[RPG] Viajar del Mundo - 4 - Speeltopics

Normaal gesproken ga je nadat je je diploma hebt gehaald studeren. Een Amerikaans vriendengroepje besluit het over een andere boeg te gooien en gaan, tegen de wil van sommige ouders is, een wereldreis maken. Sommige zullen meegaan, simpel weg omdat ze meer van de wereld willen zien maar anderen gaan mee omdat ze nog niet goed weten wie ze nu zijn en ze zo hopen zichzelf te leren kennen. De vrienden gaan samen het grootste avontuur van hun leven aan en zullen tijdens hun reis andere jongeren ontmoeten. De vraag is alleen of hun vriendschap de reis zal overleven door de ruzies die zullen ontstaan maar ook door de nieuwe vriendschappen en liefdes. Kennen ze elkaar echt zo goed als ze denken of hebben sommige geheimen waar de rest niks van weet?

Vriendengroepje
-Zoë-Claire 'Zo' Welling~ Khione
-Ivy Lotus Xena~ Isuzu/Cocon
-Destina Valencia de la Bourse~ Sirens
–Sevastian 'Sev' Ivan Fjodor ~ Khione
-Maximiliano "Max" Ronaldo Harrison ~ Corallo
–Evan Ferry Duncason ~ Amicis


Buitenlandse jongeren
–Pippa 'Pip' Callista Dubroux ~ Grieks/Frans/Brits ~ Khione
–Catharina "Cat" Aphrodite Cosmos ~ Grieks ~ Corallo
–Natasha Fabiënne Parker. ~ Engels ~ Amicis
-Nathaniël Alexander Gilliano Rodriguez ~ Puerto Ricaans/Russisch ~ Sirens
-Michaël Ramon Gilliano Rodriguez ~ Puerto Ricaans/Russisch ~ Sirens


Regels
– minimaal 6 regels, meer is natuurlijk altijd goed maar als je te vaak minder dan 6 doet (5 kan nog nét) dan word je er uit gegooid en dan moet je niet gaan zeuren. Mobieltjes zijn geen excuus om minder te schrijven.
-16+ is toegestaan
-Hou het realistisch, ze worden dus niet gelijk de eerste dag al verliefd op elkaar
-Geen mensen die al na één dag of een paar topics stoppen.
-Reserveringen blijven 24 uur staan
-Geen perfecte personages, en liefst ook een beetje originele personages, dus niet die je al bij vijf andere RPG's gebruikt. Überzielige personages zijn ook niet erg geliefd.
-Niet de personages van andere mensen besturen.
-Topics worden geopend door Stiles of Cloudbreaker
-Maximaal 2 personages waarvan eerst maximaal één meisje.
-Ga niet met z'n tweeën meerdere pagina's vol spammen, dan kan niemand het nog volgen.
-Het liefst RPG'ers met al wat ervaring
-Geen ruzie buiten het RPG

Rollentopic.

Het is nu de volgende ochtend. De meeste zijn al wakker en gaan ontbijten

© Stiles en Cloudbreaker[/b]

[ bericht aangepast op 12 okt 2012 - 22:39 ]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Sirens ---> Carmenta

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Natasha Fabiënne Parker.

Ik kijk even van Sevastian naar zijn mobiel, terwijl hij opkijkt en er een glimlach op zijn gezicht verschijnt. Hij keert zijn blik weer naar het scherm en maakt een paar snelle bewegingen, waarna hij hem wegstopt in zijn broekzak.
"Hee," Begroet hij me, waarna hij zijn blik op mijn schoenen laat vallen. "Wat goed van je dat je geen hakken aan hebt gedaan," Grijnst hij. Ik werp hem een dodelijke blik toe, maar toch staat er een speelse glimlach op mijn gezicht. "Wees maar niet bang hoor, als ik met jullie meega zal ik ze bij me hebben." Ik grinnik even en laat mijn hand even door mijn lange blonde haren gaan. "Ben je de enige die wakker is of zijn de andere nog aan het ontbijten?" Vraag ik dan nieuwsgierig aan hem. Ik zou ze graag willen ontmoeten. Dan weet ik tenminste met welk soort mensen ik op wereldreis ga.

