen die het wilden testen loonden ze een flinke som geld uit aan diegene die zich aanboden als ‘proefpersoon’. Verscheidene mensen meldden zich aan, ieder met zijn eigen reden. Het geld voor hun arme familie, het avontuur, omdat ze hun eigen leven zat waren.. Toch hadden ze één ding gemeen, al wisten ze dat niet voordat ze instapten en hun eigen, veilige, rustige en bijna saaie leventje voorgoed gedag zeiden.

    De lichamen werden bewaard in de grote stad New York City, het was toen groots, prachtig en vol leven, maar in 3120 was het totaal uitgestorven en deels verwoest. De omgeving om de stad was totaal weggevaagd waardoor de stad in de middle of nowehere gekomen was.
    Eén jaar nadat de gehele mensheid verwoest was werden de ingevroren mensen wakker en het enige wat ze hadden was een grote sporttas die ze voordat ze ingevroren werden zelf hadden mogen inpakken naar hun wensen.

    Het jaar 3121, het jaar waarin de ooit ingevroren mensen ontwaakten in een wereld die ze niet kennen met geen andere keus dan een manier te vinden om te overleven. Doen ze dit alleen, of zoeken ze bondgenoten? Bedriegen ze hun eigen vrienden om alles voor zichzelf te houden, of doen ze er geen moeite voor hun heblust naar al het kostbare dat nog over is te verbergen. Of nog erger, zullen ze de rest uitroeien, enkel om hun eigen hachje te redden?


    Verhaallijn in het kort.
    Het is het jaar 4033 en de mensen die ooit ingevroren waren zijn sinds een twee weken weer ontwaakt. Er zijn mensen die al gauw bondgenoten vonden en zo werden er twee groepen gevormd, ieder met een eigen leider. Deze twee groepen raakten al gauw verwikkelt in een strijd om leven en dood. Het voedsel is immers schaars, net zoals het drinken, en dat terwijl het gevaar continue op de loer ligt. Een aantal dieren blijken de verwoestingen te hebben overleefd, doordat ze bijvoorbeeld onder de grond leefden, en zijn langzaamaan gemuteerd tot wezens die nieuw zijn voor de ooit ingevroren mensen. Hoe redden ze zich hieruit?

    Meedoen.
    Je kan mee doen als je:
    1) Graag langere stukken schrijven (zeker min. 15) en bereidt zijn dit te doen.
    2) Graag meedoen aan RPG's die beter uitgewerkt zijn, dus niet 'het gaat over 4 vrienden die op vakantie gaan', maar een dieper verhaal.
    3) Liever geen Mary Sue's hebben in RPG's en die zelf ook niet spelen.
    4) Graag meedoen aan RPG's waarbij het topic niet na één dag alweer vol zit, waardoor als je het wat drukker met school hebt, ook gewoon nog mee kan doen, omdat er simpelweg minder vaak gepost wordt (maar wel langer geschreven natuurlijk)..
    5) Het prettig vinden dat het gemeld wordt als iemand wilt stoppen met de RPG en als ze dit zelf ook doen.

    Als je het eens bent met alle bovenstaande punten kun je het volgende lijstje invullen:

    Naam: Volledige namen, desnoods met bijnamen, graag.
    Leeftijd: 18-28
    Geslacht:
    Innerlijk:
    Uiterlijk:
    Geschiedenis: Stukje verleden van desbetreffende persoon + reden waarom hij/zij zich liet invriezen.
    Heden: Ergens bij aangesloten? Als lid of leider? Is hij/zij alleen gebleven? Hoe zit het qua slaapplek, eten, wapens etc.

    Personages:
    Groep A – Chase
    Lexus; Chase Armedi - 22
    Iyatiku; Clyve Qwynn Lovell - 22
    SUMMERx; Luca Keegan Fanning - 21
    Cyberlord; Donovan Nickolas - 21

    Yuffie; Desirae Amelia Brown - 24
    General; Olivia Lanee Peterson - 26


    Groep X – Elisabeth
    Keegan; Elisabeth Romy Hirsch - 23
    Cocon; Roxanne (Roxy) Veronica Barlow – Lolita - 22
    Ebola; Natalya Krupin - 21

    Roden; Prescott Elias Whittemore - 24
    Aotearoa; Lucien Nicola Castellan - 19


    Loners:
    Endure; Alison Jade Skyler - 23
    Sid; Richard Hirsch - 25

    Nog niet ingedeelde mensen
    Goldenwing ? - ?