---

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

Carmenta schreef:
Destina Valencia de la Bourse.

"Ik vroeg of je klaar was zodat ik kon douchen, maar ik zie dat je klaar bent" Hij glimlacht even. "Ben zo terug" hij pakt wat uit zijn koffer en loopt naar de badkamer. Ik droogde mijn haar en vlocht die in een zijwaartse vlecht die lang over mijn schouder hing.
Ik deed mijn make up, wat gewoon uit een beetje mascara en oogpotlood bestond. Mijn lippen gaf ik een licht glansje en ik glimlachte tevreden. 'Zie zo.' zei ik zachtjes in mezelf. Ik pakte mijn telefoon erbij en beet op mijn lip toen ik gemiste oproepen zag van 'Mom and Dad.'
Ik stuurde ze een smsje, het ging goed blablabla. Ik verstuurde het en trok gewoon een donkerrood blousje aan en had mijn zwarte vans aan mijn voeten. Ik glimlachte even toen ik in de spiegel keek. Lichte spijkbroek, donkerrode blouse en mijn zwarte vans.

Calvin Turner
Na even gedouched te hebben loop ik in mijn boxer terug naar de kamer. Alleen ik vergeet kleding mee te nemen naar de badkamer... Ik schiet een beige chino aan die ik iets wat laag laat hangen en hem vastzet met een riem. Welk shirt zal ik hier op doen?? Ik besluit een wit hemd aan te doen met een jeansoverhemd waarvan ik een paar knoopjes openlaat en de mouwen oprol tot driekwar. Witte nikes, klein beetje gel in mijn haar...perfect. Ik kijk even naar Destina terwijl ik mijn horloge en andere siraden om doe. "je ziet er leuk uit" zeg ik met een glimlach. Ze zag er altijd wel leuk uit, apart. maar leuk.

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

Cloudbreaker -> Corallo.

Risus --> Amicis.

---

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

Bump of officieel dood?

---

†

Volgens mij wachten de meeste op mij xd Ik zal vanavond reageren met Zoë, Sevastian en Pippa.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Isuzu schreef:
Ivy Lotus Xena.
Evan kijkt om zich heen, misschien verveelt hij zich nu wel gewoon. Ik vraag me dan ook serieus af waar de andere van het vriendengroepje zijn, zoals Calvin, Destiny en Vienna. Calvin en Vienna zouden een gesprek of iets hebben, wist ik, maar waarom bleef Destiny dan zo lang weg? Ik ga me er niet mee bemoeien ook, alleen als iemand me voor raad nodig heeft, meer niet.
“Hoe laat zouden we die wandeling door Londen gaan maken?” vraagt Evan opeens, waardoor hij mijn gedachten onderbreekt en ik het broodje die ik halverwege richting mijn mond deed, weer op het bordje neer legde. Hij begint zacht met zijn vork tegen het bord aan te tikken en vermakelijk trek ik mijn wenkbrauw op. Kort kijk ik naar Lauren, maar dan terug richting Evan. “We kunnen altijd nog in twee groepen gaan, dan hoeft de ene helft niet lang op de andere te wachten en andersom is het ook beter.” Ik haalde mijn schouders op en at mijn broodje op, waarna de sinaasappelsap volgde. “Maar het is ook de rest hun keuze, het was enkel een idee.”
Wanneer ik in mijn ooghoeken opeens Zoë aan zie lopen, kijk ik gelijk naar haar met een vragende blik. De jongen van gisteravond was er ook bij en nu veranderde het in een verwarde. “Dit is Michaël,” zegt ze terwijl ze gaat zitten en ik trek vermakelijk mijn beide wenkbrauwen op met een klein grijnsje. “Michäel, dit zijn de drukke Evan, de lieve Ivy en Lauren met de kater ken je al,” stel ik ze voor. “En voordat jullie gaan vragen over of er iets gebeurd is,” vervolgt ze met haar blik op ons alle gericht. “Er is niets gebeurd tussen Michaël en mij.” Ik knik en gniffel even toen ze met een bepaalde blik naar mij keek die ik maar al te goed kende, ik kreeg het nog wel te weten.
“Hey.” Zei de jongen met een scheef lachje, waarna hij naast Zoë ging zitten. “Ik ben Michaël dus.” Ik knik mijn hoofd glimlachend terwijl ik mijn vingers in elkaar verstrengel. “Ik ken je van gisteravond, inderdaad,” Ik onderdruk een gaap en kijk hem dan weer aan, waarna mijn blik afgleed naar Zoë. “Lekker geslapen?” Er lag een bepaalde toon in door die Zoë vast wel kon begrijpen, maar over het algemeen was het een erg normale vraag.

+

Ivy Lotus Xena.
Bijna iedereen had z’n bord leeg, zo had ik ook mijn glas leeggedronken die eerder vol zat met jus ‘d orange – sinaasappelsap dus, aangezien ik appelsap vies vind. Eigenlijk had ik zin om samen met Evan nog wat te gaan lopen of doen, misschien konden we dan ook nog wat verder erover praten om dingen duidelijk te krijgen. Ik wist niet zeker of hij dit wou, maar ik kon het in elk geval proberen, toch?
Mijn gezicht ging richting Evan en ik boorde mijn poelen doordringend in die van hem, wanneer hij naar mij terugkeek. Kort likte ik over mijn droge lippen, waarna ik hoorbaar slikte en de woorden tussen mijn lippen liet glijden, “Evan, zullen wij vast gaan? We kunnen altijd nog contact met hun houden via mobiel,” Nonchalant haalde ik hierna mijn schouders op met een klein grijnsje, terwijl ik mijn hoofd kantelde. “Of we kunnen hier net zo lang blijven zitten totdat de anderen komen, maar dan zitten we hier vast en zeker morgenochtend nog,” Grinnikte ik speels, terwijl ik mijn benen over elkaar deed en hem afwachtend aankeek.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Evan Ferry Duncason.

“We kunnen altijd nog in twee groepen gaan, dan hoeft de ene helft niet lang op de andere te wachten en andersom is het ook beter.” Ivy haalt haar schouders even op en eet verder. “Maar het is ook de rest hun keuze, het was enkel een idee.” - "Het is niet eens zo'n slecht idee, ik bedoel, dan hoeven de anderen zich niet te haasten en wij niet te wachten"
“Dit is Michaël,” Zegt Zoë, wanneer ze aan komt lopen en een plek rond te tafel zoekt om daar vervolgens te gaan zitten. “Michäel, dit zijn de drukke Evan, de lieve Ivy en Lauren met de kater ken je al,” Ik frons even en kijk haar aan. "Ik ben helemaal niet druk? Hoe kom je daar nou weer bij?" Een speelse grijns verschijnt al snel op mijn gezicht. “En voordat jullie gaan vragen over of er iets gebeurd is,” vervolgt ze met haar blik op ons alle gericht. “Er is niets gebeurd tussen Michaël en mij.” Ik schud mijn hoofd met nog steeds diezelfde grijns. "En je wilt dat wij dat geloven?"
“Hey.” Begroet Michaël ons met een scheef lachje, waarna hij naast Zoë gaat zitten. "Ik ben Michaël dus," - "Dat hadden we al door, ja" De speelse grijns is verdwenen en een glimlach is tevoorschijn gekomen.
Ik laat mijn ogen even over de tafel gaan en blijf hangen bij Ivy die haar ogen doordringend in de mijne heeft geboord. Ze likt kort over haar lippen, waarna ze hoorbaar slikt. "Evan, zullen wij vast gaan? We kunnen altijd nog contact met hun houden via mobiel" Nonchalant haalt ze haar schouders op en een kleine grijns siert haar gezicht. Sinds Zoë naar de tafel kwam, was ik even vergeten wat er 's ochtends tussen Ivy en mij was gebeurd, maar nu ze zo naar me kijkt besef ik pas weer dat ze iets voor me voelt. “Of we kunnen hier net zo lang blijven zitten totdat de anderen komen, maar dan zitten we hier vast en zeker morgenochtend nog,” Grinnikt ze speels, terwijl ze haar benen over elkaar doet en me afwachtend aankijkt. Ik wendt mijn blik af, waarna ik al snel naar de andere kijk en kort knik. "Ik vind het best. Het kan nog wel een tijdje duren voordat de rest eindelijk klaar is met omkleden of wat ze allemaal aan het doen zijn."
Ik schuif mijn stoel naar achter om vervolgens op te staan en mijn bestek op mijn bord neerleg, zodat ik het makkelijker in een of andere kast kan neerzetten. Een kast met een rek vol dienbladen waar je je gebruikte voorwerpen op kunt neerzetten, zodat ze niet alle tafels zelf hoeven af te ruimen. "We zien jullie later nog wel" Zeg ik tegen de anderen, waarna ik mijn bord optil en naar de 'kast' loop om hem vervolgens op een dienblad neer te zetten.
"Dus, waar gaan we heen?" Vraag ik aan Ivy. Ik vraag me af of het wel zo'n goed idee is om alleen met Ivy te gaan lopen, want ik weet bijna zeker dat we het erover gaan hebben. Wat vrij logisch is eigenlijk.

---

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

Ivy Lotus Xena.
Na mijn woorden wendt hij zijn blik af, waardoor ik me afvraag of ik iets verkeerd heb gevraagd, maar deze gedachten gaan al snel naar de achtergrond als hij naar de andere kijkt en vervolgens knikt. “Ik vind het best. Het kan nog wel een tijdje duren voordat de rest eindelijk klaar is met omkleden of wat ze allemaal aan het doen zijn.” Hij schuift hierna zijn stoel naar achter om vervolgens op te staan en het bestek op zijn bord te leggen.
Al snel volg ik zijn voorbeeld, terwijl ik ook op sta. Even grinnik ik om het lengteverschil, hoewel ik hakken aan heb, kun je nog duidelijk zien dat Evan langer is dan ik. Nog steeds sta ik verbaasd om dit feitje, al besteed ik er waarschijnlijk meer aandacht aan dan de anderen. “We zien jullie later nog wel,” zegt hij tegen de anderen, waarna hij zijn bord optilt en naar de ‘kast’ loopt om hier het dienblad vervolgens neer te zetten. Ik glimlach lieflijk naar de anderen, terwijl ik een soort afscheid knikje geef en me omdraai. “Bye, dolls!” Mijn dienblad zet ik ook in de ‘kast’ en draai me om naar Evan.
“Dus, waar gaan we heen?” Vraagt hij dan aan mij, terwijl ik hem zacht grinnikend aankijk. “Ik ga eerst even naar de wc, anders krijg je straks de gehele tijd gezeur aan je hoofd over dat.” Na dit gezegd te hebben draai ik mezelf om en loop naar de dichtstbijzijnde wc, waar ik al snel klaar ben en mijn handen insop met zeep, deze daarna afspoel. Ik vraag me af of Evan er erg mee zit dat ik hem leuk vind, hij kan wel doen van niet, maar ik weet niet wat er van binnen bij hem omgaat… Misschien moet ik er maar niet over beginnen. Zuchtend droog ik mijn handen af, loop de dames wc uit, waarna ik al terug kom bij Evan. “Ik ben er alweer, maar misschien is het beter als we eerst onze spullen gaan halen.” Stel ik voor. Mijn mobiel, tas en jas lagen allemaal nog boven.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

[Ik ga proberen om na piano te reageren. Cher, volgens mij was jij aan de beurt om met Sev te reageren ?]

---

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Evan Ferry Duncason.

“Bye, dolls!” Ook Ivy zet haar dienblad in de 'kast' en draait zich dan om naar mij. Ze kijkt me zacht grinnikend aan. De vraag die ik stelde was gewoon serieus bedoeld, dus eigenlijk heb ik geen idee waarom ze grinnikt, maar bij Ivy kan het om van alles gaan. Het lijkt gewoon alsof ik me nu opeens anders voel als ik bij Ivy in de buurt ben. Dat is juist iets wat ik niet wil dat veranderd. Ik heb me namelijk altijd als mezelf gedragen bij Ivy en het heeft altijd vertrouwd gevoelt, maar nu zit er iets tussen ons in en ik weet maar al te goed wat dat is. Ondanks dat ik weet dat ze het gaat negeren. “Ik ga eerst even naar de wc, anders krijg je straks de gehele tijd gezeur aan je hoofd over dat.” Ze draait zich om en loopt vervolgens naar de dichtstbijzijnde wc. Ondertussen heb ik mijn mobiel uit mijn broekzak gevist en ben ik wat random tweets aan het versturen. “Ik ben er alweer, maar misschien is het beter als we eerst onze spullen gaan halen.” Stelt ze voor. Ik kijk op van mijn scherm en haal mijn schouders op, waarna ik vervolgens mijn mobiel vergrendel en hem terug in mijn broekzak stop. "Laten we maar weer naar boven gaan dan" Ik draai me om naar de lift en druk op het knopje, waarna de deuren al snel open schuiven. Als we eenmaal boven zijn loop ik door naar de kamer van mij en Sevastian. Daar haal ik mijn rugzak van mijn bed af en gooi hem over mijn schouder heen om vervolgens de gang weer op te lopen. Ik sluit de deur achter me en loop door naar de kamer van Ivy en Vienna. "Al klaar?" Ik open de deur die op een kiertje stond en kijk haar even vragend aan.

---

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

Ivy Lotus Xena.
Evan stond met zijn mobiel te kloten toen ik terugkwam bij hem, van de meiden wc. Hij keek naar me op en haalde zijn schouders op, waarna hij vervolgens zijn mobiel vergrendelt en deze terug in zijn broekzak stopt. “Laten we maar weer naar boven gaan dan,” Hij draait zich al om zonder op mijn antwoord te wachten en loopt naar de lift, waardoor ik kort en hard op mijn onderlip bijt, welke steeds roder word. Dan lik ik er kort over en volg hem naar de lift, terwijl de deuren al opengaan en wij de lift inlopen, is het stil. Ongemakkelijk stil, zelfs voor mijn doen. Misschien had ik wel helemaal aan niemand moeten vertellen dat ik Evan leuk vind, hij zit er blijkbaar heel erg mee, maar ik wil totaal niet dat onze vriendschap hierdoor veranderd of weggaat.
Ondertussen is de lift al open gegaan en terwijl Evan naar zijn en Sevastian’s kamer loopt, begeef ik mijn weg naar de kamer van Vienna en mij. Vrijwel gelijk pak ik mijn tas – waar ik mijn mobiel, iPod, oortjes, sleutels en andere spullen ingooi welke ik nodig denk te hebben. Je weet maar nooit wanneer je het nodig hebt. Hierna pak ik mijn zwarte, nep leren jas en trek deze aan, als ik al een bekende stem achter mij hoor. “Al klaar?” Hoewel mijn rug nog half richting Evan staat, kantel ik mijn hoofd naar hem met een glimlachje en knik zwijgzaam. Met dit knikje loop ik de kamer weer uit, deur dicht en loop richting de lift, waarna ik op het knopje druk en vervolgens de lift in ga. Al snel zijn we op de begaande grond en lopen we de lift uit, terwijl ik mijn lange, donker krullende haar over één schouder drapeer. “Wat wil jij heel graag nog zien in London?”

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

(Ik ben er weer, na een drukke schoolweek, en nu heb ik weer alle tijd om te reageren. Hoe zit het met Pippa en Max?)

[ bericht aangepast op 12 okt 2012 - 18:50 ]