    [ topic verplaatst door een moderator ]

    [ bericht aangepast op 19 sep 2012 - 7:30 ]


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Misschien is het handig om goldenwings een pb of gb te sturen. Dan kan zij ook mee doen. Hoe meer, hoe beter.


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    CyberLord schreef:
    Misschien is het handig om goldenwings een pb of gb te sturen. Dan kan zij ook mee doen. Hoe meer, hoe beter.


    Het kan wat mij betreft ook hier worden besproken aangezien ik het topic toch in de gaten hou. (:


    Stand up when it's all crashing down.

    Wat moet er dan besproken worden? x dumb face x
    Wat voor rol je wil maken?


    Aan niets denken is ook denken.

    Lexus schreef:
    Wat moet er dan besproken worden? x dumb face x
    Wat voor rol je wil maken?


    Ik denk het, om eerlijk te zijn ben ik er niet precies uit wat Cyberlord (of mag ik Mitchell zeggen?) bedoelt.


    Stand up when it's all crashing down.

    Goldenwing schreef:
    (...)

    Ik denk het, om eerlijk te zijn ben ik er niet precies uit wat Cyberlord (of mag ik Mitchell zeggen?) bedoelt.

    Ik bedoelde spreken met jou omdat er nog ? stonden achter je naam. Of je wel mee wilde doen en zo xd


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    CyberLord schreef:
    (...)
    Ik bedoelde spreken met jou omdat er nog ? stonden achter je naam. Of je wel mee wilde doen en zo xd


    Ik wil nog steeds mee doen, moet alleen de zin vinden om aan mijn personage te beginnen. En de tijd natuurlijk, maar dat speelt een minder grote rol.


    Stand up when it's all crashing down.

    Goldenwing schreef:
    (...)

    Ik wil nog steeds mee doen, moet alleen de zin vinden om aan mijn personage te beginnen. En de tijd natuurlijk, maar dat speelt een minder grote rol.


    Die zin kun je maken ;D
    Begin met een simpele schets in je hoofd van je personage, gewoon een paar trefwoorden waaraan je personage te herkennen is en als je dan begint te schrijven komt de inspiratie vanzelf.


    Aan niets denken is ook denken.

    Ik zal zo meteen even een beginnetje maken met het maken van een personage. Kan mijn vrouwelijke of mannelijke personage misschien familie zijn van iemand?

    Wat een geweldig plot! Het lijkt me heel leuk om mee te doen. Kan er nog een mannelijke "outsider" bij? - het spijt me als op deze vraag al antwoord is gegeven in de reacties, ik heb niet alle twintig pagina's gelezen.

    Wat mij betreft wel (:


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    yeahh, leuk meer mensen, meer vreugd!


    Aan niets denken is ook denken.

    Leuk! Ik zal meteen beginnen met mijn lijstje, ben nog over het uiterlijk aan het denken, maar dat lukt wel. :)

    Naam:
    Loup Leroy Pelletier. Deze naam komt uit Frankrijk, het land waar hij geboren is. Loup betekent wolf, wat totaal niet op hem slaat, fysiek en mentaal niet. Zijn tweede naam, Leroy, betekent koning. Een koning, een leider, alweer het tegenovergestelde van zijn innerlijk.
    Leeftijd:
    24
    Geslacht:
    Man
    Innerlijk:
    Loup zou je kunnen omschrijven als een standaard sukkel. Hij is enigszins lomp, onhandig maar ook zeker heel intelligent. Zijn nerdy persoonlijkheid wordt door mensen vaak als komisch aangezien. Hij vind het heerlijk om sarcastisch en ironisch te zijn over de gebeurtenissen die om hem heen gebeuren. Iets serieus nemen vindt hij maar griezelig, aangezien hij door denken een enorme pessimist dreigt te worden.
    Ook zijn mond dichthouden op de juiste momenten is een opgave voor hem, al komt dit eerder humoristisch over dan irritant. Hij praat dan ook gauw zijn mondje voorbij.
    Loup is zeker niet de populaire sporter die je ziet in Amerikaanse High School komedies, sporten is niks voor hem. Op school zou hij nooit in een groepje passen, hij niet nerdy genoeg voor nerds. Niet sportief genoeg voor sporters. Niet creatief genoeg voor de toneelgroep, zanggroep of kunstgroep. En ga zo maar door, het is een echte outsider.
    Gelukkig weet hij zich er bij neer te leggen, al zit er ergens diep van binnen een hevig gemis naar gezelschap. Hij verdoet zijn tijd met het kijken van oude films en het schrijven van verhalen.
    Uiterlijk:




    Over zijn uiterlijk valt niet veel te zeggen. Loup heeft krullen, alhoewel je daar niet veel van ziet nu zijn haar kort is (zie foto 1). Zijn ogen zijn donker, niets bijzonders als je het hem vraagt. Hij is niet bijzonder lang, maar ook zeker niet klein. Zijn lichaam is zeker weten niet overdreven gespierd, maar door het vele zwemmen heeft hij toch wat spieren kunnen kweken. Over zijn kleren denkt hij niet na, zo onopvallend mogelijk. Vesten, spijkerbroeken en saaie T-shirts. Het is zeker geen jongen waar je twee keer voor om zou kijken.
    Geschiedenis:
    Zoals ik al zei, is Loup geboren in Frankrijk, waar hij heeft gewoond tot hij klaar was met de middelbare school. Hierna is hij naar New York verhuisd voor zijn studie; Literatuurwetenschap. Goed, dit was niet alleen voor zijn studie. Hij wou vluchten van het wereldje waar hij in leven - hoewel hij toch behoorlijk close met zijn ouders was. Hij leefde in een chique wijk waar verschrikkelijk veel van je verwacht werd en iedereen ook overdreven getalenteerd was. Zijn school was één van de beste in heel Frankrijk - uiteraard ook een van de duurste. Al de borrels, champagne en Gucci smokings waren niks voor hem, hij vond het onzin en ook extreme tijdverspilling. De studie zag hij als een uitweg van de hel waar hij op dat moment in leefde, een impulsieve actie waar hij later spijt van kreeg; in New York ging het allemaal niet veel beter, mensen waren nog kortzichtiger, onbeleefder en kritischer dan hij ooit had meegemaakt. Zijn studie was op dat moment zijn enige houvast om er nog te zijn, veel motivatie had hij daar trouwens ook niet meer in. Toen hij afgestudeerd was leek niks het meer waard te zijn. Zijn ouders die sowieso al streng tegen het idee om naar New York te verhuizen waren, had hij niet meer gesproken. Ze waren teleurgesteld, zo vreselijk teleurgesteld dat het verdriet van hun lichaam leek te druipen. Van hun stem aan de telefoon. Van hun letters in de laatste brief. Alles werd donkerder, en Loup werd steeds depressiever. Een einde aan zijn leven maken was het asociaalste idee wat hij ooit gehad had, hij was dan ook totaal niet overtuigd van zichzelf. Hij kon het niet. Zo zelfzuchtig, dat kon hij niet. De geldprijs voor het invriezen leek hem ideaal. Met het geld kon hij zijn studiefinanciering afbetalen - zijn ouders hadden ook geweigerd om dit te betalen. Dit was zijn kans, de oplossing. Jarenlang had hij geleefd in een donkere koude waas, en zo, zo werd hij zelf een donkere koude waas.
    Heden:
    Nadat Loup ontwaakt was, leek het allemaal nog zo surrealistisch. Hij geloofde de eerste dagen ook werkelijk dat hij er niet meer was, dat dit gewoon een vreemde droom was, een laatste droom. Het besef dat hij nog leefde kwam hard aan, uit een wanhopige waas heeft hij verscheidene keren op de rand van een gebouw gestaan, het moest stoppen. Het moest klaar zijn. Maar, zo op het randje van het einde, kon hij het toch niet aan. Hij was een lafaard, zoals je misschien wel begrepen hebt door het lezen van zijn karakter. Een vreselijke lafaard. De eeuwig lange dagen heeft hij zich genesteld in een verlaten bibliotheek waar een cafetaria aan zat. Er was genoeg water, bedorven eten maar ook eten uit blik wat, verbazingwekkend genoeg, nog enigszins goed smaakte. Tussen oude boeken, en de oneindige stilte, hoopte hij op iets waar hij zelf nog niet zeker van was, terwijl hij langzaam wegkwijnde in zelfmedelijden.

    [ bericht aangepast op 18 sep 2012 - 21:13 ]

    Is dat niet die gast uit the OC?
    Er moet btw alweer bijna een nieuw forum worden aangemaakt


    Aan niets denken is ook denken.

    Ja, want ugh ik ben verliefd.


    Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt